• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Klapsy czy nie?

Klapsy czy nie?

Czego dokładnie uczysz swoje dziecko, kiedy dajesz mu klapsy lub uderzasz je za złe zachowanie? Czy uczy Twoje dziecko, aby w żadnych okolicznościach nie bić? A może uczy, żeby nikogo nie uderzać, chyba że jest od nich znacznie większy i dlatego może ujść mu to na sucho? Jak sprzeczne jest to, że mówisz, że Twoje dziecko nie może nikogo uderzyć ani skrzywdzić – ale że możesz je zranić, kiedy uznasz to za stosowne? Czy Twój maluch odbierze tutaj lekcję moralności?

Zanim dasz klapsa, klapsa lub uderzysz swojego malucha lub przedszkolaka, pamiętaj, że jesteś pierwszym i najlepszym wzorem odpowiedniego zachowania swojego malucha. Klapsy, bicie lub bicie przez rodzica prawdopodobnie doprowadzi dziecko nie do mniej agresywnego zachowania, ale raczej do bardziej. Jeśli zamiast tego okażesz życzliwość jakiejkolwiek ofierze niewłaściwego zachowania Twojego dziecka i silną dezaprobatę wobec niego, to właśnie to Twoje dziecko w końcu będzie naśladować (choć na pewno nie od razu).

Amerykańska Akademia Pediatrii sprzeciwia się wszelkim formom kar cielesnych. Zbyt często kary cielesne są stosowane bezkrytycznie i arbitralnie. Klapsy – a jeszcze bardziej klepanie – najczęściej pojawiają się spontanicznie, a nie po minucie lub dwóch rozsądnych rozważaniach. A ponieważ oba są często podawane w gniewie, klapsy i policzki zbyt łatwo prześlizgują się przez linię karnego fizycznego znęcania się. Z tych powodów nie możemy zalecać kar cielesnych jako środka dyscyplinarnego.