Verschillen tussen risicofactoren voor miskraam en oorzaken van miskraam
Als je onderzoek hebt gedaan naar miskramen, zul je waarschijnlijk merken dat er veel informatie is om door te waden - en dat wat je vindt tegenstrijdig kan zijn. Er is vaak veel verwarring over het verschil tussen oorzaken en risicofactoren.
Wat u op de ene plaats als 'feit' zou kunnen lezen, kan op een andere plaats een 'mythe' worden genoemd. Het ene artikel beweert bijvoorbeeld dat stress miskramen veroorzaakt, terwijl een ander zegt dat er geen bewijs is dat dit het geval is.
Dit is wat u moet weten over de risicofactoren en oorzaken van een miskraam, hoe ze verschillen en hoe u de mythen kunt doorgronden om de waarheid te achterhalen.
Overzicht
U bent misschien in de war over het verschil tussen de oorzaken van een miskraam en de risicofactoren voor een miskraam. Wanneer u informatie op internet over een miskraam interpreteert, is het belangrijk dat u begrijpt hoe de twee verschillen.
Correlatie versus oorzakelijk verband
Je hebt misschien de uitdrukking "correlatie is geen oorzakelijk verband" gehoord. Het betekent dat alleen omdat twee factoren met elkaar in verband worden gebracht, de een niet noodzakelijk de ander heeft veroorzaakt.
Een veelgebruikt voorbeeld van het verschil tussen correlatie en oorzakelijk verband is het eten van ijshoorntjes en verdrinking.
Er is een sterke correlatie tussen het eten van ijshoorntjes en verdrinken in een meer, maar dat betekent niet dat het eten van een ijshoorntje iemand doet verdrinken.
IJs eten en verdrinken zijn verwant omdat ze allebei veel vaker voorkomen in de zomer.
Overweeg het volgende onderzoek om te begrijpen waarom correlatie niet gelijk is aan oorzakelijk verband in termen van miskraamoorzaken. In 2017 ontdekten onderzoekers dat vrouwen met tandproblemen (parodontitis) meer kans hebben om vroegtijdig te bevallen en baby's met een laag geboortegewicht te krijgen, en zelfs meer kans hebben op een miskraam.
Betekent dit dat tandproblemen zwangerschapscomplicaties veroorzaken? Het is aannemelijk:tandbederfbacteriën kunnen een nog onontdekte stof afscheiden die vroeggeboorte veroorzaakt.
Er zijn echter ook andere, even plausibele redenen voor het verband, en het kan zijn dat de miskraam helemaal niets te maken had met de tandheelkundige gezondheid van een vrouw. In plaats daarvan kan het zijn dat er iets was dat hen kwetsbaarder maakte voor beide miskraam en slechte tandgezondheid.
Roken verhoogt bijvoorbeeld het risico op zowel tandbederf als vroeggeboorte, net als diabetes.
Er kunnen ook sociaaleconomische factoren zijn. Een vrouw met tandbederf gaat misschien niet naar de tandarts omdat ze geen verzekering heeft. Als ze geen verzekering hebben, is de kans kleiner dat ze prenatale zorg krijgen die vroeggeboorte had kunnen voorkomen.
Zoals deze alternatieve verklaringen aantonen, kan tandbederf betekenen dat een vrouw een verhoogd risico heeft voor vroeggeboorte - niet dat haar tandbederf veroorzaakte voortijdige geboorte. In dit geval zou tandbederf als een risicofactor worden beschouwd, niet als een oorzaak.
Onderzoek naar miskraam
Hetzelfde mechanisme is van toepassing op verschillende theorieën over de oorzaken van een miskraam. Veel factoren zijn in verband gebracht met het risico op een miskraam, maar van slechts weinigen is bewezen dat ze miskramen veroorzaken.
Uit onderzoek dat in 2017 werd gepubliceerd, bleek bijvoorbeeld dat een hoge mate van stress gepaard gaat met een verhoogd risico op een miskraam. Onderzoekers weten echter nog steeds niet of stress daadwerkelijk de oorzaak is. miskraam.
Nogmaals, de twee kunnen verband houden door correlatie in plaats van oorzakelijk verband:als een vrouw veel stress heeft, is de kans groter dat ze alcohol drinkt of ander gedrag vertoont dat onafhankelijk het risico op een miskraam vergroot.
Onderzoeksuitdagingen:wat veroorzaakt een miskraam?
Als we het voorbeeld van stress gebruiken als mogelijke oorzaak van een miskraam, is het belangrijk om te begrijpen waarom er zo weinig bekend is.
De belangrijkste reden is dat het moeilijk - zo niet onmogelijk - is om de impact van stress op zwangerschap en zwangerschapsverlies te bestuderen. Het zou onethisch zijn om een groep zwangere mensen te 'stressen' om te zien of ze meer miskramen hebben gehad dan een vergelijkbare groep zwangere mensen die niet gestrest waren.
In plaats daarvan doen onderzoekers onderzoek naar onderwerpen als een miskraam door naar groepen mensen te kijken en statistisch te achterhalen welke factoren verband houden met een hoger of lager risico (zoals hoe het risico op een miskraam verandert tijdens een economische neergang). Studies als deze hebben echter veel variabelen die moeilijk te controleren zijn.
Een ander voorbeeld is de theorie dat een laag progesteron miskramen veroorzaakt. Zwangere mensen die een miskraam hebben, hebben waarschijnlijk een laag progesterongehalte. Er is echter controverse over de vraag of een laag progesteron de werkelijke oorzaak is van de miskraam of dat het slechts een teken is dat een miskraam dreigt.
Veel factoren zijn theoretisch gecorreleerd met een miskraamrisico, maar waarvan niet is bewezen dat ze veroorzaken miskramen.
Factoren die verband houden met een miskraam, maar niet noodzakelijk de oorzaak van een miskraam zijn, zijn onder meer:
- Leeftijd ouder dan 35
- Bepaalde medische aandoeningen (zoals antifosfolipidensyndroom en endocriene aandoeningen)
- Chromosomale en andere genetische afwijkingen (inclusief MTHFR-genmutaties)
- Verhoogde natuurlijke killercellen
- Blootstelling aan het milieu
- Hoge inname van transvetten
- Immuunaandoeningen (inclusief sommige auto-immuunziekten)
- Infecties (zoals bacteriële vaginose)
- Grote hoeveelheden cafeïne tijdens de zwangerschap
- Levensstijlfactoren (inclusief blootstelling aan sigarettenrook en alcoholgebruik)
- Obesitas
- Vorige electieve abortus
- Stress
- Inspannende activiteit (inclusief lichaamsbeweging of werkgerelateerde activiteit) tijdens de zwangerschap
- Structurele factoren (zoals verklevingen of misvormingen van de baarmoeder of baarmoederhals)
- Schildklierziekte
Oorzaken en risicofactoren begrijpen
Uiteindelijk is het onderscheid voor de zwangere die zich zorgen maakt over zwangerschapsverlies meestal academisch. Het belangrijkste waarop u zich moet concentreren, is op welke factoren u kunt wijzigen versus wat u niet kunt . Zaken als uw genetica en bepaalde gezondheidsproblemen zijn bijvoorbeeld niet per se te vermijden. Er zijn echter ook bepaalde levensstijlrisicofactoren die in verband zijn gebracht met een miskraam, waar u wel enige controle over heeft.
Als u actief probeert zwanger te worden, kunt u bepaalde veranderingen in uw levensstijl aanbrengen die het risico op een miskraam kunnen verkleinen. U kunt bijvoorbeeld besluiten te stoppen met roken. Als u zich echter niet realiseert dat u zwanger bent, brengt u mogelijk niet snel genoeg wijzigingen aan in aanpasbare risicofactoren om de effecten ervan te voorkomen.
Uiteindelijk kun je alleen maar proberen de dingen te beheersen die je daadwerkelijk in de hand hebt.
Kunnen behandelingen een miskraam voorkomen?
Als u herhaalde miskramen heeft gehad, weet dan dat sommige zorgverleners zich onder druk kunnen voelen om onbewezen therapieën of tests voor te stellen, zoals infusies van lipiden of antilichamen, om een miskraam te voorkomen.
U moet weten dat behandelingen die als experimenteel worden beschouwd, riskant kunnen zijn en waarschijnlijk niet door een verzekering worden gedekt.
Omgaan met schuldgevoelens en schuldgevoelens
Als u een miskraam heeft gehad, kunt u zich afvragen of er een specifieke risicofactor is die u de schuld kunt geven. Je zou zelfs jezelf de schuld kunnen geven.
Het eerste dat u moet weten, is dat spontane miskramen vrij vaak voorkomen. Hoewel de exacte aantallen moeilijk in te schatten zijn omdat ze per leeftijdsgroep verschillen, wordt aangenomen dat het bij ongeveer 15% van de zwangerschappen voorkomt.
Zelfs als je herhaalde miskramen hebt - die minder vaak voorkomen dan een enkele, spontane miskraam - is de reden niet altijd aanwijsbaar.
In de meeste gevallen - tenzij een provider zeer specifieke tests uitvoert - is de oorzaak van de miskraam niet bekend. Vaak, zelfs als er tests zijn gedaan, is de oorzaak nog steeds onduidelijk.
Zelfs als u denkt dat er een specifieke risicofactor was die tot uw miskraam leidde, was dit waarschijnlijk niet het enige dat ervoor zorgde dat het gebeurde. Experts zijn van mening dat het waarschijnlijker is dat de meeste miskramen het gevolg zijn van meerdere factoren, of gewoon willekeurig toeval.
Een woord van Verywell
Wanneer je de feiten uit mythen probeert te ontleden en bewezen versus onbewezen wetenschap probeert te doorzoeken, kan dat overweldigend zijn, vooral als er geen gebrek is aan informatie op internet. Weet dat er veel risicofactoren en oorzaken van een miskraam zijn, maar deze zijn niet noodzakelijk een en dezelfde.
Als je een miskraam hebt gehad, voel je je misschien schuldig en vraag je je af of er bepaalde risicofactoren zijn die de oorzaak zijn. In de meeste gevallen is het niet duidelijk wat de oorzaak van een miskraam was - het kan heel goed bij toeval zijn gebeurd. Als je bang bent dat je iets verkeerd hebt gedaan, weet dan dat, aangezien er verschillende risicofactoren zijn, er waarschijnlijk verschillende oorzaken zijn - en wetenschappers proberen nog steeds uit te zoeken hoe ze werken.
-
Je bent negen jaar ouder geweest. Je hebt je kind zien evolueren van een hulpeloze baby naar een steeds onafhankelijker kind met een eigen persoonlijkheid, maar maak je geen zorgen. Je zoon of dochter heeft nog steeds jouw hulp nodig om op te groeien -
Het is normaal dat je speelgoed wilt kopen voor je nieuwe baby, maar hoe weet je wat je moet kiezen? Hoeveel opzegtermijn moet u betalen voor de leeftijdsaanduidingen op speelgoed? Zijn ze er alleen om veiligheidsredenen of is er meer aan de hand? H -
De windchillfactor Gevoelstemperatuur is een vaak verkeerd begrepen term. Het is eigenlijk geen temperatuurschaal, maar een meting van warmteverlies. Zo werkt het: De basiswet van de thermodynamica zegt dat elk object dat warmer is dan zijn omgev
