Hoogbegaafde kinderen en gevoeligheid

Begaafde kinderen en gevoeligheid

Gevoeligheid staat meestal bovenaan in lijsten met hoogbegaafde kenmerken. Daarom vragen ouders me vaak:"Wat betekent gevoeligheid eigenlijk? Mijn hoogbegaafde kind kan zich zelfs geen familieverjaardagen herinneren."

Uw hoogbegaafde kind kan heel goed zowel emotioneel gevoelig als intellectueel gevoelig zijn; dat wil zeggen, zich scherp bewust van alles in zijn omgeving en in zichzelf.

Intellectuele gevoeligheid verwijst naar een openheid voor ideeën, waardoor uw kind ontvankelijk is voor zijn eigen fantasierijke creativiteit en die van anderen. Emotionele en sociale gevoeligheid -- een acuut bewustzijn van andere mensen en de omgeving -- stelt een kind in staat de emotionele temperatuur in een kamer te voelen, verhoogde spanning bijvoorbeeld.

Verhoogde emotionele en sociale gevoeligheid beïnvloedt de perceptie van uw kind van verwachtingen van leeftijdsgenoten, ouders en andere volwassenen, en kan gepaard gaan met een verhoogde kwetsbaarheid voor kritiek, suggesties en emotionele verzoeken van anderen. Een probleem is dat goedbedoelende ouders, familieleden, vrienden, broers en zussen en leraren vaak graag hun eigen verwachtingen willen toevoegen aan de dromen, plannen en doelen van het slimme kind. Soms geldt:hoe groter het talent van het kind, hoe groter de verwachtingen en inmenging van buitenaf.

Houd in gedachten dat, hoewel uw kind emotioneel gevoelig kan zijn, het hem niet emotioneel volwassen maakt. Zijn reacties en gedrag op mensen en gebeurtenissen passen misschien bij de leeftijd, maar lijken onvolwassen in vergelijking met zijn verfijnde intellectuele en emotionele bewustzijn.

Als we begrijpen hoeveel hoogbegaafde kinderen uit elke omgeving opnemen, kunnen we ze ondersteunen in tijden van stress.

Dit citaat van Pearl Buck helpt me de gevoeligheid van een hoogbegaafd kind te begrijpen.

"De echt creatieve geest op elk gebied is niet meer dan dit:een menselijk wezen geboren abnormaal, onmenselijk gevoelig.

Aan hem...
een aanraking is een klap,
een geluid is een geluid,
een ongeluk is een tragedie,
een vreugde is een extase,
een vriend is een minnaar,
een minnaar is een god,
en falen is de dood.
Voeg aan dit wreed delicate organisme de overweldigende noodzaak toe om te creëren, creëren, creëren - - - zodat zonder het creëren van muziek of poëzie of boeken of gebouwen of iets van betekenis, zijn adem van hem wordt afgesneden. Hij moet scheppen, moet scheppen. Door een vreemde, onbekende, innerlijke urgentie leeft hij niet echt tenzij hij aan het scheppen is."
-Pearl Buck-