De ultieme gids voor de te gebruiken tone of voice bij het disciplineren van kinderen

Veel ouders gebruiken een strenge stem tijdens het disciplineren, maar een empathische en begripvolle toon is eigenlijk effectiever. De sleutel is om er oprecht over te zijn.

Meer: 10 tekenen dat uw kind op het punt staat een driftbui te krijgen

Tough Love of Laissez-Faire?

Discipline is een van de moeilijkste aspecten van het ouderschap, deels omdat we van onze kinderen houden en ze niet willen zien lijden. Soms zijn ouders te toegeeflijk in een poging hen te beschermen tegen negatieve emoties. Deze ouders disciplineren helemaal niet. Helaas groeien kinderen zonder voldoende structuur en consistentie op om minder goed toegerust te zijn om met de volwassenheid om te gaan.

Veel ouders beseffen de noodzaak om hun kinderen te disciplineren. Ze begrijpen dat het houden van kinderen aan gedragsverwachtingen deel uitmaakt van een liefhebbende ouder. Deze ouders interpreteren dat echter vaak in de zin dat ze een strenge stem moeten gebruiken of zelfs tegen hun kinderen moeten schreeuwen als ze hun gedrag corrigeren.

Heb je nu geen tijd om te lezen? Zet het vast voor later: 

In werkelijkheid is schreeuwen of spreken op een harde toon niet de beste manier om discipline bij te brengen. Houd in gedachten dat "discipline" "onderwijzen" betekent, overweeg dan het feit dat deze benadering het leervermogen van een kind in feite belemmert. Kinderen die worden uitgescholden, worden gesloten.

Positieve opvoedingscoach en Liefde en logica voor de vroege kinderjaren Facilitator Heather Wallace legt uit:"Als je commando's geeft, of een gevolg geeft met je 'gemene stem', zullen hun hersenen automatisch vechten of vluchten. Dit zorgt voor grote weerstand.”

Een empathische benadering van discipline aannemen

Herinner je je de toegeeflijke ouders waar we het eerder over hadden? Deze ouders hebben moeite om voet bij stuk te houden omdat ze niet willen dat hun kinderen worstelen met negatieve ervaringen. Het is duidelijk dat deze benadering niet de juiste is, maar laten we de motivatie ervan nader bekijken.

Ouders doen pijn als hun kinderen pijn hebben. In plaats van alle regels te laten vallen, wat leidt tot meer pijn in de toekomst, en in plaats van "hard te doen", wat niet effectief is, wil ik je een andere aanpak aanbieden.

Zorg voor consequenties met een empathische toon. Dat betekent dat je stem kalm is en uit een plaats van liefde en begrip komt. Laat je kind zien dat je van hem houdt terwijl je hem disciplineert.

Het is niet nodig om hard te zijn. De wereld is al hard en je kunt liefdevol een stap terug doen en je kind de natuurlijke gevolgen onder ogen laten zien, terwijl je er ook voor hen bent.

Kortom:laat de gevolgen voor zich spreken. Houd je aan je grenzen terwijl je op een liefdevolle en empathische toon spreekt.

Maar mijn kinderen luisteren alleen naar mijn gemene stem...

Ouders hebben vaak moeite om hun toon te verzachten, omdat een harde toon zo effectief is. Er zijn een paar dingen waar u rekening mee moet houden.

Ten eerste, als je altijd schreeuwt, zul je altijd moeten schreeuwen. Door te blijven vertrouwen op een bepaald volume of een bepaalde toon van de stem, traint u uw kinderen om alleen te luisteren wanneer u het gebruikt. Ze weten dat je pas meent wat je zegt als je gaat schreeuwen.

Vervolgens kan een "gemene stem" op korte termijn werken, maar op de lange termijn mislukken. Niet alleen luisteren uw kinderen niet of houden ze niet vast, maar u verslijt de relatie. Naarmate uw kinderen ouder worden, wilt u dat ze u vertrouwen en openstaan ​​voor uw advies.

Wat als het belangrijk is of een veiligheidsprobleem?

Veel ouders bewaren hun harde toon voor 'noodsituaties'. Wanneer veiligheid een probleem is, verschuiven ze hun opvoedingsstrategie vaak naar een meer harde aanpak. Dit is duidelijk logisch.

Als je vierjarige op weg is naar de weg, moet je dan schreeuwen? Ja. Het is echter niet uw bedoeling om te straffen. Het doel van schreeuwen moet zijn om hun aandacht te trekken. Als je niet regelmatig schreeuwt, zou dit zeer effectief moeten zijn. Als je altijd schreeuwt of hard naar beneden komt, verzwakt je de kracht van je stem in noodsituaties.

Reageer altijd op direct gevaar. De vervolgdiscipline wordt echter het best uitgevoerd in wat Heather Wallace beschrijft als "een empathische en bezorgde stem". Ze legt uit:"Dat betekent niet dat ik mijn stem niet verhef in deze gevaarlijke situaties om onmiddellijk hun aandacht te trekken. Maar alle interactie nadat ik hun aandacht heb getrokken, zal oprechte empathie en bezorgdheid in mijn stem hebben.”

Hoe blijf je empathisch als je gefrustreerd bent

Zelfs als je je toon wilt veranderen, maken kinderen het je niet altijd gemakkelijk. Dus hoe zit het als je helemaal geïrriteerd bent?

Voordat u de verschuiving naar een empathische toon aanpakt, moet u zich concentreren op kalm blijven. Haal diep adem of zet jezelf zelfs op een "time-out" om te onthouden. Als je spreekt, kan het gebruik van een zingende stem je helpen positief te klinken als je het niet voelt.

Maak vervolgens echt gebruik van uw liefde voor uw kind. Discipline beschrijft onze taak om onze kinderen te leren hoe ze succesvol kunnen zijn als ze groeien en volwassen worden. We weten heel goed hoe moeilijk en uitdagend het kan zijn om van onze fouten te leren. Wees oprecht met je empathie. Herinner jezelf eraan hoeveel je om je kind geeft. Als je het echt voelt, zal het gemakkelijker worden om empathie via je toon te communiceren.

Hoewel dit advies voor de meeste kinderen kan helpen, wil je misschien een andere benadering kiezen bij het disciplineren van hooggevoelige kinderen.


Previous:

Next: