• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Luister, zoek naar de boodschap en bepaal de behoeften van uw kind

Waarom gedraagt ​​uw kind zich misdragen?

Luister, zoek naar de boodschap en bepaal de behoeften van uw kind

Element nummer 10 van de 12 Disciplinaire Elementen is het begrijpen van wangedrag. Neem het van de experts aan, er is een reden voor elk wangedrag, en als je de reden ontdekt, ben je meer dan halverwege om het te stoppen. Prima. Dus waarom gedraagt ​​uw kind zich misdragen?

Informatie verzamelen door proactief te luisteren

Neem je goed-maar-misdragend kind opzij, haal diep adem en luister naar zijn kant van het verhaal. Je wilt horen wat er gebeurde toen het incident plaatsvond, wat er daarvoor en erna gebeurde en hoe hij erover denkt.

Effectief luisteren - vooral als je van streek bent geraakt door verontrustend nieuws - is erg moeilijk. Kinderen zijn vaak het tegenovergestelde van duidelijk (ze begrijpen hun acties vaak zelf niet). Luisteren vergt oefening, en de meesten van ons hebben niet veel ervaring. Verwacht geen perfectie de eerste keer dat je het probeert. Oefening en vastberadenheid zijn de sleutelwoorden.

Hier is een "geleide" luistertechniek genaamd proactief luisteren ontwikkeld door communicatiedeskundige William Sonnenschein. Er is actief luisteren voor nodig een stap verder, en het is vooral handig als er specifieke informatie is (zoals waarom Tommy knipte al het haar van zijn zus af) dat je moet uitlokken.

Bij actief luisteren heb je als luisteraar een passieve rol. Bij proactief luisteren begeleid jij als luisteraar het verloop van het gesprek door het stellen van relevante, indringende vragen. Onthoud echter dat het nog steeds een luisteren is (in plaats van een pratende) techniek, wat betekent dat het jouw taak is om te horen wat je kind zegt, niet om de inhoud te controleren. Hier zijn enkele redenen om proactief te luisteren:

• Om het gesprek op de rails te krijgen en te houden. U bent op zoek naar informatie en uw kind weet misschien niet wat belangrijk is om te zeggen. Als een effectieve proactieve luisteraar (stil en onopvallend) kun je het gesprek voorzichtig naar de belangrijke onderwerpen sturen.

• Om dieper in de details te duiken. Uw kind verdoezelt misschien belangrijke feiten omdat hij niet weet wat u moet horen. Of misschien probeert hij informatie te verbergen (de kleine schurk!). Door de juiste vragen te stellen, kom je tot in de kleinste details.
• Om uw kind te helpen zich uit te drukken. Door hem je vragen te stellen, hoor je wat hij probeert te communiceren en kan hij (bonuspunten!) zijn eigen gedachten en gevoelens over het incident beter gaan begrijpen.

Klaar? Dit is hoe:

• Stel een open vraag. De beste proactieve luistervragen zijn niet eenvoudig te beantwoorden met een simpel ja of nee. Zeg bijvoorbeeld dat je probeert te begrijpen waarom Tommy Belinda's haar bij de wortels heeft afgeknipt. Je zou kunnen vragen:"Wat voelde je voordat je Belinda's haar knipte?"
• Reageer niet op het antwoord! Zeg Tommy zegt:"Ik was heel blij omdat ik terug wilde naar haar en ik wist dat ze hierdoor zou huilen." Niet doen stop de "oefening" om een ​​oordeel te vellen of kritiek te leveren - daar heb je later veel tijd voor. Het zal je niet helpen om te schreeuwen:"Je was gelukkig haar aan het huilen maken? Jij ongevoelige kleine...' Luister rustig. Geef het kind de tijd om het helemaal af te maken.
• Meer informatie. Terwijl je luistert, zoek je een signaal naar een gebied dat volgens jou verkend moet worden, en stel je nog een vraag over wat er is gezegd. "Waarom wilde je haar terugpakken?" Nu krijg je wat informatie. (Hé, dit is niet het einde ervan, je kunt Tommy niet gewoon terug laten gaan naar het knippen van haar - maar dat is het enige deel waar we hier mee te maken hebben - het aspect van het verzamelen van informatie.

Kijk naar gezinsdynamiek

Proactief luisteren is een manier om erachter te komen wat er met uw kind aan de hand is. Een andere manier is om naar uw gezinsdynamiek te kijken. Wat is er tussen u en uw kind gebeurd? Tussen uw kind en de rest van het gezin? Tussen u en uw partner en andere gezinsleden? Familie spanningen manifesteren zich vaak in wangedrag. (Het is bijna een cliché geworden voor leraren om ouders te vragen:"Gebeurt er iets thuis?" wanneer een kind zich misdraagt. Het is echter een cliché gebaseerd op de realiteit.)

Zoek de boodschap achter de actie

Als u uw kind probeert te begrijpen, is het belangrijk om wat dieper te kijken naar de onderliggende motivaties van uw kind. Denk tijdens het reageren op wangedrag na over het incident en wat het voor en voor uw kind kan betekenen. Psychiater Rudolf Dreikurs ontwikkelde een belangrijke theorie over de ontwikkeling van kinderen op basis van zijn overtuiging dat een kind dat zich misdraagt, ontmoedigd wordt, en gelooft dat hij zowel betekenisloos is als dat hij er niet echt bij hoort. Dit kan natuurlijk het kind . zijn perceptie, maar goed, het is de perceptie die ertoe doet.

De vier verkeerde doelen van wangedrag

Jane Nelson, auteur van vele prachtige boeken over positieve discipline, heeft Dreikurs' ontdekking dat het wangedrag van een kind gebaseerd is op een van de vier verkeerde doelen:onnodige aandacht, macht, wraak en opgeven, en heeft een krachtig hulpmiddel ontwikkeld om effectief te reageren. Nelson schrijft dat elk wangedrag de manier is waarop een kind zegt:"Ik ben een kind en ik wil erbij horen."

Hier is een aangepaste versie van de tool van Jane Nelson om wangedrag te begrijpen en erop te reageren. Terwijl u goed kijkt naar het wangedrag van uw kind, past u het toe op de onderstaande categorieën om erachter te komen welk 'doel' uw kind probeert te bereiken.

Gedraag je!

Heb je jezelf ooit betrapt op grommen:"Heb je een pak slaag nodig, jongeman?" Als dat zo is, overweeg dan wat uw kind echt nodig heeft:aandacht? affectie? onafhankelijkheid? verzorgen? grenzen? privacy? verantwoordelijkheid?

Verkeerd doel van kind:ongepaste aandacht

Als je kind zich gedraagt ​​of je lastigvalt vanwege onnodige aandacht, zegt ze:'Let op! Betrek mij in je leven!” De methoden die ze kiest, zullen u echter eerder geïrriteerd, bezorgd en schuldig laten voelen. Misschien merk je dat je je kind overhaalt, of gewoon dingen voor haar doet die ze zelf kan doen.

Het kind dat ongepaste aandacht zoekt, gelooft alleen dat ze erbij hoort en belangrijk is als ze opgemerkt wordt of speciale aandacht krijgt.

Ze moet opgemerkt en betrokken worden. Help haar door haar zekerheid en onmiddellijke omleiding te geven. Geef haar nuttige taken, vertel haar dat je van haar houdt, maar dat je het druk hebt en maak een speciale tijd met haar door (en houd die!). Raak haar aan zonder woorden om haar te laten zien dat je van haar houdt, maar dat je niet afgeleid mag worden. Wees standvastig.

Onjuist doel van het kind:kracht

Het kind dat op zoek is naar macht probeert te zeggen:'Laat me helpen! Geef me wat keuzes!” Als echter iemand (inclusief uw kind) u uitdaagt tot een machtsstrijd, zult u zich uitgedaagd, geprovoceerd, bedreigd en mogelijk verslagen voelen. Je kunt vechten, jezelf afvragen:"Hier kom je niet mee weg!", wil je maken het kind gedraagt ​​zich, of geeft toe en voelt zich zelf geïntimideerd en machteloos. Je zult waarschijnlijk op de dreiging reageren door gelijk te willen krijgen.

Het kind dat op zoek is naar macht gelooft dat hij er alleen bij hoort als hij de touwtjes in handen heeft. Hij is een kind met een missie:bewijzen dat niemand hem de baas kan spelen.

Dit kind heeft je nodig om je terug te trekken uit onderlinge conflicten, te kalmeren, de 'volwassene' te zijn, hem je te laten helpen met taken, beperkte keuzes te bieden en te erkennen dat je hem niet onder controle hebt (noch kan hij je beheersen). Dit kind heeft grenzen nodig en vastberadenheid rond de grenzen - maar doe het vriendelijk! Trap niet in het aas!

Verkeerd doel van kind:wraak

Een kind dat wraak zoekt, probeert je echt te vertellen:'Ik heb pijn! Help me, ik heb pijn!" Het kind dat gekwetst is, kan wraak proberen te nemen of u of anderen 'terugpakken'. U kunt zich teleurgesteld, gekwetst, ongelovig of zelfs walgen van het gedrag voelen. U kunt proberen het kind terug te pakken - om uzelf te vergelden - of u kunt de controle verliezen en wanhopen:"Hoe kunt u mij dit aandoen?"

Het kind dat wraak zoekt, doet pijn en gelooft niet dat ze erbij hoort, dus wil ze anderen het gevoel geven dat ze dat wel doet. Ze gelooft niet dat ze goed is, ze gelooft niet dat iemand haar aardig kan vinden of van haar kan houden. (Ze houdt waarschijnlijk niet van zichzelf of houdt niet van zichzelf.)

Jouw taak:straf en vergelding vermijden, begrip en empathie tonen, met je kind praten over haar gekwetste gevoelens, excuses aanbieden. Stimuleer haar sterke punten. Laat haar haar pijn uiten. Probeer het niet persoonlijk op te vatten.

Het is een goed idee!

Op verschillende momenten kan hetzelfde kind verschillende 'verkeerde doelen van wangedrag' uiten.

Verkeerd doel van kind:opgeven

Het kind dat opgeeft, zegt:"Geloof in mij. Geef me niet op." Als een kind het opgeeft, het opgeeft, het niet probeert en passief door het leven gaat, kun je je als ouder misschien hopeloos, wanhopig, teleurgesteld en ontoereikend voelen. U kunt reageren door alles voor het kind te doen, niets te verwachten of uw teleurstelling te uiten.

Het kind wiens verkeerde doel is om op te geven, gelooft niet dat hij erbij hoort, denkt dat hij hopeloos en onbekwaam is en doet zijn best om iedereen van deze 'feiten' te overtuigen.

Je moet hem je vertrouwen in hem tonen. Begin klein en neem kleine stapjes. Laat hem zien hoe hij dingen moet doen. Moedig elke inspanning aan. Stimuleer de voortgang. Wees zijn bondgenoot, zijn kampioen, zijn cheerleader. Geniet van hem en geloof in hem.

Veel wangedrag, veel redenen

Het wangedrag van uw kind kan worden aangespoord door haar behoefte om een ​​van de 'vier verkeerde doelen van wangedrag' te bereiken. Ze kan ook andere redenen hebben:

• testen
• gezicht redden
• op zoek naar respect
• meer onafhankelijkheid nodig
• onaangename of enge taken vermijden
• een moment van onnadenkendheid ervaren of onduidelijk zijn over hoe haar acties anderen beïnvloeden
• een ernstig emotioneel probleem uiten

Wat de reden ook is, het is jouw taak om de situatie te analyseren en te proberen er op een positieve, niet-bestraffende manier mee om te gaan. Onthoud dat straf van korte duur is en uiteindelijk een ineffectieve manier is om met wangedrag om te gaan.

Het is een goed idee!

Er is een oud gezegde dat de weg naar de hel geplaveid is met goede bedoelingen. Ik heb altijd gezegd dat de weg naar de hemel dat ook is.

Woorden aan ouder door

Positieve intentie is de onderliggende positieve betekenis achter elke actie. Het is een theorie (ontwikkeld door Don en Jeanne Elium) die ervan uitgaat dat mensen het goed bedoelen en naar het beste streven.

Eer de positieve intentie

Ouderschap is echt zwaar; het doet een beroep op alle je middelen, en eist dat je de beste, nobelste en slimste persoon bent die je maar kunt zijn.

Uw uitdaging is om te proberen uw kind te begrijpen en haar te behandelen zoals u zelf behandeld zou willen worden terwijl ze je erger behandelt dan een afschuwelijk insect dat over de vloer kruipt. Terwijl ze stampt en schreeuwt, is het jouw taak om gepast gedrag te modelleren. Onderdeel van uw gepast gedrag kan zijn om uit te drukken hoe boos het je maakt om als een lelijk insect te worden behandeld, en om aan te dringen op een betere behandeling.

Hoe doe je dit? Als het echt gemakkelijk was, zou je er geen boek over lezen. Een manier om deze grote uitdaging aan te gaan, is door te zoeken naar de positieve intentie van uw kind en deze te eren.

Jane Nelson en Rudolf Dreikurs gaan ervan uit dat er altijd een boodschap van noodzaak achter het wangedrag van een kind zit. Jeanne Elium en Don Elium, auteurs van Raising a Son, Raising a Dochter, en Een gezin grootbrengen, ga nog verder. Ze leren ouders dat kinderen altijd een positieve intentie hebben - een onderliggende positieve betekenis - zelfs als ze zich misdragen. Het vinden van de positieve intentie in negatief gedrag kan je helpen om je eigen frustratieniveau te verminderen en je vriendelijker te voelen tegenover je kind.

Hier is een voorbeeld van positieve intentie:

Maya was veel te oud om eten op de grond te gooien. Ze was bijna vijf. Maar als ze iets niet lekker vond, of als ze klaar was met eten, pakte ze handenvol spaghetti, rijst of Wellington en smeet die op het linoleum. Dat is niet oké. Wat was hier de positieve bedoeling? Eigenlijk voelde Maya zich volwassener dan haar ouders haar de eer gaven. Ze wilde meer controle over haar leven - en haar maaltijden. Ze wilde ook meer limieten. (Hoe vreemd het ook mag lijken, meer onafhankelijkheid en meer grenzen willen gaan vaak samen.) Toen Maya's ouders haar positieve bedoelingen realiseerden, erop stonden dat ze haar eigen rotzooi opruimde en haar leerde afwassen, stopte het wangedrag onmiddellijk.

Hier is nog een voorbeeld van positieve intentie:

Jenny werd betrapt op het krabbelen van graffiti op de schoolmuur. Haar ouders waren verontwaardigd:eigendommen schenden! Opknoping met de verkeerde menigte! Maar toen ze stopten om haar positieve bedoelingen te eren (ze wilde zich creatief uiten en ze wilde geaccepteerd worden), waren ze in staat haar energie te kanaliseren in iets veel productiever:gemeenschapsdienst, kunstlessen en een schoolmuurproject . Jenny bloeide.

Gedraag je!

Moeilijk! Genoeg van deze "begrijpende" onzin! Sommige gedragingen zijn gewoon onaanvaardbaar, vind je. Hé, je krijgt nee argument van mij! Het begrijpen van wangedrag betekent niet dat je het toestaat, het vergoelijkt, je er voor verontschuldigt of ervoor gaat staan. Als je je limiet hebt bereikt, heb je je limiet bereikt. Sommige gedragingen zijn gewoon niet acceptabel, en dat kun je ook beweren.

Het is een goed idee!

Jij bepaalt de regels, zij testen ze. Het is een natuurlijk en noodzakelijk onderdeel van het vestigen van individualiteit en onafhankelijkheid.

Bepaal uw eigen behoeften

Oké, tot nu toe met mij? Je kind heeft zich misdragen, maar je bent nog niet uitgepraat. Je bent afgekoeld en hebt besloten dat ze niet slecht is, ze gedraagt ​​zich gewoon slecht. U hebt geluisterd naar het verhaal van uw kind en het naar boven gehaald, u hebt haar behoeften en bedoelingen bepaald. Wat nu?

Nou, waar is de jij hier? Je bent niet perfect, je bent geen heilige, je bent niet onbaatzuchtig - je hebt ook behoeften. Jawel! Hoe meer je je eigen bedoelingen, behoeften en waarden begrijpt, hoe beter je je voelt over je opvoeding, in tijden van goed en slecht gedrag.