• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Scheidingsangst voor kinderen in de voorschoolse leeftijd

Verlatingsangst bij het starten van de kleuterschool

Het is normaal dat een kleuter zich angstig voelt wanneer ze in een nieuwe omgeving worden achtergelaten zonder mama of papa, wat verlatingsangst wordt genoemd. Het starten van de kleuterschool is immers een grote stap voor een kind, vooral als het kind niet vaak het huis uit is of tijd doorbrengt met een familielid.

Het is belangrijk om afscheid te nemen, ook al willen ze vaak geen afscheid en gaan ze huilen. Aanhankelijkheid, huilen of driftbuien worden beschouwd als gezonde reacties op scheiding in de vroege jaren. Even op adem komen voordat je gaat, kan nuttig zijn. Ze kunnen stoppen en dan opnieuw beginnen tot het kind 4 jaar oud is.

Dit is niet abnormaal, maar slechts een fase in de ontwikkeling van een kind die kan wijzen op een gezonde band met de ouders. Het betekent dat er een sterke, liefdevolle band bestaat tussen jou en je kind. De meeste kinderen stoppen met huilen 3-4 minuten nadat de ouder is vertrokken. Als ouder kan het een beetje hartverscheurend zijn. maar gelukkig ontgroeien de meeste kinderen deze reactie snel als ze zich aanpassen aan de kinderopvang of de kleuterschool.

De verlatingsangst kan sterk verschillen van kind tot kind. Sommige kinderen zijn aanhankelijker en prikkelbaarder dan andere, en het kan voor hen moeilijker zijn om zich aan te passen aan een verandering in hun dagelijkse routine. Dit betekent niet dat het kind later in het leven problemen krijgt. Het vraagt ​​alleen wat meer inspanning van de ouder. Geduldig blijven en consistent zijn door voorzichtig stevige limieten te stellen, is belangrijk.

Vergemakkelijk de overgang

Er zijn verschillende dingen die u kunt doen om de overgang voor uw kind van thuis naar de kleuterschool te vergemakkelijken.

• Neem voordat uw kind met de les begint, uw kind mee naar de school om het klaslokaal te bekijken en de leraar te ontmoeten.
• Zorg indien mogelijk voor een speeldag met een of meer van de kinderen die hun klas zullen bezoeken, want ze zullen blij zijn om hun vriend(in) weer te zien.
• Geef je kind veel geruststelling dat mama of papa terugkomt.
• Geef ze een geruststellend voorwerp zoals een teddybeer of favoriete deken om mee te nemen. Je kunt ook een favoriet boek meenemen dat de leraar kan voorlezen. Als ze een rugzak hebben, kun je een kleine familiefoto in de rugzak doen.
• Houd je afscheid kort en je kunt een speciaal zwaaitje of een snelle kus gebruiken om een ​​positieve routine te ontwikkelen om ze af te zetten. Als je angstig bent en rondhangt, zal je kind de angst voelen en reageren.
• Sluip niet naar buiten, want je wilt dat je kind weet dat ze je kunnen vertrouwen.
• Het is ook belangrijk om kinderen geen enge programma's op tv te laten kijken, omdat ze een levendige fantasie hebben en deze angst of nachtmerries kunnen veroorzaken.
• Koop of koop uw kind nooit om om zich te gedragen. Kinderen moeten hun eigen gevoelens kunnen hebben om wat onafhankelijker te worden.

Methoden om de overgang te vergemakkelijken

Je moet duidelijk zijn met de boodschap dat ze naar school worden verwacht, hoe veel ze ook maken, huilen of stampen. Neem ze nooit mee naar huis omdat ze zich gedragen. Grenzen zijn belangrijk voor kinderen en bevorderen juist een veilige omgeving waarin ze kunnen groeien.

Zodra ze naar school gaan, kun je kinderen uitnodigen om uit hun klas te spelen, wat de overgang naar het maken van nieuwe vrienden zal vergemakkelijken.

Laat je partner of een ander familielid ze af en toe afzetten of ophalen, of misschien kun je een van hun klasgenoten ophalen om ook naar school te brengen, wat zou moeten helpen bij het moeilijke afscheid.

Bespreek de problemen 's morgens met de leraar, maar bewaar meer interactieve vragen voor na school.

Betrek de leerkracht erbij als uw kind moeite heeft om de overstap te maken.

Wees niet verbaasd als je denkt het probleem te hebben opgelost, maar na een paar vakantiedagen komt het terug, maar meestal maar even.

Geloof dat uw kind het vermogen heeft om deze positieve verandering aan te brengen.

Scheidingsangst versus scheidingsangststoornis

Veel van dezelfde kenmerken worden gedeeld door separatieangststoornis en normale scheiding, dus het kan moeilijk zijn om te bepalen of uw kind gewoon tijd nodig heeft om zich aan te passen of dat er een ernstiger probleem is. Het belangrijkste verschil tussen deze reacties is de intensiteit van de angsten van uw kind, en of deze angsten hen weerhouden van normale activiteiten.

Sommige kinderen ervaren verlatingsangst die niet weggaat, zelfs als de ouder alles goed doet. Er is een voortzetting of constante herhaling van intense verlatingsangst tijdens de basisschooljaren en het kan zelfs verder gaan.

Verlatingsangst is geen normaal ontwikkelingsstadium, maar een ernstiger emotioneel probleem. Het kind ervaart extreme nood, zelfs als het eraan denkt om ergens van huis te worden achtergelaten zonder zijn normale verzorger. Bij een separatieangststoornis beperken de angsten van het kind hun vermogen om een ​​normaal leven te leiden.

Symtomen van scheidingsangst

Deze kinderen voelen zich constant bezorgd of bang over scheiding en worden overweldigd door een of meer van de volgende scenario's:

• Ze zijn bang dat er iets zal gebeuren met een geliefde. Ze maken zich bijvoorbeeld constant zorgen dat hun ouder gewond of ziek kan worden.
• Ze maken zich misschien zorgen dat een onvoorspelbare gebeurtenis zal leiden tot een permanente scheiding. Deze kinderen maken zich misschien zorgen dat ze verdwalen of worden ontvoerd.
• Deze kinderen hebben ook nachtmerries over scheiding. Ze hebben enge dromen over hun angsten.

Veelvoorkomende symptomen van separatieangststoornis die de normale routine van een kind verstoort:

• Ze kunnen weigeren naar school te gaan. Een kind met deze aandoening kan een onredelijke angst voor school hebben en zal er alles aan doen om thuis te blijven.
• Ze kunnen moeite hebben met slapen. Ze kunnen slapeloosheid krijgen, hetzij door de angst om alleen te zijn, hetzij door nachtmerries over een scheiding.
• Klagen over lichamelijke aandoeningen, zoals hoofdpijn of buikpijn komt vaak voor.
• Deze kinderen kunnen zich aan de verzorger vastklampen door u door het huis te schaduwen of zich aan uw arm of been vast te klampen als u ergens heen probeert te gaan.

Schoolkinderen steken veilig straat over

Veelvoorkomende oorzaken van separatieangststoornis

Wat zijn de meest voorkomende oorzaken van separatieangststoornis? Het kind voelt zich op de een of andere manier onveilig. Probeer erachter te komen waardoor uw kind deze angst heeft ontwikkeld. Als je een gebeurtenis kunt lokaliseren waardoor ze zich bedreigd voelden, ben je een stap dichter bij het helpen van ze om hun angst te overwinnen.

Enkele veelvoorkomende oorzaken van separatieangststoornis:

• Veranderingen in de omgeving zijn een veelvoorkomende oorzaak van stress bij een kind. Bijvoorbeeld; een nieuw huis, een nieuwe school of kinderopvang, constant gekibbel tussen man en vrouw geobserveerd door het kind, of echtscheiding kan veel stress veroorzaken.

• Stressvolle situaties zoals het wisselen van school of het verlies van een dierbare, inclusief een huisdier, kan deze aandoening veroorzaken.

• Overbeschermende ouders kunnen deze stoornis veroorzaken waarbij de angst van de ouders door het kind wordt waargenomen.

Kleine kinderen

Tips voor het omgaan met de stoornis

Als deze stoornis van de ene op de andere dag optreedt, kan het verband houden met een traumatische ervaring in plaats van verlatingsangst.

De beste manier om uw kind te helpen, is door thuis een zeer stabiele, sympathieke omgeving te creëren, waardoor uw kind zich prettiger voelt en beter met school om kan gaan.

Enkele andere tips voor het omgaan met separatieangststoornis:

• Het is belangrijk om uzelf te informeren over de aandoening, omdat u zult begrijpen hoe uw kind deze gevoelens ervaart en u gemakkelijk kunt meevoelen met hun worstelingen.

• Het is erg belangrijk om naar de gevoelens van uw kind te luisteren. Of ze geldig zijn, is niet relevant, want ze zijn echt voor hen. Zo voelt het kind zich niet geïsoleerd en dat kan een krachtig genezend effect hebben.

• Praat over de problemen. Wees empathisch, maar herinner uw kind eraan dat het de laatste scheiding heeft overleefd.

• Kijk vooruit om te anticiperen op overgangspunten die dit probleem kunnen verergeren, zoals naar een nieuwe school gaan of nieuwe vrienden ontmoeten om te spelen. Als uw kind gemakkelijker van de ene ouder scheidt dan de andere, laat die ouder het kind dan indien mogelijk afzetten.

• Moedig uw kind aan om deel te nemen aan gezonde sociale en fysieke activiteiten.

• Als uw kind wegens ziekte afwezig is geweest, breng het dan zo snel mogelijk terug naar school nadat het weer gezond is geworden.

• Beloon altijd de inspanningen van uw kind, zelfs de kleinste prestaties, van op tijd naar bed gaan tot een goed rapport.

Wanneer professionele hulp zoeken

Aangezien kinderen met angstige ouders deze aandoening vaker krijgen, moet u ervoor zorgen dat u gezonde keuzes maakt, zoals praten over uw problemen, gezond eten, sporten en voldoende slaap krijgen. Probeer ontspannings- of meditatietechnieken te oefenen.

Als uw kind een separatieangststoornis heeft en u hebt alles geprobeerd om hen te helpen de stoornis te overwinnen, maar er is geen vooruitgang geboekt, dan is het tijd om professionele hulp te zoeken.

De aandoening kan worden gediagnosticeerd door een professional en er zijn verschillende soorten behandelingen die meestal effectief zijn.

• Praattherapie: een veilige plek voor uw kind om zijn gevoelens te uiten met iemand die empathisch is en uw kind kan helpen zijn of haar angst te begrijpen.

• Speeltherapie: spelen of kleuren is een gebruikelijke manier voor het kind om zijn gevoelens te uiten.

• Advies voor het gezin: gezinsbegeleiding kan uw kind helpen om te gaan met de gedachten die zijn of haar angst veroorzaken, terwijl u als ouder uw kind kan helpen met copingvaardigheden.

• Medicatie: gebruikt in ernstige gevallen, maar alleen in combinatie met andere therapie.

Conclusie

De meeste kleine kinderen hebben enige angst wanneer ze naar school gaan of zelfs naar plaatsen gaan die ze niet kennen. Dit is gezond en normaal. Als u de bovenstaande suggesties voor de veelvoorkomende symptomen van separatieangststoornis volgt, zal uw kind waarschijnlijk over het probleem heen groeien.

Voor die situaties die tussenkomst vereisen, is het een goed idee om dit te doen terwijl uw kind jong is, omdat problemen die onbehandeld blijven totdat het kind de tienerjaren bereikt, veel moeilijker te behandelen zijn en een positief resultaat hebben.

Over auteur :

Ik ben een professionele schrijver bij Essay Writer Help met een bachelordiploma in het Engels, een master in creatief schrijven en grammatica. Met meer dan 10 jaar ervaring zijn veel van mijn werken online en in print gepubliceerd.