• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Hoe om te gaan met relaties in een extreem polariserend politiek klimaat

"Ik had zo'n klapband met een vriend over maskers!" zegt Julie (achternaam onbekend) uit New York, over een oude vriend die een kledingboetiek heeft. Julie heeft zichzelf altijd als politiek onafhankelijk beschouwd, maar de laatste tijd voelt ze zich gedwongen een kant te kiezen en leunt ze naar links omdat dat de kant is die aansluit bij de wetenschap rond de pandemie en klimaatverandering. Tegelijkertijd merkt ze dat sommige van haar vrienden de andere kant kiezen.

Julie vertelt dat ze gealarmeerd was toen ze ontdekte dat haar vriendin niet alleen geen masker droeg tijdens het werken in de winkel, ze eiste ook niet dat klanten een masker droegen. Hun telefoongesprek over het onderwerp escaleerde snel. "Ik was gewoon zo overstuur", zegt Julie. "Dit is iemand waar ik echt om geef, en met wie ik al zoveel decennia bevriend ben." Hoe kon ze, vooral als winkeleigenaar, de politiek boven de veiligheid van haar gemeenschap stellen? Geeft ze niet om hen?

Toen ze nadacht, betrapte Julie zichzelf erop. Haar vriend geeft waarschijnlijk wel om haar gemeenschap. En ze is gealarmeerd dat ondanks dat ze politiek onafhankelijk is, het voelt alsof iedereen tegenwoordig een kant moet kiezen. "Het is gewoon zo tribaal zoals de partijen nu zijn."

Dit klinkt misschien bekend in de oren. De afgelopen vier jaar, en vooral recentelijk, heeft onze gepolariseerde politiek onze relaties met vrienden, familie en zelfs klanten en collega's onder druk gezet. En als we eerlijk zijn tegen onszelf, doet dat pijn. Weinigen van ons willen zoveel conflicten meemaken. Deze vervreemding van mensen met wie we eens in de buurt waren, voelt eenzaam en vreselijk en desoriënterend. Dus wat kunnen we eraan doen?

Hoe gesprekken over politiek aan te pakken

Is het het beste om alle politieke gesprekken gewoon te vermijden? Dat hangt ervan af, zegt dr. Natasha Sharma, een praktiserend psycholoog en maker van The Kindness Journal en The 8-Hour Therapist. "Als u nogal gepolariseerd bent in uw meningen, is het misschien verstandig om het onderwerp politiek niet ter sprake te brengen, tenzij alle individuen in staat zijn hun mening respectvol te uiten... en elkaars recht op een mening te accepteren." Het kan, zegt ze, maar het is een uitdaging.

Vermijd zeker politieke discussies als je ze niet op een gezonde, respectvolle manier kunt voeren. Je weet dat je gesprek ongezond en respectloos is als een van jullie of jullie allebei beledigend, neerbuigend, strijdlustig of dominant zijn, legt Sharma uit. "En dit kan vooral gebruikelijk zijn in een tijd in de geschiedenis zoals deze, waarin politieke meningen meer gepolariseerd zijn dan ooit in de recente geschiedenis", zegt ze.

Als u over politiek praat, wanneer en hoe moet u zich dan bezighouden?

Volgens Leslie Hackett, een huwelijks- en gezinsconsulent in Winnipeg, Manitoba in Canada, hangt dat er sterk van af waarom je dat gesprek wilt voeren. "Het is belangrijk om in gedachten te houden wat je hoopt te bereiken." Probeer je iemand van gedachten te doen veranderen? Stel jezelf niet teleur. De waarheid is dat deze gesprekken niet van gedachten veranderen. "Door die verwachting los te laten, kunnen we onszelf beschermen tegen frustratie en teleurstelling", zegt Hackett.

Een betere reden om deze moeilijke gesprekken te voeren, is om het perspectief van iemand anders beter te begrijpen. Sharma raadt aan om een ​​veilige ruimte voor die gesprekken te creëren door mensen te betrekken waarvan we vertrouwen dat ze ons niet zullen vernederen of degraderen. “We moeten ons veilig kunnen voelen en weten dat anderen onze gedachten zullen horen en overwegen, en vice versa. Geef uw mening doordacht en met respect. En wees dan bereid om te luisteren naar en na te denken over wat anderen te zeggen hebben.” Geen beledigingen of scheldwoorden. En als iemand je beledigt of je dom of onwetend noemt vanwege je mening, is dat gesprek afgelopen. Je zou die behandeling niet moeten tolereren om te leren, te groeien of verbonden te blijven.

Tamara Afifi, professor en vice-voorzitter bij de afdeling Communicatie van UC Santa Barbara, raadt aan te focussen op gedeelde waarden. In een familie die zich bijvoorbeeld identificeert als eigenaren van kleine bedrijven, kunnen gedeelde zorgen over de levensvatbaarheid van kleine bedrijven mensen van tegengestelde politieke partijen tot overeenstemming brengen.

Het helpt om te begrijpen waar mensen vandaan komen in termen van hun identiteit en wat woede oproept. Velen van ons voelen zich super ongemakkelijk bij onzekerheid en we maken ons zorgen over de toekomst. “Gewoonlijk gaat woede niet echt over woede; het gaat over angst”, zegt Afifi. "Dus, wat zit er onder de woede? Waar zijn mensen bang voor en waarom worden ze zo boos als ze over deze problemen praten?”

Ze stelt voor om je politieke gesprekken te baseren op je gevoelens in plaats van op meningen:'Ik word boos omdat ik bang ben dat dit zal gebeuren' of 'Ik voel me echt de baas omdat ik' ben hier echt bang voor.” Het is effectiever, zegt ze, omdat mensen minder worden bedreigd door deze kwetsbare bekentenissen over onze angsten. Hoe contra-intuïtief dat ook klinkt, "het is minder persoonlijk en stelt ons in staat om de kwestie waarover we het oneens zijn naar buiten te brengen."

Wat te proberen voordat je uit elkaar gaat over politiek

In veel gevallen kunnen verschillen in een huwelijk of partnerschap gezond zijn, maar het is bijzonder moeilijk om tegengestelde opvattingen over politiek te hebben, zegt Afifi, die een onderzoek naar dergelijke paren leidde tijdens de overgang naar het presidentschap van Trump. “Het is ook zeldzaam. Slechts 12% van de getrouwde stellen heeft tegengestelde politieke opvattingen”, merkt ze op.

Maar voor die 12%:"In het huwelijk kan het nuttig zijn om [politiek] een taboe-onderwerp te maken als je zo anders bent." Met andere woorden, als praten over politiek chronische conflicten veroorzaakt, wordt dit een van de zeldzame gevallen waarin vermijden echt nuttig is. Probeer je in plaats daarvan meer te concentreren op de waarden die je deelt en op waardoor je je verbonden voelt. "We denken gewoon dat iedereen zo van elkaar verschilt als we niet de tijd hebben genomen om echt de dingen te vinden die ons binden." Uit Afifi's onderzoek bleek dat het de relaties met sterke emotionele banden van vóór 2016 waren die de storm van het verkiezingsseizoen het best doorstonden.

Sharma is het daarmee eens. Het is belangrijk voor koppels om zich af te stemmen op gedeelde kernwaarden. Meningsverschillen zijn natuurlijk en onvermijdelijk, maar je moet respectvol zijn. "Zorg ervoor dat uw meningen niet leeg zijn, maar gebaseerd zijn op goede, solide, op feiten of op feiten gebaseerde gegevens en informatie", adviseert ze. “Luister dan ook naar de mening van je partner. Geef ze een kans om u van het tegendeel te overtuigen. Daar heb je een heel sterk persoon voor nodig.” Als jullie, nadat jullie allebei naar elkaar hebben geluisterd, nog steeds standvastig blijven in jullie respectieve meningen, "zeg dat dan kalm en resoluut en ga dan verder met een nieuw onderwerp."

Hoe voorkom je dat je vrienden en familie verliest door politiek

Het is moeilijk te zeggen wat moeilijker is, conflicten met vrienden of met familieleden. Voor Julie zijn het vrienden. "Met familie zit je tenminste aan het bloed vastgelijmd", zegt ze. Het doet pijn om vervreemd te raken van haar 'uitverkoren familie' van vrienden.

Voor Afifi is het moeilijker om met politieke polarisatie binnen het gezin om te gaan, omdat die relaties niet vrijwillig zijn, in tegenstelling tot vriendschappen.

Hoe dan ook, als je wilt dat je relaties dit verkiezingsseizoen overleven, helpt het om ze actief te onderhouden door simpelweg samen plezier te hebben. "Als we samen activiteiten kunnen ondernemen en een gemeenschappelijke basis kunnen vinden, zelfs als we van mening verschillen, dan helpt het ons om de storm te doorstaan ​​en onze relaties sterk te houden als deze verkiezingen komen", zegt Afifi.

Wat betreft familiepolitiek, "als praten over politiek niet respectvol en waardig kan blijven, waar iedereen de kans krijgt om te spreken en zijn mening te uiten, en iedereen zich gehoord voelt, is het het beste om het onderwerp te vermijden", zegt Sharma. "Ontelbare uitgebreide familiebijeenkomsten - waaronder een aantal van mijn eigen - zijn geruïneerd door verhitte politieke discussies."

Maar wat als, ondanks je ijverige pogingen om het onderwerp te vermijden, je vrienden en familie de zelfbeheersing missen om niet over politiek te praten? Wat als je elke keer dat je samenkomt dezelfde tirade hoort? Sharma adviseert om iets in de trant van te zeggen:"Weet je, in het verleden hebben deze gesprekken ons echt nergens goed gebracht. Zullen we het over iets anders hebben?'”

Of je kunt wachten tot ze hun tirade hebben uitgeput en de pauze gebruiken om een ​​nieuw onderwerp te beginnen. Als ze aanhouden, zegt Sharma dat je jezelf beleefd van het gesprek moet excuseren.

Als je mantelzorger bent voor iemand met verschillende politieke opvattingen

Zelfs als u uw gezin niet kunt kiezen, mogen de meesten van ons wel kiezen hoeveel tijd we met hen doorbrengen. Maar wat als u een verzorger bent van een cliënt of familie die schreeuwt over hun tegengestelde politieke opvattingen?

Mary Ellen (achternaam niet vermeld), die zich identificeert als een Democraat, heeft als thuiszorghulp voor senioren gewerkt. Ze beschrijft een voormalige klant als 'zoet als een taart', dat wil zeggen, totdat FOX News Mexicanen noemde. "En toen was ze een bal van woede en vooroordelen van 98 pond die me vaak sprakeloos maakte." Mary Ellen, die geen Latinx is, groeide op in Oost-Los Angeles en woonde enkele jaren in een grensplaats in het zuiden van Texas. Deze ervaringen hadden haar een ander perspectief op Mexico/VS gegeven. relaties.

Op een dag, ingegeven door een foutief nieuwsbericht, werkte Mary Ellen een mening uit, die niet goed overkwam. Haar cliënt "reageerde met een beetje meer warmte dan normaal, en ik drukte per ongeluk op een punt en moest snel terugbellen toen duidelijk werd dat ze niet alleen boos was, maar boos op mij." Vanaf dat moment vermeed ze het onderwerp ter sprake te brengen.

Mary Ellen is getraind om het praten over politiek of religie te vermijden, en ze vindt dat een goed beleid. "Dingen kunnen snel verhit raken en interfereren met de werkrelatie tussen cliënt en verzorger."

Deze verschillen tussen cliënt en verzorger kunnen al uitdagend genoeg zijn als ze allebei als blank worden geïdentificeerd. "Ik voel nu echt voor BIPOC-verzorgers", zegt Hackett, die Black is. “Ze behoren tot de meest gemarginaliseerde, overwerkte mensen die er zijn vanwege sociale ongelijkheid en de pandemie.” Politieke conflicten kunnen raciaal geladen worden, wat extra stressvol kan zijn voor een BIPOC-zorgverlener.

Hackett zegt dat het vooral belangrijk is dat deze zorgverleners doen wat ze kunnen om voor zichzelf te zorgen, zowel fysiek als mentaal. Merk op of je moe, hongerig of onder andere stressoren bent en wees je ervan bewust dat je hierdoor gemakkelijker getriggerd kunt worden. (Wanneer is dat niet het geval voor BIPOC-zorgverleners, geeft Hackett toe.) Kom toch zoveel mogelijk in een rustige gemoedstoestand en concentreer u op uw eigenwaarde. “Stap in, doe de taken en ga weg. Het is oké om niet op te nemen wat de persoon zegt.”

Aan de andere kant, zegt Hackett, als je vriendschappelijker bent met een klant of familie, zou je kunnen reageren door te zeggen dat de berichtgeving over mensen van kleur op het nieuws erg kwetsend en onnauwkeurig is . In plaats van de schuld te geven en te labelen wat ze zeggen, concentreer je je op hoe hun woorden je laten voelen. "Soms is de enige manier waarop we iemand iets vanuit ons gezichtspunt kunnen laten zien, heel kalm te praten over hoe die woorden ons persoonlijk beïnvloeden."

"We moeten vriendelijker en meer medelevend zijn met wat senioren en ouderen zeggen", zegt Sharma. Ze merkt op dat ouderlingen de neiging hebben directer en repetitief te zijn, wat je frustratie kan vergroten.

"Het belangrijkste dat we kunnen doen, is empathie ontwikkelen en proberen onszelf in andermans schoenen te verplaatsen", zegt Afifi. Dit is vooral belangrijk bij het werken met iemand van een andere generatie. Empathie vereist niet dat we onze eigen positie veranderen, het is gewoon begrip hebben van iemands andere belevingswereld. "Probeer mensen niet zo snel te beoordelen."

Maar je kunt mededogen hebben terwijl je toch gezonde grenzen aanhoudt. Als je verbaal wordt uitgescholden, vernederd of het moeilijk vindt om hun woorden niet persoonlijk op te vatten, moet je misschien besluiten om niet met die klant samen te werken.

Waar moet je op letten met sociale media

Nergens is de groeiende polarisatie van onze cultuur zo duidelijk zichtbaar als op sociale media. En dat is zo ontworpen. Terwijl we beginnen te leren, is het zo gestructureerd dat onze individuele nieuwsfeeds onze overtuigingen versterken. Maar hoe vinden we onze weg uit dit patroon? Een manier, volgens Afifi, zou kunnen zijn om te vragen:"Kunnen we zelf beslissen wat we belangrijk vinden?" Zo ja, kunnen we het eens worden over enkele gedeelde waarden en van daaruit verder gaan?

Dit is vergelijkbaar met de aanpak van de non-profitorganisatie Braver Angels. De groep, opgericht door gezinstherapeut David Blankenhorn rond de verkiezingen van 2016, helpt rode en blauwe Amerikanen te verenigen in een werkalliantie om het land te depolariseren. Volgens Randy Lioz, directeur online ervaring, willen Braver Angels-workshops, gedeeltelijk, burgers helpen verbinding te maken rond gedeelde waarden. Een van hun centrale huurders is wat zij 'intellectuele nederigheid' noemen:het idee dat 'als mensen inherent beperkt zijn in ons perspectief op de wereld en dat we altijd moeten proberen de perspectieven te begrijpen die zich vormen in het leven van anderen .”

Met andere woorden, als we ons laten leiden door gedeelde waarden en een oprecht verlangen om contact te maken en te begrijpen, komen we misschien minder in de verleiding om ruzie te maken in Facebook-threads.

Het is normaal dat je het oneens bent met de mening van je vrienden, maar "vat meningsverschillen niet persoonlijk op", benadrukt Sharma. Als iemands post je van streek maakt of beledigt, vraag jezelf dan af waarom voordat je een reflexmatige reactie stuurt. Misschien roept het een pijnlijke herinnering op of een onopgelost probleem.

"Vermijd lange discussies op sociale media", vervolgt ze. "Het is gewoon een konijnenhol voor permanent geschreven verklaringen in uw naam met een groot potentieel om ongepast en respectloos te worden." Wees zelfbewust en vermijd het typen van iets dat u niet persoonlijk in iemands gezicht zou willen zeggen. En onthoud dat het essentieel is voor je persoonlijke groei om jezelf bloot te stellen aan geldige meningen die verschillen van de jouwe.

Hoe moeilijk het ook is te geloven, we zullen ons niet voor altijd opgesloten voelen in deze politieke polarisatie. Als we uiteindelijk terugkijken op deze periode, hoe willen we dan onszelf zien en de manier waarop we andere mensen behandelden? Wie hoop je dat er nog in je leven zal zijn? Dit is misschien een goed moment om daar even over na te denken. Focussen op onze waarden, met name onze gedeelde waarden, kan de sleutel zijn tot het onderhouden van relaties met de mensen die het belangrijkst voor je zijn, ongeacht je politieke verschillen.