• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Hoe anti-racistische kinderopvang eruit ziet, waarom het belangrijk is en hoe je het kunt vinden

Ik heb me zorgen gemaakt over het voorbereiden van mijn kinderen op een wereld die hun mishandeling normaliseert op basis van hun huidskleur sinds voordat ze werden geboren. En nu ik één - en binnenkort twee - kinderen in de voorschoolse leeftijd heb, is mijn zoektocht naar programma's en kinderopvang die verder gaan dan het tolereren en bevestigen ervan, geïntensiveerd.

"Ik denk echt dat alle ouders, niet alleen gekleurde ouders, op een plek zouden moeten zijn waar we genoeg hebben van racisme, discriminatie, vooroordelen en haatzaaiende uitlatingen", zegt Ann-Louise Lockhart, een kinderpsycholoog, die is gepromoveerd in klinische studies. psychologie en is ook oudercoach en eigenaar van A New Day Pediatric Psychology in San Antonio, Texas. "We zouden deze dingen in geen enkele omgeving, omgeving of beroep moeten tolereren."

Hoewel de traumatische aspecten van het ouderschap als persoon van kleur de afgelopen jaren algemeen bekend zijn geworden, documenteren organisaties zoals de American Psychological Association de fysieke, sociale en psychologische impact van raciale stress op de geestelijke gezondheid van ouders. Er is echter nog hoop:we leren dat het vanaf jonge leeftijd introduceren van alle kinderen in antiracistische principes een deel van de stress van gekleurde ouders kan wegnemen, kinderen vanaf jonge leeftijd meer waardering voor diversiteit kan geven en kan bijdragen aan een positiever zelfbeeld voor gekleurde jongeren.

Lockhart gelooft dat kinderopvang en andere vormen van voorschools onderwijs de basis vormen voor het introduceren van onderwerpen als cultuur en identiteit en het promoten van positieve berichten over ras en verschil. Ze zegt dat dit het op onverklaarbare wijze cruciaal maakt dat iedereen - vooral kinderopvangorganisaties - antiracistische principes omarmt. "Als we iedereen als mens willen behandelen, moet het beginnen met het effectief opvoeden van onze kinderen, alle kinderen", zegt Lockhart, "en ervoor zorgen dat de mensen die we betalen om voor onze kinderen te zorgen hetzelfde voelen."

Alle gezinnen profiteren van toegang tot onderwijs voor jonge kinderen waarin de cultuur van antiracisme is geïntegreerd. Hoewel veel ouders de sociale en culturele voordelen van antiracistische kinderopvang zoeken, weten maar weinigen hoe ze het kunnen identificeren of waar ze het kunnen vinden. Hieronder staan ​​een paar suggesties voor ouders die meer willen weten over antiracistische kinderopvang.

Hoe antiracistische kinderopvang wordt gedefinieerd

Hoewel veel ouders de kwestie van ras tot later in hun leven willen bespreken, heeft onderzoek aangetoond dat kinderen sociale scripts over ras oppikken als ze 3 jaar oud zijn, rond dezelfde tijd dat ze naar de kleuterschool gaan. Dit betekent dat het absoluut noodzakelijk is dat voorschoolse omgevingen actief werken om positieve berichten over ras en identiteit over te brengen.

Jasmine Banks, een gediplomeerd associate counselor en mede-oprichter van Parenting is Political, een digitaal project dat de gesprekken en verhalen rond familie en ouderschap probeert te veranderen, zegt dat de beste manier voor ouders is om erachter te komen of een kinderopvangoptie anti- racistisch is om directe vragen te stellen over raciale gelijkheid, vooringenomenheid en discipline. Als zwarte queer-moeder van vier kinderen gebruikte ze deze tactiek bij het zoeken naar kinderopvang voor haar eigen kinderen.

“Ik bekijk de klaslokalen en kijk welke rassen en etniciteiten worden weerspiegeld in het leerplan, de boeken en het speelgoed. Ik vraag ook naar non-discriminatiebeleid', zegt Banks, die antiracistische kinderopvang definieert als een vorm van kinderopvang die meetbare stappen onderneemt om te onderwijzen, terwijl een leeromgeving wordt gecreëerd die blanke suprematie de-centreert en anti-zwartheid rechtstreeks confronteert.

Dit is te zien aan grote details, zoals vocaal bevestigen dat alle soorten families geldig zijn en kleine stappen zoals ervoor zorgen dat alle knutselactiviteiten kleur en haartexturen hebben die een breed scala aan kenmerken vertegenwoordigen.

Ronda Taylor Bullock, gepromoveerd in het onderwijs en mede-oprichter en hoofdcurator bij we are (werkt aan de uitbreiding van antiracistisch onderwijs), merkt op dat het bieden van antiracistische kinderopvang vereist dat de aanwezigheid van racisme in alle instellingen wordt erkend, inclusief kinderopvang .

"Antiracistische kinderopvang is wanneer kinderopvangaanbieders actief werken aan het creëren en ontwrichten van racisme in hun omgeving", zegt Bullock. "Het is belangrijk voor deze ruimtes om kinderen te helpen een gezonde raciale identiteit te ontwikkelen, om hen te helpen eerlijke versus oneerlijke behandeling te begrijpen en om ook ouders te helpen opvoeden."

Waar moet u op letten bij antiracistische kinderopvang

Wanneer ouders op zoek zijn naar antiracistische kinderopvang, zullen ouders waarschijnlijk meerdere faciliteiten moeten bezoeken - of verschillende kindermeisjes of oppassers moeten interviewen wanneer ze individuele zorgverleners zoeken - om te beoordelen welke zorgelementen het beste werken voor hun gezin.

Het is niet verwonderlijk dat ouders veel kunnen leren over een kinderopvang door naar hun wervingspraktijken te kijken. Onze experts stellen voor om te onderzoeken of de demografie van het personeel nauw aansluit bij de studentenpopulatie, vooral als het gaat om gekleurde kinderen. Antiracistische leeromgevingen anticiperen op en proberen enkele gevolgen van systemische onderdrukking voor studenten te verhelpen. Mogelijk ziet u een of alle volgende:

• De actieve werving van zwarte en bruine kinderen en zorgverleners.
• Meertalige ondersteuning voor ouders die geen Engels spreken.
• Een degressief tarief of beurzen voor kinderen met een laag inkomen.
• Ervoor zorgen dat alle kinderen toegang hebben tot voedsel en benodigdheden (en indien nodig uniformen).
• Duidelijke communicatie met ouders en bereidheid om het leerplan aan te passen aan de behoeften van elk kind.

Banks merkt op dat ouders tijdens het verkennen van kinderopvangfaciliteiten mogen verwachten dat beheerders - en personeel afhankelijk van de grootte - expliciete maar leeftijdsgebonden gesprekken voeren over anti-zwartheid, blanke suprematie en racisme, zelfs als het ongemakkelijk is.

Het is geen automatische dealbreaker als kleuraanbieders ondervertegenwoordigd zijn in een faciliteit. Bullock suggereert dat de grootste prioriteit is ervoor te zorgen dat kinderen toegang hebben tot zorgverleners en opvoeders die hen met waardigheid kunnen behandelen. Toch moeten ze zelfbewust genoeg zijn om verder te gaan dan alleen niet racistisch zijn.

"Ouders moeten vragen hoe de aanbieders kinderen ondersteunen bij het ontwikkelen van gezonde raciale identiteiten", voegt Bullock toe. "Ze moeten ook vragen of het curriculum ramen en spiegels vertegenwoordigt - ramen die betekenen dat de kinderen leren over kinderen van wie ze anders zijn en spiegels, wat betekent dat ze zichzelf als onderdeel van de cultuur en leeromgeving gaan zien."

Lockhart vraagt ​​ouders om het volgende te overwegen bij het evalueren van faciliteiten en aanbieders:

• Wat is het ontwikkelingsstadium van uw kind en waar voelt u zich prettig bij als het wordt blootgesteld?
• Welke unieke culturele / op identiteit gebaseerde behoeften zou uw gezin kunnen hebben?
• Is de verzorgingsoptie die u overweegt in staat om in die behoeften te voorzien, bijvoorbeeld voor de huid- en haarverzorgingsbehoeften van gekleurde kinderen?
• Zijn ze voldoende geïnformeerd om vragen over ras en verschil te beantwoorden zonder kleurenblind te reageren?

Welke vragen aan zorgverleners op het gebied van antiracistische zorg

Het onderzoeken van praktijken van faciliteiten, zoals demografie van het personeel, lesplanningsmateriaal en strafstrategieën, is essentieel. Maar, zegt Lockhart, aangezien kinderen vatbaar zijn voor zowel positieve als negatieve berichten, moeten de zorgverleners verder gaan dan kleurenblinde 'we zijn allemaal hetzelfde'-perspectief. Ondanks dat ze goed bedoeld zijn, zijn deze perspectieven onjuist en schadelijk en kunnen ze de ervaringen van gekleurde mensen ongeldig maken.

Ze zegt dat zorgverleners goed thuis moeten zijn in de historische, sociale en culturele momenten die van invloed zijn op gekleurde gemeenschappen. Ze stelt dat Amerikanen net zoveel moeite moeten doen om Jim Crow, de slavernij en het bloedbad van de Tulsa-race te memoriseren als Pearl Harbor en 9/11, omdat veel van deze gebeurtenissen in het niet zo verre verleden plaatsvonden in termen van anti- racistisch leerplan.

"Als individuen socializen en kinderen en jongeren van kleur opvoeden, moeten ze de hele geschiedenis begrijpen, niet alleen de delen waar ze aandacht aan willen besteden, omdat zoveel van onze geschiedenis zich blijft herhalen en recht voor onze ogen wordt getoond", merkt ze op.

Nogmaals, Lockhart suggereert dat de bereidheid van ouders om flexibel te zijn rond deze verwachtingen zal afhangen van het geografische gebied, de toegang tot andere gekleurde personen en of ze voorbeelden hebben van zorgzame, gewetensvolle en cultureel bescheiden mensen buiten hun etnische achtergrond. Gezinnen vinden zelden een alles-in-één provider. Aanbieders moeten bereid zijn om te luisteren en te leren, zodat ze voorbereid zijn om aan alle culturele behoeften te voldoen.

Maar als we te maken hebben met voornamelijk blanke zorgverleners, raden onze experts aan dat ouders het volgende vragen over wat er in de klas gebeurt:

• Wat zijn de mate van discipline en straf in de klas?
• Zijn corrigerende maatregelen geworteld in herstelpraktijken of bestraffende?
• Hoe worden identiteit en culturele ervaringen bevestigd door lessen, klasactiviteiten en andere interacties?
• Welke soorten culturele vieringen/vakanties worden erkend in de klas? Welke maatregelen worden er genomen om ervoor te zorgen dat geromantiseerde feestdagen, zoals Thanksgiving, geen schadelijke culturele stereotypen en verkeerde informatie in de hand werken?
• Hoe gaat de aanbieder of faciliteit om met de lokale gemeenschap?

Waarom toegang tot antiracistische zorg belangrijk is (ongeacht ras)

De pandemie heeft de verstoringen van de kinderopvang versterkt die een bijzondere impact hadden op gekleurde gezinnen. Maar alle drie de experts zijn het erover eens dat antiracistische kinderopvang van vitaal belang is voor alle kinderen, ongeacht hun etniciteit. Het is nuttig voor ouders die zich afvragen hoe ze een antiracistisch kind moeten opvoeden of die meer willen weten over de verschillen tussen niet-racistisch versus antiracistisch.

“Een cultuur van antiracisme-kinderopvang komt alle gezinnen ten goede omdat het een gezonde omgeving is voor BIPOC-kinderen en kinderen die zich als blank identificeren. Het is een ruimte waar de waardigheid van elk kind wordt erkend. Het is een ruimte waar er waardering is voor verschil. De gemeenschap wordt gewaardeerd en empathie voor anderen wordt ontwikkeld en ondersteund', zegt Bullock, die opmerkt dat een vroege introductie in antiracistische principes kinderen helpt het afleerproces te omzeilen dat veel volwassenen vasthoudt. Lockhart gelooft dat kwaliteitsvolle, cultureel competente en bevestigende kinderopvang beschikbaar moet zijn voor alle gezinnen, ongeacht het inkomen.

Als je geen toegang hebt tot (formele) antiracistische zorg

Helaas zullen er omstandigheden zijn waarin de toegang tot opzettelijke antiracistische zorg, peuterspeelzalen en aanbieders niet beschikbaar zal zijn. Mijn familie woont in een landelijke, overwegend conservatieve staat die om te beginnen weinig middelen heeft voor kinderopvang. Om het hoofd te bieden, werken we aan een gezonde raciale socialisatie thuis. Het goede nieuws is dat alle gezinnen het leren in de klas kunnen - en moeten - aanvullen door antiracistische gewoonten buiten school af te dwingen.

Hieronder staan ​​een paar eenvoudige manieren waarop ouders antiracistische elementen in de thuisomgeving kunnen opnemen:

• Introduceer diverse personages — zowel fictie als non-fictie — en culturen door middel van boeken.
• Moedig als gezin vragen over ras en verschil aan en normaliseer ze.
• Praat met je verzorger of kinderopvang en meld je aan om culturele lessen in de klas te brengen.
• Begrijp dat alle ouders in staat zijn om racistische gevoelens over te brengen en zich te committeren aan leren en groeien.

Zoek meer context via bronnen zoals Leertolerantie | Diversiteit, rechtvaardigheid en rechtvaardigheid en sociale rechtvaardigheid Boeken, gericht op ouders en opvoeders.