• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Zaburzenia ze spektrum autyzmu

Co to jest zaburzenie ze spektrum autyzmu?

Zaburzenia ze spektrum autyzmu to różnica w sposobie rozwoju mózgu danej osoby. Osoby z ASD rodzą się z nim, a ich problemy zwykle zaczynają się w pierwszych kilku latach życia. Mogą mieć problemy z komunikowaniem się i komunikowaniem się z innymi.

Jak to jest mieć zaburzenia ze spektrum autyzmu?

ASD wpływa na różne osoby w różny sposób. Niektórzy ludzie nie potrafią mówić ani uczyć się. Ich zachowanie może wydawać się dziwne; mogą unikać innych ludzi; mogą chodzić i poruszać swoimi ciałami w nietypowy sposób, jak machanie rękami. Mogą powtarzać wiersze z programów telewizyjnych lub filmów.

Osoby z mniej nasilonym ASD są w stanie mówić i uczyć się. Ale mogą mieć problemy:

• wyrażanie uczuć. Mogą wydawać się zimne i odległe.
• zrozumienie uczuć innych. Mogą ignorować lub źle rozumieć, jak inni ludzie mogą się czuć lub zachowywać w danej sytuacji.
• czytanie wskazówek społecznych. Mogą nie rozumieć mowy ciała lub wyrazu twarzy; stoją zbyt blisko; ignorują oznaki znudzenia lub frustracji.
• obsługa informacji sensorycznych. Głośne dźwięki, jasne światła, albo tłumy mogą im przeszkadzać.
• obsługa nowej procedury. Może być im trudno usiąść na innym miejscu lub mieć zastępcę nauczyciela.

Niektórzy mogą być bardzo skoncentrowani na jednym temacie lub hobby, niektóre z nich mogą być nietypowe (odmiany jabłek, Pierwsza Wojna Swiatowa).

Co powoduje zaburzenia ze spektrum autyzmu?

Nikt nie wie dokładnie, co powoduje ASD. Prawdopodobnie ma to coś wspólnego z DNA — genami przekazanymi przez rodziców — i innymi rzeczami, jak infekcje lub toksyny, które zmieniają sposób rozwoju mózgu. Problemy w ciąży i w okolicach porodu zwiększają ryzyko zachorowania na autyzm.

Szczepionki nie powodują autyzmu.

Jak diagnozuje się autyzm?

Lekarze sprawdzają niemowlęta i małe dzieci pod kątem oznak autyzmu podczas każdej wizyty kontrolnej. Rodzic może pomyśleć, że coś jest nie tak i powiedzieć o tym lekarzowi. Może dziecko jest na tyle duże, żeby mówić, ale tego nie robi. Albo dziecko nie wydaje się być zainteresowane ludźmi lub bawi się w nietypowy sposób.

Jeśli lekarz podejrzewa autyzm, zespół ekspertów (w skład którego mogą wchodzić lekarze, psycholog, logopeda, terapeuta zajęciowy, i pedagoga specjalnego) ocenią dziecko.

Jak leczy się zaburzenia ze spektrum autyzmu?

Nie ma lekarstwa na autyzm, ale leczenie może zrobić dużą różnicę. Im szybciej rozpocznie się leczenie, lepiej. Z terapią, osoby z autyzmem uczą się języka, poprawić się w szkole, i budować umiejętności społeczne. Wiele dzieci z ASD uczęszcza do klas edukacji specjalnej lub korzysta ze specjalnych usług edukacyjnych.

Program leczenia może obejmować:

• terapia logopedyczna pomagająca w mówieniu i umiejętnościach językowych
• terapię zajęciową pomagającą w codziennych zadaniach, jak ubieranie się i granie
• terapia behawioralna pomagająca poprawić zachowanie
• trening umiejętności społecznych, aby pomóc w nawiązywaniu relacji z innymi
• kształcenie specjalne pomagające w nauce
• lekarstwa pomagające w takich sprawach jak sen, zwracając uwagę, i nadpobudliwość

Jak mogę pomóc przyjacielowi z autyzmem?

Osoby z ASD mają bardzo szeroki wachlarz oznak i objawów. Niektóre osoby z ASD nie czują, że mają zaburzenie i nie chcą się zmieniać. Są dumni z tego kim są i chcą być akceptowani, nawet jeśli mogą mieć inne mocne i słabe strony niż większość innych ludzi.

Wszyscy ludzie zasługują na szacunek. Ale ludzie z ASD mogą być drażnieni, zastraszany, lub pominięte, ponieważ są różne. Zastraszanie i dokuczanie nigdy nie są właściwym sposobem traktowania innych ludzi, ale może być trudno być przyjacielem kogoś, kto ma ASD.

Osoby z ASD często nie rozumieją żartobliwych żartów lub sarkazmu. Być może będziesz musiał być bardzo jasny i rzeczowy, kiedy komunikujesz się z kimś, kto ma ASD.

Staraj się być cierpliwy i miły. Pamiętaj, jak trudno może być osobie z ASD zrozumieć, jak być przyjacielem. Wstawiaj się za zastraszanymi kolegami z klasy. Powiedz dorosłym, dzięki czemu mogą pomóc chronić dzieci, które są prześladowane.