Dysmorfe stoornis van het lichaam

Wat is een lichaamsdysmorfe stoornis?

Body dysmorphic disorder (BDD) zorgt ervoor dat mensen geloven dat delen van hun lichaam er lelijk uitzien. Mensen met BDD besteden uren aan wat ze denken dat er mis is met hun uiterlijk. Vele malen per dag, ze doen dingen om te controleren, repareren, bedekken, of vraag anderen naar hun uiterlijk. Ze richten zich op gebreken die voor anderen klein lijken.

Wat zijn de tekenen en symptomen van een lichamelijke dysmorfe stoornis?

Mensen met BDD:

Focus te extreem op hun uiterlijk. Met BDD, mensen vinden het moeilijk om te stoppen met denken aan de delen van hun uiterlijk die ze niet leuk vinden. Ze concentreren zich op specifieke dingen - zoals een puistje op hun huid, of de vorm of het uiterlijk van hun neus, ogen, lippen, oren, of handen.

Voel je boos over hun uiterlijk. Mensen met BDD maken zich zorgen, gestrest, en bijna de hele tijd bezorgd over hun uiterlijk.

Controleer of repareer hun uiterlijk. Met BDD, een volk voelt de sterke behoefte om hun uiterlijk keer op keer te controleren. Bijvoorbeeld, ze checken hun uiterlijk in een spiegel, vraag anderen hoe ze eruit zien, of "repareer" hun uiterlijk vele malen per dag.

Probeer niet gezien te worden. Sommige mensen met BDD voelen zich zo slecht over hun uiterlijk dat ze niet gezien willen worden. Ze mogen thuis blijven, voor zichzelf houden, of make-up gebruiken, hoeden, of kleding om te bedekken. Sommige mensen met BDD vermijden om in spiegels te kijken omdat het zo stressvol is.

Heb een verkeerd beeld van hun uiterlijk. Mensen met BDD zien hun lichaam niet zoals het werkelijk is, of zoals anderen het zien. De gebreken waar ze zich op richten, zijn dingen die anderen nauwelijks kunnen opmerken. Ze zijn er zeker van dat ze er lelijk uitzien, ook al is het niet waar.

Hoe wordt de lichaamsdysmorfe stoornis gediagnosticeerd?

Een getrainde psychiater die BDD begrijpt, kan het diagnosticeren. Ze stellen vragen en luisteren aandachtig naar de antwoorden om te weten of iemand BDD of een andere aandoening heeft.

Hoe wordt een lichaamsdysmorfe stoornis behandeld?

BDD kan worden behandeld met:

  • Cognitieve gedragstherapie (CGT). CGT is een vorm van gesprekstherapie. Het kan mensen met BDD helpen te leren dat wat ze denken van invloed is op hoe ze zich voelen. Bij CGT, mensen leren hun gedachten op te merken. Ze leren de gedachten uit te dagen waardoor ze zich slecht voelen. Ze leren dat ze de manier waarop ze naar hun lichaam kijken kunnen veranderen. Langzaam, en met veel steun, bij CGT leren mensen zich minder te focussen op gebreken. Ze leren te stoppen met het controleren en corrigeren van hun uiterlijk.
  • Medicijn. Geneesmiddelen die ervoor zorgen dat serotonine goed werkt, worden gebruikt om BDD te behandelen. Dit worden soms SSRI-geneesmiddelen genoemd. SSRI-medicijnen kunnen mensen helpen minder geobsedeerd te raken door hun uiterlijk en zich minder zorgen te maken. Met minder nood, ze kunnen meer vooruitgang boeken in de CGT.

Meestal, CGT-therapie en medicijnen worden samen gebruikt om iemand met BDD te behandelen.

Wat veroorzaakt lichaamsdysmorfe stoornis?

Er is nog veel te leren over de exacte oorzaken van BDD. Maar experts zijn van mening dat deze dingen een rol spelen bij het veroorzaken van BDD:

  • genen. BDD kan gedeeltelijk worden geërfd. Het heeft de neiging om in gezinnen te lopen.
  • serotonine. Serotonine is een normale en noodzakelijke chemische stof die in de hersenen wordt aangetroffen. Een slecht aanbod van helpt verklaren waarom BDD gebeurt.
  • Hersenen verschillen. Studies hebben aangetoond dat sommige delen van de hersenen er anders uitzien en anders werken bij mensen met BDD.

BDD wordt niet veroorzaakt door iets dat de persoon of zijn ouder heeft gedaan. Het is een psychische aandoening die behandeling nodig heeft. BDD is niet de schuld van een persoon.

Hoe is het voor iemand met een lichamelijke dysmorfe stoornis?

De gedachten en zorgen die deel uitmaken van BDD nemen de tijd van een persoon in beslag en putten zijn energie uit. Met BDD, een persoon voelt zich nooit goed over hoe ze eruit zien, ongeacht wat anderen zeggen. Vanwege BDD, ze missen vaak het samenzijn met vrienden, naar school gaan of werken, of het doen van normale activiteiten. Hierdoor kunnen ze zich alleen voelen, verdrietig, of depressief.

Sommigen zoeken naar behandelingen of operaties die ze niet nodig hebben, in de hoop een fout te "repareren". Maar dit verlicht of verbetert BDD niet. Het kan moeilijk zijn voor de persoon om te zien dat het probleem met BDD niet is hoe hij eruitziet. Het is de valse manier waarop BDD hen zichzelf laat zien.

Wat als ik een lichamelijke dysmorfe stoornis heb?

Als u denkt dat u BDD heeft:

  • Praat met een ouder, therapeut, dokter, of een andere volwassene die u vertrouwt. Vertel ze wat je doormaakt.
  • Vraag hen om u te helpen bij het vinden van een CGT-therapeut.
  • Maak kennis met een CGT-therapeut om erachter te komen of u BDD heeft.
  • Houd al uw afspraken voor therapie. Het kost tijd en moeite om de manier waarop je naar jezelf kijkt te veranderen.
  • Wees eerlijk en open tegen je therapeut. Laat het hen weten als u zich depressief voelt.
  • Laat anderen je steunen. Het helpt om te weten dat je niet de enige bent.
  • Wees geduldig. Het kost tijd en moeite voor CGT-therapie en medicijnen om BDD te verlichten. Werk hard in therapie en geef niet op.

U kunt ook online BDD-sites bezoeken voor meer informatie en ondersteuning, zoals:

  • IOCDF
  • Stichting BDD
  • Online ondersteuningsgroep voor lichaamsdysmorfe stoornissen
  • Wat zijn amandelen? Je amandelen zijn twee klonten weefsel achter in je keel die werken als kiembestrijders voor je lichaam. Het probleem is dat ziektekiemen er soms graag rondhangen, waar ze infecties veroorzaken. Met andere woorden, in plaats van
  • Aanpassen aan het leven met een nieuwe baby is niet gemakkelijk. Er is zoveel veranderd - je familie, jouw schema, je slaappatroon, uw prioriteiten... Hier is wat advies om u te helpen er doorheen te komen zonder uw kalmte te verliezen. Veel nieuw
  • Werk, rekeningen, algemene uitputting - er zijn een aantal dingen die ervoor kunnen zorgen dat koppels gaan vechten. En als je kinderen aan de mix toevoegt, staat de inzet - en stress - nog hoger. Geen enkele ouder wil ruzie maken in het bijzijn van