Napięcie ścięgna udowego

Frank próbował pokonać przeciwnego zawodnika do luźnej piłki podczas meczu piłki nożnej, kiedy poczuł ostry ból w tylnej części lewej nogi. Upadł na ziemię, ale kiedy próbował wstać i chodzić, ponownie upadł i trzeba było mu pomóc w zejściu z pola.

Następnego dnia, Frank poszedł do lekarza. Lekarz zadał mu kilka pytań, zbadał jego nogę, i powiedział mu, że ma naciągnięcie drugiego stopnia – częściowe naderwanie – jednego z mięśni ścięgna podkolanowego.

Co to jest szczep ścięgna podkolanowego?

Trzy mięśnie biegną wzdłuż tylnej części nogi, od uda do kolana — biceps femoris , semitendinosus , oraz półbłoniasty — i pomóż zgiąć kolano i wyprostować biodro. Jako grupa, są one znane jako ścięgno podkolanowe. szczep ścięgna podkolanowego, czasami nazywany naciągniętym ścięgnem podkolanowym, Dzieje się tak, gdy jeden lub więcej z tych mięśni rozciągnie się zbyt mocno i zacznie pękać.

Naciągnięcia ścięgien mogą być łagodne, z niewielkim bólem i krótkim czasem rekonwalescencji. Lub, mogą być poważne i wymagać operacji i kul przez kilka tygodni.

Jakie są objawy napięcia ścięgna udowego?

Są szanse, że jeśli naciągniesz ścięgna podkolanowe podczas biegania, dowiesz się od razu. Poczujesz ostry ból i prawdopodobnie trzask z tyłu nogi. Nie będziesz w stanie biec dalej i możesz spaść.

Inne objawy nadwyrężenia ścięgna udowego to:

  • ból w tylnej części uda podczas zginania lub prostowania nogi
  • czułość, obrzęk, i siniaki z tyłu uda
  • osłabienie nogi, które utrzymuje się przez długi czas po kontuzji

Strona 1

Jak diagnozuje się napięcie ścięgna podkolanowego?

Naciągnięcie ścięgna podkolanowego może zostać zdiagnozowane na uboczu przez trenera lub podczas wizyty fizjoterapeuty. Często, spotkasz się również z lekarzem w sprawie naciągnięcia ścięgna podkolanowego. Lekarz zbada twoją nogę i zada ci pytania o to, jak doszło do urazu i ile masz bólu.

Badanie pomoże ustalić, jaki masz stopień odkształcenia:

  • Stopień 1; to jest łagodna odmiana. Możesz odczuwać ból podczas używania nogi, ale będzie niewielki i będzie minimalny obrzęk.
  • klasa 2; jest to częściowe naderwanie jednego lub więcej mięśni ścięgna podkolanowego. Może to powodować utykanie podczas chodzenia i odczuwanie bólu podczas aktywności. Możesz zobaczyć obrzęk i siniaki, i możesz nie być w stanie całkowicie wyprostować nogi.
  • Ocena 3; jest to całkowite rozerwanie jednego lub więcej mięśni ścięgna podkolanowego. Odczujesz ból i nie będziesz w stanie wyprostować nogi do końca, i od razu zauważysz obrzęk. Chodzenie będzie bardzo trudne i może wymagać kul.

Co powoduje nadwyrężenie ścięgien podkolanowych?

Naciągnięcie ścięgien podkolanowych występuje na ogół w wyniku przeciążenia mięśni, na przykład, gdy biegasz, a twoja noga jest całkowicie wyciągnięta tuż przed uderzeniem stopy o ziemię. Kiedy twoja stopa uderza o ziemię i cały twój ciężar spoczywa na niej, mięśnie mogą się zbytnio rozciągnąć i mogą zacząć się rozrywać.

Osoby, które biorą udział w pewnych czynnościach, które obejmują sprint lub skakanie (takie jak lekkoatletyka, piłka nożna, piłka nożna, rodzaj gry w hokeja, Koszykówka, i taniec) są bardziej narażeni na naciągnięcie ścięgien podkolanowych. Tego rodzaju urazy są również częstsze u nastolatków, którzy przechodzą okresy gwałtownego wzrostu. To dlatego, że kości nóg mogą rosnąć szybciej niż mięśnie człowieka, napinanie mięśni i pozostawianie ich bardziej podatnych na nadmierne rozciąganie.

Niektóre z bardziej powszechnych rzeczy, które mogą przyczynić się do nadwyrężenia ścięgna podkolanowego, obejmują:

  • Nie rozgrzewa się prawidłowo przed ćwiczeniami. Napięte mięśnie są znacznie bardziej narażone na obciążenie niż mięśnie, które są silne i elastyczne.
  • Brak formy lub przesadzanie. Słabe mięśnie gorzej radzą sobie ze stresem wynikającym z ćwiczeń, a zmęczone mięśnie tracą część zdolności do absorbowania energii, czyniąc je bardziej podatnymi na kontuzje.
  • Brak równowagi w wielkości mięśni nóg. mięsień czworogłowy, mięśnie z przodu nóg, jest często większy i silniejszy niż mięśnie podkolanowe. Kiedy wykonujesz aktywność, która obejmuje bieganie, mięśnie ścięgna podkolanowego mogą męczyć się szybciej niż mięśnie czworogłowe, narażając ich na większe ryzyko przeciążenia.
  • Słaba technika. Jeśli nie masz dobrej techniki biegania, może zwiększyć obciążenie mięśni ścięgien podkolanowych.
  • Zbyt szybki powrót do zajęć po kontuzji. Uszkodzenia ścięgien podkolanowych potrzebują dużo czasu i odpoczynku, aby całkowicie się zagoić. Próba zbyt szybkiego powrotu z szczepu zwiększy prawdopodobieństwo ponownego uszkodzenia ścięgna podkolanowego.

Strona 2

Jak możesz zapobiec naciągnięciu ścięgna podkolanowego?

Utrzymanie mięśni w dobrej kondycji to najlepszy sposób na zapobieganie urazom ścięgien podkolanowych. Oto kilka sposobów, jak uchronić się przed nimi (i innymi kontuzjami sportowymi!):

  • Rozgrzej się odpowiednio przed ćwiczeniami lub intensywną aktywnością fizyczną. Biegnij w miejscu przez minutę lub dwie, lub zrób kilka pajacyków, aby rozkręcić mięśnie. Potem zrób trochę — poproś swojego trenera lub trenera sportowego, aby pokazał Ci, jak to zrobić. Po zagraniu wykonaj kilka rozciągań statycznych, podczas których delikatnie rozciągasz mięśnie, trzymając każdy odcinek przez 30 sekund lub dłużej.
  • Utrzymuj silne i elastyczne mięśnie przez cały rok. Regularnie ćwicz i stosuj dobry program rozciągania, aby Twoje mięśnie nie doznały szoku podczas intensywnego treningu.
  • Powoli zwiększaj czas trwania i intensywność ćwiczeń. Dobrą zasadą jest upewnienie się, że co tydzień nie dodajesz więcej niż 10% do przejechanych mil lub czasu spędzonego na uprawianiu sportu.
  • Jeśli czujesz ból w udzie, natychmiast przerwij swoją aktywność. Jeśli martwisz się, że naciągnąłeś ścięgno podkolanowe, daj mu czas na odpoczynek i nie wracaj do aktywności, dopóki noga nie poczuje się silna, nie masz bólu, i możesz poruszać uszkodzoną nogą równie swobodnie jak drugą.

Jak leczy się napięcie ścięgna udowego?

Dobrą wiadomością jest to, że tylko najpoważniejsze naderwanie mięśni wymaga operacji. Większość szczepów ścięgien podkolanowych leczy się samodzielnie lub dzięki fizjoterapii.

Aby leczyć szczep ścięgna podkolanowego, postępuj zgodnie z tymi wskazówkami:

  • Jak najszybciej po kontuzji zastosuj formułę RICE:
    • r szac. Ogranicz ilość chodzenia, którą robisz, i staraj się unikać obciążania nogi, jeśli zaleci to lekarz.
    • i ce. Użyj torebki z lodem lub zimnego kompresu, aby zmniejszyć obrzęk przez pierwsze 48 godzin po urazie. Powinno to rozpocząć się jak najszybciej po urazie, a następnie co 3 do 4 godzin przez 20 do 30 minut, aż obrzęk zniknie. Owiń lód lub worek z lodem w ręcznik. Nie kładź lodu ani okładów z lodu bezpośrednio na skórę, ponieważ może to spowodować uszkodzenie tkanki.
    • C uciskać. Użyj elastycznych bandaży lub owijek sportowych, aby wesprzeć nogę i zmniejszyć obrzęk, jeśli zaleci to lekarz. Lekarze zalecają stosowanie elastycznych bandaży uciskowych zamiast spodenek uciskowych, ponieważ bandaże można dopasować w razie potrzeby.
    • mi unosić. Kiedy siedzisz lub leżysz, utrzymuj nogę podniesioną.
  • Weź lek przeciwbólowy. Ibuprofen i inne niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) mogą pomóc złagodzić ból i zmniejszyć obrzęk nóg. Niektórzy lekarze preferują inne leki, takie jak paracetamol. Porozmawiaj z lekarzem o tym, co powinieneś wziąć.
  • Wykonuj ćwiczenia rozciągające i wzmacniające. Powolne dodawanie ćwiczeń może pomóc poprawić siłę i elastyczność nóg (i być może, zapobiec ponownemu wystąpieniu urazu). Doktor, trener sportowy, lub fizjoterapeuta może pomóc określić, kiedy twoje ścięgno podkolanowe jest gotowe do tych ćwiczeń.

Jeśli masz całkowite naderwanie jednego z mięśni lub ścięgien ścięgien podkolanowych, Twój lekarz może chcieć, abyś poddał się operacji ponownego przymocowania ścięgna do kości lub naprawienia ścięgna.

Nie przesadzanie jest kluczowe, jeśli chodzi o tego typu kontuzje. Wiele osób ma napięte ścięgna podkolanowe, ponieważ wracają do gry zbyt szybko. Dlatego postępuj zgodnie z zaleceniami lekarza i nie zmuszaj się ani nie odczuwaj presji, aby zbyt wcześnie wrócić do sportu lub innych zajęć.