• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

4 door experts goedgekeurde tips die we meenamen als we dit jaar weer naar school gaan

Na een jaar van abrupte veranderingen, uitdagingen en onzekerheid is het begrijpelijk dat we willen dat alles weer normaal wordt. Maar in plaats van terug te gaan naar hoe het precies was, laten we even de tijd nemen en opnieuw evalueren wat er ten goede moet veranderen. Zeker, velen van ons hebben geleerd dat bepaalde gedragingen die we vroeger als standaard beschouwden, ons niet langer dienen, als ze dat ooit waren.

En hetzelfde geldt voor kinderen en school. Nu het schoolseizoen weer voor de deur staat, laten we verouderde ideeën en praktijken achter ons laten en nieuwe denkwijzen en prioriteiten tot bloei laten komen, inclusief deze vier lessen van onze favoriete experts:

1. Luisteren naar je lichaam &geest.

In plaats van door het schooljaar te dringen - nooit een les, oefen- of testvoorbereiding missen - help uw kind om in contact te komen met hun innerlijke en uiterlijke welzijn, zodat ze beter in staat zijn om te weten wanneer ze vrije tijd nodig hebben, of het nu voor mentale of fysieke redenen.

Onlangs hebben we hiervan verschillende voorbeelden gezien - van Simone Biles die een stap terug deed op de Olympische Spelen tot Naomi Osaka die stopte met de French Open. Hoewel ze enige terugslag kregen, kregen ze ook een stortvloed van steun en begrip. Het is duidelijk dat hun beslissingen om hun eigen behoeften op de eerste plaats te stellen, in plaats van mentale dwang of lichamelijk letsel te riskeren, resoneerden met mensen. En we vinden het belangrijk dat kinderen leren bewust te zijn van hun mentale, fysieke en emotionele gezondheid, zodat ze om hulp, middelen of een pauze kunnen vragen wanneer ze die nodig hebben.

"Het gevaar is dat deze mensen vaak zo goed worden in het opzij zetten van hun gevoelens dat ze eigenlijk vergeten dat die gevoelens bestaan", schrijft Chloe Carmichael, Ph.D., gediplomeerd klinisch psycholoog. "Dit leidt tot gevoelens van burn-out en maakt hen vatbaar voor mentale of fysieke verwondingen. De sleutel is om de tijd te nemen voor en/of na stressvolle gebeurtenissen om na te denken over de emotionele tol die ze van je eisen."

Neem regelmatig contact met hen op en luister naar wat ze zeggen:dit geeft het signaal dat hun behoeften ertoe doen en geldig zijn. Op deze manier is de kans groter dat ze hun zorgen uiten voordat ze een probleem worden.

2. Prioriteit geven aan vrije tijd.

Een zorg die experts ons keer op keer ter sprake brengen, is dat kinderen tegenwoordig veel minder vrije, ongestructureerde tijd hebben dan die van generaties daarvoor. Natuurlijk was vorig jaar gevuld met noodzakelijke beperkingen die ervoor zorgden dat kinderen en gezinnen veilig werden gehouden, maar we hebben het over de opgelegde beperkingen die het moderne leven en het opvoeden van kinderen markeren. Tussen de sluipende roep van schermtijd en de druk om meer te doen, meer te plannen en meer te bereiken, bestaat het risico dat je de broodnodige jonge vrijheid verliest.

"Kinderen hebben de natuur nodig, ze hebben ongestructureerde tijd nodig en ze hebben spel nodig. Het lijkt misschien alsof dit gewoon 'leuk' is, maar we weten uit onderzoek dat dit is hoe ze groeien", zegt gediplomeerd fysioloog Nicole Beurkens, Ph.D., CZS.

Ja, downtime is productieve tijd. Hier is het probleem:kinderen leren dit van de volwassenen die ze in hun leven zien. En u, als bewuste ouder, probeert uw kinderen misschien te benadrukken dat de balans tussen werk en privé belangrijk is voor uw algehele gezondheid, maar tenzij u ze vroeg laat zien hoe ze regelmatige ongestructureerde tijd kunnen hebben, zou u ze gemengde signalen kunnen afgeven. "Je kunt je kinderen alles vertellen wat je wilt dat het erg belangrijk is om tijd voor zichzelf te nemen", zegt Aliza Pressman, Ph.D., medeoprichter en directeur van klinische programmering voor het Mount Sinai Parenting Center. "Maar als je jezelf en je kind niet de kans geeft om kalm te zijn en ongestructureerde tijd te hebben, laat je ze gewoon zien dat het eigenlijk geen prioriteit zou moeten zijn en dat je het op al het andere zou moeten zetten."

En zoals Beurkens opmerkt, ziet ze dit probleem opborrelen bij de kinderen met wie ze regelmatig werkt. "Ik heb tieners die dingen zeggen als 'ik wil niet opgroeien, want voor zover ik kan zien, is het gewoon werk, werk, werk en geen balans'", zegt ze. "We leren ze dit door altijd meer activiteiten, meer druk, meer dingen te doen."

3. Vier het vaak.

Als er één thema is dat ik het afgelopen jaar van vrienden en familie hoor, is het de noodzaak om vreugde te vinden in overwinningen, ongeacht de grootte. "Studies tonen aan dat vieringen, of ze nu groot of klein zijn, ertoe doen omdat ze kansen bieden om na te denken en dankbaarheid te tonen. Genieten van grote en kleine vieringen voegt een kleine ceremonie toe aan het leven", zegt socioloog Janice Johnson Dias, Ph.D., vaste medewerker hoogleraar sociologie aan het John Jay College in New York City en auteur van Parent Like It Matters .

Zorg ervoor dat u het hele schooljaar door kinderen aanmoedigt door hun goede werk te erkennen. Maar nog belangrijker, vraag hen om hetzelfde voor zichzelf te doen. "Door zichzelf te vieren en te eren, bevinden kinderen zich in een ideale positie om zich goed te voelen over zichzelf, ideeën te conceptualiseren en zich in staat te voelen om initiatieven te leiden", zegt ze.

4. Neem emotionele intelligentie op in onze lesplannen.

"Natuurlijk maken we ons allemaal zorgen over het emotionele leven van onze kinderen. We weten wat er op het spel staat - vrijwel alles. Hun fysieke en mentale welzijn, hun vermogen om op school te leren, hun toekomstige succes op het werk en in de gezinnen van hun hebben, hangt er allemaal van af. Er is geen betere maatstaf voor hoe we het als ouders hebben gedaan dan het succes van onze kinderen in dit opzicht", schrijft psycholoog Marc Brackett, Ph.D., oprichter en directeur van het Yale Center for Emotional Intelligence, professor aan het Child Study Centre aan de Yale University, en auteur van Permission to Feel.

Academische en lichamelijke opvoeding hebben altijd deel uitgemaakt van het bredere curriculum. Emotionele intelligentie en veerkracht? Niet zo veel. Het probleem is natuurlijk dat emotionele ingezetenheid niet iets is dat je het beste uit een leerboek kunt leren. En - nogmaals - kinderen leren dit door jouw voorbeeld.

"Je leert je kinderen hun emoties te uiten door de jouwe vakkundig te uiten. Omgekeerd, als je terughoudend bent om je gevoelens te uiten, of dit slechts spaarzaam doet, in zo min mogelijk woorden, dan zullen je kinderen dat leren als ze opgroeien. omhoog." Je kunt hier meer leren over het ontwikkelen van emotioneel intelligente banden met kinderen.