• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Rozprawy sądowe

Potężny, ale kosztowny

Przesłuchania dotyczące należytego procesu

Uwaga:system należytej procedury rozstrzygania sporów dotyczących edukacji specjalnej w każdym stanie jest inny, chociaż istnieje wiele wspólnych elementów. Ten komentarz dotyczy ogólnych tematów w prawie i procesie edukacji specjalnej. Przed podjęciem jakichkolwiek kroków rodzice powinni dowiedzieć się, jakie konkretne przepisy i procedury obowiązują w ich miejscu zamieszkania.

Każdy stan posiada system bezstronnych funkcjonariuszy przeprowadzających przesłuchanie, który decyduje, czy Indywidualny Plan Edukacyjny (IEP), który został odrzucony przez rodziców, spełnia wymagania prawne IDEA i własnych stanowych przepisów dotyczących edukacji specjalnej. Rozprawy w zakresie edukacji specjalnej są zazwyczaj prowadzone jak rozprawy w sądach cywilnych, ale są mniej formalne. W postępowaniu tym luźniej stosuje się zasady procesowe i dowodowe obowiązujące na salach sądowych. Przesłuchania są prowadzone przez funkcjonariuszy wysłuchujących, którzy są niezależni zarówno od systemu szkolnego, jak i państwowej agencji edukacyjnej odpowiedzialnej za administrowanie programami edukacji specjalnej w stanie.

Podobnie jak w procesie cywilnym, strona (zwykle rodzice), która podniosła sprawę, która jest osądzana, musi wszcząć postępowanie jako pierwsza. Wprowadzają dokumenty i zeznania ustne, aby przedstawić swoją sprawę. Każdy z ich świadków podlega przesłuchaniu przez drugą stronę oraz przesłuchaniu w dowolnym momencie przez funkcjonariusza przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające. Strona odpowiadająca (zwykle system szkolny) następnie przedstawia swoich świadków, którzy z kolei mogą być przesłuchiwani przez drugą stronę i przesłuchiwani przez funkcjonariusza przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające. Pod koniec sprawy strony odpowiadającej druga strona może przedstawić dowody w celu obalenia nowych kwestii podniesionych przez stronę odpowiadającą.

Z postępowania sporządza się oficjalny protokół. Do tej pory takie zapisy były zwykle dokonywane za pomocą magnetofonu i tylko sporadycznie przez protokolanta sądowego. Ostatnie zmiany w IDEA pozwalają rodzicom wybrać, czy postępowanie będzie rejestrowane ustnie, czy w formie pisemnej. Protokół przesłuchania protokolanta sądowego jest generalnie dokładniejszy i łatwiejszy do wykorzystania w apelacji niż nagranie na taśmie, więc jeśli rodzice mają wybór zgodnie z nowym przepisem, powinni zwykle poprosić o sporządzenie pisemnego protokołu.

Argumenty można podnosić zarówno na początku wystąpienia strony, jak i na końcu rozprawy. Zazwyczaj argumenty końcowe przedstawiane są w formie pisemnej tydzień lub dwa po ostatnim dniu rozprawy. Następnie funkcjonariusz przeprowadzający spotkanie wyjaśniające pisze swoją decyzję, od której każda ze stron może odwołać się do sądu federalnego lub stanowego.

Z biegiem lat, odkąd IDEA stała się skuteczna, przesłuchania dotyczące należytego procesu stały się coraz bardziej wyrafinowane, złożone i kosztowne. Zawsze były stresujące, ponieważ pasja rodziców do zaspokajania potrzeb dzieci koliduje z zawodową dumą pedagogów z ich programów i zobowiązaniem do utrzymania kosztów edukacji specjalnej w ramach budżetu. Służyły również jako pole bitwy dla konkurencyjnych filozofii edukacyjnych (jak na przykład między „włączaniem” z jednej strony a intensywniejszymi i odrębnymi służbami z drugiej). Zbyt często konflikty osobowości między rodzicami a urzędnikami szkolnymi mają pierwszeństwo przed potrzebami dziecka. Jednak w najlepszym przypadku przesłuchania dają rodzicom równe szanse, aby rzucić wyzwanie systemom szkolnym, które chcą uniknąć świadczenia odpowiednich usług ze względu na koszty lub błędną filozofię edukacyjną.

Zanim zdecydują się przystąpić do przesłuchania, rodzice powinni jak najwięcej dowiedzieć się o konkretnych kwestiach w ich przypadku oraz o sposobach rozstrzygania podobnych do nich spraw. Powinni ocenić, czy dysponują mocnymi, wiarygodnymi zeznaniami biegłych, których będą potrzebować do poparcia swojej sprawy, a także powinni rozważyć namacalne i niematerialne konsekwencje postępowania sądowego, nawet jeśli wygrają. Na przykład rodzice bardzo małych dzieci muszą pamiętać, że mają przed sobą wiele lat w systemie szkolnym i powinni zastanowić się, czy ich zdolność do pracy w najlepszym interesie ich dziecka w tych latach zostanie poprawiona, czy osłabiona, jeśli zmienią system szkolny przesłuchanie. Czy konkretna kwestia będąca przedmiotem sporu jest tego warta? Z pewnością preferowany jest zadowalający wynik osiągnięty w drodze negocjacji. Z drugiej strony, wiele rodzin, które zademonstrowały chęć skorzystania z procesu wysłuchania, stwierdziło, że ich poglądy są traktowane z większym szacunkiem w przyszłości.

Chociaż rodzice mogą reprezentować się w tych postępowaniach, zwykle rozsądniej jest zaangażować adwokata lub adwokata, który ma doświadczenie w prowadzeniu sporów dotyczących edukacji specjalnej. Jeśli rodzice zwyciężą, są uprawnieni na mocy IDEA do odzyskania całości lub części honorariów i wydatków prawnika z systemu szkolnego. (Należy pamiętać, że ostatnie zmiany w IDEA ograniczą odzyskiwanie opłat w niektórych przypadkach. Należy również pamiętać, że obecne orzecznictwo zabrania opłat za wynagrodzenie dla adwokatów niebędących prawnikami w ramach IDEA.)

Rozpoczęcie procesu Jeśli rodzice nie są zadowoleni z planu edukacyjnego oferowanego przez ich system szkolny, mogą odrzucić ZPE w całości lub w części. (Mogą również poprosić o niezależne oceny.) Jeśli odrzucą tylko części IEP, system szkolny musi natychmiast wdrożyć niekwestionowane części.

Rodzice muszą zdecydować, gdzie iw jaki sposób ich dziecko będzie kształcone, gdy kwestionują plan systemu szkolnego. Jeśli mają na to środki, rodzice mogą umieścić swoje dziecko w alternatywnym programie. Jeśli później uda im się zdobyć zamówienie lub umowę na to miejsce, rodzice mogą poprosić system szkolny o zwrot kosztów tego miejsca, oprócz odzyskania honorariów i kosztów adwokackich jako strony wygrywającej. (Należy zauważyć, że ważna niedawna poprawka do IDEA zmienia to prawo. Wymaga od rodziców, aby zadeklarowali zamiar umieszczenia dziecka w alternatywnej szkole na spotkaniu ZESPOŁU lub na piśmie na dziesięć dni przed przyjęciem tego miejsca. Muszą również podać, dlaczego uważają, że program szkoły publicznej jest niewystarczający i wskazują, że zamierzają ubiegać się o finansowanie ze szkoły publicznej. Ten nowy przepis jest słabo zredagowany i prawdopodobnie będzie przedmiotem wielu sporów sądowych w celu wyjaśnienia jego zakresu i znaczenia.)

Częściej jednak, ponieważ rodzice wolą, aby ich dziecko pozostało w szkole publicznej (nawet w przypadku wadliwego programu) lub nie mają środków na przeniesienie dziecka do innego miejsca, dziecko musi pozostać tam, gdzie jest, podczas gdy strony starają się rozwiązać spór. Podczas gdy studentowi przysługuje prawo do pozostania na swoim ostatnim uzgodnionym stażu do czasu rozstrzygnięcia postępowania w sprawie odrzuconego ZPN, w wielu przypadkach zatrzymanie studenta na tym stażu nie ma sensu. Jeśli nowy IEP systemu szkolnego zapewniłby uczniowi znacznie więcej lub inne usługi, w większości przypadków rodzice powinni zgodzić się na wypróbowanie nowych usług w oczekiwaniu na przesłuchanie. Rodzice mogą znaleźć się w niekorzystnej sytuacji podczas przesłuchania, jeśli uczeń przynajmniej nie wypróbował nowego programu; system szkolny będzie po prostu argumentował, że nowy program zadziałałby, gdyby tylko uczeń go spróbował, a rodzicom trudno będzie udowodnić, że jest inaczej, chyba że ich eksperci zaobserwowaliby niesprawdzony program i wyraźnie wykażą, że byłby on całkowicie nieodpowiedni.

A co z mediacją

Ze względu na niedawną poprawkę do IDEA, każdy stan musi mieć dostęp do procesu mediacji, aby spróbować rozwiązać spory bez przeprowadzania rozprawy. Mediacja jest już dostępna w wielu stanach.

W mediacji strony spotykają się z przeszkolonym mediatorem, który nie ma żadnego interesu w wyniku sporu. Mediator pomoże stronom wyartykułować swoje stanowiska i współpracować z każdą ze stron – często w osobnych pomieszczeniach – w celu znalezienia kompromisu. W celu promowania swobodnej dyskusji oświadczenia i oferty składane podczas sesji mediacyjnej nie mogą być wykorzystywane jako dowód na rozprawie. Jeśli proces się powiedzie, umowa zostaje spisana i podpisana i zwykle włączona do zmienionego ZPE. Zgodnie z nowym postanowieniem IDEA rodzice mogą zdecydować, że nie będą uczestniczyć w mediacji i udają się bezpośrednio na przesłuchanie, ale muszą przynajmniej otrzymać informacje o mediacji i jej potencjalnych zaletach.

Z naszego doświadczenia wynika, że ​​mediacja może być bardzo skutecznym sposobem rozwiązywania problemów, jeśli strony są już wystarczająco blisko swoich stanowisk, aby było to opłacalne. Dlatego też, gdy rodzice poszukują tylko kilku dodatkowych usług w ramach programu szkół publicznych, często warto spróbować mediacji. Jednak tam, gdzie szukają miejsca na zewnątrz, mediacja ma mniejsze szanse powodzenia, chyba że mają bardzo mocne argumenty, a główną przeszkodą w rozwiązaniu problemu była nieuwaga administratora edukacji specjalnej.

Dobrze przeprowadzona mediacja może być zdrowym sposobem na znalezienie kompromisu, pozostawiając każdą ze stron z godnością, zapewniając lepsze usługi dla dziecka i pozwalając stronom skierować swoją energię na działanie programu, a nie na prowadzenie spraw. Tam, gdzie się nie powiedzie, mediacja może opóźnić rozwiązanie sporu, aw niektórych przypadkach po prostu spotęgować nieprzyjemne uczucia między szkołą a rodziną. Aby uniknąć opóźnień, często warto zaplanować i przygotować się na rozprawę nawet podczas mediacji.

W niektórych przypadkach alternatywą dla mediacji może być umówienie spotkania przed przesłuchaniem z funkcjonariuszem przeprowadzającym spotkanie wyjaśniające. Spotkania takie są wykorzystywane przede wszystkim w celu przedstawienia funkcjonariuszowi ds. przesłuchań streszczenia stanowisk stron, rozstrzygnięcia wszelkich sporów poprzedzających rozprawę w związku z odkryciem dokumentów itp. oraz zajęcia się wnioskami dotyczącymi postępowania przygotowawczego. Niektórzy funkcjonariusze ds. przesłuchań potrafią wykorzystywać takie konferencje jako okazję do promowania ugody. Ponieważ to oni ostatecznie rozstrzygną sprawę, funkcjonariusze ds. przesłuchań mogą czasami być bardziej przekonujący niż mediator w nakłanianiu strony do kompromisu. Z tego samego powodu funkcjonariusze ds. przesłuchań czasami w ogóle unikają wdawania się w takie dyskusje, aby nie uznać ich za przesądzające sprawę.

Jakie standardy funkcjonariusze przeprowadzający przesłuchania stosują do IEP? W większości stanów jakość programów i usług edukacyjnych oferowanych w IEPs jest regulowana minimalnymi standardami określonymi w IDEA. Sąd Najwyższy Stanów Zjednoczonych w sprawie Board of Education v. Rowley, 458 U.S. 176 (1982), stwierdził, że federalne prawo o edukacji specjalnej wymaga jedynie, aby program edukacji specjalnej był rozsądnie obliczony, aby zapewnić niepełnosprawnemu dziecku pewną „zasiłek edukacyjny”. Korzyść ta ma być zapewniona w najmniej restrykcyjnym środowisku – w otoczeniu znajdującym się najbliżej zwykłej klasy ogólnodostępnej – gdzie uczeń może dokonać prawdziwych postępów w nauce.

W niektórych stanach minimalny standard federalny ustępuje miejsca wyższemu standardowi ustanowionemu w przepisach dotyczących edukacji specjalnej danego stanu. Na przykład w Massachusetts uczeń ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi ma prawo do programu, który oferuje mu możliwość postępu w maksymalnym możliwym stopniu zgodnym z jego potencjałem. Przesłuchania w Massachusetts często skupiają się na rozwiązaniu stałego napięcia między prawem ucznia do maksymalnego możliwego rozwoju a jego/jej prawem do nauki w najmniej restrykcyjnym odpowiednim środowisku edukacyjnym. (Społeczność zajmująca się edukacją specjalną musi zachować czujność w obronie wyższych standardów w takich stanach, ponieważ niektóre grupy obarczają winą problemy budżetu miejskiego kosztami zapewniania dodatkowych usług uczniom ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi).

Przygotowywanie i prezentacja

1. Najlepsza jest prostota. Postaraj się zredukować wiele złożonych i szczegółowych kwestii spornych do kilku prostych tematów. Sprawa jest bardziej atrakcyjna, jeśli funkcjonariusz ds. przesłuchań widzi, że główny problem, który musi rozstrzygnąć, można podsumować w kilku prostych zdaniach.
2. W większości przypadków zadaniem funkcjonariusza przeprowadzającego spotkanie wyjaśniające jest decydowanie tylko o obecnym i przyszłym umiejscowieniu. Dowody dotyczące przeszłych niepowodzeń w programie szkolnym mogą mieć znaczenie dla tej i innych ważnych kwestii w tej sprawie, ale nie oczekuj wygranej z powodu przeszłych wydarzeń. Musisz pokazać, że nowo oferowany program będzie niewystarczający.
3. Trzymaj się głównych punktów. Jednym ze sposobów na uproszczenie i przedstawienie bardziej przekonującego argumentu jest wyeliminowanie „wyrzucanych” argumentów i dowodów. Funkcjonariusze przeprowadzający przesłuchania zawsze dostrzegają – a biorąc pod uwagę ich napięte harmonogramy, często są po prostu zirytowani – słabszymi argumentami. Zostaniesz potraktowany poważniej, jeśli pokażesz, że wiesz wystarczająco dużo, by poprosić tylko o rozpatrzenie głównych zagadnień sprawy.
4. Przygotować dokumenty jako eksponaty w jasnej, zrozumiałej kolejności. Zwykle prezentacja chronologiczna jest skuteczniejsza niż próba podzielenia eksponatów według kategorii. Pierwszym ponumerowanym eksponatem powinien być IEP, który jest przedmiotem sporu, ale wszystko po nim powinno być chronologicznie, z najnowszymi dokumentami na górze.
5. Pomiń nieistotne i/lub graniczne dowody. Funkcjonariusze ds. przesłuchań nie muszą widzieć każdego dokumentu, jaki kiedykolwiek powstał wokół potrzeb dziecka. Pomiń w szczególności stare, nieaktualne dokumenty i zbędne dowody (na przykład dwóch świadków, którzy oglądali klasę jednocześnie, nie musi powtarzać swoich zeznań).
6. Posługuj się silnymi i wiarygodnymi ekspertami jako świadkami. Jak omówiliśmy we wcześniejszym artykule dotyczącym niezależnych ewaluatorów, upewnij się, że znajdziesz kogoś o solidnej reputacji, która będzie z Tobą współpracować w razie potrzeby.
7. Zaplanuj wszystkie niezbędne kroki w celu zebrania dowodów na długo przed rozpoczęciem rozprawy. Obejmuje to uzyskanie pełnego rekordu ucznia; posiadanie programu szkolnego oraz wszelkich alternatywnych programów, które mogą być rozważone podczas przesłuchania obserwowanego przez eksperta(ów); upewnienie się, że wszystkie odpowiednie testy są aktualne; i uzyskanie wszystkich innych zapisów, które mogą pomóc.
8. Użyj (ale nie nadużywaj) dostępnych procedur wykrywania. Zazwyczaj zasady i procedury przesłuchań należytego procesu umożliwiają stronom uzyskanie dokumentów i pisemnych odpowiedzi na ograniczoną liczbę pytań („przesłuchań”) przed przesłuchaniem. Często bardzo przydatne jest zażądanie kopii (z zaczernionymi imionami) IEP innych uczniów, z którymi system szkolny planuje pogrupować dane dziecko. Pomaga również zobaczyć materiały opisujące program, jego program nauczania, plany behawioralne i inne dokumenty, które pomogą wyjaśnić ofertę szkoły. Przydatne jest również uzyskanie życiorysów i innych informacji o nauczycielach i innych usługodawcach, którzy mają pracować z dzieckiem. Pamiętaj, że o wszystko, o co rodzice poproszą w systemie szkolnym, najprawdopodobniej zostaniesz poproszony o wszystko, szczególnie jeśli szukają miejsca na zewnątrz. (Ważne jest, aby upewnić się, że placówka zewnętrzna będzie współpracować w dostarczaniu informacji, nawet jeśli nie jest „stroną” w postępowaniu. Funkcjonariusze przeprowadzający spotkanie wyjaśniające z pewnością uznają za niedostarczenie informacji rodzicom.)
9. Oceń, kto powinien zeznawać oprócz biegłych. Pamiętaj, że zeznania rodziców są generalnie istotne jako obserwacja zachowania dziecka i widoczne postępy, co się wydarzyło na spotkaniach TEAM oraz w innych kontaktach z personelem szkoły, czego dokładnie szuka rodzic i tak dalej. Jednakże zeznania rodziców generalnie nie będą akceptowane jako dowód opinii na temat specjalnych potrzeb edukacyjnych dziecka. Rodzic zwykle nie jest kwalifikowany jako świadek „ekspert”. Zastanów się również, czy sam uczeń powinien lub może zeznawać. Funkcjonariusze ds. przesłuchań często chcą usłyszeć, zwłaszcza od starszego ucznia, jeśli jest nienaruszony poznawczo.
10. Uważnie obserwuj oficera przesłuchującego. Często poprzez swoje pytania lub stwierdzenia zasygnalizuje to, co uważa za krytyczne w danej sprawie i/lub swoje skłonności. Niekiedy sygnały są na tyle silne, że mogą wpłynąć na stronę, aby ponownie rozważyła gotowość do rozwiązania sprawy na drodze kompromisu.
11. Większość sporów dotyczących edukacji specjalnej można i należy rozstrzygać. Nie ma czegoś takiego jak gwarantowane zwycięstwo w procesie przesłuchania. Ani rodzice, ani system szkolny nie będą koniecznie zadowoleni z wyników wynegocjowanych ugody – w rzeczywistości jedną z oznak sukcesu ugody jest to, że każda ze stron odchodzi od stołu czując się mniej niż triumfalnie, chociaż każda ze stron odchodzi z nienaruszoną godnością. Rozważ wszystkie elementy sprawy jako potencjalne chipy w negocjacjach ugodowych i opracuj jasną listę spraw z priorytetami. Przygotuj się na rezygnację z czegoś ważnego, aby osiągnąć główny cel. (Jeśli szukasz stażu zewnętrznego, czy możesz zapewnić transport w zamian za czesne? Czy możesz podzielić koszty stażu?) Jeśli to możliwe, negocjuj za pośrednictwem prawnika lub adwokata, aby mieć czas na przemyślenie propozycji i nie reagować zbyt szybko w dyskusji twarzą w twarz.

Przede wszystkim

Wszystkie te rozważania mają na celu pomóc rodzicom w rozważeniu procesu sądowego, który staje się dostępny po odrzuceniu IEP. Odkładając na bok wszystkie te myśli, rodzice nie powinni jednak pozwolić, aby decyzje dotyczące ich dziecka kierowały wyłącznie strategicznymi i taktycznymi kwestiami związanymi z postępowaniem sądowym. Jeśli chodzi o jego zdrowie, bezpieczeństwo i dobre samopoczucie, konsekwencje postępowania sądowego muszą zejść na dalszy plan. Ale jeśli rodzic rozważa podjęcie kroków, które mogą podważyć jego pozycję przed funkcjonariuszem przeprowadzającym przesłuchanie, rozsądnie byłoby najpierw przemyśleć tę strategię z doświadczonym adwokatem lub adwokatem, aby upewnić się, że rodzic w pełni ocenił swoją sytuację prawną i aby zminimalizować ewentualne negatywne konsekwencje działania.