TOEVOEGEN:Het spelplan

Zelfconcept

TOEVOEGEN:Het spelplan Als voormalig middelbare schoolcoach kon ik je niet achterlaten zonder een spelplan. Je tegenstander is een aandachtstekortstoornis. Omdat ADD het leven van uw kind op verschillende manieren kan aanvallen en beïnvloeden, heb ik beoordelingshulpmiddelen verstrekt om u te helpen bij het bepalen van het beste spelplan (of plannen) voor uw kind. ADD treft kinderen en volwassenen in zes gebieden, dus ik heb voor elk van hen verdedigingen ontworpen. Omdat de ADD-symptomen van elk kind anders zijn, gaan we eerst kijken hoe uw kind wordt beïnvloed op elk van deze zes gebieden:

  • zelfconcept
  • gedrag
  • relaties en harmonie in huis
  • sociale relaties
  • spiritueel leven
  • het schoolleven
Ik realiseer me dat elk van deze gebieden in eerdere hoofdstukken is behandeld, en ik zou zeker hopen dat u terug zult kijken naar die hoofdstukken voor begeleiding en richting. Maar je kunt niet slechts één benadering tegelijk volgen. Dat schept verwarring, en als er geen groot succes is met de ene aanpak, kan deze op de vuilnisbelt worden gegooid als onbruikbaar, terwijl deze in combinatie met een andere zeer krachtig zou kunnen zijn. De boodschap is dat uw kind een geïntegreerd plan nodig heeft met een mix van benaderingen. ADD is niet een enkel probleem en het kan niet worden verholpen met een enkele oplossing. Dat is de reden voor dit hoofdstuk, om te beginnen met het grote plaatje .

Voor elke beoordelingscategorie is er een beoordelingsschaal van 1 tot 10 punten, waarbij 1 betekent dat ADD geen invloed heeft op dat gebied, en 10 dat de effecten van ADD een disfunctionele invloed hebben op dat gebied van het leven. Elk van de beoordelingsschalen heeft verschillende relevantie om te bepalen hoe goed uw kind functioneert; de onderliggende ratings zijn echter gebaseerd op de onderstaande algemene schaal.

Zelfconcept
In deze categorie bekijken we hoe uw kind over zichzelf denkt door te kijken naar zijn zelfrespect, zelfvertrouwen en zelfredzaamheid. Er zijn veel manieren om het zelfbeeld van een kind te bepalen, maar ik heb ontdekt dat de beste methode is om het kind eenvoudige eenvoudige vragen te stellen:"Hoe sterk voel je je als je met lastige problemen wordt geconfronteerd?" of "Hoe zeker bent u van uw eigen kunnen?" of "Hoe goed ga je het volgende week doen op een toets?" Laat uw kind deze vragen beantwoorden met behulp van de onderstaande tienpuntsschaal.

Gedrag, relaties, spiritueel leven Gedrag
Gedragsgebieden omvatten de manier waarop ouders en kinderen ermee omgaan en reageren. Deze reacties kunnen worden onderverdeeld in reflexieve reacties, die meestal geen denkprocessen bevatten over consequenties (impulsiviteit), en consequent reacties, waaronder enige verwerking voordat actie wordt ondernomen. Het inschatten van het voorspellen en verwachten van de gevolgen van zijn of haar gedrag is een kenmerk van zelfbeheersing (impulsief gedrag). Het kind met weinig bewustzijn creëert vaak meer significante gevolgen uit de gefrustreerde behoefte aan impact van externe bronnen, zoals leraren, ouders en wetshandhavers. De algemene dimensie is niet noodzakelijk "goed" gedrag (zich aanpassen aan regimes), maar gepast en flexibel gedrag (gedragsaanpassingen aan conflicten en eisen). Overweeg tijdens de gezinsbijeenkomst verschillende situaties waarin het kind reageerde zonder rekening te houden met de gevolgen (reacties van de leraar, reacties van leeftijdsgenoten, enzovoort).


Thuisrelaties en harmonie
ADD kan de gezinsrelaties en de gezinsharmonie van een kind beïnvloeden door rebellie van het ADD-kind tegen het ouderlijk gezag of spanningen met broers en zussen die een hekel hebben aan alle aandacht die het ADD-kind vraagt, teweeg te brengen.

Sociale relaties
Hoe gaat uw ADD-kind om met anderen? Dit omvat vrienden en broers en zussen, leraren en andere volwassen gezagsdragers. Maakt uw kind gemakkelijk vrienden of is het eerder een eenling? Staat hij open voor interactie en menselijk contact, of schuwt hij het? Zoeken anderen hem op, of mijden ze hem?

Geestelijk leven
Het gevoel voor spiritualiteit van een kind kan beperkt zijn tot praten over beschermengelen of feeënmoeders, of wanneer geloof meer een onderdeel is van het gezinsleven, kan het goed worden gedefinieerd in de context van georganiseerde religie. In veel gevallen zoeken kinderen die zich machteloos voelen vanwege ADD naar redenen die ertoe kunnen leiden dat ze hun spirituele overtuigingen in twijfel trekken of weerleggen. Vaak is dit slechts een daad van woede en frustratie in plaats van een bewuste afwijzing van hun spirituele overtuigingen. Het ontbreekt hen misschien aan verfijnde filosofieën over een opperwezen, maar dat weerhoudt hen er niet van om vragen te stellen over waarom ze zijn uitgekozen om te lijden. Sommigen omarmen hun geloof en bidden om hulp. Anderen kunnen hun geloof in twijfel trekken en vragen hoe een liefdevolle God hen kan laten lijden. Gebruik de schaal van 1-10 om te bepalen hoeveel ADD de spiritualiteit, het gevoel van speciaalheid en zekerheid van uw kind heeft beïnvloed.

Schoolleven Schoolleven
Kinderen met ADD worden het vaakst op dit gebied beoordeeld, omdat de symptomen vaak het eerst door leerkrachten worden opgemerkt. Te vaak gaan leraren ervan uit dat het kind met adhd op dezelfde manier zou leren als andere leerlingen, ware het niet voor de symptomen. Ik moedig ouders ten zeerste aan om te onderzoeken hoe hun kinderen het beste leren en ervoor te zorgen dat hun problemen op school echt verband houden met ADD en niet met andere factoren. Ouders moeten optreden als pleitbezorgers voor hun kinderen, omdat leraren en schoolfunctionarissen zich eerder richten op hun eigen behoeften en de behoeften van een klas of school in plaats van op de individuele behoeften en omstandigheden van ADD-kinderen. Hoewel de scholen de verantwoordelijkheid kunnen hebben om elke leerling te beoordelen, vooral die met leermoeilijkheden, zijn de middelen beperkt. Het is ook waar dat ADD in veel schoolsystemen slecht wordt begrepen en de reflexreactie is om te eisen dat kinderen medicijnen krijgen om hun symptomen in de klas onder controle te houden. Ik dring er bij ouders op aan deskundig advies en begeleiding in te winnen voordat ze hun kinderen medicijnen geven, of dit nu een psycholoog, psychiater, neuroloog of revalidatietherapeut is.

De onderstaande lijst bevat de belangrijkste uitdagingen voor kinderen met ADD-symptomen.

Auditief geheugen (direct, recent en op afstand).
Dit is een beoordeling van hoe goed uw kind items herinnert die aan haar zijn verteld, zoals cijfers of woorden.

Coördinatie van fijne motoriek en stimulatie.
Dit leergebied heeft betrekking op hoe goed het kind vaardigheden kan uitvoeren, zoals schrijven, tekenen en het produceren van de juiste output.

Visueel geheugen.
Hiermee wordt beoordeeld op welke gebieden de student zich moet herinneren wat haar is geleerd in visuele presentaties zoals lezen, concepten op het bord observeren en ruimtelijke relaties begrijpen.

Ingebouwde audioscherpte.
Deze vaardigheid is meestal erg moeilijk voor kinderen met ADD, omdat het van een persoon vraagt ​​om naar een grote verscheidenheid aan signalen te luisteren en de belangrijkste eruit te pikken, zoals bij het luisteren naar een verhaal en het horen van de belangrijkste relevante punten.

Rekenkundige reeksen.
Hoewel eenvoudige rekenkundige problemen meestal geen voor de hand liggende uitdagingen vormen, vereisen ze wel dat de student eraan denkt om de bewerkingen correct te volgen, zoals het toevoegen van de kolommen in de juiste volgorde of het in de juiste volgorde houden van de getallen.

Luisterconcentratie.
Waarschijnlijk een van de moeilijkste voor kinderen met adhd. Deze beoordeling vereist dat de leerling het thema van een verhaal begrijpt en de herinneringen aan personages en omstandigheden die door middel van auditieve presentaties wordt overgebracht, vasthoudt.

Leesconcentratie.
Deze leervaardigheid stelt de student in staat om de feiten, karakters en thema's van verhalen te onthouden die door visuele presentatie worden overgebracht.

Auditorische abstractie en logica.
Deze vaardigheid stelt een persoon in staat om feiten en vragen in haar hoofd te ordenen door auditieve informatie te ontvangen.

Visueel leervermogen. Deze taken meten hoe snel een leerling belangrijke visuele informatie kan onthouden en de informatie op de juiste manier kan reproduceren.

Abstracte tolerantie.
Dit is de maatstaf voor het niveau van tolerantie en uithoudingsvermogen dat een student heeft bij het zoeken naar een oplossing voor een probleem dat langdurige inzet vereist (het antwoord vereist enige langdurige verwerking, vergelijkbaar met een mysterie).

Beoordeling; actieplannen voor zelfconcept Samenvattingsaudit voor actie
Het kan handig zijn om een ​​samenvattend formulier te gebruiken om een ​​actieplan op te stellen. Voor een overzicht van de gebieden die aangepakt moeten worden, heb ik de bovengenoemde gebieden op een rij gezet.

Beoordelingsgebied Beoordeling Zelfconcept 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Gedrag 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Thuisharmonie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Sociale relaties 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Spiritueel leven 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Schoolleven                       Auditief geheugen 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Fijne motoriek 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Visueel geheugen 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Ingebed Audioscherpte 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Rekenkundige volgorde 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Luisterconcentratie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Leesconcentratie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Auditieve abstractie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Visueel leren 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Abstracte tolerantie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Algemene impact 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Spelplannen
Op basis van de beoordelingen die u maakt op de hierboven genoemde gebieden en de beoordelingen uit de voorgaande hoofdstukken, kunt u een plan van aanpak formuleren om de symptomen van uw kind te behandelen. Denk eraan om met de sterke punten van het kind te werken, maar vind manieren om haar beperktere gebieden op te bouwen. Elk gebied waarop uw kind boven een 6 scoort, suggereert een behoefte die moet worden aangepakt. Aandachtstekortstoornis gaat gewoon niet weg. Uw kind zal behandeling en begeleiding nodig hebben, misschien voor vele jaren. Ik ken vijftigjarige volwassenen die nog steeds therapieën gebruiken die ze meer dan dertig jaar geleden hebben geleerd.

Maak op basis van je bevindingen bij de evaluaties een prioriteitenlijst, met de zwaarste zaken bovenaan. Betrek uw hele gezin bij het proces. Roep de hulp in van broers en zussen bij het zoeken naar bronnen, zoals in dit boek wordt gesuggereerd. Hier volgen enkele basisbenaderingen die u op bepaalde gebieden kunt toepassen:

Zelfconceptproblemen
Actieplan #1:Dagelijkse Positieve Hits.
ADD-kinderen krijgen zoveel negatieve feedback dat dit actief moet worden tegengegaan door positieve klappen van aanmoediging en steun. Ouders en familieleden raken zo betrokken bij het behandelen van het probleem ze verliezen soms het individu uit het oog , zijn behoeften en gevoelens. Te vaak vergeten ouders hun ADD-kinderen te vertellen dat ze geliefd en gewaardeerd worden. Kinderen moeten dat horen, net als volwassenen. Maak er een punt van om elke dag iets positiefs tegen uw kind te zeggen. Laat uw kind weten dat u hem waardeert, ongeacht de problemen die hij heeft veroorzaakt.

In mijn ziekenhuisprogramma's heb ik er altijd op aangedrongen dat elke patiënt elke dag een positieve beroerte krijgt. Het maakt deel uit van elk genezingsproces. Ik geloof dat het lichaam reageert, soms op wonderbaarlijke manieren, wanneer patiënten het gevoel hebben dat ze zich in een ondersteunende en positieve omgeving bevinden.

Actieplan #2:Counseling.
Vaak ontwikkelen ADD-kinderen negatieve innerlijke gesprekken. Ze nemen de etiketten over die anderen op hen plakken en noemen zichzelf dom of waardeloos. Het is moeilijk voor een ADD-kind om zich los te maken van dat negatieve denken, vooral als het is versterkt door leraren, vrienden, ouders of andere familieleden. Ouders glippen soms door de mand als ze gefrustreerd raken door een kind. Als het echter vaak gebeurt, kan het kind minachtende woorden ter harte nemen. Als dergelijke opmerkingen herhaaldelijk zijn gemaakt, kan het voor de ouder moeilijk zijn om de gewonde psyche van een kind weer op te bouwen. Dit is waar de uitgebreide familie van enorme waarde kan zijn. Grootouders, tantes en ooms kunnen geweldige genezers zijn. Hun verwantschap geeft hen een band die de deur kan openen naar genezing met een ADD-kind. Op een ander niveau zijn professionele counselors en psychologen buitengewoon behulpzaam bij het omvormen van het zelfbeeld van een kind in constructieve modi.

Actieplannen voor gedrag en relaties Gedrag
Actieplan #1:Gedragsaanpassing.
Vaak misdragen kinderen zich omdat ze er de vruchten van plukken. Ze willen aandacht, zelfs als die in de vorm van straf komt - een beloning die ze gemakkelijk kunnen verdienen. Meestal zie ik ADD-kinderen zich gedragen omdat ze in de war zijn. Deze kinderen, met hun vertraagde hersenfunctie, kunnen hun activiteiten meestal niet goed prioriteren. Omdat ze moeite hebben om één ding tegelijk te doen, gaan ze in hyperactieve modus terwijl ze proberen alles tegelijk te doen. Het is eigenlijk logisch als je begrijpt wat er in hun hoofd omgaat, maar dat maakt het voor het kind of de ouders niet altijd makkelijker om mee om te gaan.

Door positief gedrag in zeer concrete termen te versterken en betere methoden te ontwikkelen om hun frustraties te uiten, kunnen ADD-kinderen meer acceptabel gedrag leren. Ik heb te vaak gezien dat een ouder of leraar een kind een keer vertelt wat het moet doen, en dan gefrustreerd raakt als het kind niet meteen reageert. Het kost meer tijd om die boodschap in het hoofd van een ADD-kind te krijgen.

Actieplan #2:krijg professionele hulp.
Het is geen schande om een ​​professionele adviseur in te schakelen om u en uw kind te helpen. Er zijn geweldige counselors, psycholoog, psychiaters en ondersteunende ouders, en zelfs een netwerk van online counselors. Ze hebben niet alle antwoorden, maar ze hebben waarschijnlijk bijna alle problemen gehoord.

Thuisharmonie
Actieplan #1:ga met de familie in gesprek en neem gezamenlijke beslissingen.
Probeer enkele van de hulpmiddelen in dit boek uit en ontwikkel samen een plan dat gezinsparticipatie vereist. Spreek af om regelmatig samen te komen om te beoordelen hoe dit werkt voor elk gezinslid. Onthoud de stappen in hoofdstuk veertien bij het benaderen van elk probleem. Bespreek openlijk elk onderwerp en onthul je gevoelens en verlangens; luister naar de anderen; werk contracten uit over hoe jullie elkaar allemaal kunnen helpen om te bewerkstelligen wat je wilt dat er gebeurt (niet wat je niet wilt), en maak een plan.

Actieplan #2:Gezinstherapie.
Dit zijn de dingen waar huwelijks- en gezinsadviseurs zo goed voor zijn. Zoek hulp, ook al is het maar voor een eenmalig consult, want in tegenstelling tot psychotherapie hoef je niet je hele verleden op te graven en je te wentelen in de slechte dingen. Je kunt gewoon het huidige probleem aanpakken, creatieve oplossingen bedenken en verder gaan. Raadpleeg de hulpverlener verderop in de straat of een op internet op www.mytherapynet.com.

Sociale relaties
Actieplan #1:Groepen.
Steun- en therapiegroepen helpen kinderen met ADD te genezen. Ze bieden een positieve weg naar begrip en acceptatie. Ik heb nog nooit gehoord dat een ADD-kind zijn problemen zelf oplost of een werkbaar plan ontwikkelt. Het gebeurt gewoon niet. Isolatie en afzondering werken alleen maar depressie in de hand. Dit mag je als gezin niet laten gebeuren. Zoek een groep die een gemeenschappelijk belang heeft, zoals schaken, dansen, sporten of zelfs helpen bij het bouwen van een huis of auto. Padvinders en atletiekclubs kunnen geweldige hulpmiddelen zijn voor kinderen met ADD. Kinderen met ADD hebben organisaties nodig die teamwork en harmonie bevorderen.

Actieplan #2:ontwikkel een klas.
Wij mensen zijn sociale dieren die geavanceerde samenlevingen hebben ontwikkeld omdat we samenkomen om problemen op te lossen. De moderne uitingen hiervan zijn therapiegroepen of lessen. Deze zijn er in alle vormen en pakken alle problemen aan. Als uw ADD-kind problemen heeft met sociale vaardigheden, zijn er allerlei soorten lessen beschikbaar via scholen, hogescholen, kerken, sociale diensten en particuliere adviesdiensten. Als uw kind er niet in slaagt om samen met een ouder naar hen te gaan, laat een favoriete broer of zus, tante of oom hem meenemen.

Actieplannen voor het spirituele leven, het schoolleven Geestelijk leven
Actieplan #1:Praat met uw kind over hoe bijzonder hij geestelijk is.
Wij zijn ook spirituele wezens. Wat uw geloof of overtuigingen ook zijn, zoek een manier om met uw kind over zijn spiritualiteit te praten en laat hem weten dat hij ook op dat niveau wordt gewaardeerd. De eerste stap voor uw kind is om zijn speciale en unieke plek in het universum te bespreken. Naast het focussen op de negatieve kanten van zonde en vergelding, benadruk voor het kind dat elke ziel anders en kostbaar is. Op deze leeftijd hebben liedjes en gedichten een bijzondere impact.

Actieplan #2:Verhalen.
Ik heb zojuist De kleine prins opnieuw gelezen (door Antoine de Saint-Exupéry) en werd herinnerd aan de krachtige boodschappen die ons door middel van metaforen werden verteld. Dit is het verhaal van een kind dat uit een andere dimensie komt en ontdekt dat liefde ons uniek en speciaal maakt, de aandacht waard. Er zijn veel verhalen die we aan onze kinderen kunnen voorlezen die duidelijk maken hoe belangrijk liefde is en de inherente bescherming tegen isolatie en angst die het biedt. Het is uw verantwoordelijkheid om deze te vinden en voor te lezen aan uw kinderen. Uitstekende bronnen zijn te vinden in uw bibliotheek, school of religieus centrum en bij vrienden.

Schoolleven
Actieplan #1:Word 's werelds grootste expert op het gebied van uw kind.
Niemand weet meer over uw kind dan u. Ontwikkel uzelf over zijn behoeften op elk gebied, zodat u zijn voorvechter kunt zijn in de omgang met artsen, leraren, counselors en psychologen. Neem uw kind mee voor een grondig lichamelijk onderzoek en dring erop aan dat de arts zoekt naar hormonale onevenwichtigheden, toxines, vitaminetekorten en alle mogelijke factoren die mogelijk het leren kunnen beïnvloeden. Overweeg het gebruik van medicijnen zorgvuldig en sta het gebruik ervan alleen toe als onderdeel van een holistisch behandelprogramma in plaats van als een totaaloplossing.

Investeer in een grondige neurologische beoordeling van cognitieve problemen met een professionele neuropsycholoog, revalidatiepsycholoog, klinisch of counselingpsycholoog, neuroloog of een onderwijskundige beoordelingsspecialist. Vraag die persoon om een ​​schriftelijk rapport op te stellen en zorg ervoor dat u alles begrijpt en begrijpt wat het betekent voor de onderwijsbehoeften van uw kind. De onderstaande gebieden kunnen als basis dienen voor uw verzoeken van de beoordelaars:

auditief geheugen fijne motoriek visueel geheugen ingebed scherpte rekenen rekenen op volgorde luisteren concentratie lezen concentratie auditief abstractie visueel leertempo abstract tolerantie

Actieplan #2:Word een pleitbezorger voor uw kind voor de school.
Deze actiestappen vergen moed en enorme energie, maar vergeet niet dat de toekomst van uw kind afhangt van het feit of u zijn kampioen bent. Word een plaag als dat nodig is. Enkele van de grootste mensen in de geschiedenis waren plagen die het juiste deden toen niemand anders dat zou doen. Het oude gezegde dat het piepende wiel het vet krijgt, zou je motto moeten zijn. Onthoud dat de meeste scholen wel programma's hebben voor aandachtstekortstoornis, maar soms zijn ze niet geïmplementeerd. Roer de pot. Wees de braam onder het zadel.

Wees aanwezig op de school van uw kind. Doe vrijwilligerswerk voor schoolactiviteiten, zodat je weet wat er aan de hand is. Ga regelmatig om de tafel met counselors en docenten om hen te laten weten dat u betrokken bent. Vertel hen wat werkt, om hun werk gemakkelijker te maken. Schrijf aanbevelingen op. Geef de leerkrachten literatuur, bekijk het werk van uw kind en vooral, bekrachtig de inspanningen van de leerkrachten op een positieve manier. Ze werken hard en leveren enorme inspanningen voor al hun kinderen, zodat u hun beste vriend en collega kunt zijn door hen te vertellen wanneer ze goed werk leveren. Schrijf brieven aan hun directeuren of opzichters als ze vooruitgang bij uw kind bewerkstelligen.

Je wilt absoluut niet dat leraren de normen voor je kind verlagen. Dat zou een ramp zijn. Maar maak de leerervaring zo positief mogelijk. Ik moet je waarschuwen:dit is een hele zware opdracht. De meeste ouders vertellen me dat ze waarschijnlijk thuisonderwijs zouden doen als ze het over moesten doen.

Doorzettingsvermogen is de sleutel. Doe er alles aan om dit een gezinsinspanning te maken. De eenheid van het gezin zal u en uw kind hier doorheen helpen, en de banden die zich vormen zullen u nog vele jaren van dienst zijn, voor u allemaal.


  • Hebben u en uw partner een geldig testament? Als niet, dit is een goed moment om na te denken over wie voor uw kind zal zorgen als u dat niet kunt. Als een van jullie of jullie allebei overlijden, u wilt dat uw kind wordt opgevoed door iemand die
  • Op het eerste gezicht lijkt het alsof het kiezen van een nachtlampje voor babys niet zou moeten zo moeilijk zijn. Maar met zoveel opties kan het een lastiger taak blijken te zijn dan je dacht. Lichten, geluiden, kleuren - er zijn een miljoen bijbehor
  • De veiligheid van onze leden - zowel zorgverleners als gezinnen - is onze grootste zorg. Omdat we voor elkaar zorgen in deze ongekende tijd, dringen we er bij iedereen op aan om de best practices te volgen die zijn uiteengezet door de CDC. Daarnaast