• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Siedmiolatek nie chce spać

P Czy możesz zapewnić zasoby dyscypliny dla siódemki roczny? Mamy koszmarny problem ze snem mojej córki. Pora snu zaczynamy o 21:00. ale bawi się wymówkami choroby i strachu i wielokrotnie wstaje z łóżka. Bezskutecznie odebraliśmy przywileje i wyciągnęliśmy konsekwencje. Pomocy, pomocy, wariuję. Nie mam pewności, gdy twoje zdanie „koszmarny problem z nawykami snu mojej córki” dotyczy tego, czy twoja córka ma problemy z koszmarami i przeciąga się przed pójściem spać, czy też miałaś na myśli, że twoja córka skarży się na chorobę i strach, gdy nadchodzi pora snu był dla ciebie "koszmarem" problemu. Aby pomóc, przedstawię kilka sugestii dotyczących obu sytuacji. Po pierwsze, chociaż ten wzorzec zachowania w oczywisty sposób cię denerwuje, dawanie córce konsekwencji i/lub odbieranie przywilejów jest niewłaściwe i nie rozwiąże problemu (jak już zauważyłeś). Jeśli jest przerażona, czuje się „chore” i/lub miewa koszmary, nie robi nic złego – po prostu ma poważne problemy, jak większość dzieci w takim czy innym czasie, z pójściem spać. Jest wyraźnie zaniepokojona i/lub przestraszona przed pójściem spać, a w wieku siedmiu lat, jeśli nadal będzie przejawiać takie zachowania pomimo kary za nie, naprawdę potrzebuje zrozumienia, a nie więcej kary.

Musisz odkrywać z nią w ciągu dnia, a nie w niespokojnych godzinach przed snem, co może ją niepokoić… szkoła, problemy rodzinne, które może wyłapywać, brak czasu spędzonego z rodzicami/przyjaciółmi, niedawny śmierć, wypadek, rozłąka, przerażający incydent, film, program telewizyjny itp. Zwykle wszystko, co powoduje niepokoje, lęki i koszmary przed snem dziecka, jest manifestacją lub ciągłością rzeczy, które dręczą je w codziennym życiu, w ciągu dnia . Jeśli twoja córka przeżywa koszmary i budzi się z nich, upewnij się, że są to koszmary, a nie koszmary nocne. Będzie mogła z tobą porozmawiać o treści swoich koszmarów, a koszmary nocne sprawiają, że dzieci budzą się z krzykiem, a gdy się nimi zajmujesz, nie są w pełni przytomne. Dzieci najprawdopodobniej odsuną się od fizycznego pocieszenia z nocnych lęków i obudzą się bez wspomnienia wydarzenia.

Podczas gdy powoli dowiadujesz się, co leży u podstaw nocnych lęków Twojej córki, „przeciągania się” i wstawania, delikatnie ją uspokajaj i fizycznie pocieszaj ją, zapewniając ją, że pomożesz jej mieć szczęśliwszy czas pójścia do łóżka. Traktuj ją z życzliwością, a nie obwinianiem i frustracją. Pozostań z nią. Ona nie próbuje uprzykrzyć ci życia; próbuje uporać się z niektórymi lękami, które ją przytłaczają. Czasami czytanie historii w ciągu dnia o dzieciach, które mają nocne lęki i które skutecznie sobie z nimi radzą, jest dobrą rzeczą do zrobienia. Możesz także przeczytać książkę dr Richarda Ferbera, Rozwiąż problemy ze snem swojego dziecka , aby uzyskać dodatkowe pomysły.

Powodzenia. Twoja mała dziewczynka i ty wkrótce przejdziesz przez ten garb. Jeśli nie ustępuje przez trzy tygodnie lub dłużej, dobrym pomysłem może być skonsultowanie się z terapeutą dziecięcym.