Αυτοτροφοδοσία

Στους δώδεκα μήνες, το μωρό σας είχε συνηθίσει να πίνει από ένα φλιτζάνι και να τρέφεται με ένα κουτάλι και τα δάχτυλά του. Μέχρι τους δεκαπέντε μήνες, θα έχει πολύ περισσότερο τον έλεγχο, θα βάζει φαγητό στο στόμα του με σχετική ευκολία όταν το θέλει και θα το πετάει στο δωμάτιο όταν αυτό φαίνεται πιο διασκεδαστικό. Θα μπορεί να γεμίζει το κουτάλι του και να το φτάνει στο στόμα του με συνέπεια, αν και περιστασιακά θα γέρνει με λάθος τρόπο και θα χυθεί το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Τα άθραυστα πιάτα, φλιτζάνια και ποτήρια είναι απαραίτητα, καθώς μπορεί επίσης να πετάξουν όταν βαριέται το περιεχόμενό τους. Μια τέτοια συμπεριφορά θα πρέπει να αποθαρρύνεται με μια αυστηρή επίπληξη και την αντικατάσταση των σκευών στη σωστή θέση. Εάν αυτές οι συμπεριφορές επιμείνουν, σκεφτείτε να τον βγάλετε από το παιδικό καρεκλάκι και να περιμένετε μέχρι το επόμενο γεύμα.

Μέχρι τους δεκαοκτώ μήνες, το μικρό παιδί σας μπορεί να χρησιμοποιεί κουτάλι, πιρούνι και άθραυστο ποτήρι ή φλιτζάνι όταν θέλει, αλλά μπορεί να μην το θέλει πάντα. Θα υπάρξουν στιγμές που θα προτιμήσει να ζωγραφίσει το δάχτυλό του με την πουτίγκα του ή να μετατρέψει το πιάτο του σε ένα αεροπλάνο στα ύψη.

Μερικά παιδιά ξεπερνούν αυτή τη χαοτική διατροφική συμπεριφορά μέχρι τα δεύτερα γενέθλιά τους, οπότε στην πραγματικότητα μπορεί να αναστατωθούν όταν χύνονται ή έχουν έστω και λίγη μουντζούρα στα χέρια τους. Άλλοι, ωστόσο, θα παραμείνουν πολύ ακατάστατοι που τρώνε μέχρι το τρίτο έτος τους.


Previous:

Next: