Wat zijn de verschrikkelijke tweeën?

Wat zijn de verschrikkelijke tweeën?

De "terrible twos" verwijst naar een normale fase in de ontwikkeling van een kind waarin een peuter regelmatig kan wisselen tussen afhankelijkheid van volwassenen en een nieuw ontluikend verlangen naar onafhankelijkheid. De symptomen variëren tussen kinderen, maar kunnen frequente stemmingswisselingen en driftbuien omvatten.

Hoewel ouders vaak verwachten dat de verschrikkelijke tweeën rond de tweede verjaardag van een kind plaatsvinden, begint het gedrag dat typisch is voor deze fase vaak rond de 18 maanden en kan het duren tot de leeftijd van 4.

Waarom het gebeurt

Kinderen ondergaan grote ontwikkelingsveranderingen rond de leeftijd van 2. Ze leren nieuwe grove motoriek, zoals springen en klimmen, en ontwikkelen fijne motoriek, zoals blokken stapelen en krabbelen met een krijtje of stift. Hun verbale vaardigheden kunnen echter achterblijven bij andere vaardigheden. Het niet kunnen uiten van hun wensen en behoeften kan frustrerend zijn voor kinderen, wat vaak leidt tot de uitbarstingen die de verschrikkelijke tweeën kenmerken.

Zonder een emotioneel vocabulaire om op te vertrouwen, kan een kind snel gefrustreerd raken en het gevoel hebben dat het geen andere manier heeft om zijn gevoelens te uiten dan woede of agressie.

Borden

De symptomen van verschrikkelijke tweeën verschillen van kind tot kind, maar er zijn enkele gedragspatronen die ouders kunnen signaleren dat hun kind zich in deze lastige ontwikkelingsfase bevindt. Deze kunnen zijn:

  • Vecht vaker met broers en zussen of speelkameraadjes
  • Schoppen of bijten als je boos bent
  • Stemmingswisselingen (zoals het ene moment lachen en het andere moment snikken)
  • Schreeuwen of schreeuwen
  • Temperende driftbuien

Niet al het extreme peutergedrag kan echter worden toegeschreven aan een voorbijgaande fase van de verschrikkelijke tweeën. Wanneer uitbarstingen zo langdurig, frequent of storend zijn dat ze van invloed zijn op het vermogen van uw kind om te eten, slapen of naar de kinderopvang of de kleuterschool te gaan, is het misschien tijd om met een deskundige te praten. Kinderartsen en kinderpsychologen kunnen helpen vaststellen of de gedragsproblemen van een kind kunnen worden veroorzaakt door behandelbare ontwikkelingsachterstanden, neurologische verschillen of andere problemen.

Tips voor ouders

Er zijn een aantal dingen die je kunt doen om een ​​kind (en jezelf) te helpen door een tuinverscheidenheid van de verschrikkelijke tweeën. De eerste stap is het voorkomen van veelvoorkomende triggers, zoals vermoeidheid, honger en frustratie, die uitbarstingen kunnen veroorzaken:

  • Houd een consistent slaapschema aan . Ouders begrijpen instinctief dat als een kind oververmoeid is, ze chagrijnig kunnen worden. Hoewel je niet altijd thuis kunt zijn als een kind slaperig wordt, kan het helpen om de gemoedstoestand van je kind stabiel te houden door de dutjes en bedtijden zo consistent mogelijk te houden.
  • Houd snacks bij de hand . Probeer ook uitstapjes te vermijden wanneer kinderen honger hebben of binnenkort moeten eten. Als je met je kind op pad moet tijdens een typische maaltijd of tussendoortje, pak dan eten in of plan vooruit om een ​​plek te vinden om een ​​hapje te bestellen die niet ver van je bestemming ligt.
  • Geef je peuter een veilige, kindveilige omgeving . Je hoeft een 2-jarige geen traktatie of breekbaar voorwerp af te pakken - of een daaropvolgende ineenstorting - als deze items buiten bereik zijn.
  • Bied je peuter beperkte keuzes . In plaats van te vragen wat ze willen voor een snack, vraag ze bijvoorbeeld om te kiezen tussen een appel of een sinaasappel. Dit geeft het kind een gevoel van controle zonder het te overweldigen met te veel keuzes.
  • Probeer rustige ademhalingstechnieken om je eigen ineenstorting te voorkomen . Wanneer uw kind u op het randje van woede brengt, neem dan even de tijd voor buikademhaling:ga zitten en haal minstens drie keer diep adem met uw hand op uw buik, waarbij u zich concentreert op het rijzen en dalen van uw buik. Kijk of het je helpt het lastige gedrag van je kind met meer kalmte en empathie te benaderen.
  • Wees vergevingsgezind naar jezelf . Als je je kalmte verliest, concentreer je dan op hoe je de volgende keer beter een verschrikkelijk moment van tweeën kunt ontmoeten. Deze fase is ook moeilijk voor ouders! Navigeren vereist oefening en geduld met uw kind en uzelf.

Peuters zijn vaak het gelukkigst als je je aan dagelijkse routines houdt, inclusief regelmatige dutjes en maaltijden. Als de kans bestaat dat u niet thuis bent wanneer het gewoonlijk tijd is voor lunch of tussendoortje, neem dan iets gezonds mee waar uw kind van kan smullen. Het is een goede afleiding en zorgt ervoor dat ze niet "hangy" worden in het openbaar.

Strategieën om met een driftbui om te gaan

Woedeaanvallen zijn het kenmerk van de verschrikkelijke tweeën. Als uw kind er een werpt, is de belangrijkste eerste stap kalm blijven. In tegenstelling tot oudere kinderen, die ervoor kunnen zorgen dat een scène de autoriteit uitdaagt, voert een 2-jarige gewoon gedrag uit waarvan hij denkt dat het een reactie zou kunnen krijgen. Reageren op schreeuwen of slaan in natura laat je kind alleen weten dat agressie een acceptabel communicatiemiddel is en een driftbui kan verergeren.

Probeer in plaats daarvan een aantal van deze strategieën als u met een driftbui wordt geconfronteerd:

  • Probeer de aandacht van uw kind ergens anders op te richten, zoals een voorwerp uit het raam, een verhalenboek of een taak waarmee het kan helpen.
  • Als je ze niet kunt afleiden, negeer het gedrag dan. Kinderen van deze leeftijd zullen dit niet herkennen als een ouderlijke strategie. In plaats daarvan zal het communiceren dat deze vorm van gedrag niet de reactie zal krijgen die ze willen.
  • Beloon het gedrag niet door uw kind iets lekkers te geven of iets waar het om vraagt.
  • Als je in het openbaar bent, neem ze dan apart zonder discussie of gedoe en wacht tot ze gekalmeerd zijn. Als je je in het openbaar anders gedraagt ​​dan privé, zal je kind dit voelen en kan het een wilsstrijd worden.
  • Terwijl time-outs een geschikte manier zijn om peuters te disciplineren, moet je je kind er altijd in zetten zonder boos te worden. Als het gedrag aanhoudt, kun je privileges afnemen of andere disciplinetechnieken gebruiken.
  • Als uw kind kalmeert en het gedrag verbetert, maak er dan geen punt van om het slechte gedrag te vertellen of het probleem in detail te bespreken. (Ze zijn tenslotte nog maar 2.) Prijs in plaats daarvan het goede gedrag - niet met geschenken maar met woorden en genegenheid.

Een woord van Verywell

Wanneer je geconfronteerd wordt met de verschrikkelijke tweeën, moet je jezelf er altijd aan herinneren dat het kind niet "slecht doet" alleen om je te trotseren. (Dat kan later komen.) In plaats daarvan probeert je peuter zijn onafhankelijkheid uit te drukken zonder volledig ontwikkelde communicatieve vaardigheden.

Het begrijpen van de verschrikkelijke twee kan je niet alleen helpen om met deze ontwikkelingsfase om te gaan, maar ook om manieren te vinden om er beter mee om te gaan zonder woede of agressie. Door de veranderingen die uw kind doormaakt te accepteren en respect te tonen voor hun behoeften en tegelijkertijd vast te houden aan uw grenzen, kunt u uw kind door deze vaak moeilijke fase heen helpen en zijn zelfvertrouwen helpen opbouwen.


Previous:

Next: