• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Gezinsleven met kinderen met autismespectrumstoornissen

Gezinsleven met kinderen met autismespectrumstoornissen

Hoe eerder je je realiseert dat je gezinsleven niet op dat van de Waltons zal lijken, hoe beter je af zult zijn. Haal moed uit de wetenschap dat uw gezinsleven waarschijnlijk nooit op dat perfecte ideaal zou hebben geleken, en als dat wel het geval was, zou u zich verveeld hebben. Denk aan de familie van de Addams en hoeveel meer plezier ze leken te hebben, ondanks de dagelijkse huishoudelijke rampen.

Het leven voor uw gezin zal vanaf dit punt nooit meer saai zijn. Het wordt misschien eentonig, maar saai wordt het niet. Begin met het kopen van rubberen handschoenen, reinigingsvloeistoffen, ontsmettingsmiddelen en tapijtvlekkenverwijderaars in groothandelshoeveelheden, aangezien u ze vaak zult gebruiken. Ik vraag me af of de verkoopcijfers van schoonmaakmiddelen in hetzelfde tempo stijgen als de diagnoses van autismespectrumstoornissen (ASS). Maar ik dwaal af.

Meer: 15 geweldige kinderboeken over autisme

Het is niet eenvoudig om een ​​balans te vinden tussen het gezinsleven en alles wat inherent is aan het hebben van een kind met een ASS. Het is waar dat u waarschijnlijk niet het gezinsleven zult hebben dat u voor ogen had. Maar veel mensen die geen kind met een ASS hebben, hebben dat ook niet. Mensen gaan scheiden, verliezen een partner of een kind. Ze treuren, maar gaan dan verder en bouwen een ander soort gezinsleven op. En gezinnen met een kind met een ASS moeten dat ook doen. Treur om het verlies van uw verwachting voor het gezinsleven dat u voor ogen had, en begin dan met het opbouwen van het gezinsleven dat u zult hebben. Je bent het aan de rest van de familie verplicht. Het zal hard werken zijn, maar je kunt het.

Om te beginnen volgen hier enkele basisrichtlijnen om in gedachten te houden:

Isoleer jezelf en je kind niet. Ouders moeten er in de eerste plaats voor zorgen dat het gezin niet geïsoleerd raakt. Dit is van vitaal belang voor alle leden van uw gezin. Nu, meer dan ooit, moet je omringd zijn door familie en vrienden, en dat geldt ook voor iedereen in je familie. Isolement treedt op omdat u te moe bent om naar buiten te gaan, uw kind niet in het openbaar aan kunt of u zich schaamt voor het gedrag van uw kind. Mensen nodigen je al snel niet meer uit, hetzij omdat je eerder uitnodigingen van hen hebt afgewezen, hetzij vanwege het gedrag van je kind, of omdat je geobsedeerd bent door ASS en dat is alles waar je over kunt praten. Je stopt met het uitnodigen van mensen omdat je te uitgeput bent om gastvrouw te spelen en je schaamt je voor het gedrag van je kind. Wees niet een van die mensen die zegt:"Ik herinner me dat ik vroeger een sociaal leven had. Kijk, ik heb zelfs foto's om het te bewijzen."

Maak je niet druk over wat andere mensen denken. Laat je niet intimideren door blikken en opmerkingen wanneer je in het openbaar uitgaat, en voel je niet verplicht om je acties tegenover familieleden en vrienden te verantwoorden. Als je je te veel schaamt om je kind mee naar buiten te nemen, moet je analyseren waarom je je zo voelt. Als het komt door het gedrag van uw kind, en het is erg storend of onveilig, dan moet u aan dat gedrag werken. Als het is omdat je je ongemakkelijk voelt dat je kind 'vreemd' lijkt, dan raad ik je aan eroverheen te komen. Uw kind is er om te blijven, en hij heeft uw steun nodig. En het grote publiek moet eraan herinnerd worden dat niemand van ons perfect is.

Houd het ergste gedrag van uw kind onder controle. Dit is nooit gemakkelijk en kan soms zeer moeilijk zijn. Dit kind is nu echter uw verantwoordelijkheid. Je moet hem helpen. Eerst moet je proberen te begrijpen wat het gedrag veroorzaakt. Als je de oorzaak kunt wegnemen, is dat geweldig. Zo niet, dan moet u proberen om storend gedrag onder controle te krijgen. Het is niet eerlijk tegenover de rest van de familie, en het zal je ook geen vrienden maken in de gemeenschap. Er zijn technieken voor positief gedrag die kunnen worden gebruikt om het ergste gedrag te verminderen en uiteindelijk te elimineren, en met oefening kan een ouder leren hoe ze deze moeten gebruiken. Uw kinderarts of plaatselijke ASA-afdeling zou u een professional moeten kunnen bieden die u kan helpen. Zo niet, dan zijn er verschillende boeken die u kunt raadplegen waarin in eenvoudige bewoordingen wordt uitgelegd wat u moet doen.

Behoud je gevoel voor humor en neem de tijd om te lachen. Omring jezelf met opbeurende media. Hoe erg de dingen ook zijn, je kunt en zult het vandaag redden. Speel goede vrolijke muziek, niet de deuntjes die je nog depressiever maken. Als je tien minuten hebt om te lezen of tv te kijken, zorg dan dat het iets leuks is. Verspil het niet aan het lezen of kijken naar het nieuws. Meestal is het nieuws deprimerend en kun je er niets aan doen. Houd leuke video's in huis en lees licht. Humor helpt, ook al is het galgenhumor. U kunt de situatie waarin u zich bevindt misschien niet beheersen of uw problemen niet oplossen, maar als u uw humeur op peil houdt, krijgt u een positievere gemoedstoestand.

Doe wat je kunt om gezond te blijven. Zorg voor je lichamelijke gezondheid. Probeer goed te eten, slaap zo veel mogelijk in en beweeg regelmatig. Zelfs drie keer per week twintig minuten wandelen houdt je lichaam gezonder en zorgt ervoor dat je je beter voelt. Je fysieke gezondheid heeft invloed op je mentale gezondheid, die op zijn beurt het hele gezin beïnvloedt.

Onthoud dat je ook maar een mens bent. Je kunt proberen je als een bovenmens te gedragen en het onmogelijke te doen. Dat is oké, als je er zin in hebt. Pas echter op voor een burn-out. Keer terug naar menselijk handelen en voel je niet schuldig omdat je alleen doet wat je kunt. Denk aan alles wat je hebt bereikt, niet aan wat je had willen doen.