• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Choroby autoimmunologiczne u dzieci:przyczyny, objawy i leczenie

Choroby autoimmunologiczne u dzieci mogą być powiązane z czynnikami genetycznymi, środowiskowymi i hormonalnymi. Stan autoimmunologiczny może rozwinąć się, gdy nasz układ odpornościowy źle zinterpretuje i zaatakuje zdrowe komórki lub tkanki w ciele jako antygen lub ciała obce. Występuje około 80 chorób autoimmunologicznych; jednak nie wszystkie mogą mieć wpływ na dzieci. W chorobach autoimmunologicznych mogą nie występować określone oznaki i objawy, a lekarze mogą wykonać pewne testy, aby wykluczyć inne możliwe stany podczas diagnozowania.

Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o przyczynach, objawach i leczeniu chorób autoimmunologicznych u dzieci.

14 chorób autoimmunologicznych u dzieci

Choroby te dzielą się na dwie kategorie, a mianowicie zlokalizowane i systemowe . Choroby zlokalizowane dotyczą konkretnego narządu, takiego jak wątroba, tarczyca i nadnercza, podczas gdy ogólnoustrojowe choroby autoimmunologiczne rozprzestrzeniają się na wiele narządów, od skóry po nerki i serce. Zaburzenia mogą wpływać na dowolną część ciała dziecka, w tym:

• Naczynia krwionośne
• Tkanka łączna
• Gruczoły dokrewne, takie jak tarczyca lub trzustka
• Stawy
• Mięśnie
• Czerwone krwinki

1. choroba Addisona

Nazywana jest również pediatryczną niewydolnością nadnerczy i występuje, gdy nadnercza nie wytwarzają wystarczającej ilości kortyzolu i aldosteronu. Hormony te regulują metabolizm dziecka, układ odpornościowy oraz poziom sodu i potasu w organizmie. Choroba Addisona jest rzadka.

2. Łuszczyca

Swędzące, suche plamy na skórze mogą wskazywać na łuszczycę. Może to być spowodowane stanem autoimmunologicznym lub infekcją bakteryjną skóry. Dzieci mogą zarazić się tą chorobą przez genetykę lub z powodu innych chorób autoimmunologicznych, takich jak choroba Leśniowskiego-Crohna, cukrzyca typu I i reumatoidalne zapalenie stawów. Ta choroba powoduje stan zapalny i wraz ze skórą może również obejmować stawy.

3. Autoimmunologiczna choroba wątroby

Jest również znany jako autoimmunologiczne zapalenie wątroby. Jest to choroba zapalna, która uszkadza wątrobę i może prowadzić do marskości, jeśli postępuje. Typ I występuje rzadziej u dzieci. Typ II również jest rzadki, ale bardziej powszechny niż typ I. Zwykle dotyka dziewczynki w wieku od 2 do 14 lat.

4. Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (AT)

Autoimmunologiczne zapalenie tarczycy zwykle występuje u nastolatków, ale może wystąpić nawet u młodszych dzieci. Jest to częsta nabyta przyczyna chorób tarczycy u dzieci. AT może być niedoczynnością lub nadczynnością tarczycy. Geny i czynniki środowiskowe powodują chorobę u dzieci.

5. Celiakia

To zaburzenie trawienne dotyka jelita cienkiego i jest wywoływane u dzieci z predyspozycjami genetycznymi, jeśli dziecko spożywa pokarmy takie jak pszenica, jęczmień i żyto oraz potrawy gotowane itp., które zawierają gluten białka. Jedna na 141 osób w USA cierpi na to zaburzenie, ale większość pozostaje tego nieświadoma. Dziewczęta są bardziej podatne na ataki niż chłopcy i może to być również dziedziczne.

6. Plamica Henocha-Schönleina (HSP)

U dziecka dotkniętego HSP ze skóry w stanie zapalnym wyciekają czerwone krwinki, powodując wysypkę na nogach, pośladkach i ramionach. Stan może również atakować narządy wewnętrzne. W USA HSP występuje u 20 przypadków na 100 000 dzieci, a chłopcy są bardziej narażeni niż dziewczynki. Ten rodzaj wysypki autoimmunologicznej u dzieci może rozwinąć się między 2 a 11 rokiem życia.

7. Immunologiczna (lub idiopatyczna) plamica małopłytkowa (ITP)

W tym stanie układ odpornościowy niszczy płytki krwi (komórki krwi, które pomagają w krzepnięciu krwi) w ciele dziecka, głównie w śledzionie. Dlatego też, gdy ich liczba jest niska, krwawienie może stać się niekontrolowane. Lekarze nie znają jeszcze przyczyny tego stanu, czasami może to być również wynikiem niezakaźnego wirusa. Ponadto ITP może wystąpić, jeśli dziecko ma jakiekolwiek inne zaburzenia autoimmunologiczne.

8. Młodzieńcze zapalenie stawów (JA)

Zwana również pediatryczną chorobą reumatyczną, JA może dotknąć dzieci w wieku poniżej 16 lat. Prawie 300 000 dzieci w USA cierpi na tę chorobę. JA to zbiorcza nazwa nadana różnym chorobom reumatycznym u dzieci, dotykającym różne części ciała, od układu mięśniowo-szkieletowego po oczy, skórę, mięśnie i przewód pokarmowy.

9. Młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe

Młodzieńcze zapalenie skórno-mięśniowe to zapalenie mięśni (zapalenie mięśni), ponieważ wadliwy układ odpornościowy atakuje komórki krwi w całym ciele dziecka. Choroba jest bardzo rzadka, ponieważ każdego roku w Stanach Zjednoczonych dotyka trzy na milion dzieci. Występuje głównie u dzieci w wieku od pięciu do dziesięciu lat.

10. Twardzina młodzieńcza

Ta choroba autoimmunologiczna charakteryzuje się tworzeniem grubych plam na skórze spowodowanych nadmierną produkcją kolagenu. Istnieją dwa rodzaje:twardzina zlokalizowana, która dotyczy tylko skóry, oraz twardzina układowa, w której oprócz skóry zajęte są narządy wewnętrzne, takie jak nerki, serce i przewód pokarmowy.

Dziewczęta są bardziej wrażliwe niż chłopcy. W Stanach Zjednoczonych na tę rzadką chorobę cierpi około 5000 do 7000 dzieci. Wśród dotkniętych chorobą 1,5% otrzymuje ją przed 10 rokiem życia, a 7% rozwija ją między 10 a 19 rokiem życia.

11. Choroba Kawasaki

Rzadka choroba występuje z powodu zapalenia mięśni w organizmie i nieleczona może wpływać na naczynia wieńcowe w sercu. Rozpoczyna się gorączką, wysypką skórną i obrzękiem węzłów chłonnych na szyi, która utrzymuje się przez około pięć dni. Dzieci w wieku poniżej pięciu lat są podatne, a jedno dziecko na 10 000 jest dotknięte.

12. Toczeń dziecięcy (SLE)

Toczeń rumieniowaty układowy lub toczeń występuje w wielu postaciach i uszkadza między innymi stawy, skórę, nerki, serce, płuca, naczynia krwionośne i mózg. Choroba występuje rzadko u dzieci poniżej piątego roku życia, ale 15% osób dotkniętych tą chorobą ma mniej niż 18 lat.

13. Cukrzyca typu 1 (młodzieżowa)

Cukrzyca typu 1 to choroba autoimmunologiczna, w której trzustka przestaje wytwarzać hormon insuliny. Choroba może rozwinąć się w każdym wieku, ale częściej występuje u osób w wieku poniżej 20 lat. Szacuje się, że w Stanach Zjednoczonych na tę chorobę cierpi ponad 200 000 młodych ludzi poniżej 20 roku życia.

14. Zespół wielu autoimmunizacji (MAS)

MAS to połączenie trzech lub więcej chorób autoimmunologicznych u osoby. Jedno z zaburzeń dotyczy skóry – albo twardzina albo łuszczyca. Około 25% osób cierpiących na chorobę autoimmunologiczną prawdopodobnie zachoruje na więcej zaburzeń autoimmunologicznych.

Zaburzenia autoimmunologiczne mogą atakować każdą część naszego ciała. I dlaczego to robią? Niestety, bractwo medyczne jeszcze nie zrozumiało dokładnej przyczyny tych chorób i stanów immunologicznych.

Dlaczego niektóre dzieci mają choroby autoimmunologiczne?

Choroby autoimmunologiczne są „idiopatyczne”, co oznacza, że ​​ich przyczyna jest nieznana. Jednak w oparciu o pewne wspólne cechy, naukowcy uważają, że połączenie wielu czynników powoduje choroby:

1. Dziedziczność :Problemy autoimmunologiczne mogą przenieść się na dziecko od rodziców. Ponadto, jeśli kobieta jest nosicielem choroby autoimmunologicznej, gdy jest w ciąży, może przekazać przeciwciała dziecku w łonie matki. W takich przypadkach objawy mogą zniknąć w ciągu kilku miesięcy.

2. Genetyczne :Według amerykańskiego National Institutes of Health (NIH) badania genetyczne pokazują, że osoby z chorobami autoimmunologicznymi posiadają unikalne odmiany genów , co oznacza, że ​​defekty w genach mogą być również przyczyną chorób autoimmunologicznych.

Tak więc, chociaż geny sprawiają, że jednostka jest podatna, czynniki środowiskowe mogą działać jako wyzwalacze różnych chorób autoimmunologicznych.

3. Efekty hormonalne :Eksperci medyczni zakładają, że hormony w naszym organizmie wpływają na zaburzenia, ponieważ u kobiet występuje kilka problemów autoimmunologicznych niż u mężczyzn. Kobiecy układ odpornościowy ma silniejszą reakcję na infekcje i szczepienia, co wiąże się z efektem ubocznym większej podatności na choroby autoimmunologiczne.

4. Czynniki środowiskowe :Zaburzenia na ogół pozostają uśpione, dopóki niektóre czynniki zewnętrzne, takie jak światło słoneczne, wirus, lek, promieniowanie, dieta bogata w tłuszcze, cukier mogą je wywołać. Na przykład wirus może dostać się do organizmu i zmienić komórki, co może spowodować, że układ odpornościowy zaatakuje organizm.

Uwaga :Wciąż trwają badania mające na celu zidentyfikowanie genów powodujących zaburzenia odporności u dzieci oraz wpływających na nie czynników środowiskowych i hormonalnych.

Objawy chorób autoimmunologicznych u dzieci

Nie ma konkretnych objawów, które mogą być związane z tymi zaburzeniami. W większości przypadków objawy zależą od zaangażowanych narządów. Jednak najbardziej rozpowszechnionymi objawami i oznakami są:

• Zakażenie i zapalenie narządów wewnętrznych
• Skurcze, utrata apetytu, biegunka, nudności i inne problemy trawienne
• Opóźniony wzrost i rozwój
• Przedłużająca się gorączka
• Niedokrwistość lub mała liczba płytek krwi
• Częste infekcje zatok, zapalenie płuc, zapalenie oskrzeli
• Ból stawów
• Infekcje ucha
• Zapalenie opon mózgowych
• Infekcje skóry
• Ogólne złe samopoczucie (złe samopoczucie)
• Wysypki
• Suche oczy i usta
• Wypadanie włosów
• Utrata wagi

Wszystkie powyższe objawy są niespecyficzne w tym sensie, że niekoniecznie muszą wskazywać na zaburzenie autoimmunologiczne, ale mogą być prostym, przejściowym problemem zdrowotnym.

Uwaga :Większość objawów, takich jak zmęczenie, obrzęk i wysypka, pojawia się od czasu do czasu i ustępuje. Jeśli jednak Twoje dziecko często cierpi na te objawy, może to wskazywać na problem zdrowotny. W takich przypadkach zanieś je do pediatry w celu dalszej analizy i diagnozy.

Diagnoza zwyrodnieniowych chorób autoimmunologicznych

Diagnoza jest wyzwaniem dla lekarzy, ponieważ objawy nie są charakterystyczne dla zaburzeń autoimmunologicznych. Lekarz najpierw wykona badanie fizykalne i zrozumie historię medyczną dziecka. Później może zalecić różne testy na podstawie dotkniętych narządów:

Testy przeciwciał przeciwjądrowych :Test na przeciwciała przeciwjądrowe (ANA) jest podstawowym testem wykonywanym w celu diagnozowania zaburzeń autoimmunologicznych. ANA to autoprzeciwciała, które atakują materię obecną w jądrze komórki.

Test ANA jest wykonywany przy użyciu dwóch metod, pośredniego przeciwciała fluorescencyjnego (IFA) i testu immunologicznego. W IFA próbka krwi chorego dziecka jest łączona z komórkami. Jeśli przeciwciała są obecne we krwi, reagują z komórkami. Testy immunologiczne są mniej dokładne niż IFA.

Lekarz może zalecić inne testy autoprzeciwciał wraz z ANA, aby zaobserwować określone substancje w jądrach komórkowych.

1. CBC :Badanie morfologii krwi (CBC) podaje szczegółowe informacje o trzech składnikach, czerwonych krwinkach, białych krwinkach i płytkach krwi.

2. Kompleksowy panel metaboliczny :CMP to badanie krwi wykonywane w celu wykrycia anomalii w nerkach, wątrobie i cukrzycy.

3. Białko C-reaktywne :Test CRP jest wykonywany w celu zbadania choroby zapalnej jelit, reumatoidalnego zapalenia stawów i tocznia.

4. Szybkość sedymentacji erytrocytów (ESR):Jest to test niespecyficzny, ponieważ identyfikuje stan zapalny w organizmie, ale nie określa narządu, w którym występuje anomalia.

5. Analiza moczu :Analiza moczu obejmuje kilka testów w celu zbadania fizycznego, mikroskopowego i chemicznego wyglądu moczu dziecka.

Gdy lekarz zdiagnozuje przyczynę i zrozumie powagę problemu, zaleci pewne zmiany w diecie i rutynie dziecka, jeśli zaburzenie jest niewielkie lub tymczasowe.

Czy te drobne zmiany wystarczą, aby rozwiązać problem? Nie, poważne choroby wymagają interwencji medycznej.

Sposoby zarządzania chorobami autoimmunologicznymi u dzieci

Te metody nie mogą wyleczyć chorób autoimmunologicznych, ponieważ nie ma na nie lekarstwa. Dostępne opcje mają na celu zmniejszenie objawów, kontrolowanie szkód wyrządzonych przez autoimmunizację i utrzymanie zdolności organizmu do walki z chorobą.

Każda choroba autoimmunologiczna wieku dziecięcego ma unikalne etapy postępowania, ale często obejmują:

1. Suplementy :Twój lekarz może przepisać suplementy w celu uzupełnienia witamin, hormonów (takich jak tarczyca) lub insuliny w organizmie dziecka.

2. Transfuzja krwi :W przypadku zaburzeń, takich jak ITP, bardzo rzadko Twoje dziecko może potrzebować transfuzji krwi, ponieważ organizm wytwarza między innymi mniej krwi lub mniej płytek krwi.

3. Fizjoterapia :Choroby związane z kośćmi, stawami lub mięśniami wymagają fizjoterapii, aby części ciała poruszały się swobodnie i wzmacniały mięśnie.

4. Niesteroidowe leki przeciwzapalne :NLPZ lub środki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen i naproksen, łagodzą obrzęk, ból i sztywność. Tłumią ból zapalny spowodowany niektórymi chorobami, takimi jak reumatoidalne zapalenie stawów.

5. Leki przeciwreumatyczne modyfikujące przebieg choroby (DMARD) :Leki te spowalniają postęp choroby. Są one powszechnie stosowane w reumatoidalnym zapaleniu stawów, aby złagodzić ból i stany zapalne oraz kontrolować uszkodzenia stawów.

6. Biologia :Biologics to nowa klasa leków, które są genetycznie modyfikowanymi białkami. Celują w określone narządy atakowane przez układ odpornościowy. Są to leki DMARD stosowane u pacjentów z uporczywą aktywnością choroby.

7. Kortykosteroidy :Kortykosteroidy to hormony wytwarzane przez nadnercza. Są dostępne w różnych postaciach, w tym tabletek, zastrzyków, inhalatorów i balsamów. Leki stosowane do zwalczania stanów zapalnych i kontroli układu odpornościowego są tak silne, że lekarze przepisują je tylko w małych dawkach. Wysokie dawki mogą mieć długoterminowe skutki uboczne. Jednym z takich kortykosteroidów jest prednizon.

8. IVIg (dożylna immunoglobulina) :IVIg to przeciwciało immunoglobuliny G zebrane z wielu osoczy pobranych od wielu dawców. Pomagają między innymi w kontrolowaniu idiotypowych przeciwciał i łagodzeniu mediatorów zapalnych.

W zależności od choroby autoimmunologicznej Twojego dziecka mogą potrzebować innych rodzajów leczenia, takich jak:

9. Plazmafereza :Jest to fizyczny proces usuwania plazmy. Osocze przenosi przeciwciała we krwi. Lekarz zaleciłby tę procedurę tylko w skrajnych przypadkach, ponieważ plazmafereza wypłukuje również dobre przeciwciała.

10. Chirurgia :W niektórych skomplikowanych przypadkach młodzieńczego idiopatycznego zapalenia stawów lub niedrożności jelit w chorobie Leśniowskiego-Crohna lekarze mogą zalecić operację.

Ból, stan zapalny i problemy związane z warunkami mogą być traumatyczne dla dziecka. Wraz z lekami i fizjoterapią może potrzebować psychoterapii lub porady, aby być silnym podczas tych testów.

Co możesz zrobić oprócz zabrania dziecka do lekarza? Wspieraj dziecko, podejmując środki ostrożności, takie jak dieta bez alergenów, suplementy diety, takie jak witamina B i C oraz zmiany w zdrowym stylu życia.

Choroby autoimmunologiczne w dzieciństwie występują, gdy układ odpornościowy nie jest w stanie odróżnić ciała danej osoby od obcych przeciwciał. Mogą atakować jeden lub wiele organów. Chociaż kilka może być długotrwałymi zaburzeniami, niektóre mogą zniknąć w ciągu kilku dni. Jako rodzic musisz być silny i sprawić, by Twoje dziecko czuło się tak normalnie, jak to tylko możliwe, aby nie wpłynęło to na jego psychikę. Zadbaj o jej rutynę i spożycie jedzenia, aby problem był mniej niepokojący.

Często zadawane pytania

1. Co to jest zespół nieszczelnego jelita?

Stan zapalny tworzy duże przestrzenie między komórkami graniczącymi z jelitami. Stają się nieszczelne i pozwalają toksynom, bakteriom, złym tłuszczom i innym niezdrowym materiałom przedostawać się do krwiobiegu przez błonę jelitową. Krótko mówiąc, przeciekająca ściana jelita zaprasza toksyczne substancje do naszego organizmu, powodując, że układ odpornościowy staje się hiperobronny. Objawy wielu chorób autoimmunologicznych mogą być poruszone przez zespół nieszczelnego jelita.

2. Czy rak jest chorobą autoimmunologiczną?

Według Cancer Research UK nie ma bezpośredniego związku między chorobami autoimmunologicznymi a rakiem. Osoba z zaburzeniami autoimmunologicznymi jest tak samo podatna na zachorowanie na raka jak normalna osoba. Jednak niektóre rodzaje raka są bardziej prawdopodobne u osób z określonymi chorobami autoimmunologicznymi.

Na przykład naukowcy z Medical College of Wisconsin odkryli, że twardzina układowa zwiększa ryzyko raka płuc pięciokrotnie, raka wątroby trzykrotnie, a nieczerniakowego raka skóry czterokrotnie.

Według badań w Szanghaju ryzyko raka przełyku wzrosło 2,4 razy u pacjentów z chorobami autoimmunologicznymi.

3. Który lekarz specjalista leczy choroby autoimmunologiczne?

Zabierz dziecko do pediatry. Będzie on głównym lekarzem, który zasugeruje specjalistę lub specjalistów, do których należy się udać. Na przykład, jeśli Twoje dziecko ma problem autoimmunologiczny z

• Układ trawienny:gastroenterolog;
• Nerki:Nefrolog
• Zaburzenia stawów i tkanki łącznej:reumatolodzy

Choroby autoimmunologiczne u dzieci mogą być spowodowane zmianami hormonalnymi lub czynnikami dziedzicznymi, genetycznymi i środowiskowymi. Mogą wpływać na różne części ciała. Na przykład łuszczyca atakuje skórę, podczas gdy celiakia atakuje jelito cienkie. Objawy zależą od dotkniętego narządu; jednak niektóre typowe objawy to infekcje skóry, bóle stawów i wypadanie włosów. Obecnie nie ma lekarstwa na choroby autoimmunologiczne, ale można je leczyć za pomocą suplementów, kortykosteroidów, fizjoterapii, transfuzji krwi i innych metod. Jeśli masz do czynienia z chorobą autoimmunologiczną, skonsultuj się z lekarzem, aby opracować skuteczny plan leczenia, który pomoże ci dobrze radzić sobie z chorobą i prowadzić wygodne życie.