Wskazówki behawioralne dla Twojego dziecka z autyzmem

Wskazówki behawioralne dla Twojego dziecka z autyzmem autorstwa Arevy Martin, Esq.

Dzieci z autyzmem zazwyczaj mają problem z odróżnieniem tego, co należy robić prywatnie, a co można robić publicznie. To zamieszanie jest spowodowane upośledzeniem funkcji poznawczych, ale ponieważ większość dzieci z autyzmem praktycznie nie ma prywatności, pojęcie to może być jeszcze trudniejsze do przekazania! Dzieci, które borykają się z tym, jak zachowywać się w miejscach publicznych i prywatnych, mogą również mieć problem z rozpoznaniem różnicy w tym, jak traktujemy przyjaciół i nieznajomych. Ale nie martw się; nawet jeśli ich (nie)zdolność do postrzegania niuansów pozostaje taka sama, możesz uczyć tych rzeczy, tak jak innych praktycznych umiejętności. Kluczem jest zacząć, gdy są młodzi. — Marilyn M. Irwin, „Edukacja seksualna niepełnosprawnych dzieci i młodzieży”

Kiedy uczysz swoje dziecko zasad dotyczących tego, co jest właściwe prywatnie i publicznie, zastanów się, co wie o prywatności. Nieustannie rozwijający się zespół otaczających go ludzi daje mu niezwykłe przeżycie tego zagadnienia. Podczas wyjaśniania pamiętaj, aby dać mu znać, że ma również prawo do własnych granic.

Spójrzmy prawdzie w oczy, nie potrzebujesz zasady rzecznictwa, aby przypomnieć ci, że musisz uczyć swoje dziecko, jak żyć. To nieodłączna część dobrego rodzicielstwa. Ale kiedy uczysz go, jak radzić sobie publicznie, mówić za siebie i utrzymywać własne granice, przygotowujesz go do bycia adwokatem samego siebie na świecie.

Chociaż Twoje dziecko może nie być w stanie samodzielnie dostrzec wszystkich niuansów społecznych, większość dzieci może nauczyć się niektórych podstawowych zasad, jeśli je przeliterujesz. Ukryty program nauczania:Praktyczne rozwiązania dla zrozumienia nieopisanych zasad w sytuacjach społecznych zawiera praktyczne sposoby na ułatwienie codziennego życia Twojego dziecka z autyzmem. To tylko kilka z zasad społecznych dotyczących wychodzenia na zewnątrz.

  • Zapnij spodnie przed wyjściem z toalety.
  • Unikaj umieszczania jakiejkolwiek części ciała na podłokietniku na czyimś siedzeniu. Śpiewaj cicho, nie głośno.
  • Stań twarzą do drzwi w windzie, a nie tyłem lub bokiem.
  • Nie patrz na innych ludzi.

Wszystkie dzieci muszą w pewnym momencie zostać nauczone tych zasad, ale dla większości z nich lekcje są stosunkowo łatwe, szczególnie dlatego, że są codziennie wzmacniane przez reakcje innych ludzi. Ponieważ tak nie będzie w przypadku twojego autystycznego dziecka, będzie ono potrzebowało od ciebie szczególnego wzmocnienia. Może to wymagać kombinacji wyjaśniania, modelowania i wytrwałości.