• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

DODAJ:Plan gry

Własna koncepcja

DODAJ:Plan gry Jako były trener w szkole średniej nie mogłem zostawić cię bez planu gry. Twoim przeciwnikiem jest zaburzenie koncentracji uwagi. Ponieważ ADD może atakować i wpływać na życie Twojego dziecka na różne sposoby, udostępniłem narzędzia oceny, które pomogą Ci określić najlepszy plan gry (lub plany) dla Twojego dziecka. ADD wpływa na dzieci i dorosłych w sześciu obszarach, więc zaprojektowałem obronę dla każdego z nich. Ponieważ objawy ADD u każdego dziecka są różne, najpierw oceńmy, w jaki sposób wpływa to na Twoje dziecko w każdym z tych sześciu obszarów:

• koncepcja siebie
• zachowania
• domowe relacje i harmonia
• relacje społeczne
• życie duchowe
• życie szkolne

Zdaję sobie sprawę, że każdy z tych obszarów został omówiony w poprzednich rozdziałach i mam nadzieję, że wrócisz do tych rozdziałów w poszukiwaniu wskazówek i wskazówek. Ale nie możesz po prostu podążać za jednym podejściem na raz. Powoduje to zamieszanie, a jeśli jedno podejście nie odniesie większego sukcesu, może zostać wyrzucone na śmietnik jako bezużyteczne, podczas gdy w połączeniu z innym może być bardzo wydajne. Przesłanie jest takie, że Twoje dziecko potrzebuje zintegrowanego planu, który obejmuje mieszankę podejść. ADD nie jest pojedynczym problemem i nie można mu pomóc jednym rozwiązaniem. To jest powód tego rozdziału, aby zacząć od pełnego obrazu .

Dla każdej kategorii oceny będzie skala ocen od 1 do 10 punktów, gdzie 1 oznacza brak wpływu ADD w tym obszarze, a 10 oznacza, że ​​skutki ADD mają dysfunkcyjny wpływ na ten obszar życia. Każda ze skal oceny ma inne znaczenie dla określenia, jak dobrze funkcjonuje Twoje dziecko; jednak ratingi bazowe oparte są na poniższej ogólnej skali.

Własna koncepcja
W tej kategorii przyjrzymy się, jak Twoje dziecko myśli o sobie, patrząc na jego samoocenę, pewność siebie i samowystarczalność. Jest wiele sposobów na określenie obrazu siebie dziecka, ale uważam, że najlepszą metodą jest po prostu zadanie dziecku prostych, prostych pytań:„Jak mocno się czujesz, gdy stajesz przed trudnymi problemami?” lub „Jak pewny jesteś swoich umiejętności?” lub „Jak dobrze sobie poradzisz na teście w przyszłym tygodniu?” Poproś dziecko, aby odpowiedziało na te pytania, używając poniższej dziesięciostopniowej skali.

Zachowania, relacje, życie duchowe Zachowania
Obszary behawioralne obejmują sposoby radzenia sobie i reagowania rodziców i dzieci. Reakcje te można podzielić na odruchowe reakcje, które zwykle nie obejmują żadnych procesów myślowych o konsekwencjach (impulsywność) i konsekwencjach odpowiedzi, które obejmują pewne przetwarzanie przed działaniem. Ocena przewidywania i przewidywania konsekwencji swojego zachowania jest cechą samokontroli (zachowania impulsywne). Dziecko o małej świadomości często stwarza bardziej znaczące konsekwencje z powodu sfrustrowanej potrzeby oddziaływania ze źródeł zewnętrznych, takich jak nauczyciele, rodzice i organy ścigania. Wymiarem ogólnym niekoniecznie jest „dobre” zachowanie (przystosowanie się do schematów), ale zachowanie właściwe i elastyczne (adaptacje behawioralne do konfliktów i wymagań). Na spotkaniu rodzinnym rozważ różne sytuacje, w których dziecko zareagowało bez względu na konsekwencje (odpowiedzi nauczyciela, odpowiedzi rówieśników itp.).

Relacje i harmonia w domu
ADD może wpływać na relacje w domu dziecka i harmonię rodzinną, wywołując bunt w stosunku do władzy rodzicielskiej lub napięcie z rodzeństwem, które nie lubi całej uwagi wymaganej przez dziecko z ADD.

Relacje społeczne
Jak Twoje dziecko ADD dogaduje się z innymi? Obejmuje to przyjaciół i rodzeństwo, nauczycieli i inne autorytety dla dorosłych. Czy Twoje dziecko łatwo nawiązuje przyjaźnie, czy raczej jest samotnikiem? Czy z zadowoleniem przyjmuje interakcję i kontakt międzyludzki, czy też unika tego? Czy inni go szukają, czy też go unikają?

Życie duchowe
Poczucie duchowości dziecka może ograniczać się do mówienia o aniołach stróżach lub wróżkach chrzestnych, a gdy wiara jest bardziej częścią życia rodziny, można ją dobrze zdefiniować w kontekście zorganizowanej religii. W wielu przypadkach dzieci, które czują się pozbawione praw obywatelskich z powodu ADD, szukają powodów, które mogą skłonić je do zakwestionowania lub obalenia swoich przekonań duchowych. Często jest to jedynie akt gniewu i frustracji, a nie świadome odrzucenie ich duchowych przekonań. Może im brakować wyrafinowanych filozofii o najwyższej istocie, ale to nie powstrzyma ich przed zadawaniem pytań o to, dlaczego zostali wybrani do cierpienia. Niektórzy mogą przyjąć swoją wiarę i modlić się o pomoc. Inni mogą kwestionować ich wiarę i pytać, jak kochający Bóg może pozwolić im cierpieć. Użyj skali 1-10, aby określić, jak bardzo ADD wpłynęło na duchowość Twojego dziecka, poczucie wyjątkowości i pewności.

Życie szkolne Życie szkolne
Dzieci z ADD są najczęściej oceniane w tym obszarze, ponieważ objawy są zwykle najpierw zauważane przez nauczycieli. Zbyt często nauczyciele zakładają, że dziecko z ADD uczyłoby się w taki sam sposób jak inni uczniowie, gdyby nie objawy. Gorąco zachęcam rodziców do zbadania, w jaki sposób ich dzieci najlepiej się uczą i upewnienia się, że ich trudności w szkole są naprawdę związane z ADD, a nie innymi czynnikami. Rodzice muszą być rzecznikami swoich dzieci, ponieważ nauczyciele i urzędnicy szkolni częściej skupiają się na własnych potrzebach i potrzebach klasy lub szkoły niż na indywidualnych potrzebach i okolicznościach dzieci z ADD. Chociaż szkoły mogą być odpowiedzialne za ocenę każdego ucznia, zwłaszcza tych z trudnościami w nauce, zasoby są ograniczone. Prawdą jest również, że w wielu systemach szkolnych ADD jest słabo rozumiany, a odruchową reakcją jest żądanie, aby dzieci otrzymały leki w celu kontrolowania ich objawów w klasie. Zachęcam rodziców do zasięgnięcia porady ekspertów i poradnictwa przed rozpoczęciem leczenia swoich dzieci, czy to u psychologa, psychiatry, neurologa czy terapeuty rehabilitacyjnego.

Poniższa lista zawiera główne obszary wyzwań dla dzieci z objawami ADD.

Pamięć słuchowa (natychmiastowa, ostatnia i zdalna).
Jest to ocena tego, jak dobrze Twoje dziecko zapamiętuje rzeczy mu przekazane, takie jak liczby lub słowa.

Dokładna koordynacja motoryki i stymulacji.
Ten obszar uczenia się odnosi się do tego, jak dobrze dziecko może wykonywać umiejętności, takie jak pisanie, rysowanie i tworzenie odpowiednich wyników.

Pamięć wizualna.
Ocenia obszary, w których uczeń musi zapamiętać to, czego uczono ją w prezentacjach wizualnych, takich jak czytanie, obserwowanie pojęć na tablicy i rozumienie relacji przestrzennych.

Wbudowana ostrość dźwięku.
Umiejętność ta jest zwykle bardzo trudna dla dzieci z ADD, ponieważ wymaga od osoby słuchania wielu różnych sygnałów i wybierania tych ważnych, na przykład słuchania historii i słuchania głównych punktów istotnych.

Sekwencjonowanie arytmetyczne.
Chociaż proste zadania arytmetyczne zwykle nie stanowią oczywistych wyzwań, wymagają od ucznia, aby pamiętał o prawidłowej kolejności działań, takich jak dodawanie kolumn w odpowiedniej kolejności lub utrzymywanie liczb we właściwym układzie.

Koncentracja na słuchaniu.
Prawdopodobnie jeden z najtrudniejszych dla dzieci z ADD, ocena ta wymaga od ucznia uchwycenia tematu opowieści i zachowania wspomnień postaci i okoliczności przekazywanych przez prezentację słuchową.

Koncentracja czytania.
Ta umiejętność uczenia się umożliwia uczniowi zapamiętywanie faktów, postaci i tematów historii przekazywanych przez prezentację wizualną.

Abstrakcja słuchowa i logika.
Ta umiejętność umożliwia osobie organizowanie w głowie faktów i pytań poprzez odbieranie informacji słuchowych.

Zdolności uczenia się wizualnego. Zadania te mierzą, jak szybko uczeń może zapamiętać ważne informacje wizualne i odtworzyć je w odpowiedni sposób.

Tolerancja abstrakcyjna.
Jest to miara poziomu tolerancji i wytrzymałości ucznia w dążeniu do rozwiązania problemu wymagającego długotrwałego zaangażowania (odpowiedź wymaga długotrwałego przetwarzania, podobnego do zagadki).

Ocena; plany działania dotyczące koncepcji siebie Podsumowanie kontroli działania
W celu sformułowania planu działania przydatne może być użycie formularza podsumowującego. Wymieniłem wyżej wymienione obszary, aby uzyskać przegląd obszarów, którymi należy się zająć.

Obszar oceny Ocena Koncepcja siebie 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Zachowania 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Harmonia w domu 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Relacje społeczne 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Życie duchowe 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Życie szkolne                       Pamięć słuchowa 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Dokładna kontrola motoryczna 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Pamięć wizualna 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Wbudowane Ostrość dźwięku 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Sekwencjonowanie arytmetyczne 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Koncentracja słuchania 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Koncentracja czytania 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Abstrakcja słuchowa 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Wizualne uczenie się 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10   Abstrakcyjna tolerancja 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Ogólny wpływ 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Plany gry
Na podstawie ocen dokonanych w obszarach wymienionych powyżej oraz tych z poprzednich rozdziałów możesz sformułować plan gry dotyczący leczenia objawów Twojego dziecka. Pamiętaj, aby pracować z mocnymi stronami dziecka, ale znajdź sposoby na budowanie jego bardziej ograniczonych obszarów. Każdy obszar, w którym Twoje dziecko uzyskało wynik powyżej 6, sugeruje potrzebę, którą należy się zająć. Zespół deficytu uwagi po prostu nie znika. Twoje dziecko będzie wymagało leczenia i poradnictwa, być może przez wiele lat. Znam 50-letnich dorosłych, którzy nadal stosują terapie, których nauczyli się ponad trzydzieści lat temu.

Opierając się na swoich ustaleniach z ocenami, stwórz listę priorytetów, z najpoważniejszymi problemami na górze. Zaangażuj w ten proces całą rodzinę. Poproś rodzeństwo o pomoc w szukaniu zasobów, zgodnie z sugestiami zawartymi w tej książce. Poniżej przedstawiono podstawowe podejścia, które możesz chcieć zastosować w określonych obszarach:

Problemy z samooceną
Plan działania nr 1:codzienne pozytywne trafienia.
ADD dzieci otrzymują tak wiele negatywnych opinii, że należy im aktywnie przeciwdziałać pozytywnymi uderzeniami zachęty i wsparcia. Rodzice i członkowie rodziny są tak zajęci leczeniem problemu czasami tracą z oczu jednostkę , jego potrzeby i uczucia. Zbyt często rodzice zapominają powiedzieć swoim dzieciom z ADD, że są kochane i doceniane. Dzieci muszą to słyszeć, tak jak dorośli. Postaraj się codziennie mówić dziecku coś pozytywnego. Niech Twoje dziecko wie, że go doceniasz, niezależnie od kłopotów, które spowodował.

W moich programach szpitalnych zawsze nalegałem, aby każdy pacjent codziennie otrzymywał pozytywny udar. Jest częścią każdego procesu gojenia. Wierzę, że organizm reaguje, czasami w cudowny sposób, kiedy pacjenci czują, że znajdują się we wspierającym i pozytywnym środowisku.

Plan działania nr 2:doradztwo.
Często dzieci z ADD rozwijają negatywne rozmowy wewnętrzne. Przyjmują etykiety, które inni im przypisują, nazywając siebie głupimi lub bezwartościowymi. Dziecku z ADD trudno jest uwolnić się od tego negatywnego myślenia, zwłaszcza jeśli zostało ono wzmocnione przez nauczycieli, przyjaciół, rodziców lub innych członków rodziny. Rodzice czasami potykają się, gdy czują się sfrustrowani dzieckiem. Jeśli jednak zdarza się to często, dziecko może wziąć sobie do serca pogardliwe słowa. Gdy takie uwagi są powtarzane wielokrotnie, rodzicowi może być trudno odbudować zranioną psychikę dziecka. Tutaj rozszerzona rodzina może mieć ogromną wartość. Dziadkowie, ciocie i wujkowie mogą być świetnymi uzdrowicielami. Ich pokrewieństwo daje im więź, która może otworzyć drzwi do uzdrowienia z dzieckiem ADD. Na innym poziomie profesjonalni doradcy i psycholodzy są wyjątkowo pomocni w przekształcaniu koncepcji siebie dziecka w konstruktywne tryby.

Plany działania dotyczące zachowań i relacji Zachowania
Plan działania nr 1:modyfikacja zachowania.
Często dzieci źle się zachowują, ponieważ czerpią z tego korzyści. Chcą uwagi, nawet jeśli ma ona formę kary – zapłatę, którą mogą łatwo zarobić. Przeważnie widzę, że dzieci z ADD zachowują się, ponieważ są zdezorientowane. Te dzieci, ze spowolnionym funkcjonowaniem mózgu, zwykle nie potrafią dobrze priorytetyzować swoich czynności. Ponieważ mają trudności z robieniem jednej rzeczy na raz, przechodzą w stan nadpobudliwości, gdy próbują robić wszystko na raz. Właściwie ma to sens, gdy rozumiesz, co dzieje się w ich głowach, ale nie zawsze ułatwia to dziecku lub rodzicom radzenie sobie z tym.

Wzmacniając pozytywne zachowania w bardzo konkretny sposób i rozwijając lepsze metody wyrażania swoich frustracji, dzieci z ADD mogą nauczyć się bardziej akceptowalnych zachowań. Zbyt często obserwowałem, że rodzic lub nauczyciel raz mówi dziecku, co ma robić, a potem denerwuje się, gdy dziecko nie reaguje natychmiast. Przekazanie tej wiadomości do umysłu dziecka z ADD zajmuje więcej czasu.

Plan działania nr 2:Uzyskaj profesjonalną pomoc.
Nie ma wstydu zatrudnić profesjonalnego konsultanta, który pomoże Tobie i Twojemu dziecku. Są wspaniali doradcy, psychologowie, psychiatrzy i wspierający rodzice, a nawet sieć doradców internetowych. Nie znają wszystkich odpowiedzi, ale prawdopodobnie słyszeli prawie wszystkie problemy.

Domowa harmonia
Plan działania nr 1:Spotkaj się z rodziną i podejmij wspólne decyzje.
Wypróbuj niektóre z narzędzi zawartych w tej książce i wspólnie opracujcie plan, który wymaga udziału rodziny. Zgódź się na regularne spotkania, aby ocenić, jak to działa dla każdego członka rodziny. Zapamiętaj kroki opisane w rozdziale czternastym, podchodząc do każdego zagadnienia. Otwarcie omawiaj każdy temat i ujawniaj swoje uczucia i pragnienia; słuchać innych; opracujcie umowy, w jaki sposób możecie sobie nawzajem pomóc w osiągnięciu tego, czego chcecie (a nie tego, czego nie chcecie) i opracujcie plan.

Plan działania nr 2:poradnictwo rodzinne
To jest coś, do czego doradcy małżeńscy i rodzinni są tak dobrzy. Uzyskaj pomoc, nawet jeśli jest to jednorazowa konsultacja, ponieważ w przeciwieństwie do psychoterapii nie musisz rozkopywać całej swojej przeszłości i tarzać się w złych rzeczach. Możesz po prostu poradzić sobie z bieżącym problemem, uzyskać kilka kreatywnych rozwiązań i przejść dalej. Zobacz doradcę na ulicy lub w Internecie na www.mytherapynet.com.

Relacje społeczne
Plan działania nr 1:Grupy.
Grupy wsparcia i terapii pomagają leczyć dzieci z ADD. Oferują pozytywną ścieżkę do zrozumienia i akceptacji. Nigdy nie słyszałem o dziecku z ADD, które rozwiązuje swoje problemy lub samodzielnie opracowuje wykonalny plan. To się po prostu nie dzieje. Izolacja i odosobnienie tylko sprzyjają depresji. Jako rodzina nie możesz do tego dopuścić. Znajdź grupę, która ma wspólne zainteresowania, takie jak szachy, taniec, sport, a nawet pomoc w budowie domu lub samochodu. Skauci i kluby sportowe mogą być świetnymi zasobami dla dzieci z ADD. Dzieci z ADD potrzebują organizacji, które wspierają pracę zespołową i harmonię.

Plan działania nr 2:Opracuj klasę.
My, ludzie, jesteśmy zwierzętami społecznymi, które rozwinęły zaawansowane społeczeństwa, ponieważ spotykamy się, aby rozwiązywać problemy. Współczesnymi przejawami tego są grupy lub zajęcia terapeutyczne. Przychodzą one w różnych formach i rozwiązują wszystkie problemy. Jeśli Twoje dziecko z ADD ma problemy z umiejętnościami społecznymi, dostępne są różne rodzaje zajęć w szkołach, college'ach, kościołach, agencjach pomocy społecznej i prywatnych usługach doradczych. Jeśli twoje dziecko nie chce uczęszczać na nie z rodzicem, miej ulubione rodzeństwo, ciotkę lub wujka.

Plany działania dotyczące życia duchowego, życia szkolnego Życie duchowe
Plan działania nr 1:Porozmawiaj ze swoim dzieckiem o tym, jak wyjątkowe jest duchowo.
My też jesteśmy istotami duchowymi. Bez względu na swoją wiarę lub przekonania, znajdź sposób, aby porozmawiać z dzieckiem o jego duchowości i dać mu do zrozumienia, że ​​jest cenione również na tym poziomie. Pierwszym krokiem dla Twojego dziecka jest omówienie jego wyjątkowego i wyjątkowego miejsca we wszechświecie. Oprócz skupiania się na negatywach grzechu i zemsty, podkreśl dziecku, że każda dusza jest inna i cenna. Pieśni i wiersze mają w tym wieku szczególny wpływ.

Plan działania nr 2:historie.
Właśnie przeczytałem ponownie Małego Księcia (autorstwa Antoine de Saint-Exupéry) i przypomniano nam o mocnych przesłaniach przekazanych nam przez metaforę. To opowieść o dziecku, które pochodzi z innego wymiaru i odkrywa, że ​​miłość jest tym, co czyni każdego z nas wyjątkowym i wyjątkowym, godnym uwagi. Istnieje wiele historii, które możemy przeczytać naszym dzieciom, które pokazują, jak ważna jest miłość i nieodłączna ochrona przed izolacją i strachem, jakie zapewnia. Twoim obowiązkiem jest znaleźć je i przeczytać swoim dzieciom. Doskonałe zasoby można znaleźć w Twojej bibliotece, szkole lub ośrodku religijnym, a także od znajomych.

Życie szkolne
Plan działania nr 1:Zostań czołowym światowym ekspertem od swojego dziecka.
Nikt nie wie więcej o Twoim dziecku niż Ty. Ucz się jego potrzeb w każdej dziedzinie, abyś mógł być jego mistrzem w kontaktach z lekarzami, nauczycielami, doradcami i psychologami. Zabierz dziecko na dokładne badanie fizykalne i nalegaj, aby lekarz poszukał zaburzeń hormonalnych, toksyn, niedoborów witamin i wszystkich możliwych czynników, które mogą mieć wpływ na naukę. Rozważ stosowanie leków ostrożnie i zezwalaj na ich stosowanie tylko jako część całościowego programu leczenia, a nie jako rozwiązanie całościowe.

Zainwestuj w dokładną ocenę neurologiczną problemów poznawczych z profesjonalnym neuropsychologiem, psychologiem rehabilitacyjnym, psychologiem klinicznym lub doradczym, neurologiem lub specjalistą ds. oceny edukacyjnej. Poproś tę osobę, aby przygotowała pisemny raport i upewnij się, że rozumiesz wszystko w nim zawarte i co to oznacza dla potrzeb edukacyjnych Twojego dziecka. Poniższe obszary mogą służyć jako podstawa dla Twoich próśb od oceniających:

pamięć słuchowa precyzyjna kontrola motoryczna pamięć wzrokowa wbudowana ostrość arytmetyczne sekwencjonowanie słuchanie koncentracja czytanie koncentracja abstrakcja słuchowa wzrokowe tempo uczenia się abstrakcyjna tolerancja

Plan działania nr 2:zostań adwokatem swojego dziecka w szkole.
Te kroki działania wymagają odwagi i ogromnej energii, ale pamiętaj, że przyszłość Twojego dziecka zależy od tego, czy zostaniesz jego mistrzem. Zostań szkodnikiem, jeśli tego trzeba. Niektórzy z najwspanialszych ludzi w historii byli szkodnikami, którzy postępowali właściwie, kiedy nikt inny nie chciał. Stare powiedzenie, że skrzypiące koło smaruje się, powinno być Twoim mottem. Pamiętaj, że większość szkół ma programy dotyczące zaburzeń koncentracji uwagi, ale czasami nie zostały one wdrożone. Zamieszaj garnek. Bądź zadziorem pod siodłem.

Bądź obecny w szkole swojego dziecka. Zostań wolontariuszem w zajęciach szkolnych, dzięki czemu będziesz wiedział, co się dzieje. Regularnie siadaj z doradcami i nauczycielami, aby poinformować ich, że jesteś zaangażowany. Powiedz im, co działa, aby ułatwić im pracę. Napisz rekomendacje. Daj nauczycielom literaturę, przejrzyj pracę swojego dziecka, a przede wszystkim pozytywnie wzmocnij wysiłki nauczycieli. Ciężko pracują i wkładają ogromny wysiłek dla wszystkich swoich dzieci, więc możesz być ich najlepszym przyjacielem i współpracownikiem, mówiąc im, kiedy wykonują dobrą robotę. Napisz listy do ich dyrektorów lub kuratorów, gdy przyniosą postęp w twoim dziecku.

Absolutnie nie chcesz, aby nauczyciele obniżali standardy dla Twojego dziecka. To byłaby katastrofa. Ale uczyń naukę tak pozytywną, jak to tylko możliwe. Muszę cię ostrzec:to bardzo trudne zadanie. Większość rodziców mówi mi, że prawdopodobnie zrobiliby edukację domową, gdyby musieli to zrobić od nowa.

Kluczem jest wytrwałość. Zrób wszystko, co w Twojej mocy, aby był to wysiłek rodzinny. Jedność rodziny pomoże Tobie i Twojemu dziecku przez to przejść, a więzi, które się z tego utworzą, będą przez wiele lat dywidendą dla Was wszystkich.