Dyscyplinowanie malucha:zatrzymaj agresję
Dyscyplinowanie malucha:zatrzymaj agresję
Przemoc twojego malucha zawsze wymaga natychmiastowej reakcji. Nigdy nie ignoruj aktów agresji ze strony Twojego malucha (lub innych małych dzieci, które mogą przyjść na zabawę). Przemocy nie można tolerować. Jeśli to zignorujesz, Twoje dziecko pomyśli, że to w porządku. Reaguj więc szybko i wyraźnie na uderzenia, kopanie, drapanie, ciągnięcie za włosy, szturchanie, popychanie, gryzienie i rzucanie przedmiotami.
Ilekroć maluch skrzywdzi inne dziecko, podejdź do drugiego dziecka i najpierw pociesz go, jeszcze zanim dyscyplinujesz własne dziecko. Korygowanie przemocy to nie tylko kwestia dyscyplinowania dziecka i uczenia go dobra od zła. Jest to również okazja do modelowania empatycznego, opiekuńczego i współczującego zachowania wobec innych. Upewnij się więc, że maluch widzi, że zapewniasz pocieszenie ofierze. Z czasem zacznie naśladować twoje zachowanie.
Oferując pocieszenie poszkodowanemu dziecku, wyraźnie powiedz swojemu maluchowi, że krzywdzenie innej osoby jest niedozwolone. Pokaż dziecku ślady zębów, zadrapania lub siniaki na dziecku, które padło ofiarą. Wskaż łzy zranionego dziecka i powiedz maluchowi, co one oznaczają:że Twoje dziecko skrzywdziło drugiego. Na koniec zabroń specyficznego agresywnego zachowania swojego dziecka:„Zakaz gryzienia – nigdy!” lub „Uderzanie nigdy nie jest dozwolone!”
Skupiając swoją początkową uwagę na pokrzywdzonym dziecku, nie pozwól, aby upłynęło zbyt wiele czasu, zanim zaczniesz je dyscyplinować. W przypadku agresywnego zachowania przerwa powinna być automatyczna. Ale jeśli zwlekasz zbyt długo przed rozpoczęciem przerwy, Twojemu maluchowi trudno będzie powiązać niedopuszczalne zachowanie z karą.
W drugiej połowie trzeciego roku lub wcześniej, jeśli Twoje dziecko wydaje się na to gotowe, możesz poprosić malucha o pomoc w opiece nad ofiarą. Przed lub po przerwie Twoje dziecko musi powiedzieć drugiemu maluchowi:„Przepraszam”. Zachęć swoje dziecko, aby również zaoferowało trochę pocieszenia:być może całując zranione miejsce lub zakładając plaster.
Nawet jeśli Twoje dziecko może nie rozumieć każdego słowa, które wypowiadasz, z Twojego tonu i wyrazu twarzy będzie wiedziało, że nie powinna była zrobić tego, co zrobiła. Mów ostro i surowo, ale staraj się unikać krzyków, które tylko przestraszą Twoje dziecko (a także mogą przestraszyć zranione dziecko, które próbujesz pocieszyć). Gdy zaczniesz krzyczeć na swoje dziecko, jej emocjonalna reakcja na Twój gniew najprawdopodobniej zablokuje wszelkie dalsze wiadomości, które chcesz przekazać.
Jeśli dziecko gryzie, bije lub kopie cię, gdy je dyscyplinujesz, natychmiast połóż je na krześle, delikatnie i stanowczo. (Bez względu na to, jak bardzo cię kusi, nie rzucaj jej na krzesło.) Powiedz:„Nie kopać!” i natychmiast rozpocznij przerwę. Jeśli chcesz zapanować nad własnym gniewem, zanim będziesz mógł uczciwie poradzić sobie z niewłaściwym zachowaniem dziecka, odejdź na minutę lub dwie.
Previous:Zasady domu a Twój czterolatek
Next:Klapsy czy nie?
-
Niezależnie od tego, czy jesteś rodzicem, który świętuje początek nowego roku z rodziną (udało ci się!), czy opiekunką, która spędza czas z kilkoma fajnymi dzieciakami 31 grudnia, Sylwester wygląda inaczej, gdy spędzasz go w domu z dzieci — a to nie -
Zmysłowy portret Twojego dziecka Poniższa lista kontrolna pomoże Ci skoncentrować się na wyjątkowym portrecie sensorycznym Twojego dziecka. Został zaprojektowany, aby pomóc ci pogłębić zrozumienie jego wrażliwości oraz wszelkich wyzwalaczy i wzorców -
Kiedy maluch ma od 24 do 30 miesięcy, bądź przygotowany na odpowiedź na WIELE pytań. Podczas gdy „nie!” może być ulubionym słowem, „dlaczego” będzie tuż za drugim! Oto czego jeszcze możesz się spodziewać. Kamienie milowe języka W miarę rozwo
