Advies voor nieuwe ouders om kalm te blijven
Aanpassen aan het leven met een nieuwe baby is niet gemakkelijk. Er is zoveel veranderd - je familie, jouw schema, je slaappatroon, uw prioriteiten... Hier is wat advies om u te helpen er doorheen te komen zonder uw kalmte te verliezen.
Veel nieuwe ouders uiten frustratie over alle veranderingen die ze ervaren.
Nieuwe moeders zeggen vaak:
- Ik mis het lichaam dat ik voor de zwangerschap had.
- Ik ben in mijn leven nog nooit zo moe geweest.
- Ik word boos als de baby huilt en niet gekalmeerd kan worden - het huilen lijkt eindeloos.
- Ik kan niet dezelfde dingen doen als voor de baby.
- Ik was zo moe, maar ik had het gevoel dat ik alle bezoekers moest ontvangen die de baby kwamen ontmoeten.
- Iedereen heeft een mening over hoe we voor ons kind moeten zorgen.
Partners zeggen vaak:
- Ik heb geen tijd voor mezelf. Ik ben aan het werk of help bij het verzorgen van de baby.
- Ik voel me ontoereikend als het gaat om het troosten van mijn eigen kind.
- Ik ben in mijn leven nog nooit zo moe geweest. Ik wil gewoon een volledige nachtrust.
- Het lijkt alsof we het huis nooit verlaten.
- Ik mis het hebben van seks echt en mijn partner is de laatste tijd niet zo geïnteresseerd.
Al deze frustraties zijn natuurlijk. Zorgen voor een nieuwe baby kan vermoeiend zijn en soms, overweldigend. Maar het wordt wel beter. Het belangrijkste is om kalm te blijven, zelfs als je gefrustreerd bent.
Hier zijn enkele nuttige tips van andere nieuwe ouders:
- Elke keer dat ik mijn geduld begon te verliezen, legde ik de baby ergens veilig neer en verliet de kamer totdat ik gekalmeerd was.
- Ik realiseerde me hoeveel ik mijn slaap nodig had. Ik vroeg familieleden om elke dag met de baby een wandeling te maken, zodat ik tijd had om te slapen.
- Ik zou een dutje plannen voor de late namiddag, vaak tijdens het dutje van de baby. Dat gaf me meer kracht om aan de nachtelijke behoeften van mijn baby te voldoen.
- Ik sprak met mijn partner over wat de baby en ik nodig zouden kunnen hebben. Hij wachtte tot ik hem vertelde wat hij moest doen. Nu weet hij wat er moet gebeuren.
- Mijn partner en ik spraken over onze gevoelens. We werden er heel goed in om openhartig te zijn over onze behoeften.
- We planden onze tijd samen, alleen wij twee, minstens een keer per week. Soms gingen we wandelen. We zouden een vriend of familielid vragen om te helpen door op de baby te letten.
- We vonden het nuttig om met een groep nieuwe ouders te praten. We ontmoetten onze prenatale groep om verhalen en advies uit te wisselen. Het was geruststellend om te beseffen dat de meesten van hen hetzelfde voelden als wij.
- Toen we ontdekten dat het te moeilijk werd met de baby, we spraken met de GGD. Ze vertelde ons over een ouderschapsgroep die erg behulpzaam was.
Bronnen en links:
HealthLink BC:huilende leeftijd 3 en jonger
Periode van PURPLE Crying® website