Top 10 dingen die aanbieders van kinderopvang willen weten

Kinderopvang is een beroep, geen oppasdienst. En als bedrijf zijn er bepaalde dingen die de zorgprofessionals iedereen graag willen laten weten. Hier zijn 10 dingen die de rest van ons moet weten over de uitdagende en lonende carrière van kinderopvang.

1

Kinderopvang is een bedrijf — geen oppasservice

Kinderopvang is een bedrijf en aanbieders zijn professionals; verwijs ze alsjeblieft niet als babysitters. Als zodanig is het redelijk om te verwachten dat zorgverleners regels, uren en tarieven hebben opgesteld die de deur openhouden en kwaliteitszorg voor iedereen. Ouders moeten waarderen dat een zorgverlener de tijd neemt om een ​​handboek, contract en andere details op te stellen die de communicatie en het begrip bevorderen.

2

Providers hebben het recht om late vergoedingen in rekening te brengen; Andere toepasselijke kosten

Aanbieders hebben het recht om kosten in rekening te brengen als ouders te laat komen met het ophalen van kinderen, mogen kosten in rekening brengen, zelfs als een kind op een bepaalde dag niet wordt verzorgd (de tijd is nog steeds beschikbaar voor dit kind), en moeten gezinnen vooraf in rekening brengen en niet uitzonderingen maken. Waarom? Ze worden vaak misbruikt door families als ze dat niet doen. Aanbieders zijn empathisch voor de kinderen onder hun hoede en hun families; echter, snikkende verhalen zullen hun rekeningen niet betalen. Zou je tenslotte gratis werken?

3

Hoor je de roeping? Roepen dat rekeningen worden betaald zoals iedereen

Kinderopvangaanbieders hebben een "roeping" om voor kinderen te zorgen. Maar ik hou ook van de moderator (Symphony) definitie van bellen van het Child Care Forum. Ze zegt:"Ik heb ook gebeld. Het gasbedrijf belde. Het telefoonbedrijf belde. Mijn hypotheekbedrijf belde. Ze wilden allemaal betaald worden en ik moest genoeg verdienen om ze te betalen." Ouders maken immers meestal gebruik van zorgverleners omdat ze zelf werken om ook een inkomen te verwerven.

4

Zorgverleners zijn GEEN huishoudsters

Verwacht niet dat zorgverleners de was van uw kind doen en hun kopjes of items wassen. Professionele zorgverleners hebben niet de tijd om heel veel was te doen of af te wassen - en zou je liever hebben dat ze huishoudelijk werk doen of voor je kinderen zorgen? Dat wil niet zeggen dat aanbieders soms vuile kleding wassen, de modder van schoenen spoelen of een sippy-beker wassen. Maar ouders moeten zich realiseren dat een aanbieder genadig is en verder gaat dan nodig is.

5

Grenzen en regels zijn goed voor kinderen en hun ouders

Ouders en zorgverleners moeten duidelijk zijn over de regels rond vervoer (sommige aanbieders nemen kinderen mee naar het park of de bibliotheek, andere niet vanwege aansprakelijkheidsredenen), eten dat wordt geserveerd, disciplinaire maatregelen worden genomen en andere zorgkwesties. Ouders en aanbieders moeten zich op hun gemak voelen met de regels van de aanbieder. Zo niet, dan hebben ze de keuze om ergens anders heen te gaan en hebben zorgverleners de keuze om een ​​kind niet te houden.

6

Behandel het huis van de provider als het uwe

Mi casa es su casa. De bekende Spaanse uitdrukking "mijn huis is jouw huis" geldt vaak niet voor kinderen in de zorg, tot grote ergernis van professionals in de kinderopvang. Ouders laten een kind met modderige schoenen niet op hun tapijt lopen, maar dezelfde ouders zullen hun kind in huis halen met modder (of erger) op de onderkant van de schoenen. Respect voor eigendom en iemands huis is een belangrijk aspect van een succesvolle kinderopvangregeling.

7

De kosten zijn welverdiend:u krijgt waar u voor betaalt!

Dezelfde ouders die verontwaardigd lijken over een wekelijkse kinderopvangtoeslag van $ 75 of $ 125, denken er niet aan om buitensporig geld uit te geven aan persoonlijke spullen, kleding, auto's, enz. - maar zeggen dat hun kind hun belangrijkste bezit is. Ouders moeten zeker rekening houden met de kosten bij het maken van een keuze voor kinderopvang. Tegelijkertijd moeten ze rekening houden met de kwaliteit van de zorg en wat ze voor hun geld krijgen, en niet mopperen dat ze moeten betalen voor de service die ze krijgen.

8

Laat providers uit huiselijke spats en voogdijgevechten, alstublieft!

Plaats een zorgverlener niet in het midden van meningsverschillen tussen echtgenoten, voogdijgevechten of andere huishoudelijke problemen die geen betrekking hebben op kinderopvang. Aanbieders betreuren dat ze te horen krijgen:"Als mijn ex voor mijn kind komt, waag het dan niet om mijn kind te laten vertrekken." Aanbieders handelen volgens getekende afspraken wie wel en niet een kind mag brengen/ophalen en dit is geen dagelijkse afwijking. Als er een gerechtelijk bevel is, moet de aanbieder een kopie hebben. Maar zet ze alsjeblieft niet in het midden!

9

Er zullen krassen en krassen gebeuren

Er zullen ongelukken gebeuren. Het is Regel 101 van het Kid Book. Dus waarom zijn ouders soms woedend als hun kind wordt gekrabd, tegen een knie stoot of zelfs, helaas, wordt gebeten? Aanbieders doen hun uiterste best om kinderen veilig en positief te laten spelen en om alle kinderen beste vrienden te laten zijn. Maar vallen en schaafwonden gebeuren. Net zoals ze doen bij JOUW huis.

10

Wat bedoel je, "Doe wat ik zeg, maar niet zoals ik doe?"

Tot ergernis van menig aanbieder, dicteren sommige ouders regels die moeilijk te volgen zijn (zoals absoluut geen snoep), alleen om te zien dat een kind een koekje overhandigt als ze weggaan. Hoewel ouders zeker inspraak moeten hebben over voedsel of bepaalde regels, moet een aanbieder in staat zijn om op billijke wijze maaltijden, snacks en discipline te bieden. Uiteraard zijn allergieën of gezond eten een gegeven; het zijn de inconsistenties die een pauze veroorzaken.