• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Przekaż dzieciom skuteczne i rozsądne limity

Przekaż dzieciom skuteczne i rozsądne ograniczenia

Słowa do rodzica przez

Limity to granice zachowania. Niektóre są ustawione przez naturę (ludzie nie potrafią latać, ja nie mogę śledzić moich okularów przeciwsłonecznych), inne przez państwo (nie można jechać pod prąd ulicą jednokierunkową), a niektóre są ustawione przez ciebie . Od Ciebie zależy określenie i wyraźne określenie ograniczeń każdego dziecka.

Granice, które wyznaczasz dla swojego dziecka, powinny być skuteczne, rozsądne i dobrze komunikowane. Dzieci radzą sobie najlepiej, gdy mają strukturę w swoim życiu, zarówno codzienną rutynę, jak i strukturę behawioralną. Dzieci radzą sobie najlepiej, gdy rozumieją, co jest dopuszczalne, a co nie, i co się stanie, jeśli za bardzo przekroczą granice.

Definiowanie limitów dla Twojego dziecka

Każdy limit, który ustawisz dla swojego dziecka, musi przejść test graniczny — musi pasować do wartości twojej rodziny i nie może być sprzeczny z zasadami twojej rodziny. Oto wszystkie rozważania kwalifikujące dotyczące efektywnego limitu:

• Czy limit pasuje do Twojego systemu wartości? Spójrz na deklarację wartości swojej rodziny. Załóżmy, że masz oświadczenie, które brzmi:„Rozwiązujemy nasze problemy słowami, a nie przemocą”. Jeśli tak, ten limit nie będzie pass:„Kiedy John walczy z Elizą, wolno mu uderzać ją tylko w ramiona, nogi i tors. Nie wolno mu uderzyć jej w nos”.
• Czy limit jest sprzeczny z regułą? Przejrzyj zasady rodzinne. Oto przykładowa sprzeczność:powiedzmy, że masz zasadę, że wyłączasz światła, gdy jesteś ostatnią osobą wychodzącą z pokoju, a Joey ma limit, który mówi:„Joey może mieć tylko 12 świateł w domu na raz. ” (Głupi przykład? Kim jestem, żeby powiedzieć, jakie ograniczenia tworzą niektóre rodziny? Każda rodzina i zasady i ograniczenia każdego dziecka będą inne.)
• Czy naprawdę potrzebny jest konkretny limit? Czy jest to limit tylko po to, by mieć jakieś ograniczenia? Czasami nadgorliwi rodzice zaczynają szaleć z arbitralnym ustalaniem limitów, tylko po to, by mieć coś w książkach. Wyluzuj, kochanie. Niech oddycha. Nie panikuj, Twoje dziecko będzie być grzecznym. Nie musisz dyscyplinować dla samej dyscypliny.
• Czy dogmatycznie podchodzisz do granic? Granice to nie prawa. Są chwile, kiedy trzeba być elastycznym w kwestii limitów.
• Czy ustalasz nowe limity po fakcie? Najlepiej ustal limity z wyprzedzeniem. Uratujesz wszystkich agonię.
• Czy Twoje dziecko rozumie ograniczenia? Kiedy już zdecydujesz się na limit, wyjaśnij to – dziecko powinno być dokładnie poinformowane, jaki jest limit.

To dobry pomysł!

Granice są rozszerzeniem wartości rodzinnych, a pisanie oświadczenia o wartościach rodzinnych będzie masowo pomóc Ci zrozumieć i zdefiniować ograniczenia dla Twojego dziecka.

To dobry pomysł!

Limity są ustalane przez rodziców i inne zainteresowane osoby dorosłe, a wszyscy zaangażowani dorośli powinni wiedzieć granice.

Planowanie z wyprzedzeniem

Jak ustalasz limity z wyprzedzeniem? Dobra, przyznam się, planowanie nie jest jedną z moich mocnych stron. Jestem jednodniową kobietą, raczej spontaniczną, która nie znałaby pięcioletniego planu, gdyby uderzyła mnie w twarz. Słuchaj, w naszej rodzinie rzadko planujemy kolację do pół godziny przed burczeniem wygłodniałego żołądka sąsiadom. Jednak nawet ja rozpoznać wartość doboru limitów dla dzieci z wyprzedzeniem. To kwestia zwracania uwagi, myślenia z wyprzedzeniem i rozmawiania o tym.

Oczywiście nie można planować z wyprzedzeniem we wszystkich sytuacjach, a dzieci dokonują nieprzewidzianych skoków w rozwoju, które wymagają nagłych, nowych ograniczeń. Kiedy pojawia się coś nowego, na wszelki wypadek stwórz nowy limit na przyszłość (jeśli jest to konieczne). Ale dziecko nie powinno ponosić konsekwencji przekroczenia limitu, o którym nie wiedziało, że istnieje.

Ograniczenia i modelowanie

Opowieści ze strefy rodzicielskiej

Tamara dorastała w rodzinie, w której oczekiwano od niej, że będzie wyznaczała większość własnych granic. Jej rodzice wierzyli, że to najlepszy sposób na nauczenie jej odpowiedzialności. Jako dorosła Tamara nie całkowicie zgadza się z metodą swoich rodziców, ale opowiada historie o wymachiwaniu i bólu, których można było uniknąć, gdyby jej rodzice wkroczyli i powiedzieli:„Dosyć, oto limit dla ciebie”. Ponieważ jej rodzice w „łagodnym stylu” nie byli asertywni w kwestii swoich ograniczeń, czasami Tamara nawet kwestionowała ich miłość.

Kiedy zaczynasz określać osobiste ograniczenia dla swojego dziecka, jedną z rzeczy, o których należy pamiętać, jest ty— twój model, twój przykład. „Rób, co mówię, a nie tak, jak ja” nie jest podejściem do rodzicielstwa opartym na szacunku. (Oczywiście są chwile, kiedy jest to właściwe, na przykład kiedy pijesz lampkę wina do kolacji. Delektowanie się winem do kolacji jest dorosłym rzecz, a kiedy twoje dziecko dorośnie, będzie mogło również mieć szklankę.)

Jeśli ograniczysz swojego 12-latka do dwóch ciastek, okrutnie jest siedzieć przed nim, kończąc pudełko i z radością oblizując palce. Robienie tego ustawia kolejność dziobania, z tobą na górze. Bądź świadomy i bądź wrażliwy. Chcesz, aby te granice były jak silne, kochające ramiona, a nie ogrodzenia z drutu kolczastego zwieńczone wieżami strażniczymi, uzbrojonymi w karabiny maszynowe i reflektory.