• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jestem wyjątkowy:uczę swoje dziecko różnic w wartości

Wycena różnic

Jestem wyjątkowy:uczenie malucha różnic w wartościach

Możesz zacząć walczyć z wpływem uprzedzeń w naszej kulturze, ucząc malucha doceniania różnic. Jednym ze sposobów na rozpoczęcie jest zachęcanie dziecka do doceniania własnej wyjątkowości.

Wskazówka

Możesz wprowadzić swoje dziecko w pojęcie różnic, zaczynając od własnej rodziny. Czy różni członkowie Twojej rodziny mają różny kolor włosów (czarny, brązowy, blond, rudy, szary, biały)? Inna faktura włosów (kręcone, proste, gęste, delikatne)? Różne kolory oczu (brązowe, niebieskie, orzechowe)? Uznanie i docenienie różnorodnych cech fizycznych w Twojej rodzinie może pomóc Twojemu dziecku docenić różnorodność również poza rodziną.

Jak Twoje dziecko jest wyjątkowe? Ma dwa lata. Ma określony kolor włosów, kolor oczu i kolor skóry. Jej przodkowie mają specyficzne dziedzictwo kulturowe. (Dzielenie się historiami ludzi — członków rodziny, postaci historycznych lub współczesnych wzorów do naśladowania — z grupy etnicznej, z której czujesz się dumny, może również pomóc w docenieniu dziedzictwa kulturowego Twojego dziecka.) Twoje dziecko ma również charakterystyczne imię, które może odzwierciedlać niektóre historia rodziny lub tło kulturowe.

Określenie, w jaki sposób Twoje dziecko jest wyjątkowe lub wyjątkowe, to świetny sposób, aby zachęcić je do doceniania różnic, ponieważ małe dzieci uwielbiają rozmawiać i uczyć się o sobie. Mówiąc w pozytywny sposób o cechach fizycznych i dziedzictwie kulturowym Twojego malucha, pomożesz mu zbudować pozytywne poczucie siebie. A jeśli nauczy się doceniać to, co odróżnia ją od innych, Twoje dziecko będzie bardziej otwarte na myśl o docenianiu różnic innych.

Zakaz dokuczania i obelg

Jeśli chcesz zdusić w zarodku uprzedzenia, nie pozwól dziecku obrażać, drażnić lub odrzucać innej osoby z powodu rasy, płci lub pochodzenia etnicznego. Uczyń z tego zasadę rodzinną – taką, którą oczywiście przestrzegasz tak samo jak twoje dziecko – że nie możesz drażnić, obrażać ani odrzucać innych ludzi za to, kim są. Ataki na tożsamość innej osoby po prostu nie mogą być dozwolone.

Jeśli usłyszysz, że Twoje dziecko dokucza lub obraża kogoś ze względu na płeć lub rasę (lub jeśli słyszysz, jak inne dziecko dokucza lub obraża Twoje dziecko), natychmiast wkraczaj. Pozostanie w ciszy da tylko twojemu dziecku (lub drugiemu dziecku) pozwolenie na powtórzenie tego i dalsze krzywdzenie innych. Tak jak byś zrobił, gdyby maluch fizycznie zranił inne dziecko, najpierw pociesz i uspokój ranne dziecko. Robiąc to, upewnij się, że Twoje dziecko wie, że nie akceptujesz tego, co zrobił. Możesz zdyscyplinować takie ataki stronniczości w taki sam sposób, w jaki dyscyplinujesz przemoc lub ataki fizyczne.

Jednocześnie jednak spróbuj dowiedzieć się, co leży u podstaw zniewagi. Są szanse, że nie wyszło to znikąd. Jeśli inny problem, na przykład kłopoty z dzieleniem się lub trudnością ze zmianą kolejności, leży u podstaw oszczerstwa, naucz dziecko bezpośredniego zajmowania się problemem, zamiast atakowania rasy lub płci danej osoby. Pomóż maluchowi dostrzec, że płeć, kolor skóry lub pochodzenie etniczne drugiego dziecka nie mają nic wspólnego z problemem dzielenia się. Jeśli lęk przed ludźmi, którzy są odmienni, jest czynnikiem leżącym u podstaw, musisz wymyślić pewne działania, które zwiększą szanse Twojego dziecka na interakcję z innymi dziećmi, które są odmienne rasowo lub kulturowo.

Mówienie o stereotypach

Poszukiwanie różnic

Zacznij od narażenia dziecka na różne wpływy w Twojej społeczności. Poznaj ludzi różnych ras, religii i środowisk kulturowych. Następnie pozwól maluchowi poznać swoje dzieci. W końcu nie możesz oczekiwać, że Twoje dziecko zaprzyjaźni się z ludźmi różnych ras i kultur, jeśli nie zrobisz tego samego.

Jeśli mieszkasz w w dużej mierze jednorodnej społeczności, możesz wystawiać swoje dziecko na kontakt z różnymi rasami i kulturami, zaopatrując się w książki, filmy, lalki, zabawki, plakaty lub zdjęcia przedstawiające ludzi różnych ras, płci i zdolności fizycznych zaangażowanych w różnorodność działań. Różnorodność wizerunków mężczyzn i kobiet, białych i czarnych oraz ludzi wszystkich ras rozszerzy zrozumienie przez Twoje dziecko zarówno podobieństw, jak i różnic bez pomijania tematu.

Wskazówka

Lokalny bibliotekarz dziecięcy może prawdopodobnie pomóc Ci znaleźć dobry wybór wielokulturowych książek (i być może także filmów).

Możesz także wystawiać swoje dziecko na kontakt z ludźmi różnych ras i kultur, starannie dobierając programy telewizyjne, które przedstawiają postacie z różnych środowisk. Jak wszystkie małe dzieci, Twoje dziecko będzie cieszyć się oglądaniem dzieci takich jak ona w telewizji. Jeśli jednak nie jesteś biały, może to być trudne w przypadku większości programów — zwłaszcza programów w telewizji komercyjnej. Chociaż wiele programów telewizyjnych dla dzieci oferuje albo stereotypy, albo ograniczoną różnorodność, jeśli spojrzysz, znajdziesz kilka dobrych programów (głównie w telewizji publicznej), które przedstawiają różnice w pozytywnym świetle. Programy takie jak Ulica Sezamkowa , Barney i przyjaciele i Czytanie tęczy , na przykład przedstawiaj wielokulturowe obsady i funkcje, które pozwolą Twojemu dziecku poznać wiele różnych kultur.

Zabawa rolami płci

Możesz również pomóc w budowaniu odporności na uprzedzenia, zachęcając dziecko do angażowania się w czynności, które wykraczają poza tradycyjne stereotypy ról płciowych lub są przeciwne. Stereotypowanie ról seksualnych często zaczyna się od zakupu zabawek dla małych dzieci. Kiedy kupujesz zabawkę do pchania, aby pomóc dziecku w utrzymaniu równowagi podczas chodzenia, czy automatycznie kierujesz się w stronę wózka na zakupy lub odkurzasz, jeśli masz dziewczynkę, albo ciężarówkę lub kosiarkę, jeśli masz chłopca? Dlaczego nie spróbować kupić rewersu? Chłopcy też mogą cieszyć się zakupami; a dziewczyny mogą bawić się przy koszeniu trawnika.

Podobnie, zarówno chłopcy, jak i dziewczynki mogą zarówno opiekować się "niemowlętami" (lalki), "gotować posiłek" (za pomocą zabawkowej kuchni) i "naprawiać rzeczy" (za pomocą zabawkowej skrzynki na narzędzia). Zachęcaj dziecko do odkrywania wszystkich możliwości, które przed nim stoją. Pamiętaj, że uczysz przyszłe matki i ojców świata. Czy nie chcesz, aby twój syn tak samo jak córka wyrosła na wychowawczego rodzica? Podobnie, gdy dziecko dorośnie, czy nie chcesz, aby Twoje dziecko było na tyle niezależne, aby samodzielnie ugotować posiłek lub samodzielnie naprawić zepsuty rower? Możesz pielęgnować zainteresowanie tymi zajęciami, celowo odrzucając stereotypy związane z płcią w wyborze zabawek i zabawie dla malucha lub przedszkolaka – oraz w rolach, które odgrywasz we własnym domu.