• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Jak starsi rodzice mogą omawiać obawy związane z COVID-19 ze swoimi dziećmi?

Nawet jeśli twoje dzieci wyrosną na dorosłych i mają własne dzieci, nadal są twoimi dziećmi. Obecnie uważa się, że osoby starsze są bardziej narażone na zachorowanie na koronawirusa. Pomimo tych osobistych zagrożeń, większość starszych rodziców nie może nie martwić się o to, jak ich dzieci i wnuki radzą sobie podczas pandemii.

Rodzice, niezależnie od wieku, zachowują matczyne i ojcowskie troski o swoje dzieci. Jako rodzic dorosłych dzieci, chcę wiedzieć, że teraz mają się dobrze i że ich młodsze dzieci też się opiekują. Ale jak przygotowujesz się do takich emocjonalnych dyskusji?

Jak rozmawiać o problemach emocjonalnych z dorosłymi dziećmi

Przede wszystkim jako starszy rodzic powinieneś być przygotowany na fakty i logikę. Jeśli Twoja rodzina ma historię zaburzeń zdrowia psychicznego, ważne jest, aby zrozumieć, jak może to wpłynąć na Twoje dzieci, zwłaszcza teraz, ponieważ globalna pandemia i wynikająca z niej izolacja mogą wzmagać lęk i depresję.

Po drugie, musisz być otwarty na słuchanie uczuć dorosłych dzieci. Oto kilka kroków, które pomogą Ci wykonać obie te czynności.

Jak słuchać i rozmawiać z dorosłymi dziećmi.

Teraz, gdy jesteś już przygotowany na emocjonalne rozmowy, nadszedł czas, aby starsi rodzice rozpoczęli rozmowę. Jeśli ty i twoje dzieci już macie ugruntowane zaufanie, znacznie łatwiej będzie prowadzić empatyczną komunikację.

Jeśli jednak starsi rodzice i ich teraz starsze dzieci mają długą historię nieporozumień i unikania, będzie to trudniejsze i może prowadzić do kłótni. Teraz jest okazja do naprawienia tych nawyków komunikacyjnych i relacji.

W obu przypadkach oto zalecenia dotyczące mówienia i słuchania:

1. Zrozum, co to znaczy słuchać.

Słuchanie wymaga szanowania myśli, opinii i uczuć drugiej osoby bez osądzania, krytykowania lub przerywania.

Po cierpliwym wysłuchaniu ukochanej osoby dzielącej się swoimi doświadczeniami, czas włączyć się do rozmowy. Rób to stopniowo, myśl po myśli, i poczekaj na ich odpowiedzi, zanim przejdziesz dalej.

Zanim przejdziesz do faktów (a zwłaszcza wniosków), wczuj się w to, co powiedziało Twoje dziecko. Używaj krótkich zdań, takich jak „Słyszę twoje zmartwienia. Czy możesz mi powiedzieć więcej?”

Tym pełnym szacunku tonem pomagasz swojemu dorosłemu dziecku w poszerzaniu jego myśli, uczuć i pomysłów. Ta postawa z Twojej strony jest postrzegana jako zrozumienie, które może być dla mówcy ulgą.

2. Wiedz, jak odpowiedzieć.

Kiedy czujesz, że twoje dorosłe dziecko powiedziało wszystko, co może, to twoja kolej, aby zareagować uważnie. Po pierwsze, pamiętaj o chwaleniu ich za udostępnianie. Następnie przyznaj, że trudno jest wyrazić uczucia słowami i doceniasz, że próbują to zrobić.

Jeśli zostały źle poinformowane o Twoim ryzyku lub aktualnym stanie zdrowia, możesz je poprawić. Chcesz, aby twoje dorosłe dziecko było świadome twoich okoliczności (fizycznych lub emocjonalnych) i tego, co aktywnie robisz, aby zadbać o siebie.

Starsi ludzie często czują się traktowani protekcjonalnie, a nawet marginalizowani przez swoje młodsze dzieci. Właśnie dlatego przygotowałeś się na fakty — teraz możesz delikatnie poprawić swoje dorosłe dzieci za to, że cię nie doceniają.

3. Otwarcie omawiaj wszelkie rzeczywiste choroby fizyczne.

Jeśli rzeczywiście nie jesteś zdrowy lub silny i miałeś wcześniej problemy zdrowotne przed pandemią, twoje dorosłe dzieci mogą chcieć usłyszeć szczegóły, których wolisz unikać.

Udostępnij tylko podstawowe informacje, takie jak objawy i opieka medyczna. Później może okazać się ważne, aby Twoje dorosłe dzieci pomogły Ci lub znalazły kogoś, kto może. Podziel się wszelkimi zasobami, które mogłeś zgromadzić, które zmniejszą ich obciążenie.

Jeśli jeszcze nie opracowałeś tych zasobów, omów z nimi możliwości. Ta rozmowa może być trudniejsza, więc nie spiesz się i poproś dzieci, aby cierpliwie słuchały — tak jak Ty dla nich.

Teraz to ty potrzebujesz empatii i szczerego zrozumienia. Jeśli tego nie rozumiesz, poproś o to.

4. Otwarcie omawiaj swoje trudności.

Twoje dzieci są dorosłe, ale wciąż są młode. Prawdopodobnie nie doświadczyli zmagań, z jakimi się spotkałeś, takich jak imigracja, choroba, śmierć przyjaciół lub współmałżonka.

Poinformuj ich, jak przeżywasz pandemię, która najprawdopodobniej nie jest pierwszym kryzysem w twoim życiu.

Wyjaśnij cele.

Kiedy mówimy o pandemii, prawdopodobnie pojawią się przeszłe i obecne uczucia. Staraj się jednak nie omawiać wszystkiego na raz, ponieważ może to wywołać poczucie bezradności lub obawy o niepewną przyszłość.

Twoim celem jest odczuwanie połączenia, miłości i zrozumienia. Nie mogą powodować dalszej traumy, wskakując w przeszłe zmagania. Chcesz oczarować, a nie przytłoczyć.

Sednem sprawy jest skupienie się, przynajmniej na początku, na obecnej pandemii i na tym, jak możecie się wzajemnie wspierać, nawet z daleka.

Najlepszym celem jest pogłębienie miłosnego związku i relacji z dorosłymi dziećmi. Trzeba im przypomnieć, że je kochasz.

Dolna linia.

Przede wszystkim bądź w zgodzie z emocjami dorosłego dziecka. Jeśli lubią konkretne wyjaśnienia i sugestie, po uważnym wysłuchaniu idź z tym. Jeśli chcą bardziej szczegółowej dyskusji, daj im to.

Choć mogą się wydawać dorośli, prawdopodobnie są całkiem nowymi rodzicami i nowymi światowymi kryzysami. Słuchajcie i uczcie się od siebie. Teraz jest okazja do wzmocnienia więzi.