Kiedy dzieci zwykle mogą samodzielnie usiąść?

Większość dzieci jest w stanie samodzielnie usiąść w wieku od 4 do 7 miesięcy .

Istnieje jednak szeroki zakres normalnego rozwoju. Niektóre dzieci mogą osiągnąć ten kamień milowy wcześniej, około 3 miesięcy, podczas gdy inne mogą potrwać nieco dłużej, do 9 miesięcy.

Oto awaria:

* Około 4 miesięcy: Niemowlęta zaczynają być w stanie podnieść głowę i siedzieć z wsparciem.

* Około 6 miesięcy: Większość dzieci może siedzieć z wsparciem dłużej, a nawet może być w stanie krótko usiąść bez wsparcia.

* Około 7 miesięcy: Większość dzieci może samodzielnie usiąść przez krótkie okresy.

* Około 8-9 miesięcy: Większość dzieci może siedzieć niezależnie przez dłuższe okresy i łatwo obrócić swoje ciało podczas siedzenia.

Ważne notatki:

* Każde dziecko rozwija się we własnym tempie. Nie porównuj swojego dziecka z innymi dziećmi. Jeśli się martwisz, porozmawiaj ze swoim pediatrą.

* Nie spiesz się z dzieckiem. Nie zmuszaj ich do usiąść, zanim będą gotowi. To może opóźnić ich rozwój.

* Zapewnij bezpieczne środowisko. Zawsze nadzoruj swoje dziecko, gdy siedzą.

Jeśli masz jakieś obawy dotyczące rozwoju dziecka, skonsultuj się z ich pediatrą. Mogą udzielić spersonalizowanych porad i pomóc w ustaleniu, czy istnieją jakiekolwiek opóźnienia rozwojowe.

Previous:

Next:

  • Ustal codzienną rutynę z jasno określonymi oczekiwaniami i przedyskutowaniem ich w rodzinie
    Przy wykonywaniu prac domowych lub obowiązków w domu, upewnij się, że są one rozsądne, ograniczone w liczbie i odpowiednie do Twoje dziecko. Zapoznaj się z tymi wskazówkami, aby pozostać w zadaniu! Zapisz i umieść wszystkie obowiązki/obowiązki w dob
  • Top 10 dobrych porad dla rodziców – najlepsza rada
    Co czyni dobrego rodzica | Jak być dobrym rodzicem – 10 najważniejszych wskazówek Rodzicielstwo nie jest łatwe. Dobrze rodzicielstwo to ciężka praca. Te 10 dobrych wskazówek dla rodziców pomoże. Co wyróżnia dobrego rodzica? Dobry rodzic to ktoś, k
  • List otwarty do testu glukozy
    Dzień dobry, Test glukozy. Znów się spotkamy. Przyznaję, Nie tęskniłem za tobą ani trochę w naszym rozłące. W rzeczywistości, Znieważyłem Cię wszystkim moim bliskim, i porównałeś swój sacharynowy smak do niezliczonych obrzydliwych cukierków budże