• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Skuteczne stosowanie kar

Czy Twoje kary działają?

Skuteczne stosowanie kar W domu Brandta i Audry łóżka trzeba pościelić przed wyjściem do szkoły. Jeśli nie ścielisz łóżka, kładziesz się spać trzydzieści minut wcześniej. Ostatni raz Brandt nie ścielił łóżka trzy tygodnie temu. Audra nie ścieli łóżka przez około cztery poranki w tygodniu. Za każdym razem kładzie się do łóżka wcześnie.

Większość rodziców uważa, że ​​wczesne pójście spać to dobra kara. Wydaje się, że to dobry plan, ale spójrz na to, co się właściwie dzieje. Ta forma kary działa dobrze dla Brandta; unika kary, pamiętając o pościeleniu łóżka. Zdecydował, że wstawanie trochę później jest ważne.

Wczesne pójście spać nie jest dla Audry karą. Nie unika tego. Wczesne pójście spać nie miało wpływu na jej zachowanie; ona nie ściela łóżka. Może lubi kłaść się wcześnie spać – ja na pewno! Kolejna kara powinna zostać zastosowana dla Audry, coś, co zmieni jej zachowanie.

Kara jest negatywną konsekwencją. Prawidłowo stosowana kara eliminuje lub zmniejsza niewłaściwe zachowanie. Prawidłowe stosowanie kary jest trudne. Wymaga konsekwentnego śledzenia. Zbyt duża kara jest szkodliwa; wywołuje nieprzyjemne odczucia i wysysa energię. Kara działa, ale nie jest łatwa do skutecznego użycia. Większość rodziców wierzy, że ukaranie złego zachowania powstrzyma dziecko przed powtórzeniem tego złego zachowania. Czasami to prawda, ale czasami nie:

"Jak karzesz swoje dzieci?"
"Ja krzyczę."
"Jak reagują twoje dzieci na twój krzyk?"
"Nie reagują. Zwykle mnie ignorują."
"Więc co?"
"Złościę się. Czasami znowu krzyczę."
"Czy przestają?"
"Może na chwilę."
"Co próbujesz dalej?"
"Czasami daję im klapsy."
" Jak często musisz dawać im klapsy?"
"Osiem lub dziesięć razy dziennie."
Jakakolwiek kara, która jest stosowana tak często, nie działa. Niewłaściwe zachowanie nie poprawia się. Dzieci nie słuchają wrzasków. Nie unikają lania.

Dobre kary są rzadko stosowane
Prawdziwa kara to taka, która jest rzadko stosowana, ponieważ jest rzadko potrzebna . To jest złota zasada kary. Karanie powinno zmniejszyć potrzebę nakładania większej kary; powinno to zmniejszyć złe zachowanie. Jeśli złe zachowanie się nie zmienia, kara nie działa. Wielu rodziców popełnia ten błąd, skupiając się na karze, a nie na złym zachowaniu. Jeśli karzesz swoje dziecko pięć lub sześć razy dziennie za to samo złe zachowanie, kara nie działa. Jeśli nadal będziesz zwiększać karę, a złe zachowanie będzie się powtarzać, kara nie działa. To nie kara jest ważna, ale złe zachowanie. Kara musi zmienić złe zachowanie. Jeśli nie, spróbuj czegoś innego. Możesz myśleć, że krzyki, groźby, besztanie i dawanie klapsów to dobre kary. Te reakcje uwalniają twój gniew, ale nie są dobrą karą; mają niewielki, długoterminowy wpływ na złe zachowanie. Gniew i kara nie mieszają się.

Nie karz, gdy jesteś zły
Pewnego dnia Linda pospieszyła do domu, aby zabrać psa do weterynarza. Kiedy wróciła do domu, usłyszała kogoś w domu. Była gotowa biec obok i wezwać policję, kiedy usłyszała chichot. Zawołała. Nastąpił kolejny chichot. Weszła do sypialni swojej trzynastoletniej córki. Kolejny chichot. Nancie i dwie koleżanki ukrywały się w szafie, opuszczając szkołę. Linda była tak zła, że ​​nie mogła jasno myśleć. Mogła tylko powiedzieć:„Nancie, zajmie mi i twojemu ojcu kilka dni, żeby pomyśleć o tym, jak zostaniesz za to ukarana”. Linda nie pozwoliła, by jej gniew stanął na drodze racjonalności i dokonania dobrego osądu. Pozwalanie córce na zmartwienie przez kilka dni samo w sobie jest całkiem dobrą karą.

Ilekroć prowadzę warsztaty na temat kary, dokładnie wyjaśniam ten następny punkt. Dla wielu rodziców jest to pomysł o dużym znaczeniu. Kiedy karzesz w złości, w rzeczywistości robisz dwie rzeczy jednocześnie – karzesz i reagujesz złością. A co, jeśli twoje dziecko chciało cię rozgniewać? Co by było, gdyby Twoje dziecko chciało wyrównać rachunki lub wziąć odwet z powodu czegoś, co wydarzyło się wcześniej? Widzenie, jak się denerwujesz, nie jest karą. To nagroda! Kiedy wpadasz w złość z powodu niewłaściwego zachowania, uczysz swoje dziecko, jak kontrolować stan emocjonalny swojego umysłu. Dajesz swojemu dziecku władzę nad sobą. To jest zapłata; złe zachowanie jest wzmacniane, a nie karane. W rezultacie złe zachowanie się nasila. Skutki kary są negowane przez nagrodę w postaci zdenerwowania. Niektóre dzieci zamieniłyby klapsa w dno na moc, którą otrzymują, gdy uda im się cię zdenerwować. Jedynym sposobem na przerwanie tego cyklu odwetu jest zaprzestanie karania gniewem. Jeśli zaczniesz się denerwować, odejdź. Najpierw zrezygnuj z gniewu, a potem skonfrontuj się z niewłaściwym zachowaniem. Nie pozwól swoim dzieciom naciskać twoich guzików.

Nie karz, kiedy jesteś zły. Najpierw ochłodź się. Celem kary jest nauczenie dzieci lepszego zachowania w przyszłości, a nie wyrównywania rachunków. Czasami twoje dzieci mogą cię bardzo rozgniewać, ale to nie czas na wymierzanie kary. Pamiętam dziecko, które było zdenerwowane, ponieważ było uziemione na zawsze. Kiedy rozmawiałem z jego tatą, wyjaśnił, że chłopiec zgubił część swoich narzędzi. Był tak zły na syna, że ​​uziemił go na resztę życia. Przesadził.

Kiedy reagujesz przesadnie, ponieważ jesteś zły, możesz mówić rzeczy, których nie masz na myśli. Nie możesz uziemić dziecka na całe życie. Nie karz, kiedy jesteś zły. Będziesz uczyć swoje dzieci, że kara jest formą zemsty.

Celem kary jest zmiana niewłaściwego zachowania i nauczenie lepszego podejmowania decyzji. Kara jest najskuteczniejsza, gdy jest z góry ustalona i zaplanowana. Karanie nie działa dobrze jako reakcja impulsywna. Kiedy wpadasz w złość, stajesz się wzorem dla negatywnego zachowania. Nie będziesz uczyć swoich dzieci podejmowania lepszych decyzji.

Bądź rozsądny i konsekwentny Nie karz, by zawstydzić
Karanie nie powinno zawstydzać, poniżać ani poniżać dzieci. Karanie ma na celu nauczenie dziecka, że ​​niewłaściwe zachowanie nie jest dobrą decyzją, a zachowanie jest dobrą decyzją. Kiedy kara wprawia twoje dziecko w zakłopotanie, wywołuje niezdrowe uczucia. Zakłopotanie spowoduje, że Twoje dziecko będzie uważać Cię za osobę podłą lub niesprawiedliwą. Kiedy tak się stanie, Twoje dziecko nie nauczy się podejmować lepszych decyzji. Nie nauczy się współpracy. Twoje dziecko może odpowiedzieć gniewem, co może rozpocząć negatywny cykl.

Nie karz swojego dziecka w obecności innych dzieci. Zabierz swoje dziecko na bok. Powiedz mu, co zrobił i że zostanie ukarany. Porozmawiaj o tym później, kiedy będziecie sami.

Konsekwentnie stosuj kary
Kara musi być wymierzana konsekwentnie. Kiedy zdecydujesz się ukarać złe zachowanie, rób to zawsze. Jeśli karzesz tylko wtedy, gdy masz na to ochotę, pogorszysz problem. Kiedy powiesz dziecku, że zostanie ukarane, postępuj zgodnie z instrukcjami. Musisz konsekwentnie stosować kary, nawet po długim, nieszczęśliwym dniu. Nigdy nie możesz przegapić ani pozwolić, aby złe zachowanie się zepsuło - ani razu. Wielu rodziców popełnia ten błąd. Dzieci to uwielbiają. To motywuje ich do przetestowania cię – aby zobaczyć, czy tym razem ich ukarzesz.

Angela chciała wiedzieć, dlaczego kara nie miała żadnego wpływu na jej syna Bryana. Wyjaśniła, że ​​„próbowała wszystkiego. Nic mu nie przeszkadza. Nigdy nie robi tego, o co go proszę”. Po dalszej dyskusji dowiedziałem się, że Angela karze Briana raz lub dwa razy w tygodniu, podczas gdy on zawsze robił to, co mu się podobało. Angela nie postępowała konsekwentnie; Bryan mógł źle się zachowywać kilka razy dziennie i być karany tylko raz lub dwa razy w tygodniu. Jest to kompromis, który większość dzieci chętnie by zrobiła. Angela i Bryan zostali uwięzieni we wzorze. Nie karała konsekwentnie, ponieważ uważała, że ​​to nie działa. Nadal źle się zachowywał, ponieważ przez większość czasu uchodziło mu to na sucho. Angela opracowała plan, który wykorzystywał pozytywne opinie i kary oraz kładł nacisk na współpracę i dobre decyzje. Stosowała małe kary, ale stosowała je konsekwentnie. Gdy zachowanie Angeli poprawiło się, zachowanie Bryana uległo poprawie.

Bądź rozsądny
Kara musi być rozsądna. Kary krótkie i proste są skuteczniejsze niż kary surowe. Reaguj odpowiednio do rozmiaru niewłaściwego zachowania. Nie ograniczaj swojego syna przez miesiąc, ponieważ nie dokończył swoich warzyw. Zabierz jego deser. Kiedy kary są rozsądne, dzieci uczą się, jakie zachowania są ważne.

Kara powinna zostać nałożona tak szybko, jak to możliwe po złym zachowaniu. Im bardziej natychmiastowa, tym skuteczniejsza będzie kara. Dotyczy to zwłaszcza małych dzieci. Jedyny wyjątek od tej reguły występuje wtedy, gdy jesteś zły. Nie karz natychmiast, gdy jesteś zły. Poczekaj, aż się uspokoisz, tak jak zrobiła to Linda, kiedy przyłapała Nancie na skakaniu do szkoły. Możesz powiedzieć:„Zostaniesz za to ukarany, ale najpierw muszę ochłonąć”.

W przypadku powtarzających się niewłaściwych zachowań kara powinna zostać zastosowana dopiero po wypróbowaniu kilku pozytywnych środków. Większość dorosłych najpierw myśli o karze. Większość dorosłych uważa, że ​​za złe zachowanie zawsze traktuje się karę. Możesz poprawić złe zachowanie, używając pozytywnych informacji zwrotnych, aby wzmocnić przeciwieństwo złego zachowania. Twoje dwoje dzieci ciągle się kłóci. Zamiast mówić:„Jeśli nie przestaniesz walczyć, oboje zostaniecie uziemieni na weekend”, wskaż coś przeciwnego. Przeciwieństwem kłótni jest współpraca. Korzystaj z zachęty i pozytywnej opinii, gdy współpracują i dzielą się:„Dobrze widzieć, że dobrze się bawisz. Powinniście być dumni z tego, jak dzielicie się komputerem”. Natychmiastowe uciekanie się do kary wpada w pułapkę wielu rodziców. Nikt nie lubi tego, jak to jest. Jednym ze sposobów na uniknięcie tej pułapki jest skupienie się na pozytywnym zachowaniu.

Twoja kolej
Pam nie może zrozumieć, dlaczego Steven się nie zachowuje. Pam chce być bardziej pozytywna, ale czasami zapomina. Steven jest bardzo aktywnym dzieckiem. Wchodzi w rzeczy, których nie powinien dotykać. Kiedy Steven nie ma nic przeciwko, Pam jest zdenerwowana i sfrustrowana. Pam dużo krzyczy. Ona też daje klapsy. Wydaje się, że nic nie działa. Co możesz powiedzieć Pam o jej zachowaniu?

Pam musi zdać sobie sprawę, że jej styl karania nie działa. Steven stał się odporny na krzyki i lanie, a jego złe zachowanie się nie poprawia. Pam musi się opanować. Złość i frustracja tylko pogarszają sytuację. Jej gniew może być satysfakcjonujący dla Stevena. Przede wszystkim Pam musi pamiętać o pozytywnym nastawieniu. Najsilniejszym narzędziem, jakim dysponuje, jest pozytywna informacja zwrotna.

Kara działa, ale nie jest łatwa w użyciu. Pozytywne opinie są znacznie łatwiejsze w użyciu i przyjemniejsze w użyciu. Pozytywna informacja zwrotna tworzy wewnętrzną motywację u dzieci. Uczy samodyscypliny i promuje zdrowy i przyjemny klimat rodzinny. Odnoszący sukcesy rodzice podkreślają pozytywy. Pozytywne informacje zwrotne, wygaśnięcie i kara zawsze obowiązują, niezależnie od tego, czy jesteś ich świadomy, czy nie. Kluczem do udanego rodzicielstwa jest świadomość tych zasad i wykorzystanie ich na swoją korzyść.

Rodzice, którzy są zainteresowani tylko kontrolowaniem niewłaściwego zachowania, będą karać. Rodzice, którzy chcą, aby dzieci współpracowały, równoważą pozytywne opinie z wygaśnięciem i przekierowaniem oraz stosują minimalną ilość kar. Jeśli położysz nacisk na pozytywy, będziesz potrzebować tylko minimalnej kary.