Vrouwen en eetstoornissen

De hongersnood

Vrouwen en eetstoornissen Obesitas en overgewicht bij vrouwen
Vrouwen lijken vooral kwetsbaar voor gewichtstoename tijdens drie belangrijke perioden van hun leven:aan het begin van hun menstruatiecyclus, na de zwangerschap en na de menopauze. Vrouwen met obesitas (met een BMI hoger dan 30) of overgewicht (BMI van 25-29,9) lopen een groter risico op galblaasaandoeningen, luchtwegaandoeningen, jicht, slaapapneu, osteoartritis en verschillende soorten kanker. Overgewicht en obesitas zijn ook gekoppeld aan een hoger risico op hypertensie, hoog cholesterol en diabetes type 2, die allemaal bijdragen aan sterfte bij vrouwen. Bovendien wordt obesitas of overgewicht geassocieerd met een slechte zwangerschapsuitkomst, miskraam, onvruchtbaarheid en polycysteus ovariumsyndroom.

Feit: Volgens de Amerikaanse Surgeon General nemen overgewicht en obesitas toe bij zowel mannen als vrouwen. Volgens de laatste schattingen heeft 34 procent van de Amerikaanse volwassenen van twintig tot vierenzeventig overgewicht, en nog eens 27 procent is zwaarlijvig. Ongeveer de helft van alle vrouwen in de leeftijd van twintig tot vierenzeventig heeft overgewicht of obesitas. De percentages zwaarlijvige vrouwen onder Afrikaanse, inheemse en Mexicaans-Amerikaanse vrouwen zijn zelfs nog hoger.

Naast het verhogen van het risico op verschillende gezondheidsproblemen, vormen overgewicht en obesitas een grote psychologische belasting voor vrouwen. Mensen met obesitas kunnen last hebben van vooroordelen in de samenleving en genieten van een verminderde kwaliteit van leven. Eetstoornissen en percepties van veranderde lichaamsbeelden kunnen vroeg in het leven van een vrouw beginnen en het grootste deel van haar leven aanhouden. Veel vrouwen zijn uiteindelijk ontevreden over hun lichaam, hebben een laag zelfbeeld en volgen gedurende het hele leven fasen van diëten. Het leiden van een gezonde levensstijl die een gezond dieet en veel lichaamsbeweging omvat, is essentieel voor vrouwen om een ​​gezond gewicht te bereiken en te behouden.

Eetstoornissen bij vrouwen
Eetstoornissen zijn complexe en chronische ziekten die vaak verkeerd worden gediagnosticeerd en zeer verkeerd worden begrepen. Enkele van de meest voorkomende eetstoornissen zijn anorexia nervosa, boulimia nervosa en eetaanvallen. Een ander type aandoening dat wordt onderzocht, is extreme inspanning om het gewicht onder controle te houden. Al deze aandoeningen nemen toe in de Verenigde Staten en wereldwijd.

Veel factoren spelen een rol bij de ontwikkeling van een eetstoornis, waaronder persoonlijkheid, zelfrespect, genetica, omgeving en lichaamschemie.

Feit: Vrouwen lijken meer dan 90 procent van de mensen met eetstoornissen te zijn. Geschat wordt dat in de Verenigde Staten minstens 5 tot 10 miljoen vrouwen en 1 miljoen mannen tussen de veertien en vijfentwintig een eetstoornis hebben.

Eetstoornissen moeten serieus worden genomen. Ze hebben de hulp van een zorgverlener nodig zodra de symptomen naar boven komen.

Anorexia nervosa
Anorexia nervosa is een eetstoornis die wordt gekenmerkt door een persoon die zichzelf letterlijk uithongert door weinig tot geen voedsel te eten. Mensen met deze aandoening hebben een sterke angst voor lichaamsvet en gewichtstoename. Anorexia-patiënten weigeren te eten. Ze vertonen een intens verlangen om onrealistisch dun te zijn, herhalen consequent pogingen om een ​​dieet te volgen en ervaren overmatig gewichtsverlies. Om hun abnormaal lage lichaamsgewicht te behouden, kunnen anorexiapatiënten een dieet volgen, vasten of overmatig sporten. Mensen met anorexia zullen bijna alles doen om dun te worden of te blijven, zoals zelfopgewekt braken en/of het misbruik van laxeermiddelen, diuretica of klysma's. Mensen met anorexia zien zichzelf als dik, ook al zijn ze extreem dun.

Een van de gevaarlijkste gevaren van anorexia is verhongering. Het lichaam reageert op hongersnood door extreme dunheid, broze nagels en haar, een droge huid, een langzame pols, koude-intolerantie, constipatie en af ​​en toe diarree. Bovendien kan een persoon milde bloedarmoede, verlies van spiermassa, verlies van de menstruatiecyclus en zwelling van gewrichten ervaren. Ondervoeding veroorzaakt door anorexia kan leiden tot onregelmatige hartritmes en hartfalen. Het gebrek aan voedingsstoffen kan anorexiapatiënten een nog groter gezondheidsrisico opleveren. Door het gebrek aan calcium lopen ze bijvoorbeeld een verhoogd risico op osteoporose, zowel tijdens hun ziekte als op latere leeftijd. Veel anorexiapatiënten lijden aan klinische depressie, angst-persoonlijkheidsstoornissen en/of middelenmisbruik. Helaas lopen er ook veel meer risico op zelfmoord. Geschat wordt dat één op de tien anorexiapatiënten zal overlijden door honger, een hartaanval of een andere ernstige medische complicatie, waardoor het sterftecijfer van deze aandoening tot de hoogste behoort voor een psychiatrische ziekte.

Een persoon met anorexia kan het volgende doen:

  • Eet alleen bepaalde of 'veilige' voedingsmiddelen, meestal die met heel weinig calorieën en/of weinig vet.
  • Adopteer vreemde rituelen tijdens het eten, zoals het in hele kleine stukjes snijden van voedsel.
  • Breng meer tijd door met spelen of eten op het bord duwen dan het daadwerkelijk op te eten.
  • Maaltijden koken voor anderen zonder iets te eten.
  • Doe dwangmatig oefeningen.
  • Kleed je in laagjes om overmatig gewichtsverlies te verbergen.
  • Word meer geïsoleerd en breng minder tijd door met familie en vrienden.

De eetbuistoornis Bulimia nervosa
Boulimia nervosa is een eetstoornis die wordt gekenmerkt door een persoon die eetbuien heeft, of een zeer grote hoeveelheid voedsel in één keer consumeert, en vervolgens zuivert. Zuiveren betekent jezelf dwingen te braken of laxeermiddelen of diuretica (plaspillen) gebruiken. Boulimiapatiënten kunnen ook vasten of overmatige lichaamsbeweging gebruiken om het lichaam te ontdoen van wat ze tijdens een eetbui hebben gegeten. Hun eetbuien zijn meestal erg geheimzinnig en ongecontroleerd. Net als bij anorexia nervosa zijn mensen met boulimia overdreven bezig met voedsel, lichaamsgewicht en vorm.

Binge-sessies kunnen een of twee keer per week tot meerdere keren per dag plaatsvinden en kunnen worden veroorzaakt door een breed scala aan emoties. Bij boulimia kan de aandoening constant zijn of perioden van remissie hebben.

Medische complicaties die worden toegeschreven aan boulimia nervosa zijn meestal het gevolg van een verstoorde elektrolytenbalans door herhaaldelijk braken. Er is meestal een verlies van kalium, dat de hartspier kan beschadigen, en een verhoogd risico op een hartaanval. Herhaald braken kan ook een ontsteking van de slokdarm en erosie van tandglazuur veroorzaken, evenals schade aan speekselklieren.

Belangrijk: Boulimia verschilt van anorexia doordat veel mensen met boulimia in het geheim "binge and purge" hebben en een normaal of boven normaal lichaamsgewicht behouden, zodat ze de aandoening vaak jarenlang voor anderen kunnen verbergen.

Net als mensen met anorexia lijden veel mensen met boulimia aan klinische depressie en angst, evenals aan een obsessief-compulsieve stoornis en andere psychische aandoeningen.

Een persoon met boulimia kan het volgende doen:

  • Wees heel geheimzinnig over eten, meestal plannend de volgende eetbui.
  • Ga regelmatig naar het toilet, vooral direct na het eten.
  • Voedsel stelen en/of verstoppen op vreemde plaatsen.
  • Doe mee aan dwangmatige oefeningen.
Binge-eetstoornis
Een eetbuistoornis is waarschijnlijk een van de meest voorkomende soorten eetstoornissen en komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen. Een meerderheid van de mensen die aan deze aandoening lijden, heeft overgewicht of obesitas, maar niet allemaal. Een eetbuistoornis resulteert in het onvermogen van een persoon om het verlangen om te veel te eten te beheersen. De meeste mensen met deze aandoening houden het een exclusief geheim. In tegenstelling tot boulimia zuiveren mensen met een eetbuistoornis hun voedsel niet. Eetbuien komen voor bij boulimia.

Mensen met een eetbuistoornis eten geen zeer voedzame diëten en lopen een groter risico op ziekte omdat ze mogelijk niet de juiste voedingsstoffen binnenkrijgen. Ze eten meestal grote hoeveelheden vetten en suikers, die niet veel vitamines of mineralen bevatten.

Mensen met een eetbuistoornis kunnen het volgende doen:

  • Het gevoel hebben dat hun eten uit de hand loopt.
  • Eet wat de meeste mensen zouden denken als een ongewoon grote hoeveelheid voedsel.
  • Eet veel sneller dan normaal tijdens eetbuien.
  • Eet tot het zo vol is dat ze zich niet op hun gemak voelen.
  • Eet grote hoeveelheden voedsel, zelfs als ze niet echt honger hebben.
  • Eet alleen omdat ze zich schamen voor de hoeveelheid die ze eten.
  • Voel je walgelijk, depressief of schuldig na te veel eten.
Mensen met een eetbuistoornis moeten worden geadviseerd om onmiddellijk hulp te krijgen van een professional in de geestelijke gezondheidszorg. Voor hulp bij het afvallen moeten ze ook worden geadviseerd om hulp te zoeken bij een geregistreerde diëtist. Zelfs degenen die geen overgewicht hebben, zijn meestal van streek door hun eetbuien, dus behandeling kan hen helpen.

Eetstoornissen behandelen
Er zijn verschillende manieren om eetstoornissen te behandelen; momenteel is er geen algemeen aanvaarde standaard van behandeling. Het is ideaal om een ​​geïntegreerde benadering van de behandeling te volgen, inclusief de vaardigheden van geregistreerde diëtisten, professionals in de geestelijke gezondheidszorg, endocrinologen en andere artsen. Soorten psychotherapie die vaak worden gebruikt, zijn onder meer cognitieve gedragstherapie, interpersoonlijke psychotherapie en gezins- en groepstherapie. Medicamenteuze therapie, zoals antidepressiva, kan voor sommige mensen nuttig zijn.

Als een persoon een van de kenmerken vertoont die hier worden beschreven voor een type eetstoornis, moet hij of zij zo snel mogelijk naar een arts, voedingsdeskundige of andere professional worden gebracht met expertise in het diagnosticeren van eetstoornissen.


Previous:

Next: