Wytyczne dotyczące optymalnej kreatywności

Wytyczne dotyczące optymalnej kreatywności

Jedenaście złotych zasad

  1. Zawsze podchodź do kreatywności jako zorientowanej na proces czynność.
  2. Nigdy nie proś dzieci, aby malowały realistycznie.
  3. Nigdy nie mów dzieciom, co mają malować, ani nie dawaj im modeli do skopiowania.
  4. Nigdy nie poprawiaj obrazów dzieci ani nie proś ich o naprawienie swoich obrazów.
  5. Nigdy nie oceniaj, nie krytykuj ani nie chwal obrazy dla dzieci.
  6. Nigdy nie pytaj dzieci, co przedstawiają ich obrazy ani dlaczego je namalowały.
  7. Okazuj troskę, szacunek i zainteresowanie wszystkim, co tworzą dzieci.
  8. Obserwuj proces dzieci ze rozumieniem . Muszą czuć się widziani.
  9. Nigdy nie porównuj praca dzieci. Nigdy nie zachęcaj do rywalizacji.
  10. Kiedy dzieci proszą o pomoc w malowaniu, nie pokazuj im „jak”. Pomóż im uświadomić sobie, że mogą stworzyć wszystko, co chcą.
  11. Doceń dzieci za to, kim są , a nie za to, co robią.
Dwadzieścia jeden zaleceń
  1. Nigdy nie podawaj dzieciom kreatywnych zadań.
  2. Nigdy nie używaj słów oceniających – takich jak dobry, zły, piękny, brzydki, sukces, porażka, lepszy, gorszy - z nimi.
  3. Traktuj każdy obraz w ten sam sposób; brak preferencji jednego nad drugim.
  4. Nie pozwalaj dzieciom niszczyć ich obrazów. Eksploruj z nimi, aby dowiedzieć się, czy zniszczone części można przywrócić.
  5. Pomóż dzieciom iść dalej, aż będą naprawdę kompletne z ich obrazami.
  6. „Kiedy dzieci skończą, zapytaj, czy chcą napisać swoje imiona na swoich obrazach w jakikolwiek sposób, w dowolnym miejscu i dowolnym kolorze.
  7. Nigdy nie próbuj zapobiegać ciemnym lub brutalnym obrazom ani na nie reagować. Są częścią dziecięcej ekspresji.
  8. Słuchaj uważnie, kiedy dzieci spontanicznie opowiadają ci o swoich obrazach, ale nie wyrażaj swojej opinii.
  9. Zakaz kolorowania i poradników.
  10. Oferuj biały papier zamiast kolorowego.
  11. Niech dzieci używają materiałów dobrej jakości (pędzle, farby i papier).
  12. Zadbaj o prostą konfigurację malowania. Nie oferuj szerokiej gamy materiałów (kredki, kreda, długopisy, kolaże, grawerowanie i inne), które będą rozpraszać dzieci.
  13. Jeśli jesteś nauczycielem, trzymaj obrazy w pracowni do końca semestru, aby uniknąć komentarzy w domu. Pod koniec semestru zorganizuj spotkanie z rodzicami, aby porozmawiać o procesie.
  14. Nigdy nie wieszaj obrazów na ścianach, lodówkach ani innych widocznych miejscach.
  15. Nigdy nie zgłaszaj obrazów dzieci na konkursy.
  16. Unikaj malowania z dziećmi, zwłaszcza jeśli cię kopiują lub porównują.
  17. Zapisz datę i imię dziecka na odwrocie każdego obrazu.
  18. Uważnie przechowuj obrazy w folderze z imieniem dziecka.
  19. Okaż troskę o dzieci, robiąc takie drobne czynności, jak wiązanie fartucha lub buta, przynoszenie stołka lub dodawanie pinezki do przytrzymania papieru.
  20. Poproś dzieci, aby nie komentowały swoich obrazów, aby zwiększyć bezpieczeństwo w pracowni; jeśli skomentują, przypomnij im, że obraz to prywatny świat, w który nikt nie powinien ingerować.
  21. Nigdy nie polecaj dziecka na terapię, ponieważ martwisz się obrazami na obrazie. Znajdź inne powody, jeśli uważasz, że terapia może być potrzebna.

Wyjątki: Rodzice i nauczyciele muszą pamiętać, że w wyjątkowych i rzadkich momentach mogą istnieć wyjątki od niektórych zaleceń i że zawsze powinna kierować się ich intuicją. Kiedy zrozumie się podstawowe zasady procesu twórczego, nauczanie odbywa się z głębi serca, a nie ze sztywnego zestawu reguł.


Previous:

Next: