Postpartum endometritis:oorzaken, symptomen, diagnose en behandeling

IN DIT ARTIKEL

Postpartum endometritis is een bacteriële infectie die sommige vrouwen ontwikkelen na de bevalling. De infectie treft meestal de binnenwand van de baarmoeder (endometrium) (). Hoewel endometriose na de bevalling geen ernstige gezondheidstoestand is, is er vaak antibioticatherapie nodig om complicaties te voorkomen. Vroege diagnose en snelle behandeling helpen bij het vroegtijdig oplossen van het probleem.

Blijf lezen om meer te weten te komen over endometritis na de bevalling en de oorzaken, symptomen, risicofactoren, diagnose en behandeling.

Oorzaken van postpartum endometritis

Zowel aerobe als anaërobe bacteriën kunnen chronische endometritis veroorzaken. Sommige pathogenen die hiervoor verantwoordelijk zijn, zijn Clostridium , Stafylokokken , en Escherichia coli . De meeste van deze bacteriën komen de endometriumholte binnen via het genitaal kanaal tijdens weeën en op het moment van vaginale bevallingen, maar vaker tijdens een keizersnede.

Endometritis kan ook worden opgelopen na een miskraam, abortus of implantatie van een spiraaltje. In het geval van chlamydia-endometritis treden de symptomen meestal ongeveer zeven of meer dagen na de bevalling op ().

Tekenen en symptomen van postpartum endometritis

De meest voorkomende symptomen van postpartum endometritis zijn koorts en ongemak of gevoeligheid in het vaginale gebied. De andere tekenen en symptomen van endometritis kunnen zijn () ().

  • Pijn of zwelling in de onderbuik
  • Vuil ruikende vaginale afscheiding en bloeding
  • Pijn bij het plassen
  • Moeilijke stoelgang

Als u een van deze symptomen opmerkt na de bevalling, raadpleeg dan uw arts voor meer informatie en voorkom toekomstige complicaties.

Risicofactoren voor postpartum endometritis

De meest voorkomende risicofactoren voor postpartum endometritis zijn () () ().

  • Langdurige bevalling
  • Onjuiste prenatale zorg
  • Langdurige kloof tussen de breuk van de vruchtzak en de bevalling van de baby
  • Inwendige onderzoeken tijdens zwangerschap
  • Handmatige verwijdering van de placenta door de arts
  • Een spiraaltje gebruiken
  • Aanwezigheid van meconium (foetale ontlasting) in de baarmoeder
  • Bacteriële besmetting in de vaginale flora vóór bevalling of bevalling
  • Infecties op de operatieplaats tijdens de bevalling

Diagnose van postpartum endometritis

Postpartum endometritis wordt voornamelijk gediagnosticeerd door het observeren van de symptomen en het uitvoeren van een grondig lichamelijk onderzoek van het vaginale gebied. De arts kan urine- of bloedonderzoek, natte voorbereiding of laparoscopie voorstellen voor verdere bevestiging () ().

Behandeling voor postpartum endometritis

Postpartum endometritis kan worden behandeld met orale antibiotica. Klinische bevindingen suggereren dat de combinatie van clindamycine en gentamicine positieve resultaten laat zien (). Uw arts kan ampicilline ook aanraden met andere antibiotica.

Houd er rekening mee dat u deze medicijnen alleen volgens voorschrift mag gebruiken. Zelfbehandeling kan ernstige gevolgen hebben.

Complicaties van postpartum endometritis

Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) zijn vrouwen die zijn blootgesteld aan bacteriën die chronische endometritis veroorzaken, vatbaar voor handicaps zoals chronische bekkenpijn, verstopping in de eileiders en secundaire onvruchtbaarheid, wat leidt tot terugkerende abortussen ().

Als de diagnose in een vroeg stadium wordt gesteld, kan postpartum endometritis worden behandeld met antibiotica. Als de infectie echter niet wordt gediagnosticeerd en aanhoudt, kan deze zich door het bloed verspreiden, wat kan leiden tot bloedvergiftiging ().

Preventie van postpartum endometritis

Studies hebben aangetoond dat profylactische antibiotische therapie de kans op postpartum endometritis met ongeveer 60% kan verminderen (). Bovendien helpt een goede prenatale zorg vóór de bevalling het risico op postpartum endometritis () te verminderen.

Endometritis na de bevalling is een veel voorkomende infectie bij vrouwen, vooral bij vrouwen die een keizersnede hebben ondergaan. Als de diagnose in een vroeg stadium wordt gesteld, kan het worden genezen met een antibioticabehandeling. Als er echter geen tijdige diagnose wordt gesteld, kan dit leiden tot gezondheidscomplicaties. Raadpleeg daarom uw gynaecoloog als u ongemak ervaart of symptomen vermoedt.

Abonneren