Dit is waarom kinderen zich gedragen in het bijzijn van andere kinderen - en wat ze eraan kunnen doen

“Ik zweer het, ze zijn normaal niet zo. Ze zijn zo gemakkelijk op zichzelf! Ze waren vijf minuten geleden helemaal in orde toen we nog met z'n tweeën waren!' Heb je deze woorden ooit geuit - of gedacht - wanneer je jonge kind plotseling begint te acteren in het bijzijn van anderen? Je bent niet alleen.

"Of het nu is waar ze zijn, met wie ze zijn of wat ze weten over een plaats, de context van de omgeving van een kind is belangrijk en kan van invloed zijn op hoe ze handelen", legt Tovah Klein uit, die is gepromoveerd in klinische en ontwikkelingspsychologie en is directeur van het Barnard College Center for Toddler Development en auteur van 'How Toddlers Thrive'. “Als een kind bijvoorbeeld gewend is om alleen met zijn moeder naar de bibliotheek te gaan, zijn ze dat gaan beschouwen als een rustige een-op-een tijd. Maar als ze daar een vriend zien, zijn de context en signalen anders. Dingen zijn omgedraaid, wat een opwinding van hun zenuwstelsel veroorzaakt, en op zijn beurt leidt tot ander gedrag.”

Anders gezegd:het systeem van het kind is totaal in de war, en hun gedrag laat het zien. Hoewel dit volkomen normaal is voor kinderen, kan het voor ouders en verzorgers frustrerend en moeilijk zijn om te navigeren. Dit is hoe de experts aanbevelen om ermee om te gaan.

Waarom gedragen kinderen zich als andere kinderen in de buurt zijn?

Denk er zo over na:als je naar een feest gaat, voel je je misschien opgejaagd, beïnvloed door de energie van de nieuwe omgeving en de mensen die je niet elke dag ziet. Maar je bent een volwassene met coping-mechanismen (zoals jezelf intern naar beneden praten), dus je weet hoe je op een sociaal gepaste manier moet handelen. Kinderen, vooral jongeren, hebben nog niet zo'n vaardigheden ontwikkeld.

Volgens Klein, wanneer een kind zich gedraagt ​​in het bijzijn van anderen wanneer ze bij jou zijn, komt dat simpelweg omdat kinderen "kleine mensen zijn die nog steeds over de wereld leren." "Als een kind in de buurt is van vrienden of de vrienden van een oudere broer of zus, kunnen ze zich opgewonden of gefrustreerd voelen en weten ze nog niet hoe ze moeten handelen", legt Klein uit. "Ze zijn niet, in tegenstelling tot wat sommige ouders denken, 'slecht'. Hun systeem is gewoon opgewonden."

Waarom gedraagt ​​mijn kind zich "braaf" in de buurt van anderen als ik er niet ben?

Hoewel kinderen het bij wijze van spreken allemaal laten hangen, is de kans groot dat ze, als ze een vriend hebben voor een speelafspraakje, nog steeds perfect zachtaardig zijn en zich "goed gedragen" op school of in de kinderopvang (lees:wanneer je ben er niet). De reden:ze voelen zich het meest op hun gemak bij jou.

"Als kinderen in de buurt zijn van anderen, vooral andere mensen met gezag, voelen ze zich misschien niet op hun gemak om hun hoede te laten of te vertrouwen op die persoon voor comfort en ondersteuning - dus worden ze gereserveerder of verlegen", merkt Lena Suarez-Angelino op, een gediplomeerde klinische maatschappelijk werker en empowermentcoach in Woodbridge, New Jersey. “Als een kind timide, gereserveerder of verlegener wordt, wordt het gezien als braaf. Hoewel [schijnbaar onhandelbaar gedrag] als ouder frustrerend kan zijn, laat dit zien dat jij hun veilige plek bent.”

"Het is gebruikelijk dat kinderen zich alleen thuis gedragen of wanneer ze bij hun ouders zijn", voegt Hailey Shafir toe, een gediplomeerde klinische geestelijke gezondheidsadviseur in Raleigh, North Carolina. “Kinderen gedragen zich doorgaans ‘goed’ in de kinderopvang of op school omdat ze niet zeker weten hoe anderen zullen reageren of in wat voor problemen ze zullen komen. Maar ze weten precies hoe hun ouders zullen reageren. In de regel gedragen jonge kinderen zich meestal alleen met volwassenen die ze voelen veilig in de buurt.”

Dus als je daar bent, en je kind is in de buurt van mensen met wie ze niet altijd samen zijn, is het een samenloop van gebeurtenissen die ertoe kan leiden dat ze "acteren". De reden:ze zijn bij hun veilige persoon (jij) en hun systeem is opgewonden, gezien de context van hun omgeving.

Hoe beïnvloeden vrienden het gedrag van een kind?

Zoals Suarez-Angelino opmerkt, is een andere variabele die bijdraagt ​​aan deze "perfecte storm" de symbiotische aard van de vriendschappen en relaties van kinderen. "We herinneren ons allemaal de 'klasclown' op school, die werd gevoed door het aantal klasgenoten dat ze aan het lachen konden maken", merkt ze op. "Vrienden kunnen het gedrag van een kind zeker om verschillende redenen beïnvloeden."

Onder deze veelvoorkomende gedragstriggers noemt Suarez-Angelino deze scenario's:

  • Kinderen kunnen het gedrag van hun vriend overnemen en zich daardoor niet als zichzelf gedragen.
  • Hun vriend heeft misschien niet dezelfde opvoedingsstijl of modellering gekregen; daarom zullen de regels en verwachtingen anders zijn.
  • Kinderen kunnen zich ook misdragen om indruk te maken op hun vrienden, vooral wanneer ze in een situatie worden geplaatst waarin ze als 'cool' of 'de baas' worden beschouwd.

Kortom:er zijn veel variabelen die spelen wanneer u bij uw kind bent en de situatie of mensen niet normaal zijn. De vraag van een miljoen dollar is natuurlijk:wat doe je eraan?

Wat doe je als een kind zich misdraagt ​​in het bijzijn van anderen?

Er zijn een paar stappen die u kunt nemen om 'wild' gedrag in het bijzijn van anderen te verminderen of te voorkomen.

Voorsprong op de situatie

Volgens Klein is het een goed idee om te anticiperen op typische gedragstriggers wanneer je in een ongewone situatie met een kind komt te verkeren. "Als je weet dat je in een situatie terechtkomt waar je kind van gaat schrikken, zoals het verjaardagsfeestje van een broer of zus, praat dan van tevoren met ze", zegt ze. "Je kunt ze vertellen waarom hun broer of zus aandacht zal krijgen en hoe ze zich hierdoor kunnen voelen - nerveus, opgewonden; benoem de emoties. Leg dan op een positieve manier enkele basisregels vast. Je kunt ze vertellen dat ze bij je komen zitten en uiteindelijk helpen bijvoorbeeld borden uit te delen.”

Verlaat (en behandel dan) de situatie

Als, ondanks je inspanningen aan de voorkant, een driftbui of gedrag ontstaat dat niet past bij de situatie, adviseert Klein je kind de handen op te leggen en kalm te zeggen:"Dat kunnen we hier niet doen." Als het gedrag niet stopt, moet je je kind misschien uit de situatie verwijderen, maar geef hem of hun gevoelens niet de schuld.

"Als je kind van streek is en protesteert, hebben ze het recht om boos te zijn", zegt Klein. "Dat kun je ze vertellen, maar laat ze weten dat ze niet kunnen acteren in de bibliotheek of op het verjaardagsfeestje van hun zus." Klein merkt ook op dat het nuttig is om te labelen en te benoemen wat hen opwindde en het gedrag veroorzaakte.

Ruw? Ja. Maar je moet gewoon de leiding nemen en er doorheen komen. "Als kinderen overweldigd zijn, moet je het overnemen, de volwassene zijn en degene zijn die zegt:ik heb dit", vervolgt Klein. "Ouders maken zich vaak zorgen dat ze zich schamen, maar als je dat doet, verlies je de focus op wat je kind op dat moment nodig heeft, en op zijn beurt pikken ze je angst op."

Wees consistent

Consistentie is de sleutel als het gaat om discipline, merkt Sharif op, dus het is belangrijk om altijd een consistente reeks regels en consequenties te hebben voor het overtreden van deze regels. "De gevolgen moeten onmiddellijk worden gegeven en ouders moeten proberen kalm te blijven wanneer ze ze geven", legt Sharif uit. “Op deze manier heeft het kind niet het gevoel dat hij wordt gestraft voor het boos maken van de ouder, maar voor specifiek gedrag. Na verloop van tijd is dit meestal een effectieve manier om gedrag te stoppen waarvan je niet wilt dat kinderen ze doen."

"En tegelijkertijd is het net zo belangrijk om kinderen te belonen voor goed gedrag", vervolgt ze. "Dit is een manier om goed gedrag te versterken en kan worden gedaan door ze te prijzen, meer aandacht te geven of door ze een kleine traktatie of beloning te geven omdat ze zich goed hebben gedragen."

Veelvoorkomende scenario's en hoe ermee om te gaan

Gebruik deze door experts ondersteunde oplossingen voor deze veelvoorkomende scenario's voor peuters en kleuters.

Scenario #1: Het kind heeft een vriend over de vloer en begint dingen te doen die ze normaal niet doen, zoals naar de kamer van hun broer gaan of de verzameleditie van Scrabble tevoorschijn halen.

Oplossing: Bereid kinderen van tevoren voor en vraag ze om 'de regels te maken'.

"Thuis is waar iedereen zich het meest op zijn gemak voelt, dus het kan opdringerig zijn als een vriend de ruimte van een kind 'binnenvalt'", legt Klein uit, eraan toevoegend dat het een situatie is die niet in de context staat, wat opwinding kan veroorzaken in hun zenuwstelsel, en op zijn beurt , ongewoon gedrag. (Ook, merkt Klein op, het is een kans voor hen om te pronken.)

"Benoem wat er kan gebeuren voordat het gebeurt", vervolgt Klein. "Vertel hen dat wanneer hun vriend langskomt, het spannend zal zijn, en laat hen dan helpen de regels te maken door hen te vragen welke plaatsen in orde zijn om met hun vriend te gaan en welke niet."

Scenario #2: Een oudere broer of zus heeft vrienden op bezoek en het jongere kind begint zich te gedragen om voor hen te pronken.

Oplossing: Plan een-op-een tijd.

Indien mogelijk adviseert Klein om speeldatums voor alle broers en zussen op hetzelfde moment te plannen, maar als dat niet mogelijk is, wees dan de 'speeldatum' van het jongere kind. "Als jongere broers en zussen pronken voor de vrienden van een oudere broer of zus, is het een poging om aandacht te krijgen, dus probeer een een-op-een-activiteit aan te gaan", zegt Sharif. "Je zou bijvoorbeeld kunnen proberen een spel met ze te spelen of ze je te laten helpen met een taak, zodat oudere kinderen wat tijd met hun vriend alleen kunnen zijn."

Scenario #3: Je normaal vriendelijke kleuter is op de speelplaats met 'grote kinderen'. Ze zien een vriend van school en negeren hem (of rennen zelfs weg!).

Oplossing: "Jonge kinderen kijken vaak op naar oudere kinderen en zullen heel erg hun best doen om meer op hen te lijken of om 'cool' te lijken om ze leuk te vinden en met ze te spelen", legt Sharif uit. “Het is belangrijk om met een kleuter te praten over het belang van een vriendelijke behandeling van zijn vrienden om hem sociale vaardigheden bij te brengen, waaronder het onderhouden van vriendschappen. Je kunt dit ook gebruiken als een kans om kinderen empathie bij te brengen door iets te zeggen als:'Hoe zou je je voelen als je vriend je zo zou behandelen?'”

De bottom line

Het is belangrijk om te onthouden dat kinderen, nou ja, kinderen zijn, en ze leren met vallen en opstaan. "[Je] moet niet elke sociale interactie die kinderen hebben micromanagen, daarom is preëmpteren belangrijk", legt Klein uit. “Kinderen doen leuke dingen samen en kinderen doen minder leuke dingen samen. Geef ze wat ruimte om dingen uit te zoeken zonder commentaar te geven.”

"Een van de grote lessen van het ouderschap is uitzoeken hoe je een stap terug kunt doen en kinderen wat speelruimte kunt geven", vervolgt Klein. "Kinderen rekenen op hun ouders om hen zichzelf te laten zijn, dus soms moeten we gewoon teruggaan en kijken - ook al zal het niet altijd mooi zijn."