• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Het leven als adolescent

Zelfexpressie

Het leven als adolescent

Wat maakt uw kind mee? Je zou kunnen denken je herinnert je de adolescentie, maar onthoud dat je herinneringen worden gekleurd door je hormonen en dat ieders ervaring zijn eigen is.

Wie ben ik vandaag?

Je puber is in beweging. Ze past misschien identiteiten zoals hoeden:punk, slapper, sociaal activist, financier. Het veranderen van "kostuums" (inclusief kapsels en wereldbeelden) is een belangrijk onderdeel van de zelfontdekking van uw kind. Blijf achter en zie haar ontdekken. Een probleem maken van haarkleur of roklengte is vaak niet de moeite waard. U loopt het risico uw tiener te vervreemden. Onthoud, kies je gevechten.

Jonge adolescenten gaan vaak een jaar of langer door waarin zij en hun vrienden lijken te versmelten en één gigantische, hormonale massa van jumbo-adolescenten worden. Ze kleden zich hetzelfde, praten hetzelfde, hebben de neiging om in roedels de wereld rond te dwalen en hebben ook de neiging om domme, riskante dingen te doen om te bewijzen hoe volwassen ze zijn (waardoor ze bewijzen dat ze dat niet zijn). Of het gedrag nu dom is of niet, de noodzaak om te conformeren is dat niet. Het is een ontwikkelingsfase en het kind dat wordt gedwongen non-conformistisch te zijn, zal lijden. Over een paar jaar, maak je geen zorgen, de meeste kinderen kalmeren allebei (in termen van risico's) en beginnen er weer als een individu uit te zien. Bewaar ze zoveel als je kunt, maar laat ze eruit zien als (en meelopen met) het peloton.

• Als je kind er totaal gekloond uitziet, maak er dan geen probleem van. (Het is gewoon haar, kleding en houding.)
• Wat er ook aan de hand is met de identiteit, benadruk uw kind dat de familiewaardenverklaring en gezinsregels nog steeds gelden, in ieder geval in uw huishouden.
• Verschuivende identiteiten is gezond, maar let op grote gedragsveranderingen van uw kind. Adolescenten lopen een hoog risico op depressie, drugsmisbruik en eetstoornissen.

Piercings, tatoeages, branding en andere littekens zijn een serieuzer probleem omdat ze onomkeerbaar zijn (of alleen omkeerbaar na een enorme hoeveelheid moeite en geld). Veel tattoo- en piercingsalons hebben nu toestemming van de ouders nodig voordat ze aan minderjarigen gaan werken, maar er zijn altijd manieren om dat te omzeilen. Lelijke manieren. (In ieder geval bij een tattooshop wordt het werk gedaan door een artiest of getrainde professional die de gezondheids- en veiligheidsmaatregelen volgt.)

Het is een goed idee!

Als hij aandringt op permanente lichaamsversieringen, kun je helpen bij het oefenen van 'creatieve schadebeperking' door een paar extra oorgaatjes te ondersteunen, of een kleine tatoeage op zijn schouder in plaats van de zes wenkbrauwpiercings of de volledige lichaamsdraak waar hij naar hunkert. Breng hem naar een gerenommeerde carrosseriezaak waar je weet dat ze de naalden verwisselen (vuile naalden kunnen hepatitis, aids en andere snode ziekten verspreiden).

Soms stellen kinderen hun ouders op de proef door te dreigen met tatoeages of piercings. Als je kind echt een tatoeage of piercing wil (en zich verwaardigt erover met je te praten), probeer dan niet overdreven te reageren ("You wat! '), en behandel het als een onderwerp voor discussie. Bespreek de voor- en nadelen (en uw eigen persoonlijke meningen) op een zo nuchtere manier als u kunt, en laat haar Maak de beslissing. Onthoud dat 1) adolescenten het concept van 'onherroepelijk' niet echt begrijpen, 2) erover praten een poging kan zijn om steun te krijgen voor een 'nee'-beslissing, en 3) wat je ook zegt of denkt, ze zal zelf de beslissing nemen. Vervreemd haar niet, en je misschien wat input krijgen.

Tatoeëren is een eeuwenoude kunstvorm (niet een die iedereen steunt, maar toch een kunstvorm). Piercing en branding worden ook om stijlredenen door heel veel mensen gedaan. Ze kunnen ook een signaal zijn dat uw kind depressief is of emotionele problemen heeft. Als je kind 'veranderd' thuiskomt, probeer dan te bepalen of het om stijlredenen is of om andere, minder gelukkige doeleinden.

Lichaamsbeeld

Problemen met het lichaamsbeeld:hoe zie ik er echt uit?

Het zijn niet alleen kinderen met een eetstoornis die een vertekend of negatief lichaamsbeeld hebben en daardoor een verminderd zelfbeeld hebben. We hebben allemaal last van het beeld dat door de media wordt gepropageerd van hoe het perfecte lichaam eruitziet (en het is zelfs voor volwassenen moeilijk om de indruk van ons af te schudden dat het leven beter zou zijn als we alleen maar dunnere dijen, grotere borsten, een mannelijkere borst of iets anders zouden hebben. vijf centimeter hoog).

Je puber, die al hyperbewust is, kan vreselijk worden beïnvloed door deze berichten, zo verraderlijk dat ze door de lucht en het water in haar hoofd lijken te zweven (zelfs als je haar alleen maar naar openbare televisie laat kijken). Het meisje dat denkt dat ze op de een of andere manier tekortschiet omdat ze niet mager is zoals Kate Moss of rondborstig zoals Pamela Anderson, de jongen die zijn borstontwikkeling meet en tegen die van Brad Pitt aankijkt, lijdt aan een vertekend zelfbeeld en een verminderd zelfrespect.

Hoewel u deze mediaberichten niet kunt vermijden, kunt u help uw kind een sterk zelfbeeld op te bouwen door aanmoediging, vertrouwen, liefde, grenzen en consequenties. Modelleer goed zelfbeeld. Stop met het vergelijken van uw eigen dijen aan die van Kate Moss (heeft ze zelfs elk?). Door je te concentreren op kracht en bekwaamheid (sport, dans of andere activiteiten die haar een goed gevoel geven over haar capaciteiten), kun je helpen de maatschappelijke druk op het uiterlijk te overstijgen (of op zijn minst te verminderen).

Gedraag je!

Nooit bekritiseer het uiterlijk of het gewicht van uw kind, zelfs als de kritiek in suggesties zit (“Martina, hoe zit het met dat nieuwe oefenprogramma dat Nadia aan het doen is? Het is echt gesterkt haar omhoog!"). Ze weet (veel meer dan jij) waar haar 'mislukkingen' zijn. Zelfs opbouwende kritiek is dat meestal niet.

Het zijn de vrienden die ertoe doen

Wat is je het meest bijgebleven van de middelbare en middelbare school? Behalve die kwaadaardige, heerser zwaaiende juffrouw Slicker die Duits leerde, en de chagrijnige, kwijlende meneer Glubb, de vloek van de wiskundeafdeling, zijn het je vrienden, toch?

Verhalen uit de ouderzone

Dan is er de tijd dat Katherine, 16 jaar oud, op zoek was naar een galajurk. Ze heeft de perfecte gevonden. "Ik neem het!" zei ze tegen de verkoopster. "Wacht. Voor het geval mijn moeder het leuk vindt, kan het dan worden geretourneerd?” Tieners worstelen hard om hun onafhankelijkheid te vinden. Het bevestigen van haar eigen smaak (en het ontkennen van die van haar moeder) was voor Katherine een essentieel onderdeel van dit proces.

Tijdens de adolescentie zijn sociale relaties minstens zo belangrijk als familie, soms zelfs belangrijker. Terwijl je kind de zielzoekende reis doormaakt van wie ze is en hoe ze haar leven zal doorbrengen, zijn het haar vrienden die haar metgezellen zijn. Jij, haar ouder, speelt een minder belangrijke rol.

Gedegradeerd!

Het zou geweldig zijn als adolescenten tevreden zouden zijn om simpelweg hun loyaliteit aan hun vrienden te verleggen, terwijl ze je toch wat respect schenken. Geen dobbelstenen. Soms lijkt het alsof ze op een missie zijn om elke brug te verbranden, om je te vernederen tot onderwerping. Wist je gewoon hoe vierkant, saai, sullig en beschamend was je? (Als je een puber hebt, heb je dat nu!)

Zo behandeld worden kan op zijn zachtst gezegd erg verontrustend zijn (vooral als je een . had) doet alsof je helemaal cool was, of op zijn minst interessant). Hoewel je intellectueel misschien begrijpt dat dit soort behandeling slechts een onderdeel is van het werk van je adolescent, om van jou te scheiden, kan het nog steeds erg pijnlijk en moeilijk te hanteren zijn.

Er zijn een aantal dingen die u kunt doen:

• Werk aan het verkrijgen van enige psychologische afstand tot uw kind. Net zoals het haar taak is om van jou te scheiden, moet jij ook leren om zonder haar om te gaan (in ieder geval voor een aantal jaren).
• Zorg voor jezelf door middel van zelfverzorgende activiteiten. Als je puber zoals de meeste is, kun je wel wat steun gebruiken. Als uw kind zich ellendig voelt, bent u geneigd zich zelf ellendig te voelen.