Na ławce w parku:jak aktorka, która jest nianią, śpiewa jej drogę przez czas i napady złości szczoteczki do zębów

Każdy opiekun wie, że opieka nad dziećmi może wymagać poważnych umiejętności aktorskie. (Ile razy zdarzyło Ci się dzisiaj robić sztuczny uśmiech?) Na szczęście dla Paige M. przychodzi to naturalnie:kiedy 29-letnia niania i opiekunka do dzieci nie ogląda dzieci, występuje jako aktorka na pół etatu i występuje artysta.

Nie jest niespodzianką, że nauczyła się wykorzystywać swoje umiejętności śpiewania i tańca we wszystkim, co robi z dziećmi — od nauczania manier po kładzenie ich do łóżka. „To mój sekretny sos” – mówi. „Dzięki muzyce nauczyłem się, że to ich uspokaja i możemy się ze sobą nawiązać”.

Niania z Oakland w Kalifornii podzieliła się jeszcze kilkoma wskazówkami dotyczącymi opieki nad dzieckiem.

Jaka jest twoja ulubiona sztuczka na opiekę nad dziećmi?

Uwielbiam śpiewać. Z moją pierwszą rodziną tworzyliśmy piosenki do wszystkiego. Pisaliśmy razem piosenki i to pomagało im się czegoś nauczyć. Musiałem ich nauczyć myć zęby, więc wymyśliliśmy na to piosenkę. Pisaliśmy piosenki do pracy nad manierami. Pomógł im uświadomić sobie, jak traktować innych ludzi lub jak robić rzeczy na własną rękę. Pracował dla mnie przez lata.

Co powiesz na wskazówki dotyczące radzenia sobie z napadami złości?

Za każdym razem, gdy dziecko się denerwuje, oddzielam je od problemu. Umieszczam je w cichym miejscu i najpierw każę im być same. Potem mówię i pytam, jak się czują. Wysłuchuję ich i słucham. Dzieci lubią, gdy mogą mieć głos, a dorosły nie zawsze je przytłacza. Niezwykle ważne jest, aby mogli się bronić.

Jaki jest ulubiony moment w Twojej karierze niani?

Pierwsza rodzina, dla której miałam nianię, zakochałam się w nich głęboko. Było czworo dzieci i było dużo zaufania. Uwielbialiśmy tańczyć. Po odrabianiu lekcji, kolacji i prysznicach włączaliśmy muzykę i tańczyliśmy z całego serca. Brzmi prosto, ale kiedy zdobędziesz zaufanie dziecka i pozwolisz mu być sobą, jest to takie magiczne.

Jaka jest najtrudniejsza część Twojej pracy?

Czy mogę być z tobą szczery? Rodzicom. To naprawdę trudne, kiedy nawiązujesz relację z dziećmi, a potem przychodzą rodzice i to zmieniają. Być może coś wymyśliłem – na przykład jedzenie warzyw – i to działa. A potem rodzice chcą innej trasy. Po prostu słuchanie i przestrzeganie zasad może być trudne. Czasami nie ma zaufania, a rodzice przeoczają cię i myślą, że jesteś tylko tą osobą, która robi to, czego chcą – nawet jeśli to ty jesteś z dzieckiem przez dziewięć godzin dziennie. Ale uczysz się nie brać tego do siebie.

Co Twoim zdaniem wyróżnia Cię jako opiekuna?

Jestem niezwykle cierpliwy. Jestem cierpliwy w kontaktach z ludźmi, a nawet w swoim poczuciu humoru. Mówię też prawdę. Zadaję pytanie, jeśli czegoś nie rozumiem:Co wolisz? Co sprawia, że ​​czujesz się bardziej komfortowo? Nie mam nic przeciwko powiedzeniu:„Nie rozumiem, co masz na myśli”. Pytania — są ważne.

Na ławce w parku to seria opowiadająca o opiekunach i ich historiach. Masz ciekawą historię do podzielenia się? Wyślij e-mail do naszego menedżera społeczności.