Alles wat u moet weten over Adrenarche:een toename van hormonen die optreedt vóór de puberteit

Als moeder van vier meisjes had ik geen idee wat er gebeurde toen mijn tweede dochter 7 werd en plotseling veranderde van een vrolijk, relaxt meisje in een boos kind dat over triviale dingen uit de klauwen vloog.

Ik dacht meteen dat er iets aan de hand was op school, maar nadat ze over haar gevoelens had gesproken, vertelde ze me dat ze niet wist waarom ze zo overstuur en boos was. Toen ik dit aan haar leraren vertelde, vertelden ze me dat de hormonale veranderingen die kinderen doormaken in de tweede klas soms erger waren dan de puberteit zelf.

Ik heb geleerd dat de reden voor de gedragsverandering van mijn dochter een weinig bekende ontwikkelingsfase is die adrenarche wordt genoemd. Wetenschappers hebben dit stadium nader bekeken en geloven dat kinderen tussen de leeftijd van 6 en 8 jaar een golf van hormonen beginnen te ervaren, wat verhoogde emoties kan veroorzaken. Blijf lezen om meer te weten te komen over adrenarche-symptomen en de beste manieren om ermee om te gaan.

Waarom gebeurt Adrenarche?

Onderzoek uitgevoerd in Australië voor de Childhood to Adolescence Transition Study vond dat kinderen in de tweede en derde klas een toename van bijnierandrogenen hadden - hormonen die een paar jaar later een grote rol spelen in de puberteit. Deze natuurlijke stijging van bijnierandrogenen gebeurt bij alle kinderen, hoewel niet iedereen stemmings- of gedragsveranderingen vertoont.

Adrenarche is een aparte ontwikkelingsfase die doorgaans minstens twee jaar voor de puberteit plaatsvindt, volgens George Patton, adviseur kinder- en jeugdpsychiater en hoofd van gezondheidsonderzoek bij het Murdoch Children's Research Institute, dat het onderzoek leidde.

"We raken nu geïnteresseerd in adrenarche als een belangrijke ontwikkelingsfase waarin kinderen een aantal van de emotionele en metabole fundamenten voor de adolescentie leggen", zegt hij. "Het is tijdens deze jaren dat een kind dat concept van zichzelf echt begint te ontwikkelen dat het doorzet naar de adolescentie en volwassenheid."

Tekenen van Adrenarche bij kinderen

Terwijl de veranderingen die optreden tijdens de puberteit aan de buitenkant te zien zijn, is adrenarche vooral een periode van psychologische en emotionele ontwikkeling. De hormonen die door het lichaam van uw kind stromen, kunnen een aanzienlijke invloed hebben op hoe ze zich voelen, maar het is minder waarschijnlijk dat ze lichamelijke symptomen veroorzaken, zoals haargroei in de schaamstreek en oksel of acne.

"Bijnierandrogenen zijn neurosteroïden die een effect lijken te hebben op enkele van de paden die betrokken zijn bij emotionele verwerking", legt Patton uit. Maar als kinderen fysieke symptomen vertonen (waaronder schaamhaar, okselhaar en lichaamsgeur), is dit zelden een reden tot bezorgdheid, tenzij deze gepaard gaan met progressieve borstontwikkeling vóór 8, penis- en/of testiculaire vergroting vóór 9 en abnormale lineaire groei , volgens een rapport uit 2016 van de American Academy of Pediatrics.

Met andere woorden, je merkt misschien dat je 7- of 8-jarige boos of huilerig lijkt zonder reden, omdat ze moeite hebben om hun emoties te verwerken. Ze kunnen ruzie krijgen met hun vriendschapsgroepen of hun gedrag lijkt onkarakteristiek. Gelukkig zijn er manieren voor ouders om hun kinderen te helpen met de verandering om te gaan.

Omgaan met de Adrenarche-fase

De adrenarche-fase kan ook verwarrend zijn voor ouders, omdat ze normaal gesproken stemmingswisselingen verwachten als hun kinderen peuters of tieners zijn, zegt Liat Hughes Joshi, auteur van 5-Minute Parenting Fixes . Maar communicatie is de sleutel.

"Praat met je kind over hoe ze zich voelen als jullie allebei kalm zijn", adviseert Joshi. Zorg ervoor dat u "consistent, vastberaden en eerlijk bent". En werk samen om strategieën te bedenken om uw kleintje te helpen omgaan met hun gevoelens. "Een manier zou kunnen zijn om ze aan te moedigen diep adem te halen als ze geïrriteerd zijn", zegt Joshi.

Ook waarschuwt ze ervoor dat uw kind zich niet zomaar door hormonen mag gedragen. "Controleer op andere triggers in het leven van uw kind die gedragsveranderingen kunnen veroorzaken in plaats van alles toe te schrijven aan hormonen", voegt Joshi toe.

Rachel Davis, NLP-beoefenaar en oprichter van Raise a Tiger, een programma dat bemiddeling en muziek gebruikt om ouders en kinderen mentaal en emotioneel welzijn aan te leren, suggereert een vergelijkbare benadering. Bevestig altijd de gevoelens van uw kind en help ze om hun emoties een naam te geven. "Als de emotie eenmaal voorbij is, nodig ze dan uit om na te denken over hoe ze het de volgende keer anders kunnen aanpakken", zegt Davis, een moeder van twee kinderen. "Door hen de leiding te geven over de oplossing, kunnen ze verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen gevoelens en gedrag en kunnen ze betere keuzes maken."


Previous:

Next: