• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Zły nastolatek – najlepsze sposoby radzenia sobie z gniewem nastolatków

Rodzice nastolatków często pytają, jak sobie radzić z rozzłoszczonym nastolatkiem. Są zdezorientowani i sfrustrowani wrogim zachowaniem i brakiem kontroli impulsów. Trudno im zrozumieć, dlaczego ich nastolatki są zawsze wściekłe i nie słuchają rad dorosłych.

Wahania nastroju niektórych nastolatków mogą nastąpić szybko. W jednej chwili mogą z ekscytacją dyskutować o nowej grze wideo, a w następnej się złościć, ponieważ komentujesz ich włosy.

Dlaczego nastolatki są tak wściekłe

Gniew wiąże się z emocjonalną reakcją na postrzegane zagrożenie, zniewagę, frustrację lub niesprawiedliwość.

Istnieją dwie główne przyczyny gniewu nastolatków.

Przyczyna biologiczna

Dojrzewanie to czas szybkiego wzrostu fizycznego i rozległego rozwoju mózgu. Te szybkie zmiany mogą prowadzić do wzrostu agresji i złości wśród nastolatków.

Wielu rodziców obwinia za agresywne zachowanie nastolatków szalejące hormony. Tak jednak nie jest. Podczas gdy poziom hormonów wzrasta w wieku nastoletnim, hormony nie determinują rozwoju okresu dojrzewania.

W gruncie rzeczy zmartwiony nastolatek jest jak samochód z w pełni sprawnymi pedałami przyspieszenia i bez hamulców w tym okresie. Ich emocje są intensywne, a poznanie nie może pomóc w ich uregulowaniu. Łatwiej im się złościć i trudniej przestać, gdy się zdenerwują.

Różne części mózgu nastolatka rozwijają się w różnym tempie. W wieku młodzieńczym emocjonalna część mózgu rozwija się jako jedna z pierwszych, podczas gdy kora przedczołowa, myśląca część mózgu, jest jedną z ostatnich.

Przyczyna emocjonalna

Nastolatkowie to jeden z najbardziej niezrozumianych gatunków na Ziemi. Ilekroć coś dzieje się w ich życiu nie tak, wskazujemy palcami ich wiek.

Najczęstsze powody, dla których rodzice przypisują gniew ich nastolatka, to:

• są wyzywające
• są nierozsądne
• nie mogą zaakceptować rzeczywistości
• są trudne
• próbują nacisnąć Twój przycisk
• stracą rozum z powodu hormonów
• są w tej dziwnej fazie i są nieprzewidywalne
• starają się zapewnić sobie niezależność
• mają za dużo czasu przed ekranem
• próbują znaleźć własną tożsamość

Dla niektórych rodziców słowo „nastolatek” jest prawie równoznaczne z błędami, kłopotami, nierozsądnością lub niemożliwością, by mieć rację.

To prawie tak, jakby nigdy nie mogli zrobić nic dobrze, jeśli nie spełniają oczekiwań rodziców. Te represjonowane nastolatki są często wściekłe.

W okresie dojrzewania zmiany w mózgu nastolatków promują nowość, poszukiwanie niezależności, zaangażowanie społeczne i twórczą eksplorację. Z powodu tej zmiany stają się bardziej skłonni do podejmowania ryzyka, podatni na presję rówieśników i zdezorientowani tym, kim są, co powoduje jeszcze więcej konfliktów i frustracji w domu.

Jednocześnie ich rozwój poznawczy pozwala im być bardziej wrażliwymi na uczciwość i relacje. Poczucie niesprawiedliwości powoduje więcej negatywnych emocji. Te frustracje potęgują już silne emocje nastolatków.

Jakie są skutki gniewu nastolatków

Częsty gniew nastolatków może znacznie obciążyć całą rodzinę. Członkowie rodziny są sfrustrowani i nie wiedzą, co wywoła kolejne wybuchy złości. Mogą czuć się tak, jakby chodzili po skorupkach jajek. Kiedy reagują w sposób, który eskaluje konflikt, sprawy mogą wymknąć się spod kontroli.

Gniew nastolatków wpływa również negatywnie na samych nastolatków, oprócz powodowania podziału rodziny.

Nastolatki, które często doświadczają gniewu, częściej angażują się w niezdrowe zachowania, takie jak nadużywanie substancji i zaburzenia odżywiania. Są również narażeni na problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak depresja i samobójstwa.

Sygnały ostrzegawcze poważnych problemów obejmują objawy depresji. Depresja nastolatków to poważny problem ze zdrowiem psychicznym, którego nie należy lekceważyć. Zgony samobójcze są drugą najczęstszą przyczyną zgonów wśród nastolatków w wieku od 15 do 19 lat w Stanach Zjednoczonych.

Badanie wykazało, że nastolatki o skłonnościach samobójczych mają problemy z radzeniem sobie z gniewem i smutkiem w porównaniu z ich odpowiednikami, które nie mają skłonności samobójczych. Często zgłaszają, że bezpośrednio przed próbą samobójczą doświadczają intensywnego gniewu.

Problemy z gniewem są również związane z chorobami związanymi ze stresem, takimi jak choroba sercowo-naczyniowa i negatywne problemy społeczne.

Ważne jest, aby pomóc wściekłym nastolatkom rozwinąć umiejętności adaptacyjnego radzenia sobie i radzenia sobie z gniewem.

Jak radzić sobie z rozzłoszczonym nastolatkiem

Nie pozwól, aby strach lub pesymizm stały się samospełniającą się przepowiednią

Okres dojrzewania to trudny okres dla rodziców, więc mają tendencję do myślenia o nastolatkach najgorzej. Dorośli często projektują negatywne postawy lub stereotypy w stosunku do nastolatków, co wyrządza im krzywdę.

Opinie innych na nasz temat mogą kształtować sposób, w jaki postrzegamy siebie i nasze zachowanie. Kiedy rodzice uważają, że gniew ich dziecka jest zamierzony lub obwiniają nastolatki o konflikt, walka się nasila.

Negatywne wiadomości, które nastolatki przyswajają sobie na temat tego, kim są i czego się od nich oczekuje, spowodują, że opadną na ten poziom zamiast wznosić się ponad niego.

Doświadczenie życiowe w okresie dojrzewania w głęboki sposób kształtuje mózg nastolatka i jego przyszłe życie.

Nie pozwól, aby uprzedzenia i frazesy ze społeczeństwa sprowadziły Cię na manowce.

Rodzicielstwo nastolatka może być trudne, ale może być również jednym z najbardziej satysfakcjonujących doświadczeń w życiu.

Nie dołączaj do chaosu, gdy nastolatek jest zły

Nie eskaluj napadów złości do pełnej walki. Pomoc naszym nastolatkom w odzyskaniu kontroli jest ważniejsza niż wygranie walki. Musimy zachować spokój, nawet gdy nasze nastolatki wydają się być poza kontrolą.

Kiedy nasze dzieci są wściekłe i nie szanują, łatwo nam też się złościć. Jest to naturalna reakcja, która może prowadzić do cyklu negatywności.

Zamiast się denerwować, spróbuj powiedzieć:„Nie lubię, kiedy się na mnie gniewasz, ale rozumiem dlaczego. Kocham cię bez względu na wszystko”.

Nie próbuj z nimi rozumować

Kuszące jest dyskutowanie z wściekłym nastolatkiem i próba sprawienia, by zrozumiał. Jednak gdy ktoś jest zły, niezależnie od tego, czy jest to osoba dorosła, nastolatek czy małe dziecko, hormony stresu osłabiają jego zdolności poznawcze.

W takich chwilach musisz odwołać się do emocjonalnego mózgu danej osoby zamiast logicznego mózgu. Oferowanie powodów tylko ich zdenerwuje.

Wczuj się w ich emocje i opisz je

Empatia i dostrajanie się do ich emocji to najlepszy sposób na dotarcie do emocjonalnego mózgu i uspokojenie gniewu.

Ale trudno to zrobić, gdy sam jesteś sfrustrowany. Więc drugą najlepszą rzeczą do zrobienia jest opisanie, jak się czują.

Oto kilka przykładów:

• Jesteś bardzo zły, ponieważ skomentowałem twoje włosy.
• Czujesz niesprawiedliwe, że nie możesz zostać do późna z przyjaciółmi.
• Byłeś zirytowany, kiedy powiedziałem, że powinieneś najpierw odrobić pracę domową.
• Poczułeś się zraniony, gdy twoja siostra nie pozwoliła ci pożyczyć swojej kurtki.

Następnie poproś ich, aby opowiedzieli ci więcej o tym, jak się czują. Pomóż im mówić o swoich uczuciach, zamiast atakować osobę, która ich zdenerwowała.

Opowiadanie o swoich uczuciach jest skuteczne w regulowaniu gniewu, zwłaszcza gdy umieszcza wydarzenia w czasie przeszłym i zawiera pewne pozytywne emocje.

Parafrazowanie z ich perspektywy

Po aktywnym wysłuchaniu ich narracji, sparafrazuj ją własnymi słowami, ale zrób to z ich perspektywy. Skoncentruj się na tym, co czują i co jest dla nich ważne.

Kluczem tutaj jest zrobienie tego z ich punktu widzenia, a nie z twojego, nawet jeśli nie zgadzasz się z ich. Kiedy nastolatek jest zły, celem jest pomoc mu w odzyskaniu kontroli poznawczej.

Oto kilka przykładów:

• Moje słowa były tak bolesne. To było tak, jakbym nie dbał o twoje uczucia.
• Twój młodszy brat był dla ciebie tak lekceważący, że nie obchodziło go, że spóźnisz się do szkoły.
• Tata wrzasnął na ciebie i to było okropne. Nie rozumiałeś, dlaczego to zrobił, kiedy tylko wyjaśniałeś swoją wersję historii.

Utwórz wspierającą i połączoną rodzinę

Zostań wspierającymi rodzicami. Badanie pokazuje, że wsparcie społeczne ze strony rodziny i nauczycieli wiąże się z mniejszym gniewem u nastolatków. Ponadto nastolatki wykazują mniej epizodów złości, gdy widzą, że rodzina jest zjednoczona.

Przekraczając granice i odkrywając nieznane, nastolatki mogą rozwijać krytyczne cechy charakteru, które mogą prowadzić do przygody i celu przez całe życie.

Rodzice często tworzą granice, aby chronić swoje dzieci. Jeśli jednak problem nie zagraża bezpieczeństwu lub zdrowiu, dlaczego nie pozwolić im badać i decydować samodzielnie, podczas gdy Ty udzielasz wskazówek? Doświadczanie naturalnych konsekwencji może być dla nastolatka najlepszym nauczycielem do poznania przyczyny i skutku. Poświęć czas na kontakt z dzieckiem i wspieraj jego autonomię zamiast kłótni.

Naucz umiejętności radzenia sobie z gniewem w zdrowy sposób

Naucz swojego nastolatka umiejętności adaptacyjnego radzenia sobie. Nauka strategii radzenia sobie ze stresem, takich jak medytacja, głębokie oddychanie i ponowna ocena konkretnej sytuacji, to świetny sposób na radzenie sobie z gniewnymi uczuciami i zapobieganie im.

Nie zachęcaj do nieprzystosowawczych strategii radzenia sobie, takich jak unikanie tematu, ponieważ wiąże się to z negatywnymi skutkami u nastolatków. Stosowanie strategii unikania w celu radzenia sobie z gniewem wiąże się z używaniem alkoholu lub substancji takich jak marihuana.

Końcowe myśli

Jeśli intensywne emocje i gniew Twojego nastolatka powodują poważne problemy, natychmiast poszukaj profesjonalnej pomocy, takiej jak terapia rodzinna u psychologa klinicznego.

Potrzebujesz pomocy w motywowaniu dzieci?

Jeśli szukasz dodatkowych wskazówek i rzeczywistego planu krok po kroku, ten kurs online Jak motywować dzieci jest doskonałym miejscem na rozpoczęcie.

Daje Ci kroki potrzebne do zidentyfikowania problemów motywacyjnych u Twojego dziecka i strategii, która pomoże Twojemu dziecku zbudować motywację i stać się pasjonatem nauki.

Gdy nauczysz się tej opartej na nauce strategii, motywowanie dziecka stanie się łatwe i bezstresowe.