• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

6 sposobów, w jakie rodzice mogą radzić sobie z pandemicznym lękiem przed powrotem do szkoły

Kilka miesięcy temu wielu rodziców i opiekunów prawdopodobnie spodziewało się, że nadchodzący rok szkolny będzie przypominał czasy sprzed pandemii, kiedy zakupy ubrań szkolnych mogły być naszym największym zmartwieniem. Jednak po lecie, kiedy wiele rodzin cieszyło się bardziej regularnymi planami zajęć, teraz martwimy się, że powrót do szkoły znów nie będzie „normalny”.

„Rodzice mają teraz inne obawy”, mówi Robyn Koslowitz, licencjonowany psycholog szkolny i dyrektor edukacyjny Targeted Parenting Institute. Martwią się o dzieci i ich straty [w nauce], o to, że będą musieli ponownie nauczyć się umiejętności społecznych lub że przystosowali się do edukacji hybrydowej tylko po to, by wrócić do klasy. Większość rodziców wie, że początek szkoły będzie trudny”.

I to było, zanim koronawirus, dzięki nowemu wariantowi delta, dokonał nieoczekiwanego powrotu. „COVID-19 jest głównym i centralnym punktem dla wszystkich, a niepewność sprawia, że ​​jest to tak wywołujące niepokój”, mówi Karen Cassiday, psycholog kliniczny i dyrektor The Anxiety Treatment Center of Greater Chicago. „Niepewność jest dużym wyzwalaczem dla osób z lękiem. Następnie dodaj, że istnieje prawdziwe — nie tylko dostrzegane — niebezpieczeństwo”.

Jak więc rodzic lub opiekun może poradzić sobie z kolejnym rokiem szkolnym wywołującym niepokój? Cassiday mówi, że czas na nowe podejście. „Musimy teraz przyjąć inną strategię”, mówi. „Na początku wszyscy robiliśmy wszystko, co w naszej mocy, aby uniknąć niebezpieczeństwa. Teraz zdefiniowaliśmy niebezpieczeństwo, ale musimy żyć dalej”.

Eksperci udzielają wskazówek, jak opanować panikę, dzięki czemu możesz rozpocząć rok szkolny nie tylko swobodnie oddychać, ale być może nawet być gotowym na cieszenie się wszystkimi niesamowitymi częściami.

1. Skoncentruj się na procesie

Jeśli ostatnie 16 miesięcy czegoś nas nauczyło, to tego, że tak wiele w naszym życiu jest poza naszą kontrolą. W rezultacie rodzice muszą zrozumieć, że mogą istnieć granice tego, co mogą kontrolować i osiągnąć. Według Koslowitza wiele dysfunkcji psychicznych pojawia się, gdy próbujemy kontrolować to, co jest niekontrolowane. Z tego powodu radzi rodzicom, aby skupili się na procesie, a nie na wyniku.

„Jeśli masz dziecko, które odczuwa zauważalną utratę umiejętności społecznych lub nie radzi sobie z długim dniem w szkole”, mówi Koslowitz, „może Ci się wydawać, że wróciłeś do punktu wyjścia”.

Ale nie wszystko stracone, mówi. Istnieje kilka ważnych kroków, które możesz podjąć, aby pomóc dziecku dostosować się i odbudować umiejętności. „Poproś o usługi kuratorium oświaty lub zintensyfikuj działania edukacyjne ze swoim dzieckiem” – wyjaśnia. „Ale potem idź dalej. Co będzie dalej — nie możemy się na tym skupić”.

2. Poznaj rzeczywiste ryzyko

„Niespokojni ludzie potrójnie maskują się, zostawiają zakupy na 72 godziny i generalnie robią rzeczy, które nigdy nie były konieczne” – mówi Cassiday. „To nie jest pomocne, a zwłaszcza nie jest widoczne dla twoich dzieci”.

Zamiast martwić się wszystkimi scenariuszami „co jeśli”, sugeruje, skupiając się na poradach dotyczących zdrowia publicznego udzielanych przez władze krajowe i lokalne oraz krytycznie zastanawiając się nad tym, z jakim ryzykiem faktycznie się borykasz.

Na przykład, jeśli nie mieszkasz w hotspocie COVID-19, ale nadal obawiasz się, że Twoje dziecko natychmiast zarazi się wirusem, gdy tylko wróci do szkoły, możesz zastosować technikę, która nazywa się „ekspozycja na zmartwienie”. Zastanów się, co najbardziej Cię przeraża, a następnie powtarzaj tę myśl w kółko.

„Kiedy przyzwyczaisz się do tej myśli – zwykle po 15 do 30 minutach – nie ma ona mocy, by cię przestraszyć” – mówi Cassiday. „Kiedy to powtórzysz, zaczniesz myśleć, że to absurd, ponieważ to się nawet nie wydarzyło. Już po trzech minutach zaczniesz się odprężać w obecności tego strachu.

3. Zaufaj nauczycielom

Nauczyciele, dyrektorzy i administratorzy stanęli przed tak wieloma wyzwaniami w ciągu ostatnich 18 miesięcy, jednak nowe środki przygotowania, nauki i bezpieczeństwa są niezbędne do nowego roku szkolnego. Nauczyciele w całym kraju mają nowe wytyczne od Departamentu Edukacji USA, a więcej robi się również na poziomie stanowym, okręgowym i klasowym.

„Niedawno rozmawiałem z nauczycielem drugiej klasy”, mówi Koslowitz, „który dostosowuje program nauczania na początku roku, aby w zasadzie znowu był pierwszą klasą”.

„Nauczyciele dużo się nad tym zastanawiali” – mówi Katherine Rosenblum, psycholog kliniczny i rozwojowy z Uniwersytetu Michigan i doradca Zero to Thrive, programu promującego zdrowie psychiczne w rodzinach cierpiących z powodu nierówności i przeciwności losu. Jej organizacja nawiązała współpracę z gubernatorem stanu Michigan, aby zorganizować serię seminariów internetowych poświęconych przygotowaniu nauczycieli do powrotu do klasy.

„W ramach przygotowań nauczyciele i administratorzy traktują priorytetowo zdrowie i bezpieczeństwo, dobre samopoczucie emocjonalne i społeczne oraz programy nauczania, które przyspieszają naukę, biorąc pod uwagę wyzwania stojące przed pandemią” – mówi Rosenblum. „Większość nauczycieli jest naprawdę podekscytowana tym, że dzieci spotykają się w klasie twarzą w twarz. [Wiedzą], że dzieci są gotowe do nauki”.

I pamiętaj, zauważa Koslowitz:„Nikt nie oczekuje, że Twoje dziecko będzie tam, gdzie przed COVIDem było na poziomie akademickim, społecznym lub emocjonalnym”.

4. Czerp z siły dzieci

W przeciwieństwie do zeszłego roku, kiedy rodzice mogli czuć potrzebę przybrania odważnej twarzy swoim dzieciom, teraz może być odwrotnie. „Dzieci są przyzwyczajone do myśli, że pandemia trwa” – mówi Lucy McGoron, adiunkt na Wayne State University, która bada zdrowie psychiczne dzieci i rodziców.

Jeśli już martwisz się, że w przyszłości być może będziesz musiał powiedzieć dzieciom, że wróci zdalna szkoła lub maskowanie w pełnym wymiarze godzin, nie rób tego. Prawdopodobnie poradzą sobie z więcej, niż myślisz.

„Z moich badań i innych naukowców wynika, że ​​dzieci mogą się rozwijać, nawet gdy stają przed wieloma wyzwaniami” — mówi McGoron. „Potrzebują kochających dorosłych, którzy tworzą strukturę, dają spójne zasady i konsekwencje oraz znajdują czas na zabawę, nawet gdy dzieje się coś stresującego”. Zauważa, że ​​dorośli mogą czerpać siłę z dzieci, dostrzegając sposoby, w jakie dzieci się przystosowują.

„W porównaniu z dorosłymi dzieci mają znacznie bardziej elastyczne wyobrażenie o tym, co jest normalne ," ona mówi. „Nasze dzieci radziły sobie z tym przez sporą część swojego dzieciństwa — mają tak dużą wiedzę na temat prosperowania w pandemii, z której moglibyśmy skorzystać”.

5. Zrób miejsce na radość

Jeśli w ciągu ostatnich 16-18 miesięcy czułeś się przytłoczony, nie jesteś sam. „Każdy rodzic, który nie przyznaje się, że jest trochę wypalony, nie jest uczciwy” – mówi Koslowitz. „Ale wolno nam się wypalić i uzupełnić bez poczucia winy. Zdrzemnij się, porozmawiaj z przyjacielem przez telefon lub uprawiaj jakiekolwiek hobby, które sprawia, że ​​czujesz się dobrze.”

Koslowitz podkreśla, że ​​przerwa nie tylko złagodzi niepokój, ale także przygotuje rodziców do przeżywania z dziećmi tego, co nazywa „radością”. Są to chwile, w których rodzic i dziecko mogą przyjąć prawdziwą wdzięczność i szczęście.

„Skoncentruj się na tym, za co jesteś wdzięczny każdego dnia, i naucz swoje dziecko tego samego” — mówi Cassiday. "Być specyficznym. Możesz powiedzieć:„Ta mrożona chai latte jest taka orzeźwiająca w upalny dzień". Następnie zachęć dziecko do powiedzenia czegoś w stylu:„Bardzo się cieszę, że mój przyjaciel wrócił z obozu i muszę się z nim bawić". W ten sposób budujesz zdolność do przetrwania w trudnych czasach”.

6. Wyrażaj swoje emocje swobodnie i otwarcie

Przy całej niepewności, która nadejdzie, nadal możesz zmierzyć się z kolejką górską emocji. Zamiast martwić się, że dzieci widzą, że jesteś zdenerwowany, skorzystaj z okazji do nauki, która wiąże się z okazywaniem prawdziwych uczuć.

„Naprawdę ważne jest, aby oznaczyć nasze emocje, mówiąc:„ Jestem naprawdę zdenerwowany lub przestraszony tą sytuacją ”- mówi Rosenblum. „Możliwość mówienia o naszych uczuciach może pomóc rodzicom radzić sobie z lękiem”.