• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Ik zou mijn dochter zo lang borstvoeding hebben gegeven als ze wilde

Toen het tijd was voor mij om mijn eigen kinderen te krijgen, was het niet eens een vraag dat ik borstvoeding zou geven. Ik dacht dat God me geen boezem van maat G had gegeven als het niet was om kinderen te voeden.

Mijn oudste zoon was een langzame gewichtstoename en daarom vulden we flesvoeding aan en hij speende vroeg. Toen ik vier jaar later zwanger werd van onze tweede zoon, was ik vastbesloten om hem niet alleen uitsluitend borstvoeding te geven, maar ook om uitgebreid borstvoeding te geven en hem ruim na een jaar te voeden. Dat hebben we gedaan en nog wat. We verzorgden tot hij een jaar oud was, op dat moment werd ik zwanger. We verzorgden die zwangerschap, en toen verzorgde ik tandem hem en een pasgeboren baby en ging toen door met het verzorgen van een kleuter en peuter terwijl ik alweer zwanger was.

Ik heb een van mijn zonen borstvoeding gegeven tot hij 2 was en de andere tot hij 3 was. Al met al, toen mijn borstvoedingsreis eindigde, had ik mijn drie jongere kinderen 5 jaar onafgebroken borstvoeding gegeven. Dat zijn meer dan 1800 dagen en meer dan 20.000 uur borstvoeding. Waarom zou iemand zichzelf dat eigenlijk aandoen?

We weten dat borstvoeding geweldige voordelen heeft, niet alleen voor de baby, maar ook voor de moeder. En wat mensen vaak vergeten, is dat die voordelen niet alleen op de leeftijd van één stoppen. Het zijn niet alleen hippie-gehechte ouders die in dit ideaal geloven. Veel wereldgezondheidsorganisaties en kinderartsen ondersteunen ook uitgebreide borstvoeding. Natuurlijk zijn er genoeg gezondheidsredenen, maar dat is niet de enige reden. Het is ook de intense band en verbinding die ik opbouw, niet alleen met mijn baby, maar ook met mijn andere kinderen.

Ik heb veel kinderen, vier de laatste keer dat ik keek, en ik heb niet altijd één op één met al mijn kinderen. En als je een pasgeboren baby hebt, is die tijd nog ongrijpbaarder. Maar als je elke 20 tot 40 minuten van je dag moet stoppen om borstvoeding te geven, is het een goed moment om een ​​ander kind te trekken en met alleen hen te gaan zitten om te lezen, lekker te liggen of gewoon te praten. Verpleegsessies zijn mooie tijdsblokken die ik in mijn dag kan steken om gewoon in het moment met hen te zijn.

Mijn uitgebreide borstvoedingsreis werd niet altijd met enthousiasme ontvangen van mensen om me heen. Mijn familie zag me vaak een peuter borstvoeding geven boven een dikke buik en zei "Kom op Alex, serieus?!" Ik was ook open over borstvoeding in het openbaar en liet vaak mensen naar me staren en sommigen waren brutaal genoeg om me ronduit te vragen "MAAR WAAROM?!" Mijn man had daar altijd meer last van dan ik. Hij vond het niet leuk dat mensen mij in stilte beoordeelden en bij uitbreiding hem ook. Maar het kan me niet schelen, het kon me niet schelen. Kinderen zijn nog maar jong voor een momentje op de enorme schaal van hun leven. Als ik ze iets kan laten doen wat ze graag doen dat verder gaat dan sommige maatschappelijke normen, dan zij het zo.

De beslissing om onze borstvoedingsrelatie te beëindigen was altijd aan mijn kinderen... tot mijn vierde. Weet je nog hoe ik je vertelde dat ik vijf jaar borstvoeding had gegeven zonder pauze? Tegen de tijd dat mijn laatste baby ongeveer 16 maanden oud was, begon ik me meer dan aangeraakt te voelen. Wanneer mijn dochter borstvoeding gaf, voelde ik me angstig, boos, verdrietig en uitgeput. Door mijn eigen medische Google-onderzoek heb ik mezelf gediagnosticeerd met Dysphoric Milk Ejection Reflex, ook wel bekend als Dmer.

De gevoelens waren zo intens dat ik wist dat ik niet langer op deze manier kon geven en geven. Ik probeerde maandenlang tegen die gevoelens te vechten en ging heen en weer over de beslissing om te stoppen. Ik heb zelfs geprobeerd haar borstvoedingssessies beetje bij beetje terug te brengen, maar niets werkte echt en ik voelde me nog steeds niet goed. Ik heb haar eindelijk cold turkey afgesneden een beetje voordat ze twee werd en een jaar later lopen mijn emoties nog steeds over het hele gamma van tevreden zijn met mijn beslissing en ook een beetje spijtig. En omdat ik er vrij zeker van ben dat ze mijn laatste baby is, heb ik er nog meer spijt van dat ik haar niet toestond het proces te beëindigen toen de tijd rijp was voor haar.

Langdurig borstvoeding geven is niet de gemakkelijkste, handigste of sociaal aanvaardbare keuze. Het wordt door toeschouwers vaak gezien als een egoïstische, vreemde en mogelijk seksueel gemotiveerde beslissing van de moeder, maar dat kan niet het verst van de waarheid zijn. Hoewel het misschien niet voor jou of zelfs de meeste vrouwen is, is het gewoon een andere "mijn lichaam, mijn keuze"-beslissing die moet worden gerespecteerd en niet in twijfel moet worden getrokken.