Weten wat u moet vragen over behandelingsopties voor ASS

Weten wat u moet vragen over behandelingsopties voor ASS

Nadat we hebben gekeken naar de behoeften van de persoon met een autismespectrumstoornis (ASS), zijn er nog andere factoren waarmee rekening moet worden gehouden voordat wordt besloten welke behandelingen en therapieën op dit specifieke moment moeten worden gevolgd. Hier zijn enkele dingen waarmee u rekening moet houden bij het bekijken van behandelingsopties:

  • Het potentiële risico voor het individu. Heeft de therapie bijwerkingen? Is het riskant voor de mentale of fysieke gezondheid? Wegen de mogelijke risico's op tegen de mogelijke voordelen? Gebruikt het enige vorm van straf?
  • De familie. ASD's zijn een familiezaak, omdat ze iedereen in het huishouden direct of indirect treffen. Maar dat geldt ook voor de behandeling. De ouders moeten nadenken over hoe de behandeling of therapie in het gezin past. Welke betrokkenheid wordt er van anderen verwacht? Welke gevolgen heeft deze behandeling voor broers en zussen? Zal de familie alles kunnen doen wat de professional nodig acht (bijv. regelmatig supplementen geven, een dieet volgen, aangeleerde vaardigheden generaliseren)? Kan de familie zich committeren aan de voorgeschreven behandeling of therapie voor de tijd die nodig is of wordt aanbevolen? Zijn alle verantwoordelijke volwassenen in het huishouden het eens over de specifieke behandeling en ondersteunen ze om het door te zetten? Als de behandeling faalt, wat voor gevolgen heeft dit dan voor het gezin?
  • De financiële kosten van de therapie. Geld groeit niet aan bomen. Moet u uw woning verkopen voor deze therapie of interventie? Zal de verzekering het dekken? Vraagt ​​u om het schooldistrict of een particuliere ziektekostenverzekering om de behandeling te financieren? Zo ja, hebt u de vasthoudendheid om effectief te pleiten voor het verkrijgen van het juiste type service?
  • Kan de behandeling worden geïntegreerd in het bestaande programma dat het kind al heeft, en zo ja, hoe? Kan een speciaal dieet bijvoorbeeld worden overgedragen naar alle omgevingen van het kind? Zal de opname van de behandeling ten koste gaan van andere even belangrijke aspecten van het programma van het kind?
  • Welk bewijs is er om deze behandelmethode te valideren? Wordt de therapie aangeprezen als een wondermiddel voor iedereen? Is er wetenschappelijke validatie van deze behandeling? Wat zegt het anekdotische bewijs?
  • Is deze behandeling of therapie autismespecifiek en, zo niet, is deze effectief gebleken bij personen met ASS? Sommige behandelingen zijn mogelijk niet specifiek gemaakt met ASS in gedachten, maar kunnen zeer gunstig zijn. Het is echter belangrijk om na te gaan hoe anderen met een ASS deze behandeling hebben ondergaan. Vroegtijdige interventie is bijvoorbeeld een geweldig concept. Sommige programma's werken echter niet goed bij alle kinderen met autisme, omdat de meeste kinderen met ASS sociale signalen niet imiteren of erop afstemmen zoals andere kinderen met een ontwikkelingsachterstand dat doen, en daarom moeten ze eerst worden geleerd hoe ze die sociale signalen kunnen imiteren of begrijpen. aanwijzingen.
  • Hoe wordt de effectiviteit van de therapie gemeten? Bij elke behandeling of therapie moet er worden bijgehouden om de effectiviteit te volgen. Ouders moeten vragen wie verantwoordelijk is voor het nemen van gegevens, hoe gegevens worden verzameld, hoe vaak ze worden vastgelegd en hoe vaak ze worden gecontroleerd.
  • Wat is de staat van dienst van de aanbieder van de therapie of behandeling? Hoe lang doen de behandelaars deze therapie en met welke leeftijdsgroep? Met welk bekwaamheidsniveau heeft deze persoon gewerkt? Als het voedingssupplementen zijn, is het dan een gerenommeerd bedrijf dat ze maakt?
  • Heeft de persoon die de behandeling voorschrijft of toezicht houdt op het verloop van de behandeling alle relevante informatie over de persoon die wordt behandeld? Zorg ervoor dat de persoon zoveel mogelijk over de persoon in kwestie weet. Het is een goed idee om alles op te schrijven waarvan u denkt dat de zorgverlener het moet weten, vooral als ze te maken heeft met een jong kind of iemand die niet in staat is zelfstandig over zichzelf te communiceren. Informatie die nuttig is, omvat andere behandelingen die mogelijk zijn geprobeerd, de voorkeuren of antipathieën van de persoon en bepaald gedrag waarvan de behandelaar op de hoogte zou moeten zijn. Allergieën voor voedsel of medicijnen, fobieën, kans op epileptische aanvallen, speciale diëten, enzovoort zijn allemaal waardevolle informatie.