• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Co oznacza tęczowe dziecko i dlaczego jest ważne dla wielu rodziców

Dla rodzin, które doświadczyły druzgocącego ciosu poronienia lub innej utraty okołoporodowej, zajście w ciążę, a nawet powitanie dziecka, nie zawsze jest powodem do wzięcia przysłowiowego szampana. W rzeczywistości ciąże i porody, które następują po stracie, są często mylące i pełne niepokoju dla rodziców. Są jednak również symbolem nadziei po niespokojnych czasach — stąd termin tęczowe dziecko.

„Tęczowe dziecko odnosi się do kolejnego dziecka po utracie okołoporodowej, poronieniu lub urodzeniu martwego dziecka” — wyjaśnia Ruthie Arbit, psychoterapeutka matek i dzieci z Waszyngtonu i dyrektor Arbit Counseling. „Jak tęcza po burzy, tęczowe dziecko oznacza nadzieję, odnowę i nowy początek”.

Oto historia, która kryje się za terminem „tęczowe dziecko”, często używanym w emotikonach i hashtagach oraz zdobionym na onesie, wraz z opiniami ekspertów i prawdziwych rodziców na temat coraz bardziej popularnego zwrotu.

Co oznacza „tęczowe dziecko”?

Według organizacji wspierającej Pregnancy After Loss Support (PALS), termin tęczowe dziecko wywodzi się z cytatu autora Shannona L. Adlera:„Po każdej burzy jest tęcza”. Metaforyczna burza to utrata okołoporodowa, która może być poronieniem, ciążą pozamaciczną lub zaśniadową, urodzeniem martwego dziecka, śmiercią noworodka lub innym rodzajem utraty; a tęcza jest dzieckiem, co pod wieloma względami jest namacalnym zwiastunem nadziei dla rodzin. Chociaż często kojarzy się z dziećmi urodzonymi w ciąży od rodziców, którzy doświadczyli straty, tęczowe dziecko może być również dzieckiem adoptowanym lub urodzonym przez surogatkę po stracie. (Niektóre kobiety w mediach społecznościowych nazywają dziecko po dwóch kolejnych stratach dzieckiem podwójnej tęczy).

Inne terminy, których rodzice, którzy doświadczyli straty, mogą używać w odniesieniu do dzieci to „słoneczne dziecko” i „garnek złota”, według PALS. Pierwsze odnosi się do dziecka, które pojawiło się przed stratą, co oznacza rodzaj naiwności, do której rodzice nie mogą się nigdy cofnąć, a drugie oznacza dziecko, które przychodzi po tęczowym dziecku — na końcu garnka złota.

Dzięki destygmatyzacji ciąży i utraty dziecka termin tęczowe dziecko jest wszechobecny w mediach społecznościowych (w momencie pisania tego tekstu hashtag #rainbowbaby ma 1,8 miliona postów na Instagramie — i to wyklucza podobne hashtagi jak #rainbowbabyshower itp.), ale termin pochodzi sprzed ponad dziesięciu lat.

Kiedy zaczął się termin „tęczowe dziecko”?

W 2008 r. wyrażenie to zostało użyte w książce autorki Christie Brooks „Nasze łamiące serce wybory:czterdzieści sześć kobiet dzieli się swoimi historiami o przerwaniu upragnionej ciąży”. „Od tego czasu mam kolejne zdrowe dziecko (tak, dziewczynkę)”, napisała Brooks w swoim eseju, „Nawet najciemniejsza chmura ma srebrną podszewkę”. „Ona jest moim tęczowym dzieckiem”.

Jak długo po poronieniu jest tęczowe dziecko?

Chociaż termin tęczowe dziecko jest popularny w mediach społecznościowych i na forach społecznościowych online, nie jest oficjalnym terminem medycznym, więc ostatecznie decyzja, kiedy – jeśli w ogóle – go użyć, jest całkowicie osobista. Niektóre kobiety odnoszą się do swojego nienarodzonego dziecka podczas ciąży po stracie jako do tęczowego dziecka, podczas gdy inne, ostrożniej, określają to jako tęczową ciążę.

Warto również zauważyć, że nie wszyscy są zadowoleni z tego terminu. Niektóre kobiety, pomimo posiadania zdrowych dzieci po stracie, w ogóle powstrzymują się od używania tego wyrażenia, wierząc, że tęcza oznacza ogólne szczęście i zamknięcie, którego nie czują całym sercem. Smutek nadal istnieje, nawet jeśli jest radość.

Jakie złożone emocje otaczają tęczowe ciąże i tęczowe dzieci

Podczas gdy ciąże i niemowlęta są wydarzeniami pełnymi nadziei po stracie, często są one również pełne niepokoju i strachu. „Większość rodzin ma złożone emocje związane z ich tęczowym dzieckiem” — mówi Arbit. „Nawiedzają ich wspomnienia wcześniejszych strat i zmagają się z intensywnym niepokojem i martwią się o tęczową ciążę, poród lub okres poporodowy”.

Meghan A., mama dwójki dzieci z Albany w stanie Nowy Jork, ujawnia, że ​​po zajściu w ciążę po poronieniu w wieku 12 tygodni ledwo mogła spać. „Ciągle nękał mnie niepokój” — mówi. „Bałem się każdej kontroli, ponieważ byłem pewien, że mój lekarz powie mi, że coś jest nie tak. Mój mąż i ja nie wybraliśmy nawet imienia, dopóki nie urodziłam”.

Inna mama w mediach społecznościowych ujawniła, że ​​po zajściu w ciążę po trzech porażkach z rzędu odmówiła przygotowania się do porodu do trzeciego trymestru — i od tego czasu trzyma paragony za wszystko, co kupiła, ponieważ jest nie jestem jeszcze przekonany, że przedmioty „kiedykolwiek się przydadzą”.

Oprócz strachu jest też smutek i poczucie winy. Arbit wyjaśnia, że ​​wiele rodzin opisuje życie z „dziurą” lub pustką, której nigdy nie można wypełnić – nawet po kolejnych ciążach lub porodzie. „Może być ogromne poczucie winy z powodu tych mieszanych emocji i poczucia winy z powodu tego, dlaczego tęczowe dziecko przetrwało, a wcześniejsze ciąże nie” – zauważa. „Ponadto niektórzy zastanawiają się, czy w jakiś sposób nie winą za tę stratę”.

Jak honorować stratę podczas świętowania nowego życia

Chociaż narodziny tęczowego dziecka są radosne i powodują westchnienie ulgi, jak zauważył Arbit, nie oznacza to, że usuwa smutek z powodu tego, co wydarzyło się wcześniej. Ważne jest, aby rodzice pamiętali, że chociaż może być dziwnie mieć tak sprzeczne emocje, jest to całkowicie w porządku.

„To całkowicie normalne, że jednego dnia czujesz się świętująco, a następnego wpadniesz w panikę lub smutek, gdy jesteś w ciąży lub rodzisz po stracie” – mówi Kristen Mosier, licencjonowana terapeutka małżeństw i rodzin oraz właścicielka Space for Systemic Healing w Nowym Jorku. , który zauważa, że ​​rozmowa z terapeutą może pomóc rodzicom rozwiązać sprzeczne uczucia. „Niektórzy czują się winni, że są smutni lub ambiwalentni w związku z obecną ciążą lub dzieckiem, ale ważne jest, aby pamiętać, że doświadczanie różnych emocji wcale nie jest rzadkością” – mówi. „Rodzice powinni szanować wszystkie pojawiające się uczucia i przypominać sobie, że nie ma limitu czasu na żałobę straty”.