• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Strategie edukacyjne dla dzieci z ADD

Nauka na linii montażowej Nix

Strategie edukacyjne dla dzieci z ADD Mój kumpel z dzieciństwa, Spook, był człowiekiem wielu talentów. W wieku piętnastu lat był znany w całym zachodnim Teksasie ze swojego talentu jako trener koni. Był zaklinaczem koni, który miał sposób zarówno z mustangami, jak i mustangami. Spook też był dobry w koniach mechanicznych. Przysięgam, że trzymał mojego Plymoutha z 1947 roku za pomocą szczypiec i drutu do belowania.

Mimo wszystkich swoich różnorodnych umiejętności Spook nie radził sobie zbyt dobrze z liczbami. Jednym z powodów, dla których staliśmy się tak dobrymi przyjaciółmi, było to, że mój ojciec prawie każdego wieczoru pomagał Spookowi w odrabianiu zadań domowych z algebry. Mój kumpel był geniuszem, jeśli chodzi o pracę z rzeczami, na które mógł położyć swoje ręce, ale nigdy nie mógł skupić ani rąk, ani umysłu na koncepcjach takich jak x + y =z .

To go bez końca frustrowało, ale pamiętam, jak mój ojciec powiedział mu:„Spook, nie jesteś głupi ani głupi, po prostu uczysz się inaczej niż inni. I możesz nawet chcieć być z tego dumny”. Mój ojciec był mądrym człowiekiem. Pomógł Spookowi przejść przez algebrę, a ostatnio słyszałem, że mój kumpel pracował jako sędzia okręgowy.

Dzieci, u których zdiagnozowano zespół deficytu uwagi, którego objawy są związane z problemami neurologicznymi, również nie są głupie ani głupie. Podobnie jak Spook, po prostu uczą się na różne i niepowtarzalne sposoby. Ale oni również muszą znaleźć cierpliwych i chętnych nauczycieli, którzy rozumieją ich wyzwania. Uczniowie ADD uczą się inaczej, ponieważ ich mózgi działają na bardziej ograniczonych częstotliwościach. Nie reagują dobrze na schematyczne podejście, które zwykle stosuje się w klasie uczniów z głównego nurtu.

Rodzice dziecka z ADD muszą być czujni w monitorowaniu edukacji ich dziecka. Twoje dziecko prawdopodobnie będzie miało w swojej karierze szkolnej ponad trzydziestu różnych nauczycieli. To do Ciebie należy upewnienie się, że jego nauczyciele są świadomi, że ADD stwarza szczególne wyzwania, ale także możliwości innowacyjnego nauczania. Większość nauczycieli przeszła pewne szkolenie w zakresie radzenia sobie z uczniami z ADD, ale ponieważ nauczyciele zazwyczaj mają do czynienia z salą pełną młodych ludzi, zwykle wybierają to, co działa dla większości z nich. Rodzice ucznia muszą zapewnić mu szczególną uwagę i pomoc, której potrzebuje w nauce.

Ze względu na wyzwania, jakie stawiają uczniowie z ADD w większości systemów szkół publicznych, coraz więcej ich rodziców zwraca się do nauczania w domu. W grupach rodziców, z którymi pracuję, praktycznie każdy, kto miał dziecko, które ukończyło szkołę średnią, opowiada się za edukacją domową zamiast szkoły publicznej. Oczywiście nie każda rodzina ma na to środki. I nie każdy rodzic nadaje się do roli nauczyciela, zwłaszcza każdego dnia.

Ale niezależnie od tego, czy chcesz uczyć swoje dziecko w domu, czy wysłać je do szkoły publicznej lub prywatnej, ważne jest, abyś zrozumiał, jak działa jego umysł oraz najlepsze i najbardziej efektywne sposoby, w jakie się uczy. Odkryłem, że większość dzieci z ADD uczy się najlepiej, gdy członkowie rodziny są zaangażowani w ich edukację, czy to jako nauczyciele, czy jako korepetytorzy.

Specjalne potrzeby vs. Linia montażowa
Większość nauczycieli szkół publicznych powie, że dzisiaj są obarczeni koniecznością nauczania do obowiązkowych sprawdzianów postępów wymaganych przez systemy szkolne. Te wymagania i stale rosnąca liczba uczniów w ich klasach pozbawiły nauczycieli czasu, jaki kiedyś musieli poświęcać osobom o specjalnych potrzebach. Niestety, dzieci z ADD w ogóle nie radzą sobie dobrze w systemach edukacyjnych na linii montażowej. Ponieważ wymagają dodatkowej uwagi i powodują zakłócenia, są często postrzegane jako zagrożenie dla kontroli jakości przez tych nauczycieli, którzy są pod silną presją, aby dostarczyć uczniów na czas do następnego etapu procesu. Nie żartuję.

Kurator szkół w okręgu szkolnym w Teksasie ustanowił skomplikowany, telewizyjny system nauczania dla każdej klasy. Program nauczania nagrany na taśmie wideo jest ustandaryzowany pod kątem wysokich wyników testów. Nauczyciele służą jako niewiele więcej niż monitory.

To masowe podejście do edukacji stanowi ogromne wyzwanie dla dziecka ADD i jego rodziców. Zamiast pracować ze specjalnymi potrzebami dzieci i uczyć zgodnie z ich najwyższymi oczekiwaniami, nauczyciele obniżają poprzeczkę, co jeszcze bardziej obniża samoocenę wrażliwych dzieci z ADD. Te dzieci mogą się uczyć i rozwijać, ale tylko wtedy, gdy są uczone w sposób dostosowany do ich potrzeb.

Problemy z silnikiem i pamięcią Pięć mostów do nauczania nad lukami neurologicznymi
Dzieci i dorośli z ADD mają luki neurologiczne, które zakłócają procesy poznawcze pamięci, koncentracji i koncentracji uwagi. Ich bardziej ograniczone funkcje mózgu wpływają również na koordynację mięśniową i energię psychiczną. Nauczyciele muszą więc radzić sobie z

• nieefektywna moc silnika
• niewystarczająca pamięć
• słaba kontrola produkcji
• niska energia umysłowa
• dysfunkcja językowa

Nieefektywna moc silnika
Kiedy dzieci są kierowane z powodu ewentualnych problemów neurologicznych, jednym z powszechnych narzędzi oceny jest rysowanie przez nie figur geometrycznych, takich jak koło, kwadrat i diament. Na rysunkach tych prostych figur widoczne jest opóźnienie rozwoju motoryki drobnej. W rzeczywistości jest to prawdopodobnie najbardziej wymowny test. Niektóre zniekształcenia wynikają z faktu, że wewnętrzne postrzeganie wzrokowe dzieci jest zniekształcone (jest to zwykle związane z trudnościami w uczeniu się). Wiele z tych dzieci nie potrafi narysować niczego, co przypominałoby koło lub kwadrat z powodu braku sprawności ruchowej w ich rękach. Ten brak kontroli motorycznej odzwierciedla neurologiczne pomieszanie koordynacji, tempa i planowania wymaganego na każdym przedmiocie w szkole.

Większość z nas nie zastanawia się zbytnio nad złożonością neurologiczną związaną z rysowaniem prostych figur i tworzeniem liter, ale są one ogromne. Dla dziecka z ADD osiągnięcie tego poziomu koordynacji wymaga prób i błędów z dużą cierpliwością. Słowo operacyjne to cierpliwość . Nawet pierwszoklasiści z głównego nurtu mają na początku trudności w nauce ABC. Proces uczenia się obejmuje trenowanie mózgu lub rowkowanie sekwencja neurologiczna.

Dzieci z ADD mogą to zrobić, ale należy im pozwolić robić to powoli ze względu na wolniejsze procesy neurologiczne. Daje im trochę papieru i każe śledzić litery w kółko, pozwalając im analizować własną pracę i zachęcając ich do robienia tego coraz lepiej. Najlepiej nie czynić tego ilościowym ćwiczenie, aby musieli napisać dwieście a 's i dwieście b 's. Uczyń z tego dumę ćwiczenie; pozwól im określić, kiedy wykonali zadanie polegające na prawidłowym pisaniu listów, z nadzieją, że zaszczepią źródło spełnienia.

Praktyka jest najlepszym nauczycielem dla uczniów z ADD. Nie stawiaj im ograniczeń czasowych i pozwól im pracować również w nieformalnych warunkach. Postaraj się podkreślić zabawę i przyjemność tworzenia czegoś pięknego.

Niewystarczająca pamięć
Pamięć to funkcja neurologiczna. Niektórzy ludzie mają większe możliwości niż inni, ale do pewnego stopnia pojemność pamięci można poprawić za pomocą ćwiczeń, a nawet kilku sztuczek. Gdybyś naprawdę chciał, mógłbyś nauczyć się zapamiętywać każde nazwisko z książki telefonicznej lub daty urodzenia wszystkich znajomych. To nie wymaga geniuszu. Jednak dzieci z ADD często biją się za złe wspomnienia w błędnym przekonaniu, że nigdy nie będą w stanie zrobić nic lepszego.

Trening pamięci opiera się na fizjologii funkcji mózgu. Mózg potrzebuje tlenu do funkcjonowania, a na pamięć ma wpływ ilość tlenu krążącego w krwiobiegu. Ale objawy ADD mają tendencję do ograniczania przepływu tlenu. Dzieci i dorośli w stresie nie oddychają głęboko. Napinają również mięśnie. Oba te zachowania zatrzymują tlen w mózgu, a gdy są wykonywane nawykowo, ograniczają pojemność pamięci. Dlatego ważne jest, aby uczniowie ADD uczyli się w zrelaksowanym otoczeniu.

Naucz się relaksować; naucz się stawiać kroki Naucz się odpoczywać, odpręż się, aby się uczyć
Krok pierwszy
Im głębiej Twoje dziecko oddycha, tym lepsza będzie jego pamięć – pod warunkiem, że nie posunie się za daleko i nie zacznie hiperwentylować. Powiedz dziecku, aby myślało o tym w ten sposób:Twój oddech jest paliwem pamięci, a im bardziej się odprężasz i oddychasz, tym więcej pamiętasz. Nauczyłem dzieci tej strategii, a ich wyniki testów stale rosną o co najmniej dziesięć punktów.

Krok drugi
Poinstruuj dziecko, aby zużyło całe paliwo tlenowe, aby skupić się na tym, o czym musi pamiętać. Jeśli przechowywane informacje nie wracają automatycznie, niech pomyśli o wszystkich powiązanych z nimi informacjach. Na przykład, jeśli próbuje przypomnieć sobie datę zastrzelenia Kennedy'ego, pomyśl o wszystkim innym, co działo się w tej epoce, jak kryzys kubański lub ruch na rzecz praw obywatelskich. Skojarzenia pamięciowe to świetny trik do nauki. Dzieci mogą nauczyć się zapamiętywania rzeczy, nawet łącząc materiał do nauki z ubraniami, które mają na sobie lub z jedzeniem, które jedzą podczas nauki. W ten sam sposób można nauczyć się pamięci mięśniowej. Miałem przyjaciela, który był pastorem, a ostatnie cztery cyfry jego numeru telefonu to 8-2-4-6. Kiedy je wybierasz, tworzysz krzyżyk. Nigdy nie zapamiętywałem liczb, ponieważ moje mięśnie były wytrenowane, by zrobić krzyżyk, kiedy chciałem do niego zadzwonić.

Pomocne jest również dla uczniów ADD, a także większości innych osób, zapisanie materiału, który musi być przechowywany w mózgu. Kiedy coś zapisujesz, angażuje to również twoją pamięć mięśniową. Spowiedź:w liceum próbowałem oszukiwać na zajęciach z fizyki, zapisując wszystkie wzory na małej kartce papieru, którą zamierzałem przemycić do testu. Wzory były długie i miałem problem z umieszczeniem ich na odpowiednio małej kartce papieru. Musiałem je kilkakrotnie przepisywać, za każdym razem coraz mniejsze. Zanim udoskonaliłem swoje maleńkie pisanie, nie potrzebowałem ściągawki. Zapamiętałem formuły!

Głośne czytanie materiału jest również bardzo pomocne, gdy dziecko próbuje coś zapamiętać, być może dlatego, że angażuje to również w pamięć mięśniową. Moją radą jest zachęcenie dziecka do rozmowy na temat rozwiązywania problemów w matematyce.

Słaba kontrola produkcji
Kontrola produkcji to sposób, w jaki pokazujesz to, co wiesz. Wiele razy słyszę, jak dzieci z ADD wyjaśniają, że znają odpowiedzi, ale po prostu nie wiedzą, jak je wyrazić. Wynika to z ograniczeń poznawczych, które powodują słabe umiejętności organizacyjne. Wyrażanie złożonych myśli jest szczególnie onieśmielające dla dzieci z ADD, więc często spieszą się z procesem, próbując od razu powiedzieć wszystko, co wiedzą.

Kiedy byłem w liceum, pracowałem na pół etatu dla mojego ojca jako pomocnik mechanika, głównie jako specjalista od hamulców. Byłem nadzorowany przez Duda, mądrego człowieka – pomimo swojego przezwiska – który śmiał się z moich wielu błędów. Jak typowe dziecko z ADD, denerwowałem się i próbowałem szybko przejść przez proces, który wymagał podejścia krok po kroku.

„Frank, starasz się zrobić wszystko na raz”, powiedział mi kiedyś Dud. „Jest początek i koniec, z krokami pomiędzy. Spróbuj tego i zobacz, co się stanie”.

Lekcja dla uczniów z ADD polega na podzieleniu każdego zadania – czy to przerwa w pracy, czy zadanie domowe – na części:początek, druga część i tak dalej, aż do końca. Dotyczy to problemów z czytaniem, ortografią, pisaniem i matematyką. Pomocne może być przypomnienie dziecku, jak najlepiej zjeść słonia:kawałek po kawałku.

Poinstruuj dziecko, aby podeszło do zadania, najpierw myśląc o krokach, przez które musi przejść. Może pomóc w stworzeniu historii wokół problemu. To może być zabawne i pomoże w zrozumieniu, a także w produkcji. Nazywa się to Sokratejska metoda nauczania, od greckiego nauczyciela Sokratesa. Kiedyś angażował się w dialog i pytania, aby jego uczniowie nauczyli się myśleć w sposób metodyczny. To najlepszy sposób na nauczenie dziecka z diagnozą ADD. Daje możliwość poszerzenia możliwości, jednocześnie pozwalając uczniowi ćwiczyć umiejętności rozwiązywania problemów.

Stymulacja mózgu Niska energia psychiczna
Często dzieci ADD rozpoczynają zadanie z wielkim entuzjazmem, który szybko przeradza się w zmęczenie. Jedna z moich pacjentek, Nancy, radziła sobie dobrze na porannych zajęciach i miała dobre oceny, ale nie radziła sobie na zajęciach popołudniowych. Inna pacjentka, Frances, miała odwrotny problem. Była osobą popołudniową, która słabo radziła sobie na porannych zajęciach i celowała później w ciągu dnia.

Wszyscy mamy wzloty i upadki energii mentalnej, a te wzorce są dość spójne dla każdego z nas. Niektórzy z nas to ranni ludzie, którzy każdego dnia wstają w rześkim nastroju, z jasnymi oczami i gotowi do nauki. Inni to ludzie nocy, którzy ożywają dopiero po zachodzie słońca. Naukowcy nazywają te cykle energetyczne rytmami dobowymi a badania mózgu potwierdziły ich istnienie.

Niestety większość szkół podstawowych i średnich nie oferuje zarówno dziennych, jak i nocnych zmian. Nawet normalne nastolatki wydają się być ludźmi nocnymi z powodu przepływów hormonów związanych z okresem dojrzewania. Dzieci z ADD mają zwykle zmienne cykle, które zwiększają ich wyzwania w nauce. Ich energia przypływa i przepływa w wysokich szczytach i niskich dolinach. Trudno im utrzymać energię psychiczną przez cały dzień szkolny.

Jednym z najlepszych rozwiązań na zmieniający się poziom energii dzieci z ADD jest męka nastolatków . Nastolatek nie jest torturowany, ale ludzie wokół niego mogą być. Chcę delikatnie przekazać to rodzicom, ale nie ma łagodnego sposobu, aby to powiedzieć:głośna muzyka, którą gra twoje dziecko z ADD, może być właśnie tym, co zaleciłby ten lekarz. Jak zauważyłem wcześniej, dzieci z ADD instynktownie próbują stymulować swoją powolną aktywność mózgu na wiele sposobów, które często są oceniane jako antyspołeczne, irracjonalne i niebezpieczne przez innych. Ryzykowne zachowanie jest jednym z takich zachowań. A granie ryczącej muzyki z ciężkim basem i bębnami to kolejna rzecz.

Mózg jest stymulowany przez te formy muzyki. Kiedy twoje dziecko ADD słucha muzyki podczas nauki, może to być dla niego pomocne. Pobudza jego neuroprzekaźniki, nawet gdy doprowadza ciebie i sąsiadów do bananów.

Mam więcej szokujących wiadomości. Guma do żucia to kolejny sposób na stymulację mózgu dziecka z ADD, chociaż nie musisz tolerować pozostawienia jej na noc na słupku łóżka. Żucie, podskakiwanie nogami, stukanie stopą i inne powtarzalne i rytmiczne zachowania to typowe sposoby, w jakie dzieci z ADD próbują samostymulować swój ospały mózg. Wyjaśnienie jest interesujące. Substancja zwana kolagenem łączy każdą tkankę w ciele, a kiedy osoba się porusza, napięcia powstające w tej tkance ciała wytwarzają ładunki elektryczne. Nazywa się to efektem piezoelektrycznym . Jednostki doładowują swoje mózgi, pompując energię mentalną. Ten mechanizm wyjaśnia również, dlaczego ćwiczenia fizyczne pomagają w rozwiązywaniu problemów i pamięci.

Postawy ciała mogą również stymulować stany emocjonalne. W naszych badaniach poprosiliśmy studentów, aby przyjęli pochyloną postawę, typową dla osób z depresją, na okres dziesięciu minut. Po tym okresie każdy zgłaszał uczucie depresji niezależnie od nastroju przed badaniem. Istnieje na to naukowe wyjaśnienie. Krystaliczne składniki znajdujące się na końcach mięśni emitują sygnatury elektromagnetyczne, które oznaczają brak równowagi w chemii ciała, komunikowany przez emocje, takie jak depresja. Znaleźliśmy inne postawy, które wywołują stany emocjonalne, w tym postawę „zwycięstwa”, w której osoba wysuwa klatkę piersiową i podbródek i cofa ręce. Daje to uczucie uniesienia.

Uważa się, że dzieci z ADD rzeczywiście odnoszą korzyści z wstawania i poruszania się w klasie – nawet jeśli normalnie sprowadzałoby to naganę od nauczyciela. Postawa zwykle przyjmowana podczas siedzenia w klasie jest prawdopodobnie szkodliwa dla uczenia się dziecka z ADD ze względu na stan emocjonalny, w jakim się znajduje. Kiedy ramiona dziecka są pochylone, a jego głowa pochylona, ​​klatka piersiowa jest ściśnięta, powodując letarg w ADD dzieci. Pokazaliśmy nauczycielom, że kiedy pozwalają dzieciom z ADD poruszać się swobodniej, pomaga im to w nauce.

Moc słów Zaburzenia językowe
W badaniach nad przestępcami i innymi aspołecznymi osobowościami jednym z najbardziej spójnych atrybutów osobowości jest trudność tych osób w wyrażaniu emocji werbalnie. Uważa się, że wywołują emocje poprzez przemoc i ryzykowne zachowanie, aby zrekompensować sobie niemożność wyrażenia tych uczuć werbalnie.

Na moich zajęciach z terapii gniewu często zauważamy, że uczestnicy mają ograniczone słownictwo. Kiedy podajemy w programie słowa lub wyrażenia, które pomagają im wyrazić swoje uczucia werbalnie, często rozprasza to ich gniew bez przemocy. Dzieci z ADD mają podobne problemy z powodu ograniczonego słownictwa. W rzeczywistości niektóre badania wykazały, że ADD zdiagnozowano u ponad 50 procent osób skazanych za brutalne przestępstwa lub zachowania antyspołeczne.

Dobrą wiadomością jest to, że dzieci z ADD również korzystają z terapii, które poprawiają ich zdolność wyrażania siebie. Siła słów może być niesamowita. Nauczyłem się tego w trzeciej klasie. Szkolny tyran nękał mnie pewnego dnia i zostaliśmy zaatakowani na szkolnym dziedzińcu. Dzieciaki tłoczyły się wokół nas z nadzieją na walkę. W tłumie była moja starsza siostra. Przyszła mi na ratunek, ale w bardzo ciekawy sposób. Kiedy łobuz i ja okrążyliśmy się nawzajem, zasypała go pytaniami:„Wyglądasz na mnie dość wkurzonego, w porządku. Wyglądasz dla mnie dość wrednie, więc sądzę, że zamierzasz spuścić farsz z mojego młodszego brata, prawidłowy?"

Tyran nie oderwał ode mnie wzroku, ale przemówił do niej. – Nie, nie jestem wkurzony. Po prostu z nim zadzieram.

To była dla mnie dobra wiadomość. To była taka ulga, że ​​nie mogłam nic poradzić na to, że zaproponowałam spontaniczną mądrość. „Cóż, myślę, że uznam, że zostałem zamieszany, a teraz możemy zrobić coś innego”.

Znęcał się z tego powodu. – Myślę, że możesz więc powiedzieć, że zostałeś zamieszany. Wszyscy się śmialiśmy. Koniec konfliktu.

Od tego momentu, ilekroć ze mną zadzierał, ogłaszałem, że spełnił swój cel, by mnie przestraszyć, i to wystarczyło.

Wiele lat później zobaczyłam inny przykład uzdrawiającej mocy słów, kiedy moja koleżanka Richard Wall nauczyła starsze pacjentki zmagające się z depresją, by dać upust swojej złości słowami przekleństw. Podeszli do tego jak żołnierze piechoty morskiej, ale tylko w obrębie jego gabinetu, gdzie ściany drżały od słów wulgarnych matron. Był to niezły widok, a także niezły dźwięk. I zadziałało. Słowa mają moc, a dzięki tej mocy dzieci i dorośli mogą znaleźć ścieżki do swojego potencjału.

Innowacyjne prezenty dla nauczycieli
Poznałem inne kreatywne metody pobudzania umysłów uczniów z ADD od innowacyjnych nauczycieli, których poznałem przez lata. Zostałam wychowana przez nauczycieli, więc bardzo ich szanuję. Niektórzy z najbardziej oddanych ludzi, jakich kiedykolwiek spotkałem, byli na wydziale w szkole publicznej w Andrews w Teksasie, gdzie po studiach miałem pierwsze zadanie nauczycielskie. Dyrektor, Vernon Payne, miał kadrę naukową złożoną z przyrodników. Przeszli szkolenie, ale wiele z tego, co zrobili, było instynktowne. Podziwiałem ich umiejętności. Byli podekscytowani potencjałem swoich uczniów. Żadnemu uczniowi w tej szkole nie brakowało uwagi. A w ciągu trzech lat mojego pobytu tam nigdy nie widziałem, żeby uczeń odniósł porażkę. Poniżej znajduje się kilka innowacyjnych metod dla uczniów z ADD, których nauczyłem się od nauczycieli tam iz całego kraju.

System nagród żetonowych; wielokrotne uczenie się sensoryczne Nagrody żetonowe/duże zwroty
Jest to metoda wzmacniania, w której uczniowie otrzymują znak wartości, którą można wymienić za odpowiednie i produktywne zachowanie. Jednym z kroków w tej procedurze jest rozbicie pożądanego zachowania na małe części, tak aby jednostki uczyły się stopniowo. Na przykład, jeśli chcesz używać żetonów, takich jak dziesięciocentówki, do czytania, możesz rozpocząć procedurę od nagradzania dziecka za samo spojrzenie na książkę jako pierwszy krok. Gdy dziecko zostanie za to nagrodzone, następnym krokiem może być nagrodzenie go za przeczytanie pierwszej strony, potem pierwszych pięciu, dziesięciu i tak dalej. Ostateczną nagrodą byłaby odpowiedź na pytania w celu sprawdzenia zrozumienia.

Takie podejście jest bardzo skuteczne w przypadku dzieci z ADD, po części dlatego, że podejście krok po kroku do zadań dobrze sprawdza się w przypadku dzieci, które mają trudności ze skupieniem się na całości. System nagród przyrostowych dobrze sprawdza się również w budowaniu poczucia spełnienia u dzieci o niskim poziomie pewności siebie i samooceny.

Widziałem również tę metodę z powodzeniem wykorzystywaną w terapiach grupowych dla dzieci z ADD. Zostali podzieleni na małe grupy i otrzymali żetony, które można wymienić w lokalnym sklepie muzycznym. To nie tylko zwiększyło produktywność uczniów i zbudowało poczucie własnej wartości, ale także sprzyjało większej pracy zespołowej wśród dzieci z ADD, które generalnie nie radzą sobie dobrze w sytuacjach grupowych.

Gorąco polecam korzystanie z systemu nagród symbolicznych za nauczanie dzieci ADD. Tak często te dzieciaki czują się odizolowane. Są również bardzo samokrytyczni. Wyobraź sobie ciągłą frustrację związaną z tym, że nigdy nie ukończysz projektu lub nie zostaniesz nagrodzony za dobrą pracę. Te dzieci są często maltretowane emocjonalnie, ponieważ objawy ADD wpędzają je w kłopoty. System nagród żetonowych sprawia, że ​​nauka jest dla nich znacznie przyjemniejsza. Nie jest to wartość żetonów; to uznanie za krok naprzód. I to jest podstawowe przesłanie, które mówi:„Obchodzimy się”.

Wielokrotna nauka sensoryczna
Im więcej pięciu zmysłów używanych w nauce, tym lepszy i szybszy proces. Badania pokazują, że jeśli klasa jest prezentowana ustnie z tematem, wskaźnik uczenia się wynosi tylko 17 procent. Ale jeśli ten materiał zawiera prezentację wizualną, wskaźnik uczenia się drastycznie wzrasta do 75 procent. Jeśli materiał jest odtwarzany z uczestnikami rozmawiającymi w dialogu, wskaźniki uczenia się wzrastają do 95 procent.

Ze względu na luki neurologiczne doświadczane przez dziecko z ADD, wielokrotne uczenie się sensoryczne jest niezbędnym narzędziem. Zdolność dziecka do rozumienia i uczenia się dramatycznie wzrasta, gdy nauczyciele stosują metody wykorzystujące różnorodne ćwiczenia wizualne, dźwiękowe, kinestetyczne (ruchy ciała), a nawet śmierdzące. Kto może zapomnieć o eksperymentach z zgniłym jajkiem na zajęciach z chemii?

Jedna z metod nauczania, które wypróbowaliśmy, wykorzystywała cytryny, pomarańcze i cynamon jako narzędzia poprawiające pamięć. Nie było żadnego nieodłącznego związku między słowami do zapamiętania a owocami, ale uczniowie skojarzyli każde słowo z określonym zapachem, gdy przedmioty były prezentowane. Gdyby powtórzyła się seria ośmiu słów, na przykład krzesło ,kot ,pogoda , szczypce ,mężczyzna ,zdjęcie ,płaszcz i żółty , zdjęcie każdego przedmiotu było prezentowane na rzutniku slajdów, podczas gdy uczniowie mieli okazję spróbować konkretnego owocu. Nic dziwnego, że studenci osiągali wyższe wyniki.

Powszechnym lamentem wśród krytyków edukacji jest to, że nauczyciele nie są odpowiednio wynagradzani za innowacje. Ale nauczyciele, którzy stosują innowacyjne metody z dziećmi ADD, są nagradzani tym, że ich uczniowie często stają się bardziej uważni i chętni do współpracy w klasie. Nauczanie ich wielozmysłowym podejściem przynosi ogromne korzyści, niezależnie od wieku ucznia.

W czasie mojej szkoły publicznej jako nauczycielka matematyki przynosiłem do klasy klocki różnych rozmiarów i rozdawałem je uczniom. Używałbym tych bloków jako pomocy audiowizualnych do prezentowania lekcji na temat ułamków, stosunków, geometrii i równań kwadratowych. Użyłem również jabłek, które pociąłem na wczesne dyskusje na temat rachunku różniczkowego. Ponieważ moja klasa była salą chóru, przyniosłem nawet fortepian i użyłem progresji akordów, aby omówić szeregi liczb i równania hierarchiczne. Byli to przeciętni uczniowie siódmej i ósmej klasy z typowymi problemami behawioralnymi i rozproszeniami, ale mogłem uczyć ich materiałów na poziomie college'u, ponieważ angażowałem ich mózgi w różnego rodzaju materiały. Wiem, że moje metody się sprawdzały, ponieważ testowałem studentów pod kątem konkretnej wiedzy. A moja klasa uzyskała średnio w dziewięćdziesiątym percentylu na testach osiągnięć. Posłuchajmy o drewnianych klockach i plasterkach jabłek!

Ćwiczenia przedklasowe; pozytywne wzmocnienie Podkręć klasę
Wszyscy uczniowie odnoszą korzyści z regularnych ćwiczeń, ale w szczególności dzieci z ADD muszą być aktywne fizycznie, aby utrzymać przepływ krwi do mózgu. Polecam trzy kluczowe ćwiczenia, zapożyczone z treningu sztuk walki, przed każdymi zajęciami. Ćwiczenia te pomagają mózgowi przyspieszyć, co poprawia koncentrację i koncentrację. Kroki oparte są na zdrowym rozsądku, ale młodzi ludzie lubią rytuał sztuk walki. Niektórzy nauczyciele wręczają kolorowe pasy za koncentrację w klasie.

Rozpocznij te ćwiczenia, prosząc uczniów ADD o wykonanie terapii relaksacyjnych, takich jak głębokie oddychanie . Poinstruuj ich, aby usadowili się wygodnie, a następnie skupili się na przedmiocie lub określonej przestrzeni na ścianie. Niech skupią swoją energię i umysłową uwagę na bijącym sercu. Mówię uczniom, że serce jest źródłem czystej energii, pozbawionej strachu i niepokoju, i jest potężnym narzędziem.

Po około trzech minutach każę uczniom wykonać kilka ćwiczeń rozciągających mięśnie . Dokładne ćwiczenia nie są krytyczne, o ile ręce, nogi i plecy przykuwają uwagę. Moim ulubionym jest to, co nazywam przebudzeniem kwiatów. Używam do tego muzyki. Wszyscy zaczynają zwijać się na podłodze i powoli wyciągają ramiona i szyję, jakby była kwiatem wyrastającym z podłogi i sięgającym po słońce lub deszcz. W końcu uczniowie wstają i wyciągają ręce i nogi. Zginają się i rozciągają również zgodnie z własnymi potrzebami. Niektóre z tych ruchów stają się humorystyczne. Zachęcamy do śmiechu. To też jest stymulujące.

Okres rozciągania powinien zająć około trzech minut. Kolejna faza to ćwiczenie tonujące . Uczniowie proszeni są o zanucenie tonu (lub nawet piosenki), który budzi mózg. Próbują znaleźć ton, który wywołuje wibracje w ich głowach. W ciągu kilku minut pomieszczenie może brzmieć jak ul. To jest w porządku, jeśli oddychają i koncentrują się na swojej inicjacji. Te ćwiczenia fizyczne zajmują trochę czasu na zajęciach, ale przynoszą korzyści w postaci zwiększonego skupienia i energii.

Miłość i nauka
Najlepsi nauczyciele znajdują sposoby na dotarcie do wszystkich swoich uczniów. Rodzina jest cenną częścią procesu nauczania i wychowania, zarówno w przekazywaniu bezpośrednich instrukcji, jak i dzieleniu się wartościami. W szczególności uczeń ADD musi nauczyć się tych rzeczy od członków rodziny:

• Kochają go i szanują.
• Wierzą w niego.
• Wspierają go przez cały czas.
• Interesują się jego uczuciami i myślami.
• Cenią postępy w nauce jako pozytywne narzędzie dla ucznia.
• Chętnie pomogą.

Uczniowie ADD muszą wiedzieć te rzeczy i słyszeć je powtarzane im – każdego dnia. Zawieś je na lodówce, włóż notatki do ich książek i pudełek na lunch. Największy wkład, jaki rodzina może wnieść w dziecko z ADD, to poinformowanie go, że jego rodzice i rodzeństwo są przez cały czas w jego kącie.