Rywalizacja i oszustwo
Mój syn ma tendencję do oszukiwania, gdy gra w gry. Co powinniśmy zrobić?
Oszukiwanie jest wynikiem rywalizacji. W naszej kulturze, z nielicznymi wyjątkami, konkurencyjność jest powszechna i faktycznie jest nagradzana. Dzieci uczą się, że przegrywanie jest złe, a szczególnie we wczesnych latach szkolnych ich pragnienie, by dobrze sobie radzić, jest bardzo silne.
Gdy dzieci bawią się ze sobą w gry, często zdarzają się oszustwa. We wczesnych latach w tych rówieśniczych zmaganiach dochodziło do łamania zasad i konfliktów. Obserwuj, jak dzieci grają w gry planszowe lub karciane, a rozpoznasz rywalizację, dążenia i społeczne uczenie się, które czasami popada w oszustwo. Jednak gdy dzieci dorastają i zbliżają się do wieku dojrzewania, to zachowanie jest znacznie gorzej tolerowane przez rówieśników, a zatem niektóre dzieci są określane mianem oszustów. Poczucie sprawiedliwości ma większą wartość w tych starszych relacjach z rówieśnikami.
Jeśli Twoje dziecko oszukuje
Jeśli masz do czynienia z sytuacją, w której Twoje dziecko oszukiwało, musisz wziąć pod uwagę wiele czynników, w tym stopień presji, jaką jest pod presją, aby wygrać lub dobrze sobie radzić, oraz jego własne pochodzenie w zakresie współzawodnictwa. Dzieci mają tendencję do oszukiwania lub ustalania własnych zasad, gdy są zaangażowane w gry lub zadania szkolne, które są dla nich zbyt skomplikowane. Jeśli ty lub inni w jego życiu oczekujecie, że zawsze będzie radził sobie wyjątkowo dobrze, to oszustwo może stać się niemal mechanizmem samoobrony pod wpływem tej ogromnej presji. Może czuć, że nie ma innego wyjścia niż oszukiwanie jako sposób na osiągnięcie sukcesu. W ten sposób koniec staje się o wiele ważniejszy niż proces.
Zastanów się również nad przykładem, jaki daje twojemu dziecku środowisko rodzinne. Jeśli ty lub twój współmałżonek oszukujecie od czasu do czasu – być może odmawiając zwrotu zbyt dużej ilości reszty, którą otrzymałeś w supermarkecie, a może nawet mówisz o fałszowaniu podatków dochodowych – to są wartości moralne, których uczysz. Bądź wrażliwy na przykłady, które dajesz; możesz być ważnym wzorem do naśladowania w zapobieganiu oszustwom. W dużej mierze skłonność Twojego dziecka do oszukiwania jest związana z wartościami, z jakimi jest wychowywane.
Jak pomóc dziecku
W przypadku dziecka w średnim wieku rodzice muszą identyfikować i radzić sobie z przypadkami zdrady, aby nauczyć je dobra od zła. Na przykład, jeśli zostanie przyłapany na oszukiwaniu w szkole – co jest powszechnym zjawiskiem – usiądź z nim i przedyskutuj powagę tego wykroczenia. Porozmawiaj o rodzajach stresów i presji, jakie może odczuwać, w tym o własnych oczekiwaniach dotyczących sukcesu. Nadmierna kara za te występki rzadko jest pomocna.
Granie w rodzinne gry, w których w grę wchodzi przypadek, może nauczyć dzieci konkurowania ze sobą bez oszukiwania. Pod Twoim czujnym okiem, Twoje dziecko może zostać poprowadzone w kierunku odpowiedniego zachowania i zdrowej rywalizacji.
Kiedy szukać dodatkowej pomocy
Dziecko, które ma chroniczny problem ze zdradzaniem lub jest tak napiętnowane w szkole, może potrzebować dalszej pomocy. Często zdrada jest objawem wewnętrznej walki emocjonalnej lub problemów rówieśniczych, którymi należy się zająć. Możesz uzyskać pomoc od doradcy zdrowia psychicznego lub poradni dziecięcej.
-
Z całą nocą budząc malucha — a ty — będziesz robił pierwszy rok swojego życia, lampka nocna może brzmieć jak dobry pomysł. Ale czy dzieci potrzebują lampki nocnej? Niekoniecznie. Są jednak zalety (i wady) spania z dzieckiem. „Jeśli chcesz użyć lampk -
W niedawnej ankiecie jeden na trzech rodziców powiedział, że co wieczór czyta ze swoimi dziećmi bajki na dobranoc. Jednak ponad połowa rodziców stwierdziła, że ich dzieci spędzają więcej czasu z grami wideo i telewizją niż z książkami, a alarmujący -
Urodzenia en caul – lub zawoalowane, jak się je również nazywa – są zasadniczo medycznymi anomaliami, które szacunkowo występują u mniej niż jednego na 80 000 żywych urodzeń. To prawda, gdy przyszłym rodzicom mówi się „nic nie jest w stanie przygotow
