• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

8 dingen die je nooit tegen je partner moet zeggen over hun ouderschap

Niemand vindt het leuk om kritiek van zijn partner te ontvangen, en dat geldt dubbel als de kritiek gericht is op hun opvoeding. Of je nu gedachteloos een zoute opmerking laat vallen omdat je een slechte dag hebt gehad of opzettelijk met je partner in het bijzijn van de kinderen gaat staan ​​omdat je het niet eens bent met een beslissing van hen, kritiek op het ouderschap is een bijzonder gevoelig onderwerp.

"Als je kritiek hebt op het ouderschap van je partner, is het gemakkelijk voor ze om te horen wat ze verkeerd doen, vooral als je niet oppast hoe je het zegt", zegt Kristen Mosier, gelicentieerd huwelijk en gezinstherapeut en eigenaar van Space for Systemic Healing in New York City. "Ik heb nog nooit een ouder ontmoet die zich niet afvroeg of ze het soms verprutsten. Dus als een partner ze ergens op aanspreekt, kan het die onzekerheid uitspelen en ze defensief maken, vooral omdat we meestal allemaal gewoon ons best doen."

Volgens Mosier is een goed startpunt voor het openen van communicatielijnen met uw partner het toegeven van uw eigen fouten en zorgen over het ouderschap, waardoor uw partner eerlijk kan zijn over die van hen. En als er toch conflicten ontstaan ​​of als u iets anders wilt, vermijd dan het gebruik van alomvattende termen.

"Als je wilt dat je partner iets verandert aan de manier waarop ze opvoeden, presenteer het dan vriendelijk en sla zinnen als 'jij altijd' of 'jij nooit' over', zegt Mosier. "Probeer ook positieve bewoordingen te gebruiken, door dingen te zeggen als:" Ik heb gemerkt dat als je rustig met onze zoon praat, hij beter lijkt te reageren.'"

Natuurlijk kunnen er lastige situaties ontstaan ​​als je samen kinderen opvoedt - en soms, in het heetst van de strijd, zal niet alles wat je zegt goed uitkomen.

We vroegen 10 dappere ouders om kritiek te leveren die ze tegen hun partners hebben gezegd over hun opvoeding en vroegen vervolgens experts om na te gaan hoe de boodschap effectiever had kunnen worden gecommuniceerd.

Voor het geval dat het ooit weer gebeurt.

1. 'Je helpt me nooit!'

"Onlangs blies ik op mijn man uit omdat ik het zat was degene te zijn die altijd opruimt en degene die onze kinderen vraagt ​​hun rommel op te ruimen", zegt moeder van twee Shannon Jensen, van Canandaigua, New York. "Het is duidelijk dat hij geen last heeft van rotzooi, maar ik zei hem dat ik het zat was om de 'slechte agent' te zijn als het erom ging de kinderen hun spullen te laten ophalen."

Een beter alternatief: Volgens Dana Dorfman, psychotherapeut en mede-presentator van de podcast "2 Moms on the Couch", is het altijd het beste om te wachten tot het stof is neergedaald, in plaats van gevoelige of emotionele onderwerpen aan te pakken in het heetst van de strijd.

"Als je erg emotioneel bent, heb je minder toegang tot intellectuele, logische en rationele gedachten en ben je minder in staat om effectief te communiceren", zegt Dorfman.

In plaats van met de vinger te wijzen, kun je problemen die je hebt met de benadering van specifieke taken door je partner, zoals huishoudelijke taken, als team aanpakken.

"Word partners in plaats van tegenstanders door de hulp van je partner in te roepen om een ​​doel als dit te bereiken", zegt Dorfman. "Zeg iets als:'Het is belangrijk voor mij dat de kinderen de verantwoordelijkheid leren om hun spullen op te bergen en hun bezittingen te respecteren. Hebben jullie ideeën hoe we ze dit kunnen leren?’ Door dit te doen, is de kans groter dat iemand wordt geïnvesteerd in de uitvoering van het plan.”

2. 'Het is mijn weg of de snelweg!'

"Ik heb onlangs mijn drie maanden oude tweeling een dag alleen gelaten met mijn man om de verjaardag van mijn neefje te vieren met mijn oudste zoon", zegt moeder van drie Jaclyn Santos, uit Hazlet, New Jersey. "Naast het achterlaten van een gedetailleerde lijst, merkte ik dat ik mijn man elk uur sms'te om hem herinneringen te geven en mijn instructies verder uit te leggen. Uiteindelijk sms'te hij terug:'Ik weet wat ik doe, weet je? Het zijn ook mijn kinderen!'”

Een beter alternatief: Spoiler alert:als je wilt dat iedereen die om je kinderen geeft de dingen net zo precies doet als jij, vraag dan nooit iemand om voor je kinderen te zorgen. Geen realistische optie, toch?

"Ouders maken vaak de fout om hun partner iets te vragen en vervolgens te verwachten dat ze het precies zo doen als ze zouden doen", zegt Moiser. "Als ouders hun partners micromanagen, zeggen ze subtiel 'ik geloof niet dat je het goed kunt doen', wat er vaak toe leidt dat ze het niet eens willen proberen uit angst om het 'verkeerd' te doen. iets, kan het helpen om te zeggen:"Weet je, ik vind het nuttig om dit te doen." Dan kunnen ze ervoor kiezen om het advies op te volgen of iets te vinden dat voor hen werkt."

3. 'Je voedt verkeerd op!'

"We zitten midden in een vreselijke bedtijdroutine met onze kinderen, en ik heb het gevoel dat mijn man dingen niet helpt", zegt moeder van twee Annie Garland uit Wheat Ridge, Colorado. "Op een bijzonder frustrerende avond vertelde ik hem dat hij geen geduld heeft met onze kinderen en de situatie alleen maar erger maakt."

Een beter alternatief: Nogmaals, vermijd een discussie op het moment, die, laten we eerlijk zijn, bijna gegarandeerd in een argument verandert.

"Dit soort opmerkingen zijn niet productief voor het slapengaan, na een vermoeiende routine of wanneer iedereen zich moe en verslagen voelt", zegt Dorfman. “Wacht in plaats daarvan op een moment waarop iedereen zich minder emotioneel en gefrustreerd voelt, en brainstorm gezamenlijk over wat de oorzaak kan zijn achter het bedtijdgevecht, zoals te lang wachten om de kinderen neer te halen, en zoek dan samen naar oplossingen. Dit pakt de oorsprong van het probleem aan en minimaliseert het 'schuldspel'."

4. 'Je voedt verkeerd op!' (zei in het bijzijn van de kinderen)

"Ik geef vaak snel commentaar op hoe mijn man omgaat met de conflicten van onze dochters - in het bijzijn van hen", zegt moeder van twee Elizabeth Merrifield uit Keene, New Hampshire. “Hij vertelde onlangs aan onze ene dochter dat als ze onze andere in de boom op de schommel zou blijven duwen, hij het haar zou aandoen. Ik snauwde naar hem en zei:'Dit is niet hoe we willen dat onze kinderen met conflicten omgaan!'”

Een beter alternatief: "Het wordt over het algemeen aangeraden dat ouders een verenigd front vormen voor kinderen, omdat het een consistente boodschap aan kinderen laat zien", zegt Dorfman. “Als een ouder zich echter ongepast gedrag vertoont dat de veiligheid van een kind in gevaar kan brengen, is het belangrijk om de juiste bescherming van het kind aan te tonen. In een situatie als deze kan mama tegen papa zeggen:'Eigenlijk is het in onze familie nooit oké om een ​​ander te pushen of opzettelijk pijn te doen, zelfs niet als je gefrustreerd bent.' Dit geeft ouders ook de mogelijkheid om gezonde meningsverschillen en conflictoplossing te modelleren.'

Later, als de kinderen buiten gehoorsafstand zijn, raadt Dorfman aan om de gevoelens van de ouder te valideren die in het bijzijn van de kinderen is gecorrigeerd, en hen aan te moedigen een alternatieve manier te vinden om hun woede te uiten.

“Je kunt iets zeggen als:'Ik weet hoe woedend het kan zijn als onze dochter haar zus duwt, maar kunnen we het eens worden over een effectieve consequentie om haar te leren het niet te doen? Als we dreigen haar terug te duwen, krijgt ze de boodschap dat dit een acceptabele manier is om woede te uiten'", zegt Dorfman.

5. ‘Ik moet altijd de bad cop zijn!’

"Toen onze jongens jonger waren, had mijn man de neiging om mee te doen als de kinderen me uitlachten - niets ernstigs, alleen een beetje ribbels", zegt moeder van twee Jess Whitcombe, van Providence , Rhode Island. “In het begin was het best grappig om ze allemaal hun krachten te zien bundelen, maar uiteindelijk had ik er genoeg van. Op een dag was ik niet in de stemming en blies ik op iedereen, vooral mijn man. Hij – en de kinderen – waren geschokt door hoe boos ik was!”

Een beter alternatief: Hoewel niemand het mikpunt van iemands grap wil zijn, is een effectievere manier om woede in een situatie als deze te uiten, het privé te doen - en voordat je je breekpunt hebt bereikt.

“Als een van de ouders het gevoel heeft dat ze de boksbal van het gezin zijn geworden, om zo te zeggen, raad ik aan om privé met hun partner te praten over hoe ze zich voelen als dit gebeurt, en over de boodschap die het naar de kinderen stuurt”, zegt Mosier. “Hoewel af en toe een grapje oké is, voelt het niet goed om regelmatig met elkaar in de knoop te zitten. Ik heb veel moeders horen zeggen:‘Ik moet altijd de slechterik zijn, terwijl hij de buddy wordt.’ Als ouders zich als een team presenteren, creëert dat een gevoel van veiligheid voor de kinderen en neemt de druk weg. van één persoon af om de gezagsdrager te zijn.”

6. 'Stop met schreeuwen!'

"Mijn man en ik hebben verschillende disciplinerende tactieken", zegt moeder van twee Ilene Palmieri uit Howell, New Jersey. “Soms kunnen we een middenweg vinden, maar ik ben het zelden eens met schreeuwen. Telkens wanneer mijn man zijn stem verheft naar de kinderen, merk ik dat ik eruit flap:'Stop met schreeuwen!' Meestal helpt dit de dingen niet, en soms creëert het zelfs een rare dynamiek in het moment.'

Een beter alternatief: Als de keuzes van de ene ouder niet goed bij de andere passen, kan het volgens Mosier helpen om naar hun opvoeding te kijken.

"In dit geval zou ik willen voorstellen om wat tijd alleen te maken, weg van de kinderen, om over deze dynamiek te praten en gezamenlijke doelen te bedenken", zegt Mosier. "Iedereen kan vertellen waarom ze vinden dat hun opvoedingsstrategie effectief is en zelfs praten over hoe ze zijn opgevoed en welke rol schreeuwen in hun gezin speelde en hoe ze zich daardoor voelden. Ze zijn het misschien niet over alles eens, maar ze kunnen in ieder geval een beter begrip krijgen van waar de ander vandaan komt, en kunnen dan proberen om het van daaruit eens te worden over een gezamenlijke aanpak.”

7. 'Laat me je vertellen wat ik denk!'

“Ik heb ooit tegen mijn man, die twee kinderen heeft uit een eerder huwelijk, verteld dat hij veel meer aandacht schonk aan een van zijn dochters”, zegt een stiefmoeder van twee die anoniem wil blijven. "Ik dacht dat ik hem hielp door mijn observaties als een buitenstaander te delen, maar het viel helemaal niet in goede aarde."

Een beter alternatief: Zelfs als je probeert te helpen, is het belangrijk om te onthouden:ongevraagd advies is niet altijd welkom.

"In een scenario als dit was het misschien een goed idee voor de stiefmoeder om haar partner te vragen of hij geïnteresseerd was of openstond voor observaties en percepties", zegt Dorfman. "Als mensen vragen of het oké is om commentaar te geven of advies te geven, zullen degenen aan de ontvangende kant eerder luisteren, vooral als ze empathie voelen en hun gevoelens als ouder worden gevalideerd."

Bovendien stelt Dorfman voor om de doelen van de ander als ouder te benadrukken.

"In deze specifieke situatie had een voorwoord van de observatie zoiets kunnen zijn als:'Ik weet hoe belangrijk het voor je is om hecht te zijn en een positieve relatie te hebben met je beide dochters', zegt ze. . "Ik heb een idee over manieren waarop u dat zou kunnen doen.'"

8. 'Je opvoeding doet ons kind pijn!'

"Toen onze zoon een peuter was, vertelde mijn man me dat ik onze zoon vertroetelde", zegt moeder van twee Lisa Roche, uit Park Ridge, New Jersey. "Hij vertelde me dat we hem moesten 'harden'. Ik was het daar niet mee eens en herinner me dat ik me in die tijd ongemakkelijk voelde als ouder tegenover hem."

Een beter alternatief: Wanneer een moeder of vader aan de ontvangende kant is van een opmerking over hun opvoeding, zal dit hen ongetwijfeld een zelfbewust gevoel geven, dus een betere manier om beslissingen te nemen waarmee u het absoluut niet eens bent, is om "nieuwsgierig" te informeren naar de wortel van het alles.

"In deze situatie, wanneer iedereen kalm is, raad ik moeder aan nieuwsgierig te informeren naar de oorsprong van vaders waarnemingen", zegt Dorfman. "Zoek uit wat zijn angst precies is en zoek dan, met respect voor dat, uit of er manieren zijn - waar ze het allebei over eens zijn - om ervoor te zorgen dat hun zoon een dikke huid krijgt."