Hoe leren op afstand te ondersteunen in 2021:wat moet prioriteit krijgen en wat moet worden losgelaten?

Toen de scholen afgelopen maart voor het eerst sloten, kregen kinderen te maken met wat ooit ondenkbaar was:fulltime lessen op afstand. Nu is de complexiteit van het jongleren met meerdere klassen op het scherm en onafhankelijk leren dit jaar de norm voor veel studenten. "We doen het voor de lange termijn", zegt Bobbi Wegner, een klinisch psycholoog in de omgeving van Boston en een docent aan de Harvard Graduate School of Education. "In de lente was het gemakkelijker om ermee om te gaan omdat het kortstondig aanvoelde, maar nu moeten ouders vragen:'Wat is het belangrijkste voor mijn kind?'"

Tot dat moment kan academisch succes bij leren op afstand, vooral nu we een wereldwijde pandemie doormaken, er heel anders uitzien. "Onze rollen als ouders en leerlingen zijn verstoord", zegt Avi Kaplan, hoogleraar onderwijspsychologie aan Temple University. "We moeten meer medelevend zijn en niet dezelfde verwachtingen en doelen hebben voor prestaties in de huidige situatie." Hier zijn vier prioriteiten die ouders in gedachten moeten houden - plus nog vier om te vergeten - om het meeste uit leren op afstand te halen.

Waar moet je op focussen

"We moeten de leerdoelen nu verbreden", zegt Wegner, zelf moeder van twee jongens en een meisje van 7 tot 11 jaar. "Als uw kind bijvoorbeeld door lessen op afstand kan navigeren, onafhankelijk is en flexibel kan zijn, dat kan een enorme overwinning zijn.” Geef prioriteit aan de volgende activiteiten om de voortdurende sociaal-emotionele en academische groei van uw kind te verzekeren.

DOEN:het competentiegevoel van uw kind ontwikkelen

Competentie gaat er niet om dat uw kind zegt:"Ik kan dit." In plaats daarvan:"Het is de stap om dingen zelf te doen", zegt Kaplan. Of uw kind nu een rekenprobleem aan het uitzoeken is of een schrijfopdracht aan het maken is, hij raadt aan goed te observeren om precies te bepalen waar meer structuur of begeleiding nodig is. “Wat je wilt doen is werken op de plekken waar het kind het nog niet zelf kan, maar als ze zien dat ze het samen met jou hebben gedaan, denken ze:'Misschien kan ik het zelf wel', " hij legt uit.

Robin Reiter, een fulltime fysiotherapeut en moeder in New York City, deed precies dat toen ze de wetenschappelijke lessen van haar 8-jarige zoon observeerde. Ze begon meerdere keren per week met hem samen te zitten om begeleiding te geven waar er weinig instructie op afstand was en veel moeilijk onafhankelijk werk moest worden voltooid.

"Meer dan ooit ben ik me bewust van wat hij leert en waar zijn sterke en zwakke punten liggen", zegt ze. "Omdat hij een een-op-een met mij had voor zijn hele eerste wetenschappelijke eenheid, heb ik het gevoel dat hij meer heeft geleerd dan hij in de klas zou hebben gedaan."

DOEN:hun autonomie ondersteunen

"Als ouder zou je jezelf moeten afvragen:'Hoe kan ik de interesse van mijn kind in verschillende activiteiten ondersteunen en hun kennis over zichzelf en wie ze op dit moment zijn?'" zegt Kaplan. Dat kan zo simpel zijn als uw kind meedoen aan een activiteit die het leuk of opwindend vindt - schoolgerelateerd of niet - en interesse tonen. "Als je 10-jarige van computerspelletjes houdt, speel dan met ze en vraag:'Waarom vind je het leuk om te spelen?' zegt Kaplan. "Het toont steun voor het kind om iets te doen dat betekenisvol voor hen is en stimuleert een gevoel van zelfacceptatie."

DOEN:hen aanmoedigen om relaties te onderhouden

Leren op afstand betekent dat kinderen de reguliere sociale interactie en interpersoonlijk leren missen die de klas biedt. "We kunnen ze nog steeds helpen hun relatievaardigheden te ontwikkelen in een tijd waarin we afstandelijk zijn", zegt Heather Schwartz, een leerspecialist bij CASEL, een organisatie die sociale en emotionele ontwikkeling in K-12-klaslokalen bevordert.

Eenvoudige vriendelijke daden, zoals een kaart maken voor een eerstelijnswerker of iemand die zich misschien alleen voelt, kunnen de sociale en emotionele capaciteit van een kind vergroten, zegt Schwartz. "Het is een leuke activiteit, maar het helpt je kind ook na te denken over waarom we die persoon nu zouden kunnen bereiken. Dat bouwt empathie op en helpt hen de perspectieven van anderen te zien.'

Wegner raadt aan om sociale activiteiten in te bouwen op een manier die haalbaar is voor uw gezinssituatie. (Haar eigen dochter vindt het leuk om door het huis te lopen en te laten zien en vertellen op FaceTime met vrienden.) "Het is super belangrijk om een ​​soort sociale band voor je kind te behouden, maar ook om uit de weg te gaan", zegt Wegner. "Het doel is om kinderen kinderen te laten zijn, hun eigen spel en gesprek te laten leiden en van jou te scheiden - wat moeilijk is als we nu allemaal zo veel samen zijn."

DOEN:hun leesvaardigheid versterken

Lezen is altijd al fundamenteel geweest, maar nu zijn de voordelen misschien nog groter. "Er is het idee dat lezen fungeert als een 'spiegel' die je dingen over jezelf laat zien en als een 'venster' naar andere mensen in de wereld', zegt Schwartz. "Op dit moment kunnen die vensters heel veel impact hebben, omdat ze kinderen helpen contact te leggen met mensen met een heel andere levenservaring."

Schwartz stelt voor vragen te stellen die kinderen helpen verbanden te leggen tijdens het lezen, zoals:"Als je in de situatie in het boek had gezeten, wat zou je dan gedaan hebben en waarom?" en “Wat denk je dat er gaat gebeuren?” Ze legt uit dat de oefening kinderen helpt een spier te ontwikkelen om zich voor te stellen wie ze in verschillende situaties zouden kunnen zijn. "Het verkrijgen van dat perspectief kan krachtig zijn", zegt ze.

Waar u zich geen zorgen over hoeft te maken

Hoewel het moeilijk kan zijn om los te laten, moeten ouders begrijpen dat hun eigen angsten een enorme impact op hun kind kunnen hebben. "Het is extreem moeilijk, maar we moeten een stap terug doen en kijken hoe we de meest ondersteunende rol voor onze kinderen kunnen spelen", zegt Schwartz. Dat betekent waarschijnlijk dat u vroeg en vaak contact moet opnemen met de leerkracht van uw kind om de verwachtingen te managen. Om de leerervaring op afstand van uw kind nog meer te optimaliseren, zijn hier vier dingen die u kunt overwegen om de lijst met prioriteiten naar beneden te halen:

NIET:Stress over hun cijfers

Als het rapport van uw kind ooit gevuld was met A's en B's, houd er dan rekening mee dat het verleden misschien weinig invloed heeft op het heden. "Kinderen hebben veel van de grenzen en context verloren die hen ondersteunde in hun rol als student", zegt Kaplan. Zelfs kleuters wisten bijvoorbeeld wat er zou gebeuren als ze van de sportschool naar de tekenkamer verhuisden naar hun hoofdklas en hun rol in elke omgeving. Hun bewegingen waren georganiseerd om hen te helpen de verwachtingen te verwerken van waar ze zich op elk moment bevonden.

Kinderen wordt nu gevraagd om al hun leer- en schoolwerk thuis te doen, een plek die ze associëren met vrije tijd en hobby's. "Dat is verwarrend", zegt Kaplan, die adviseert om kinderen te vertellen dat je niet verwacht dat ze het zo goed zullen doen als voorheen. “Het is veel belangrijker om te zeggen dat leren belangrijk is. Eerlijk gezegd zouden ouders nu niet veel nadruk moeten leggen op cijfers.”

NIET:laat ze hun emoties onder controle houden

Onder normale omstandigheden verwachten we van onze kinderen dat ze de stress van een schooldag het hoofd kunnen bieden zonder bijvoorbeeld tegen hun stoel te schoppen. Maar de aard van hun dagelijks leven is veranderd. "We ervaren nu een trauma", zegt Wegner. "Omdat er meer angst, stress en prikkelbaarheid is, moeten onze doelen voor onszelf en onze kinderen verschuiven."

Dus als je kind slecht reageert op een Zoom-storing, laat hem dan, maar maak van de gelegenheid gebruik om met hem mee te voelen en zijn frustraties te valideren. “Je kunt kinderen helpen hun eigen emoties te benoemen en te begrijpen. Geef dan woorden aan het gevoel”, zegt Wegner. "Bevestig de emotie door te zeggen:'Dat is zo vervelend! Het is helemaal oké om je zo te voelen, want dit is geen normale ervaring.'” Herinner kinderen eraan dat alle emoties oké zijn, maar niet alle gedragingen.

NIET:verwacht dat ze meerdere complexe concepten beheersen

Als je mentaal gestrest bent, is het moeilijk om alledaagse taken uit te voeren, laat staan ​​denken van een hogere orde. "Het emotionele stuk is nummer één", zegt Wegner. "Hoe graag we academische doelen ook willen bereiken, als ze niet in staat zijn om het leerproces op te nemen, zal het niet gebeuren."

Hiervoor raadt Kaplan aan om een ​​minder-is-meer-benadering te volgen:"Ga meer voor een dieper begrip van minder concepten, zodat kinderen niet het gevoel hebben dat ze op een bepaald niveau moeten zijn, maar dat ze hebben [basis] materiaal dons.”

Hoewel ouders niet veel controle hebben over de lesplannen van een leraar, kunnen ze duidelijk aangeven hoe goed hun kind de stof in zich opneemt. “Leraren wisten hoe ze face-to-face les moesten geven”, zegt Kaplan. "Ze konden de ogen en interacties van het kind zien, zodat ze wisten of ze drempelconcepten 'hebben', zoals functies in wiskunde." Online lessen betekenen dat leraren mogelijk geen duidelijk beeld hebben of kinderen de grondbeginselen goed genoeg begrijpen om meer complexe stof te begrijpen.

NIET:Dwing ze om al hun werk altijd op tijd af te ronden

"We worstelen met een perfectionistische, superacademische cultuur waarin ouders denken aan kinderen die het perfecte college-essay schrijven als ze 10 zijn", zegt Wegner. "Denk dit jaar over dingen als 'goed genoeg'. Ik probeer die benadering nu zelfs toe te passen op mijn eigen opvoeding."

Hoe ziet dat eruit? Ouders moeten het met de leerkracht van hun kind eens zijn over wat zinvol is in hun specifieke situatie. "Afhankelijk van het kind, kan dat gewoon naar de klas komen of drie of vier van de tien problemen oplossen", zegt Wegner. "De sleutel is om meesterschap en zelfeffectiviteit op te bouwen op welke manier dan ook."


Previous:

Next: