• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Strategie dyscypliny:5 prostych kroków, aby powstrzymać krach w miejscach publicznych

Masz dramat? Witaj w klubie. Czasami wydaje się, że za każdym razem, gdy trafisz do sklepu spożywczego lub do domu babci, twoje dzieci traktują to jako wskazówkę, by uwolnić swoją wewnętrzną bestię. Aby utrzymać w ryzach napady złości i złe zachowanie, potrzebujesz dwóch rzeczy:cierpliwości i strategii dyscypliny, z których możesz skorzystać w każdej chwili.

Źródło zdjęcia:GIPHY

„Napady złości i załamania nerwowe mogą być ogromnym stresorem dla rodziców” – mówi Katie Hurley, autorka Podręcznika Happy Kid. . „Wydaje się, że zawsze zdarzają się w najbardziej nieodpowiednich momentach i w jednym miejscu, w którym naprawdę nie chcesz się nimi zajmować”.

Jest ku temu dobry powód. Napady złości zwykle zdarzają się, gdy jest pod presją. Presja czasu, podkreślanie dobrego zachowania lub wyjście z normalnej rutyny może wystarczyć, aby wytrącić dziecko.

Jako rodzice jesteśmy tak przywiązani do naszych dzieci, że kiedy mają załamania, naszą pierwszą reakcją jest reagowanie — krzyczeć, krzyczeć, grozić i ogólnie przyłączać się do napadu złości. Niestety, nasze instynkty nie służą nam dobrze w tego typu sytuacjach. „Stres rodzicielski zwiększa stres dziecka. Jeśli rodzice krzyczą podczas napadu złości, napad złości się pogorszy” – radzi Hurley. Choć może się to wydawać trudne, musisz walczyć ze swoim instynktem, aby odkrzyknąć.

Źródło zdjęcia:GIPHY

„Napad złości to próba odepchnięcia, gdy wszystko staje się zbyt duże” — wyjaśnia dr Kim John Payne, autorka książki The Soul of Discipline. . Jego największa rada, gdy reaguje na napad złości, to nie brać tego do siebie. „Napad złości to próba zorientowania się dziecka poprzez silne napieranie na świat. Ich świat to ty”.

Jego strategie dyscypliny obracają się wokół jednej prostej koncepcji:„Zrozum, że napad złości nie jest osobisty i unikaj wpadania w złość, ale raczej staraj się zachować spokój, stanowczość i życzliwość”.

Gotuj, zanim rzeczy eksplodują

Źródło zdjęcia:GIPHY

Napady złości nie zdarzają się bez ostrzeżenia, chociaż czasami trudno jest dostrzec wyzwalacze i znaki ostrzegawcze. Rozważ czajnik. Napełnij go wodą i podgrzej, a temperatura zacznie rosnąć, tworząc głowę pary. Najpierw słyszysz czynność, jak gotowanie na wolnym ogniu lub powolne gotowanie, ale w końcu para będzie musiała wydostać się przez zawór. Czajnik zacznie gwizdać, dopóki nie usuniesz ciepła i pozwolisz wodzie ponownie się gotować.

To napad złości. W przypadku dzieci często ignorujemy pierwsze oznaki simmeringu. Czasami widzimy nawet wzrost temperatury i ciśnienia, ale nie mamy czasu ani narzędzi, aby je zatrzymać, zanim pęknie.

Pomaga, jeśli potrafisz rozpoznać rzeczy, które zniechęcają Twoje dziecko. Niektóre typowe wyzwalacze to:

• Brak właściwego snu poprzedniej nocy
• Bycie głodnym lub spragnionym
• Pośpiech
• Usunięcie z czegoś zabawnego
• Poddawanie się nierealistycznym lub surowym oczekiwaniom
• Stres rodziców lub rodziny
• Wystarczająca ilość nieustrukturyzowanego czasu gry lub przestojów

Jeśli napady złości u Twojego dziecka zdarzają się często i nie możesz rozszyfrować wyzwalaczy, Hurley sugeruje prowadzenie „dziennika topnienia”.

„Poszukaj wzorców. Często zachęcam rodziców do odnotowania wyzwalaczy, pory dnia i tego, co działo się tuż przed krachem. Śledząc krachy, rodzice mogą zbierać wskazówki i wprowadzać niezbędne zmiany, aby uniknąć powtórzenia krachu”.

Zachowaj spokój i zmieniaj biegi

Źródło zdjęcia:GIPHY

Pomimo naszych najlepszych prób uniknięcia załamań, nieuchronnie nastąpią one, gdy Twoje dziecko nauczy się uspokajać siebie i odnaleźć spokój z otoczeniem. Jeśli dojdzie do załamania, najpierw skieruj swój wewnętrzny spokój. Następnie wykonaj następujące kroki:

1. Weź kilka głębokich oddechów, zanim zareagujesz, lub poświęć chwilę, aby zastanowić się, co zrobić.
2. Następnie usuń się z sytuacji, spokojnie biorąc dziecko za rękę — lub podnosząc je, jeśli to konieczne. Nawet jeśli odejdziesz kilka stóp dalej i odejdziesz na bok, wystarczy zmienić scenerię i dać wam obojgu chwilę na przerwę.
3. Trzymaj się blisko dziecka i nie mów dużo. Twoja uspokajająca obecność i brak reakcji pomogą dziecku się uspokoić. Trzymaj je blisko, jeśli chcesz powstrzymać fizyczne wybuchy, ale nie musisz wcale dużo mówić. Podczas napadu złości centra odbioru mowy Twojego dziecka są zamknięte z powodu biznesu, więc mówienie dziecku, aby „używało słów” lub próba rozumowania w ferworze, nie będzie słyszeć.
4. Po wzięciu kilku głębokich oddechów dr Payne sugeruje szemranie pozytywnych, uspokajających stwierdzeń. „Powiedz rzeczy, które są proste, krótkie i empatyczne… 'Wiem, to takie trudne' lub po prostu 'Uh huh'. Powiedz to cicho, miękkim głosem, ponieważ nie są to słowa, które otrzymuje twoje dziecko, ale twój gest zrozumienia”.
5. Kiedy Twoje dziecko się uspokoi, stwórz plan działania z prostymi, spokojnymi instrukcjami, takimi jak:„Wiem, że chcesz teraz wyjść, ale najpierw musimy zapłacić za zakupy spożywcze. Potem możemy iść na plac zabaw, tak jak ja obiecane."

Unikaj pokusy przekupywania, obiecywania lub błagania dziecka o zachowanie się w określony sposób, ponieważ obniży to twoją wiarygodność i przywództwo w sytuacji. Poinformuj dziecko, że kontrolujesz wzorce pozytywnych strategii radzenia sobie i zapewnij je, że masz plecy, gdy poczuje się zagubione i przytłoczone.

Źródło zdjęcia:GIPHY

Ostatnia rada od dr Payne'a:​​„Przede wszystkim wiedz, że kiedy robisz te rzeczy, bezpośrednio odpowiadasz na wezwanie swoich dzieci, aby pomóc im wydobyć je z emocjonalnego zagubienia i orientacji. Sygnał i odpowiedź to starożytny taniec między dzieckiem a rodzicem, a napad złości jest tylko bardziej intensywnym sygnałem, który wymaga twojej spokojnej, stanowczej i życzliwej odpowiedzi."