• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Uciekać

Kiedy byłeś mały, czy kiedykolwiek uciekłeś? Może spakowałeś plecak i pojechałeś podjazdem lub za rogiem na podwórko swojego przyjaciela. Ale po chwili zapomniałeś, dlaczego uciekałeś i robiło się ciemno, więc poszedłeś do domu.

Mamy nadzieję, że to był ostatni raz, kiedy myślałeś o ucieczce, ponieważ jest duża różnica między myślący o ucieczce (lub przejściu kilka przecznic ulicą) i faktycznie uciekać.

Uciekać jest poważnym problemem. Według National Runaway Switchboard, organizacja, która odbiera telefony i pomaga dzieciom, które uciekły lub myślą o ucieczce, 1 na 7 dzieci w wieku od 10 do 18 lat w pewnym momencie ucieknie. A na ulicach w Stanach Zjednoczonych mieszka od 1 do 3 milionów dzieci, które zbiegły i są bezdomne.

Dlaczego dzieci uciekają

Pamiętasz, jak czułeś się ostatni raz, kiedy pokłóciłeś się z rodzicami lub jednym z twoich braci lub sióstr? Ten rodzaj gniewu i bólu może być tym, co skłania kogoś do ucieczki z domu.

W rzeczywistości, większość dzieci ucieka z powodu problemów z rodzinami. Niektóre dzieciaki uciekają z powodu jednej okropnej kłótni. Niektórzy nawet decydują się odejść bez walki. Mogli zrobić coś, czego się wstydzą, i boją się powiedzieć swoim rodzicom.

Inne powody, dla których dzieci uciekają, to:

• nadużycie (przemoc w rodzinie)
• separacja rodziców lub rozwód lub przybycie nowego ojczyma
• śmierć w rodzinie
• narodziny nowego dziecka w rodzinie
• rodzinne zmartwienia finansowe
• dzieci lub rodzice pijący alkohol lub zażywający narkotyki
• problemy w szkole
• presja rówieśników
• oblanie lub porzucenie szkoły

Są to problemy, z którymi boryka się wiele dzieci i nastolatków – i istnieją sposoby radzenia sobie z tymi wszystkimi problemami, poza ucieczką. Dzieci, które myślą o ucieczce, mogą nie wiedzieć, jak rozwiązać trudne problemy lub nie mają dorosłych, którzy mogliby im pomóc. Czasami naprawdę duży problem może sprawić, że wydaje się, że ucieczka jest jedynym wyborem.

Niestety, problemy, z których dzieci mają nadzieję uciec uciekając, są zastępowane innymi — czasami nawet większymi — problemami życia na ulicy.

Strona 1

Rzeczywistość ucieczki

Kiedy myślisz o ucieczce, pewnie wyobrażasz sobie, że nie będzie więcej zasad, nie ma rodzica, który by ci powiedział, co masz robić, koniec walk. Brzmi świetnie i ekscytująco, Prawidłowy?

W rzeczywistości, ucieczka nie jest zabawą. Dzieci i nastolatki, które uciekają, stają przed nowymi problemami, takimi jak brak pieniędzy, jedzenie do jedzenia, bezpieczne miejsce do spania, ani nikogo, kto by na nich uważał.

Ludzie bez domu i bez pieniędzy stają się zdesperowani, robi wszystko tylko po to, by zaspokoić swoje podstawowe potrzeby. Z tego powodu, często znajdują się w ryzykownych sytuacjach, które byłyby przerażające, nawet dla dorosłych. Uciekinierki znacznie częściej angażują się w niebezpieczne przestępstwa niż dzieci mieszkające w domu.

Dzieci, które mieszkają na ulicy, często muszą kraść, aby zaspokoić podstawowe potrzeby. Wielu bierze narkotyki lub alkohol, aby przetrwać dzień, ponieważ popadają w taką depresję i czują, że nikt się nimi nie przejmuje. Niektórzy są zmuszani do robienia rzeczy, których normalnie nie zrobiliby, aby zarobić pieniądze. Na ulicach jest więcej dzieci z HIV, AIDS i innymi chorobami, także, ponieważ te dzieci mogą stosować leki dożylne lub uprawiać seks bez zabezpieczenia (często za pieniądze).

Zapobieganie ucieczkom

Spójrzmy prawdzie w oczy — stres jest częścią życia, nawet dla dzieci — ale potrafią radzić sobie z problemami bez obaw, mieć nadzieję, a praktyczne rozwiązania sprawiają, że dzieci rzadziej uciekają.

Aby zbudować swoje umiejętności rozwiązywania problemów, Spróbuj:

• Poznaj swoje emocje. Spróbuj zrozumieć, co czujesz w środku i użyj słów, aby to opisać.
• Wyraź swoje emocje. Nie bój się powiedzieć bliskim, jak się czujesz i dlaczego. Używaj słów, nie działania. Dotyczy to zwłaszcza gniewu. Złość jest jedną z najtrudniejszych emocji, ponieważ jest tak silna — ale każdy musi nauczyć się wyrażać gniewne uczucia bez przemocy.
• Wiedz, jak się uspokoić po zdenerwowaniu. Może musisz biegać na zewnątrz, posłuchać muzyki, remis, lub pisać poezję. Rób wszystkie bezpieczne rzeczy, które musisz zrobić, aby poczuć się lepiej.
• Kiedy masz problem, spróbuj wymyślić listę rozwiązań. Poproś kogoś o pomoc, jeśli nie możesz wymyślić co najmniej trzech rzeczy do zrobienia. Dla każdego możliwego rozwiązania, zadaj sobie pytanie:„Jeśli to zrobię, co będzie dalej?”
• Uzyskaj pomoc od zaufanych dorosłych — kogoś takiego jak rodzic, bliski krewny, nauczyciel, lub sąsiada. Wiedz, na kogo możesz liczyć, aby Cię wesprzeć i pomóc.

P

Jeśli myślisz o ucieczce

Może się wydawać, że nie ma sposobu na naprawienie problemów, które sprawiają, że myślisz o ucieczce. Jeśli możesz, powiedz mamie lub tacie, jak się czujesz. Muszą wiedzieć, że jesteś zdenerwowany lub boisz się, że cię nie kochają lub nie chcą cię w pobliżu. Być może da się pracować razem jako rodzina, aby zmienić rzeczy na lepsze. Czasami pomocna może być rozmowa z doradcą rodzinnym.

Jeśli problem jest tak poważny, jak przemoc i w grę wchodzi rodzic, następnie porozmawiaj z nauczycielem lub doradcą w szkole, rodzic dobrego przyjaciela, bliski krewny, lub inna zaufana osoba dorosła. Niech ta osoba pomoże ci znaleźć bezpieczne miejsce. Może być trudno podzielić się tym sekretem, ponieważ możesz czuć się zawstydzony lub obawiać się, że ktoś wpakuje kogoś w kłopoty, ale pamiętaj, że nadużycie jest nigdy Twoja wina.

Inną opcją jest skontaktowanie się z Krajową Centralą Uciekinierów pod numer (800) 621-4000 . Jest otwarty 24 godziny na dobę, a rozmowa jest bezpłatna. Operatorzy central odbierają tysiące telefonów rocznie, wielu z dzieci, które uciekły lub znają kogoś, kto ma.

Jeśli twój przyjaciel chce uciec

Jeśli twój przyjaciel myśli o ucieczce, ostrzec go o tym, jak trudno będzie przetrwać na ulicy. Twój przyjaciel prawdopodobnie jest przestraszony i zdezorientowany. Staraj się wspierać i pomóc przyjacielowi czuć się mniej samotnym.

Przypomnij swojemu przyjacielowi, że bez względu na problem, istnieją inne sposoby radzenia sobie z tym, nawet jeśli żadne z was nie może teraz wymyślić sposobów. Dorosły będzie wiedział, jak pomóc.

Potrzeba odwagi, by powiedzieć dorosłemu, że twój przyjaciel zaraz ucieknie, ale postaraj się to zrobić jak najszybciej. Bycie prawdziwym przyjacielem nie oznacza zachowania tajemnicy, kiedy może kogoś zranić. Oznacza to, że robisz dla swojego przyjaciela najlepszą możliwą rzecz. A ucieczka nie jest rozwiązaniem dla żadnego z was. Prowadzi to tylko do kolejnych problemów i niebezpieczeństw.