• baby's
• Het bouwen van een familie
• kinderen
• algemeen Ouderschap
• pasgeborenen
• tieners
• peuters
• zwangerschap

Urineweginfecties bij tieners:oorzaken, risico's en behandeling

Urineweginfectie verwijst in het algemeen naar een bacteriële infectie in de urinewegen en bijbehorende structuren zoals de urineblaas, urethra of nieren. Urineweginfecties bij tieners kunnen pijn en ongemak veroorzaken als het alleen de lagere urinewegen (urineblaas en urethra) betreft. Aan de andere kant kunnen infecties van de bovenste urinewegen de urineleiders en de nieren aantasten en ernstige gevolgen hebben. Vergevorderde infecties komen echter niet zo vaak voor als lagere urineweginfecties. In dit bericht bespreken we de oorzaken, risicofactoren, tekenen en symptomen van urineweginfecties. Diagnose, behandelingsopties en preventieve maatregelen zijn ook inbegrepen.

Oorzaken van urineweginfecties bij tieners

Escherichia coli (E. coli) bacteriën veroorzaken ongeveer 90% van de urineweginfecties. Ze migreren meestal van het anale gebied of de huid naar het urinestelsel, wat resulteert in blaasontsteking (cystitis). Vesicoureterale reflux (terugstroom van urine van de blaas naar de nieren) kan een nierinfectie (pyelonefritis) veroorzaken.

Meisjes hebben een hoger risico op het ontwikkelen van een urineweginfectie dan jongens vanwege de anatomie van de urethra. Structurele anomalieën in het urinestelsel kunnen de oorzaak zijn van terugkerende urineweginfecties bij jongere kinderen. Bij tieners en jonge volwassenen kunnen urineweginfecties verband houden met seksuele activiteit dan met structurele afwijkingen. 

Risicofactoren voor urineweginfectie bij tieners

De meeste meisjes kunnen tijdens hun leven meer dan één urineweginfectie hebben. De volgende factoren kunnen het risico op het krijgen van urineweginfecties bij vrouwen verhogen.

• Anatomie van het urinestelsel :Meisjes hebben een kortere plasbuis dan jongens. Hierdoor kunnen de bacteriën gemakkelijker de blaas bereiken.

• Seksuele activiteit : Tienermeisjes kunnen UTI's hebben na seksuele activiteit. Soms kan het hebben van een nieuwe seksuele partner een urineweginfectie veroorzaken.

• Borstelingsmethoden :Het gebruik van diafragma's en bepaalde zaaddodende middelen kan het risico op UWI bij meisjes verhogen.

• Geen goede toilethygiëne toepassen: Van achteren naar voren vegen kan het risico op urineweginfecties vergroten, omdat bacteriën uit het anale gebied de urethrale opening kunnen bereiken.

• Slechte wateropname: Niet genoeg water drinken kan het risico op het krijgen van een urineweginfectie bij meisjes en vrouwen vergroten. Water helpt de urine te verdunnen en maakt het moeilijker voor bacteriën om te groeien.

De risicofactoren voor urineweginfecties die veel voorkomen bij meisjes en jongens zijn de volgende.

• Urinewegafwijkingen: Structurele anomalieën van de urinewegen kunnen het risico op het krijgen van een UWI vergroten door een verminderde urinestroom, terugstroom van urine naar de urethra, enz.

• Urinewegblokkades: Nierstenen kunnen de urinestroom blokkeren. Prostaatvergroting kan de urinestroom bij jongens remmen.

• Lage immuniteit: Tieners met ziekten en aandoeningen die een zwakke immuniteit veroorzaken, hebben mogelijk een verhoogd risico op urineweginfecties, omdat het immuunsysteem niet in staat is om tegen ziekteverwekkers te vechten.

• Urinekatheterisatie :Tieners die urinekatheters hebben gekregen tijdens ziekenhuisopname of vanwege urologische problemen kunnen vatbaar zijn voor urineweginfecties.

• Urineprocedures :Urinechirurgie of het inbrengen van een cystoscoop kan het risico op UWI's verhogen.

Hoewel er een risico is op urineweginfectie na urinewegprocedures en -operaties, kunnen steriele inbrengmethoden en andere profylactische maatregelen het risico op urineweginfecties verminderen.

Symptomen van urineweginfectie bij tieners

De volgende symptomen worden gezien bij urineweginfecties.

1. Koorts
2. Rilde rillingen
3. Dysurie (pijn of branderig gevoel bij het plassen)
4. Pijn onderbuik
5. Drang om vaak te plassen
6. Misselijkheid
7. Overgeven
8. Pijn in de onderste ribben, aan de zijkanten of in de rug
9. Bekkenpijn
10. Bewolkte of melkachtige urine met een vieze geur

Sommige chronische ziekten kunnen ook donkergekleurde of troebele urine met een vieze geur veroorzaken. Urineonderzoek en urinecultuur kunnen helpen bij het nauwkeurig diagnosticeren van deze symptomen.

Wanneer een dokter bellen

Zoek medische hulp als uw tiener koorts, koude rillingen, braken of rugpijn heeft, aangezien dit symptomen van een nierinfectie kunnen zijn. Bel de arts als de symptomen niet worden verlicht door de voorgeschreven orale antibioticabehandeling of binnen een paar dagen terugkeren.

Wat zijn de langetermijnzorgen voor kinderen met urineweginfecties? Abonneren

Indien onbehandeld, kunnen urineweginfecties leiden tot complicaties bij tieners. De gevolgen van UTI's kunnen zijn:

• Terugkerende infecties

• Acute of chronische pyelonefritis (nierinfectie)

• Permanente nierbeschadiging

• Jongens kunnen urethrale strictuur (vernauwing) ontwikkelen, vooral in het geval van gonokokkenurethritis

• Sepsis, een levensbedreigende aandoening als gevolg van een verergerde reactie van het immuunsysteem op een infectie

Diagnose van urineweginfectie bij tieners

De diagnose urineweginfectie kan worden gesteld met behulp van de volgende tests en procedures:

• Urinalyse :Analyse van urinemonsters in het laboratorium helpt bij het identificeren van de aanwezigheid van witte bloedcellen, rode bloedcellen of bacteriën in de urine.

• Urinecultuur :Bacteriën die UTI veroorzaken, kunnen worden geïdentificeerd in de urinecultuur, en dit kan ook helpen bij het identificeren van effectieve medicijnen en antibioticabehandelingen.

• Beeldvorming van het urinestelsel: CT, MRI of echografie kunnen helpen om het urinestelsel te visualiseren. Beeldvorming kan helpen bij het diagnosticeren van anatomische afwijkingen en nierstenen.

• Cystoscopie: Bij deze procedure wordt een dunne buis in de urinewegen ingebracht voor visualisatie, vooral bij terugkerende urineweginfecties.

Behandeling voor urineweginfectie bij tieners

Behandeling met antibiotica is in de meeste gevallen vereist om een ​​urineweginfectie te genezen. De arts van uw tiener kan het type antibioticum kiezen, afhankelijk van het type bacterie en de gezondheidstoestand van uw tiener.

Sommigen hebben mogelijk pijnstillers nodig om het brandende gevoel als gevolg van UTI te beheersen. De meeste tieners kunnen echter pijnstillers krijgen na de eerste dosis antibiotica.

Een behandeling van één of drie dagen kan voldoende zijn om kleine infecties te behandelen. Eenvoudige of lichte urineweginfecties worden behandeld met de volgende medicijnen.

• Ceftriaxon
• Keflex (cefalexine)
• Macrodantin of Macrobid (nitrofurantoïne)
• Monurol (fosfomycine)
• Bactrim of Septra (trimethoprim/sulfamethoxazol of TMP/SMX)

Krachtigere antibiotica worden voorgeschreven voor gecompliceerde UTI's of pyelonefritis (nierinfectie). Fluoroquinolonen worden meestal voorgeschreven voor ernstige infecties wanneer de voordelen opwegen tegen de risico's van gecompliceerde urineweginfecties. De vaak voorgeschreven fluoroquinolonen zijn:

• Cipro (ciprofloxacine)
• Levaquin (levofloxacine)

Frequente infecties kunnen een langdurige behandeling vereisen en uw tiener moet mogelijk een enkelvoudige dosis antibiotica gebruiken als UTI geassocieerd is met seksuele activiteit. Afhankelijk van de oorzaak van de infectie moet u wellicht met de arts overleggen wat de beste behandelmethode is.

De meeste tieners worden beter na een paar dagen orale antibioticabehandeling. Uw tiener moet echter de voorgeschreven antibioticakuur voltooien om toekomstige infecties te voorkomen, zelfs als ze geen symptomen hebben. Uw tiener kan ziekenhuisopname en intraveneuze (IV) antibioticabehandeling nodig hebben in het geval van ernstige UTI.

Huismiddeltjes voor UTI bij tieners

Tieners kunnen klagen over een branderig gevoel, pijn en ongemak als ze urineweginfecties hebben. U kunt enkele van de volgende huismiddeltjes proberen om de pijn te verminderen totdat de infectie is verdwenen.

• Drink veel water
• Drink cranberrysap of neem cranberrytabletten
• Eet probiotische voedingsmiddelen die lactobacillus bevatten
• Vermijd alcohol, koffie en frisdrank
• Plaats warme kussentjes op de buik om pijn te verlichten

U kunt uw tienermeisje vragen om de onderstaande tips te volgen tijdens UTI's.

• Draag loszittende katoenen binnenkleding
• Gebruik maandverband in plaats van tampons als ze menstruatie hebben
• Neem een ​​douche, vermijd bad- en badolie
• Vermijd douchen 

Hoe urineweginfecties bij tieners te voorkomen?

De volgende manieren kunnen het risico op urineweginfecties helpen verminderen.

• Veel water drinken kan helpen de urine te verdunnen en bacteriën uit de urinewegen te verwijderen.

• cranberrysap drinken kan UTI's helpen voorkomen. Hoewel er minimale wetenschappelijke onderzoeken zijn om de werkzaamheid van cranberrysap bij het voorkomen van urineweginfecties aan te tonen, is het niet schadelijk om het te proberen.

• Vegen van voor naar achter kan voorkomen dat bacteriën uit het anale gebied de urethrale opening bereiken.

• Plassen en wassen het vaginale gebied voor en na geslachtsgemeenschap.

• Vermijd het gebruik douches, poeders of deodorants in het genitale gebied, omdat deze de urethra kunnen irriteren.

• Wijzig anticonceptiemethoden als ze de bron van infectie zijn bij seksueel actieve tieners. Mannencondooms zijn betere alternatieven om urineweginfecties en andere seksueel overdraagbare aandoeningen te voorkomen.

Urineweginfecties bij tieners komen vaak voor, meer bij meisjes dan bij jongens. Ze kunnen optreden als gevolg van onvoldoende waterinname, nierstenen, bacteriële infecties, seksueel overdraagbare aandoeningen, terugstromen van urine uit de nieren, enz. Als uw tiener klaagt over pijn of een branderig gevoel tijdens het plassen, koorts, misselijkheid of braken, kunnen ze last hebben van een UTI heeft opgelopen en medische hulp nodig heeft. Onbehandelde UTI's kunnen verschillende bijwerkingen en levenslange complicaties hebben. Raadpleeg daarom uw arts om de juiste behandeling voor uw tiener te bepalen.