• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Koorts na de bevalling (postpartumkoorts):oorzaken, behandeling en preventie

Postpartumkoorts is wanneer een moeder een orale temperatuur heeft van meer dan 38 ° C (100,4 ° F) gedurende de eerste 24 uur na de bevalling. Het is een veelvoorkomend obstetrisch probleem dat meestal optreedt als gevolg van onderliggende gynaecologische complicaties, zoals chirurgische wondinfectie, endometritis of urineweginfectie (). De behandeling van de onderliggende oorzaak zou verlichting moeten bieden bij postpartumkoorts.

Tijdige diagnose en behandeling van de oorzaak kan complicaties voorkomen en postpartumkoorts helpen verlichten. Lees dit bericht om meer te weten te komen over de oorzaken, behandelingen en effectieve preventiestrategieën voor postpartumkoorts.

Is postpartumkoorts normaal?

Koorts na de bevalling komt vaak voor bij vrouwen die bevallingen met een keizersnede ondergaan, omdat ze meestal vatbaarder zijn voor infecties. Koorts en infecties komen meestal ook vaker voor bij vrouwen die een bevalling ondergaan vóór een bevalling met een keizersnede (). U kunt ook last krijgen van pijn, hoofdpijn en pijn in het lichaam na de bevalling. In de meeste gevallen is de postpartumkoorts beheersbaar. Als u echter koorts krijgt hoger dan 38°C (100,4°F), moet u uw arts raadplegen.

Wat veroorzaakt postpartumkoorts?

Postpartumkoorts wordt bij vrouwen meestal binnen 24 uur na de bevalling gemeld. Koorts na de bevalling kan verband houden met vochtverlies, plotselinge hormonale veranderingen en verschillende andere redenen. De volgende aandoeningen en risicofactoren kunnen leiden tot postpartumkoorts.

1. Infectie na keizersnede

C-secties vormen, net als andere operaties, het risico op complicaties zoals wondinfectie, endometriuminfectie (infectie in het baarmoederslijmvlies), overmatig bloeden en bloedstolsels (). Complicaties na de operatie zijn onder meer hematoom van de wond, huiduitslag in combinatie met afscheiding en polymicrobiële infecties zoals necrotiserende fasciitis (). Deze infecties manifesteren zich in de vorm van koorts, roodheid en pijn op de geïnfecteerde plek. Desalniettemin krijgen vrouwen die een keizersnede ondergaan vóór de operatie antibiotica toegediend om het risico op infecties te verminderen.

2. Endometritis

Postpartum endometritis is een infectie van het endometrium, myometrium en de omliggende weefsels in de baarmoeder. Koorts is het eerste teken van deze infectie, samen met andere symptomen zoals bloeding, gevoeligheid in de baarmoeder, pijn in de onderbuik en stinkende vaginale afscheiding (). De infectie komt vaak voor bij vrouwen die keizersneden ondergaan.

3. Mastitis

Mastitis is de ontsteking in de borst die vaak wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie. Mastitis treedt op na de bevalling, vooral wanneer de nieuwe moeder borstvoeding begint te geven en een barst of pijn in het tepelgebied ontwikkelt. De aandoening manifesteert zich vaak als koorts (). De andere tekenen van deze aandoening zijn rillingen, pijn in de borststreek, pijn in het lichaam, roodheid van de huid en zwelling in en rond de borst ().

4. Urineweginfectie

Vrouwen die een keizersnede ondergaan, lopen een hoger risico op het ontwikkelen van een urineweginfectie (UTI) dan vrouwen die een vaginale bevalling hebben gehad (). Andere risicofactoren voor UTI bij vrouwen na de bevalling zijn pre-eclampsie, een voorgeschiedenis van nierziekte, tocolyse, blaasgevoeligheid en placenta-abruptie (). De meest voorkomende symptomen van een urineweginfectie na de bevalling zijn malaise, hoge koorts, pijn of een branderig gevoel bij het plassen, pijn in de onderbuik en gevoeligheid in het bekken.

5. Andere oorzaken

Verschillende andere infecties die al dan niet verband houden met de bevalling kunnen leiden tot koorts. Enkele veel voorkomende zijn longontsteking, infecties van huid en weke delen, gastro-enteritis, infectie door anesthesie, sepsis, perineale wondinfectie, malaria, tyfus, acute appendicitis, herpes simplex-virusinfectie en vaginale infecties () ().

Wat zijn de behandelingsopties voor postpartum koorts?

De behandeling van postpartumkoorts hangt af van de duur, de oorzaak van infectie of koorts en de ernst van de aandoening. Milde postpartumkoorts verdwijnt zonder behandeling. Koorts die niet lijkt weg te gaan of blijft toenemen, moet echter worden behandeld.

De eerste behandelingslijn is door orale antibioticatherapie, met een specifiek behandelingsregime voor elke postpartuminfectie. De antibiotica ampicilline, clindamycine en gentamicine worden vaak voorgeschreven (). Aanvullende medicijnen kunnen worden overwogen als de vrouw niet reageert op antibiotische therapie ().

Hoe postpartum koorts voorkomen?

De meest voorkomende oorzaken van postpartumkoorts zijn infecties en verschillende aandoeningen van inflammatoire aard. Vandaar dat het voorkomen van koorts kan worden verminderd door infecties te voorkomen. Bepaalde preventieve maatregelen kunnen nuttig zijn om het risico op postpartuminfecties, koorts en complicaties te verminderen () () ().

• Pre-aflevering en routinematige screening om maternale koorts of infectierisico te controleren en op te sporen.

• De hele dag door regelmatig de handen wassen, vooral voor en na gebruik van het toilet.

• Zorgen voor aseptische omgevingen in ziekenhuizen en zorginstellingen om het risico op maternale infecties te minimaliseren.

• De hele tijd steriele omgevingen handhaven en het kamerverkeer in de kamer van een nieuwe moeder beperken.

• Regelmatige controle van vitale functies, zoals pols en bloeddruk, om eventuele afwijkingen vroegtijdig op te sporen.

• Goede algemene hygiëne toepassen voor en na de bevalling.

Als u een bestaande gezondheidstoestand heeft, zoals diabetes, moet u deze op de juiste manier behandelen om het risico op infecties en koorts te verminderen. Studies hebben aangetoond dat het handhaven van de juiste bloedsuikerspiegel het risico op wondinfecties en verdere complicaties kan verlagen (). Bepaalde medicijnen, zoals het antibioticum azithromycine, kunnen postpartuminfecties en koorts helpen voorkomen. U kunt met uw arts overleggen of u het nodig heeft (12).

Wanneer moet je naar een dokter voor postpartum koorts?

De gezondheidstoestand van een vrouw na de bevalling moet regelmatig worden gecontroleerd om bijwerkingen en ernstige medische aandoeningen te voorkomen. U moet snel een arts raadplegen als u last krijgt van de volgende aandoeningen ().

• Koorts hoger dan 38°C gedurende meer dan twee dagen
• Problemen met ademhalen
• Pijn op de borst
• Zware bloeding (postpartumbloeding)
• Krillingen of gevoeligheid voor kou
• Pijn, zwelling of afscheiding op de plaats van incisie
• Buikpijn of branderig gevoel tijdens het plassen
• Extreme pijn in de onderbuik
• Pijnachtige borsten en knobbeltjes in de borst of tepelstreek
• Vuil ruikende vaginale afscheiding

Het lichaam van een vrouw ondergaat grote veranderingen na de bevalling, wat meestal enkele weken na de bevalling milde ongemakken en koorts veroorzaakt. In sommige gevallen kan postpartumkoorts echter wijzen op ernstige gezondheidsproblemen of complicaties. Daarom mogen tekenen van infectie of abnormale koorts na de bevalling niet worden verwaarloosd. De tijdige diagnose en behandeling van de onderliggende oorzaak kan ervoor zorgen dat u gezond blijft om voor uw kleintje te zorgen en te genieten van het moederschap.