• niemowlęta
• Budowa Rodzina
• dzieci
• Ogólne Rodzicielstwo
• noworodki
• nastolatki
• Małe dzieci
• ciąża

Pozbawienie snu nie jest konkursem, ale ktoś zdobędzie mi nagrodę

Ja do mojego przyjaciela, "Jestem taki zmęczony. W ciągu 13 miesięcy nie spałam więcej niż trzy godziny z rzędu”.

Przypadkowa osoba (która całkowicie podsłuchiwała), "Oh, Wiem, jak się czujesz! Od 375 miesięcy nie spałem dłużej niż 30 sekund”.

I tak zaczyna się gra „kto ma gorzej”, która nie jest grą. W dobre dni staje się jowialnym w kółko oburzającym sposobem, w jaki nasze mózgi są wysysane jak telefon, gdy pozwalasz swojemu dużemu dziecku grać w Minecrafta lub Pokemon Go. W inne dni trudno nie dać się wciągnąć w pragnienie udowodnienia naszego wyczerpania w wymierny sposób.

Ono Móc bądź przezabawny, a czasami się śmiejemy, żeby nie płakać.

Kto nie włożył pilota do zamrażarki lub nie zasnął w toalecie? Zakładam, że nie tylko ja często stwierdzam, że jej bielizna jest na lewą stronę. Był czas, kiedy do pracy nosiłem dwa zupełnie różne buty, albo czas, kiedy zapomniałem nazwiska wieloletniego współpracownika – dwa razy w ciągu jednego dnia. Mówiłem o niej jako o „tej, która kiedyś miała brązowe włosy, ale teraz jest blondynką”.

Nie pomaga to, że wszyscy porównujemy się do innych osób na Facebooku. Jane z ulicy ma pięcioro dzieci poniżej trzeciego roku życia, i właśnie napisała o niesamowitej nocy robienia sushi, którą mieli. Co ona ma, czego ja nie mam?

Jane ma plastikowy kubek Dory pełen sake, ściska w drżących dłoniach, gdy kuli się w kącie i patrzy, jak pies zjada ryż z dziecka. Nie widzimy, żeby mama z naszej naturalnej klasy rodzenia, która publikuje tylko aktualizacje swojego dziecka z drewnianymi zabawkami, miała dzisiaj trzy ataki paniki, i sprzedałaby jej liofilizowane łożysko na dwie godziny snu.

Teraz, kiedy wreszcie wychodzę z drugiej strony (po 458 dniach, ale kto liczy?), Widzę wyraźniej, jak to może być przerażające. Jakie to było przerażające. Mogę się śmiać z czasu, kiedy zapomniałam zmyć odżywkę z włosów, albo prysznice, których po prostu nie zawracałam sobie głowy. Mogę żartować, płakać nad zasypianiem przy biurku, lub 20:00 – nie mogę żartować z czasów, w których nie powinienem był siedzieć za kierownicą, nieustający niepokój, lub dni, kiedy zastanawiałem się, jak dojdę do następnego.

Mój „normalny” stał się tak schrzaniony, że nie mogłem naprawdę zobaczyć, jak bardzo jestem zmęczony, jak ledwo funkcjonowałem.

Zastanawiałem się tylko, dlaczego nie mogłem utrzymać domu w czystości, tak jak kiedyś, albo dlaczego cały czas chciałem płakać. Po 445 dniach bezsenności osiągnąłem swój limit. To może nie być konkurs, ale chciałem pierdolonego ciasteczka, podane mi z lekiem nasennym przez obsługę hotelową. Miałem szczęście, że tak się stało, i dało mi jasność potrzebną do wprowadzenia kilku zmian, aby poprawić sytuację.

Powiedziałam mężowi, że będzie musiał przejąć dwie noce w tygodniu, teraz, kiedy wiedzieliśmy, że dziecko mogło chodzić przez całą noc bez opieki. Samo teoretycznie „po służbie” nie wystarczyło, Właściwie poszedłem i spałem na górnej pryczy mojej córki. Oczywiście, życie matki jest tym, czym jest, dziecko po raz pierwszy przespało noc drugiej nocy mojego męża, ale przynajmniej ja też spałem.

Więc za wszelką cenę, rób dowolne dowcipy, aby utrzymać ostatnią nić zdrowego rozsądku. I wtedy, po uderzeniu w ścianę (a najlepiej przed), spróbuj wymyślić sposoby na to. Poszukaj swojej wioski, aby rzucić ci linę, i spać.

To będzie niesamowite, Obiecuję.

Nasze kolejne rekomendacje:17 pytań, które zadasz sobie za pierwszym razem, gdy Twoje dziecko prześpi całą noc